Download Festival 2012: Day 3 (Black Sabbath, Soundgarden, Refused, Megadeth, Shinedown, La Dispute, Ugly Kid Joe, Sebastian Bach), 10/06/12

Κι ενώ η δεύτερη μέρα μας είχε ζεστάνει με την απόδοση των συγκροτημάτων, το πρωί της τρίτης μέρας ήταν όσο ηλιόλουστο μπορεί να είναι ένα πρωινό στη μέση της Αγγλίας, μετά από συνεχόμενες μέρες κακοκαιρίας. Πλέον, οι καιρικές συνθήκες ήταν ιδανικές για φεστιβάλ και παρόλο που το χωράφι παρέμενε χωράφι οι ντόπιοι βρήκαν την ευκαιρία που έψαχναν να ξαπλώσουν στο έδαφος και να ξεκινήσουν νωρίς τις μπύρες.

Για αυτούς η τελευταία μέρα του φεστιβάλ ήταν η πραγματικά σπουδαία, καθώς αναφερόντουσαν στους Sabbath με τη γνωστή υπερηφάνεια που τους διακατέχει, ενώ πολύς κόσμος ταξίδεψε για να δει τη μια και μοναδική εμφάνισή τους υπό αυτό το όνομα, έστω και χωρίς τον Ward. Ήταν όπως και να έχει μια γιορτή για τον Tony Iommi πρωτίστως. Και νιώθουμε τυχεροί που ήμασταν εκεί.

Η μέρα δεν καταλάβαμε πως πέρασε με συνεχόμενη ροή πολλών καλών ονομάτων, με όλους σχεδόν να αποδίδουν σε υψηλό επίπεδο.

3η μέρα

Μενού:

Γαλότσες: Χρήσιμες
Αδιάβροχο:  Ούτε καν
Ρουχισμός: T-Shirt

Stellar Revival

Stage: Κεντρική

Stellar Revival

Δράση

Φρέσκια μπάντα, μοντέρνου αμερικάνικου mainstream rock, κοντά σε Hinder και Theory Of A Deadman, με έναν πολύ επικοινωνιακό frontman και catchy τραγούδια.

Συμπέρασμα

Έχουν πολύ καλό manager γιατί δεν έχουν καν δίσκο ακόμα. Είχαν τον λιγότερο κόσμο που έχω δει ποτέ στην κεντρική σκηνή του Download, παρόλα αυτά η απόδοσή τους με έκανε να σημειώσω το όνομά τους και να τσεκάρω το ντεμπούτο τους που αναμένεται σύντομα. (ΧΚ)

Black Spiders

Stage: Δεύτερη

Black Spiders

Δράση

Γηγενές, μουσάτο προϊόν με ένα πολύ καλό άλμπουμ στις αποσκευές του, τρομερό attitude, καταπληκτικό ήχο, κάμποσο χιούμορ και δεμένο παίξιμο. Μπήκαν με το "Kiss Tried To Kill Me", ενώ θερμής υποδοχής έτυχαν επίσης τα "Stay Down" και "Just Like A Woman".

Συμπέρασμα

Από τις εκπλήξεις του φεστιβάλ, έπαιξαν με αέρα μεγάλης μπάντας και κέρδισαν όλο το κοινό. Εντυπωσιακά δυναμικοί, αποτελούν μια μπάντα που βάσει προτιμήσεων οφείλει να ψάξει και να λατρέψει το ελληνικό κοινό και να τα σπάσει σε κάποια ζωντανή εμφάνισή τους. (ΧΚ)

Μουσικές φτιαγμένες για να περνάς καλά, ωραία παρουσία από το συγκρότημα με τον κόσμο να συμμετέχει ενεργά. Στο λίγο χρόνο που εμφανίστηκαν κατάφεραν όχι μόνο να κερδίσουν τις εντυπώσεις, αλλά να αποτελέσουν και την έκπληξη του φεστιβάλ σε επίπεδο μικρών ονομάτων. (ΚΠ)

Στιβαρή και ενδιαφέρουσα εμφάνιση, έχοντας και μεγάλη μερίδα φανατικών οπαδών από κάτω. Αξίζει να τους ψάξει κανείς. (ΙΤ)

Highlight

«Fuck You Black Spiders». Με αγάπη, όπως μας ζητήθηκε. (ΧΚ)

Το "Kiss Tried To Kill Me", με το οποίο ανοίξανε και με έπιασε απροετοίμαστο. (ΚΠ)

Setlist: Kiss Tried To Kill Me / Stay Down / St. Peter / Just Like A Woman / Blood Of The Kings

Heaven's Basement

Stage: Pepsi

Heaven's Basement

Δράση

Από το 2008 έχουν οργώσει την Ευρώπη ως support act σε κάποια αρκετά γνωστα ονόματα αποκτώντας πολύτιμη συναυλιακή εμπειρία την οποία και έβγαλαν στο σανίδι.

Συμπέρασμα

Εμφάνιση αστραπή (25 λεπτά), αλλά αρκούσε για να πάρουμε μια ιδέα. Καλοί χωρίς να διαπρέψουν. Αναμένουμε την πρώτη δισκογραφική τους απόπειρα. (ΚΠ)

Αρκετά τίμιοι. Καλή μπάντα. (ΧΚ)

meh. (ΙΤ)

Kyuss Lives!

Stage: Κεντρική

Kyuss Lives!

Δράση

Μαυροντυμένοι, με ντάλα ήλιο (για να εκτιμάται το σωστό το stoner), πολύ καλό ήχο και δεμένο παίξιμο χειροκροτήθηκαν επάξια.

Συμπέρασμα

Τα τραγούδια μετράνε. Ξέρουμε ότι δεν είναι όσο Kyuss θα θέλαμε, αλλά όταν ο Garcia τραγουδάει τις κομματάρες τους, δεν θα μείνεις ακίνητος διάολε. (XK)

Highlight

Ήταν, είναι και θα είναι το "Gardenia". (XK)

Setlist: Hurricane / One Inch Man / Gardenia / Asteroid / Supa Scoopa And Mighty Scoop / Thumb / Green Machine / El Rodeo / 100 C

Reckless Love

Stage: Pepsi

Reckless Love

Δράση

Ποζέρια εκ Φινλανδίας ορμώμενα, με αέρα που θα ζήλευαν μεγάλα ονόματα του χώρου και μεγάλη όρεξη να παίζουν αγνό παρθένο sleaze.

Συμπέρασμα

Εξαιρετική παρουσία, η οποία μας άνοιξε για τα καλά την όρεξη και θα μπορούσαμε με άνεση να παρακολουθήσουμε ένα full set αντί για τα μόλις έξι τραγούδια που μας παρουσίασαν λόγω του προγραμματισμού. Ωραίος ο Salohalme στην κιθάρα και αρκετά κινητικός ο Herman, ο οποίος έδειξε πως έχει όντως καλή φωνή. (ΚΠ)

Κυρίες και κύριοι έτσι παίζεται το sleaze το rock εν έτει 2012. Να έπαιζαν και τον ύμνο "Wild Touch" μόνο... (ΧΚ)

To sleaze αν και το αποφεύγω σα να κυνηγάει να μου δαγκώσει το λαρύγγι, δαύτοι ήταν πολύ παραπάνω από ενδιαφέροντες και κατάφεραν να ξεσηκώσουν κόσμο στην σκηνούλα τη μικρή που έπαιζαν. Ωραία έκπληξη. (ΙΤ)

Highlight

Το «Ρε αυτοί είναι καλοί» που είπε ο αδερφός μου, ο οποίος ούτε κατά διάνοια ακούει τέτοιο στυλ. (ΚΠ)

Το πώς κατάφερα να αποφύγω της πηγαίες γκριμάτσες αηδίας όταν βλέπω τα κλισέ sleazoπαρουσιαστικά και κινήσεις επί σκηνής. Ωραίοι είπαμε ήταν. (ΙΤ)

Setlist: Animal Attraction / Born To Break Your Heart / Beautiful Bomb / Badass / Hot / On The Radio

Anthrax

Stage: Κεντρική

Anthrax

Δράση

Οι Anthrax που είδες στο Big Four εδώ είναι οι Anthrax που έπαιξαν και στο Download. Με best of set, κυρίως, τον Belladonna να είναι το βαρόμετρο και τον Benante να είναι η εγγύηση.

Συμπέρασμα

Τίμια εμφάνιση, αλλά ως εκεί. Γενικά, δεν ξετρελάθηκα, αν και πάντα είναι ωραίο να τραγουδάς τα "Caught In A Mosh" και "Antisocial" με μια μπύρα στο χέρι. (ΧΚ)

Δεν είμαι φαν. Δεν έγινα φαν. (IT)

Setlist: Caught In A Mosh / Got The Time / Fight 'Em Till You Can't / Antisocial / Madhouse / Indians / I Am The Law

Edguy

Stage: Pepsi

Edguy

Δράση

Σε πολύ καλή μέρα ο Tobbias και η παρέα του, αποθεώθηκαν (!) από το κοινό και έλαμπαν από χαρά όταν τελείωσε το mini best of που είχαν ετοιμάσει να παίξουν.

Συμπέρασμα

Είναι πολύ καλή μπάντα. Αλλά ρε Tobbias όταν έχεις 30 λεπτά διαθέσιμα δε σπαταλάς τα 5 σε παιχνίδια με το κοινό. Πιο καλοί από Anthrax μου φάνηκαν. (ΧΚ)

Highlight

"King Of Fools". (XK)

Setlist: Nobody's Hero / The Arcane Guild / Superheroes / Lavatory Love Machine / King Of Fools

Rival Sons

Stage: Δεύτερη

Rival Sons

Δράση

Παλιακό 70s hard rock από τους Αμερικάνους, οι οποίοι απέδωσαν φοβερά με τον τραγουδιστή να τραβάει τα βλέματα όχι μόνο λόγω της φωνητικής του απόδοσης, αλλά και της επιδέξιας -λίγο επιτηδευμένης είναι η αλήθεια- κίνησής του πάνω στη σκηνή.

Συμπέρασμα

Πολύ μικρό σετ για να χορτάσεις τη μουσική τους, η οποία αποτέλεσε ορεκτικό για τον Σεβαστιανό που θα ακολουθούσε. Ήθελα διαφορετική επιλογή τραγουδιών, αλλά σε καμία περίπτωση δεν με απογοήτευσαν. Το αντίθετο. (ΚΠ)

Ωραία vintage αισθητική, λίγη περισσότερη πόζα από όσο θα ήθελα από τον τραγουδιστή. (ΧΚ)

Kαλή και η 70ίλα, αλλά από ένα σημείο και μετά μάλλον κούρασε λιγάκι. Κάκιστη επιλογή κομματιών για τόσο μικρό φεστιβαλικό set. (IT)

Highlight

Το λεοπαρδαλέ παντελόνι του τραγουδιάρη. (ΧΚ)

Setlist: Gypsy Heart / Torture / Burn Down Los Angeles / Soul

Black Label Society

Stage: Κεντρική

Black Label Society

Δράση

Βγήκε με ένα ινδιάνικο καπέλο μπροστά σε πολύ κόσμο ο Zakk με την παρέα του, αλλά ο ήχος καθιστούσε δύσκολο να ξεχωρίσεις το riff που έπαιζε και γενικά δεν έπειθε, οπότε στο πέμπτο τραγούδι και ενώ άρχιζε το solo, την κάναμε για να δούμε τον Bach.

Συμπέρασμα

Λίγα πράγματα, πολύ λασπωμένος ήχος και χωρίς το απαιτούμενο νεύρο για να κρατήσουν, πόσο δε να πορώσουν κάποιον. Τους έχουμε δει πολύ καλύτερους. (ΧΚ)

Από τις πιο αδιάφορες εμφανίσεις του φεστιβάλ. Προτιμούσα τους Anthrax. Την κάναμε για Bach, τον οποίο ούτε και αυτόν ακούω. (ΙΤ)

Setlist: Crazy Horse / Funeral Bell / Overlord / Parade Of The Dead / Fire It Up

Sebastian Bach

Stage: Δεύτερη

Sebastian Bach

Δράση

Με το θηρίο Jarzombek πίσω από τα τύμπανα και με ένα πιτσιρίκι που μοιάζει ακόμα να πηγαίνει σχολείο (ψαρωμένο αλλά ξέρει κιθάρα) να συνοδεύουν τον Bach στην 6η (χμμ) νιότη του, έπαιξε αναγκαστικά δύο τραγούδια από το νέο του άλμπουμ και μετά μόνο ύμνους από Skid Row. Τραγούδησε όλο το κοινό με την ψυχή του και εμείς μαζί. (ΧΚ)

Συμπέρασμα

Μπαίνοντας με το "Slave To The Grind" και κλείνοντας με το "Youth Gone Wild", το ενδιάμεσο είναι ένα rock πάρτι. Μπορεί η φωνή να μην έβγαινε και πολύ καλά, ειδικά από ένα σημείο και μετά, αλλά πραγματικά κανείς δεν νοιάστηκε. Από τις πιο feel good στιγμές του φεστιβάλ. (XK)

Κέφι ρε. Από τις πιο ενεργητικές και διασκεδαστικές εμφανίσεις του φεστιβάλ, κι ας μου ερχόταν στο μυαλό συνέχεια ο He-Man. Μια ζωή φοβερός μπροστάρης. Η πιο αταίριαστη κομπανία μουσικών στα χρονικά όμως. (ΙΤ)

Εντάξει, η παρουσία του Bach πέρα του ότι έδωσε το έναυσμα να στείσει η παρέα μας ένα μικρό πάρτυ, επιβεβαίωσε ένα και μόνο πράγμα. Πρέπει να επανασυνδεθούν οι Skid Row οπωσδήποτε. Έβγαλε γούστα ο άτιμος ο Sebastian, αν και δεν περίμενα τόσα πολλά τραγούδια της πρώην μπάντας του, με εξέπληξε ευχάριστα με το setlist. (ΚΠ)

Highlight

"Youth Gone Wild" και τα μυαλά στα κάγκελα. (ΚΠ)

Το ξελαρύγγιασμα στο "I Remember You" (XK)

Ο πιτσιρίκος στην κιθάρα. Κυριολεκτικά 18 and life. (ΙΤ)

Setlist: Slave To The Grind / Kicking & Screaming / 18 And Life / American Metalhead / Monkey Business / I Remember You / Youth Gone Wild

Ugly Kid Joe

Stage: Δεύτερη

Ugly Kid Joe

Δράση

Επανένωση μετά από πολλά χρόνια. Τα τρία μέλη από τα παλιά βγήκαν όπως έπρεπε με τις βερμούδες τους και έσπειραν. Πολύ δυνατός ήχος και ένας Crane να έχει μείνει έφηβος. Η δισκάρα "America's Least Wanted" είχε την τιμητική της.

Συμπέρασμα

Μούδιασμα όταν είδα ότι έχουν γυναίκα drummer. Κολλάει όσο κόλλαγε και στους Motley Crue από πλευράς attitude μπάντας, αλλά ήταν αρκετά καλή. Συγκίνηση να τους βλέπω ζωντανά, καθώς αποτελούσαν ήρωες της μικρής ηλικίας μου. Διασκέδασα κάθε δευτερόλεπτο του set τους. Τρομεροί. (XK)

Highlight

Το "Milkman's Son" και το "Everything About You". Ήταν όνειρο ζωής να τα δω live. (XK)

Setlist: Intro (από "Menace To Sorbiety") / Neighbor / Panhadlin' Prince / Milkman's Son / Cats In The Cradle / Goddamn Devil / Everything About You

Furyon

Stage: Jagermeister

Furyon

Δράση

Συγκρότημα το οποίο με έστειλε αδιάβαστο με το ντεμπούτο του, θα προσπαθούσε να αποδώσει ακουστικά κάποια από τα τραγούδια του.

Συμπέρασμα

Παραλίγο να με πάρει ο ύπνος με τις άνευρες εκτελέσεις των τραγουδιών, ενώ και ο Mitchell δεν με ενθουσίασε με την απόδοσή του. (ΚΠ)

Highlight

Άντε να πω το "Our Peace Someday". (ΚΠ)

La Dispute

Stage: Τρίτη

La Dispute

Δράση

Ίσως η λιγότερο φεστιβαλική μπάντα οποιουδήποτε φεστιβάλ στον πλανήτη, οι La Dispute με το παθιασμένο post-hardcore/screamo τους, ήρθαν να προσπαθήσουν να πείσουν τον, δυστυχώς ελάχιστο, κόσμο που ήρθε να τους απολαύσει στη μικρή σκηνή. Αν εξαιρέσεις τα δέκα άτομα, μαζί και μένα, που ξέραμε τα πάντα από την καλή κι απ' την ανάποδη, οι υπόλοιποι μάλλον δεν εντυπωσιάστηκαν από την ιδιαιτερότητα των Aμερικάνων και μάλλον απογοητεύτηκαν. Εγώ αυτό που ξέρω είναι πως έπαιξαν ζωντανά το "King Park" -πράγμα που δεν έκαναν στη χειμερινή τους τουρνέ- και σείστηκε ο κόσμος όλος.

Συμπέρασμα

Δεν είναι όλες οι μπάντες για φεστιβαλικά κοινά, και κάνει μπαμ. Στα κλαμπάκια μας να κλαίμε αγκαλιά. (ΙΤ)

Highlight

Η ιστορία που πραγματεύεται το "King Park" να παίζεται μπροστά στα μάτια σου. Η τρεχάλα που έπρεπε να ρίξω μετά να πάω στην άλλη σκηνή που ήταν στην άλλη άκρη του χωραφιού. (IT)

Setlist: A Departure / The Most Beautiful Bitter Fruit / New Storms for Older Lovers / Said the King to the River / Harder Harmonies / Why It Scares Me / King Park

Shinedown

Stage: Δεύτερη

Shinedown

Δράση

Κάποιων συντακτών απωθημένο τεράστιο, άλλων εγγύηση ότι θα γίνει χαμός. Όπως και έγινε. Οι Shinedown είναι μπάντα φτιαγμένη να παίζει μπροστά σε τεράστια, πωρωμένα κοινά. Τα larger than life κομμάτια τους είναι αυτό ακριβώς που ζητά το φεστιβαλικό κοινό, και αυτό φάνηκε από το πρώτο κιόλας  κομμάτι. Με άριστα επιλεγμένα τραγούδια, το set των Shinedown ήταν σίγουρα από τα πιο ενεργητικά και ενθουσιώδη του φεστιβάλ, με άριστη απόδοση, τόσο κοινού όσο και μπάντας. Αμαρτία που είχαν χρόνο μόνο για εφτά κομμάτια. Μόνο κορυφές όμως για τους Αμερικάνους πλέον. (ΙΤ)

Συμπέρασμα

Αν υπήρχε δείκτης «απόδοση/μέγεθος» η Shinedown ήταν η μπάντα του festival. ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟΙ. Μπετόν αρμέ παίξιμο και μια από τις καλύτερες φωνές της μουσικής μας σήμερα. ΦΕΡΤΕ ΤΟΥΣ ΤΩΡΑ. (ΧΚ)

Βλέπουμε μία τιτάνια μπάντα του μέλλοντος να κάνει τα πρώτα της δειλά βήματα στις αρένες των μεγάλων, και είναι άκρως απολαυστικό. (ΙΤ)

Μιλάμε για εκπληκτική απόδοση των τραγουδιών σε μια από τις καλύτερες εμφανίσεις του τριημέρου. Οι Shinedown θα γίνουν πολύ μεγάλοι κάποια μέρα, ίσως και με το επόμενο άλμπουμ τους θα τολμήσω να κάνω την πρόβλεψη. Φοβερή ενέργεια και απόλυτη ικανοποίηση παρόλο τη μικρή σε χρονική διάρκεια, εμφάνισή τους. Μοναδικό κακό: Θα μας αναγκάσουν να ξαναβγούμε εκτός συνόρων για να τους απολαύσουμε σε πλήρες σετ. Μπαντάρα με τα όλα της. (ΚΠ)

Highlight

Τα χέρια του κοινού στο "Second Chance" και ο Smith μέσα στον κόσμο να τραγουδάει το "Bully". (XK)

Brent Smith και άγιος ο Θεός. Αντηχεί ακόμα το Donington από το sing-along του "Second Chance". (IT)

Ο καταπληκτικός Brent Smith, ο οποίος είναι frontman με τα όλα του και το "Second Chance" που μου θύμισε την πατρίδα. (ΚΠ)

Setlist: Sound Of Madness / Diamond Eyes / Enemies / Devour / Unity / Second Chance / Bully

Megadeth

Stage: Κεντρική

Megadeth

Δράση

Χάσαμε τα πρώτα τραγούδια της παρέας του Mustaine, γιατί ΔΕΝ υπήρχε περίπτωση να χάσουμε δευτερόλεπτο από Shinedown. Κατά τα λοιπά, απέδωσαν στα γνωστά υψηλά standards, χωρίς όμως οποιοδήποτε στοιχείο έκπληξης. Ό,τι περιμένει κανείς από Megadeth το 2012, κάτι που είναι μάλλον καλό τελικά.

Συμπέρασμα

Το έχουν ακόμα. Δίνουν καλά live και ο Broderick είναι παιχτούρα. Αν γουστάρεις Megadeth αξίζει και να τους βλέπεις live, στην κατάσταση που είναι. (ΧΚ)

Σταθερή live αξία οι Megadeth. (ΚΠ)

Highlight

"Angry Again". And again and again... (ΧΚ)

Ήταν, είναι και θα είναι το "Holy Wars...". (ΚΠ)

Setlist (αυτό που είδαμε): Poison Was The Cure / Sweating Bullets / Whose Life (Is It Anyways?) / Public Enemy No.1 / Symphony Of Destruction / Peace Sells / A Tout Le Monde / Angry Again / Holy Wars...The Punishment Due

Refused

Stage: Δεύτερη

Refused

Δράση

Το προσωπικό μεγαλύτερο μου ερέθισμα να παρευρεθώ στο φεστιβάλ αυτό, και δεν απογοήτευσαν. Οι Refused είναι φανταστικοί. Το κοινό στη δεύτερη σκηνή της τρίτης μέρας όχι και τόσο. Κάτι η κούραση της τρίτης μέρας, κάτι το ότι δεν καταλάβαιναν τι βλέπανε (sic) οι περισσότεροι εκεί πέρα, κάτι ο ήλιος που βγήκε και όλοι είπαν να λιαστούνε παραδίπλα, οι Refused παίζαν μπροστά σε μία σχετική άπλα. Κρίμα όμως, ο Dennis τα έδινε πραγματικά όλα. Ακροβατικά, χοροπηδητά, και η στριγκλιά του καμπάνα και ανατριχιαστική. Φοβερή εμφάνιση, αλλά πρέπει να γίνει και σε κλειστό χώρο τώρα αυτό, να πεθάνει κόσμος.

Συμπέρασμα

Η μπάντα αυτή είναι τεράστια. Και πλέον το ξέρει. Και καλό τελικά θα ήταν να συνεχίσει να μας το δείχνει, παρά την κριτική. Refused aren't fucking dead. (IT)

Highlight

Ε, προφανώς η απόδοση του "New Noise", το μόνο κομμάτι στο οποίο ξύπνησαν οι γελάδες που λιαζόντουσαν και έγινε χαμός. (ΙΤ)

Setlist: Worms Of The Senses / Faculties Of The Skull / The Refused Party Program / Liberation Frequency / Rather Be Dead /Coup D'état / Summerholidays Vs. Punkroutine / The Deadly Rhythm / Refused Are Fucking Dead / The Shape Of Punk To Come / New Noise

Soundgarden

Stage: Κεντρική

Soundgarden

Δράση

Η μεγάλη επιστροφή και ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα. Δεν υπάρχουν αντικειμενικές κρίσεις σε τέτοιες περιπτώσεις. Με ένα set βασισμένο στις πιο σκληρές τους μέρες και με τον Cornell να βγάζει φωτογραφία τον αμέτρητο κόσμο που τους παρακολουθούσε και στο τέλος τους χειροκρότησε.

Συμπέρασμα

Ξεκίνησαν με μέτριο ήχο, αλλά έφτιαξε γρήγορα και μόλις πήρε τα πάνω του ο Cornell καθήλωσε το κοινό. Τρεις ώρες να έπαιζαν πάλι κάτι θα μου έλειπε, αλλά ήθελα έστω και ένα τραγούδι από το "Down On The Upside". Όπως και να έχει, μια από τις καλύτερες μπάντες του φεστιβάλ. (ΧΚ)

Περίμενα ξανά περισσότερα από τον κόσμο στο Download που για άλλη μία φορά φαινόταν να αδιαφορεί, αλλά χρειάζεται πολύ παραπάνω από κάποιος κοιμισμένους Άγγλους για να σε κάνουν να ξενερώσεις με το τσιμεντένιο set του Cornell και της παρέας του. (ΙΤ)

Είναι από αυτές τις εμφανίσεις που επιβεβαιώνουν το μέγεθος της μπάντας. Με κάποιες ελέιψεις το σετ λόγω χρόνου, αλλά με έναν Cornell που τραγουδούσε λες και το ημερολόγιο έγραφε 1990. (ΚΠ)

Highlight

Το κλείσιμο του "Beyond The Wheel" κατά το οποίο ο Cornell μας άφησε μαλάκες. (ΧΚ)

"Fell On Black Days". Μεγάλος καημός και άχτι να ακουστεί αυτό το κομμάτι ζωντανά. (ΙΤ)

Το "Fell On Black Days" λόγω ιδιαίτερου συναισθηματικού δεσίματος με το τραγούδι. (ΚΠ)

Setlist: Spoonman / Let Me Drown / Gun / Outshined / Jesus Christ Pose / Drawing Flies / Hunted Down / Ugly Truth / Fell On Black Days / My Wave / The Day I Tried To Live / Rusty Cage / Black Hole Sun / Beyond The Wheel

Black Sabbath

Stage: Κεντρική

Black Sabbath

Δράση

Είναι ακόμα μέρα όταν πέφτουν τα video που περιέχουν κανονικά τον Bill Ward. Ο κόσμος είναι σαστισμένος όταν ακούει βροχή από τα ηχεία και το riff του "Black Sabbath". Ο ήχος είναι massive, αλλά αυτό το τραγούδι θέλει τη μυσταγωγία της νύχτας. Με το "The Wizard" ο κόσμος βρίσκει ρυθμό και χοροπηδάει στο τελευταίο στρώμα λάσπης που έχει μείνει. Οι Tony και Geezer είναι εγγύηση, ενώ ο Ozzy κάνει τα συγκινητικά του κοκόρια εδώ κι εκεί, αλλά είναι αξιοπρεπής και σε σημεία καλύτερος από την Αθήνα πριν μερικά χρόνια, όπως π.χ. στο "Children Of The Grave". Κακός χαμός στα "War Pigs", "N.I.B." και "Iron Man", αλλά είναι κάτι λεπτομέρειες σαν το "Tomorrow's Dream" που κάνουν για κάποιους τη διαφορά. Το κλείσιμο δε θα μπορούσε παρά να έχει το "Paranoid" όπου, αν έχουν δίκιο οι διοργανωτές, μιλάμε για ένα πάρτι με αρκετούς περισσότερους από 100 χιλιάδες κόσμου να συμμετέχει. Ο Clufetos ήταν καλός, όσο καλός θα μπορούσε ενδεχομένως να είναι οποιοσδήποτε πέραν του Ward, groovάροντας καλά, ενώ ο Ozzy αρκετές φορές ζητούσε από τον κόσμο να αποθεώσει τον πραγματικό Iron Man όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, τον Tony Iommi.

Συμπέρασμα

Συγκινησιακά φορτισμένο live από πλευράς μπάντας που το μετέφερε στο κοινό. Το πρώτο που ένιωθες είναι δέος να βλέπεις Tony/Ozzy/Geezer ξανά μαζί επί σκηνής. Το δεύτερο που ένιωθες είναι ότι κάτι έλειπε. Μεγαλοπρεπής εμφάνιση που δεν είχε τον ηλεκτρισμό και τη συγκίνηση εκείνης της βραδιάς το 2005 στο Terra Vibe. Ήταν όμως Black Sabbath κι ότι και να λέμε είναι λίγο... (ΧΚ)

Το 2005 λόγω στρατιωτικών υποχρεώσεων δεν είχα καταφέρει να παρεβρεθώ στο Terra Vibbe και μου είχε μπει η ιδέα πως θα πεθάνω χωρίς να έχω δει τους Sabbath με Ozzy. Ευτυχώς αυτή η ιδέα αποδείχτηκε λανθασμένη και πλέον θα μπορω να λέω στα εγγόνια μου όταν θα καθόμαστε γύρω από το τζάκι για ΕΚΕΙΝΗ τη βραδιά που ο Tony, ο Geezer και ο Ozzy παιξανε μπροστα σε χιλιάδες κόσμου και μας μετέφεραν τη μαγεία της μουσικής τους. (ΚΠ)

Ήμουν εκεί για τη φάση, και δε βαρέθηκα ούτε δευτερόλεπτο. Γι' αυτό λοιπόν τόσος ντόρος. Ίσως χρειάζομαι μάθημα. (ΙΤ)

Highlight

Ο ΤΟΝΥ Ο ΙΟΜΜΙ και η δύναμη της ψυχής. Ο Ozzy να τον φιλάει και να τον προσκυνάει κατά τη διάρκεια του show. (XK)

Συγκινητικός Ozzy με τις δηλώσεις του για τον Iommi. (ΙΤ)

Δόξα και τιμή στον Tony Iommi ο οποίος έχει γράψει κάποια από τα πιο απλά, αλλά τόσο φοβερά και επιδραστικά riff. Συγκινητικός ο Ozzy ο οποίος προσπάθησε και τα έδωσε όλα ...«come on fuckers». (ΚΠ)

Black SabbathSetlist:

Black Sabbath
The Wizard
Behind The Wall Of Sleep
N.I.B.
Into The Void
Under The Sun
Snowblind
War Pigs
Sweet Leaf
Symptom Of The Universe(μέρος) / Drum solo
Iron Man
Fairies Wear Boots
Tomorrow's Dream
Dirty Women
Paranoid

Τι δεν είδαμε (και θέλαμε):

Dropkick Murphys: Έπεφταν πάνω στους Soundgarden. (ΧΚ) - Το πιο δύσκολο καμμένο χαρτί του φεστιβάλ. Άντε να τους πετύχω ξανά. (ΙΤ)

Firewind: Την τρίτη μέρα και μετά από τόσο πέρα δόθε, ήταν δύσκολο εγχείρημα και θέλαμε καλές θέσεις για Soundgarden και Black Sabbath στην κεντρική σκηνή που γινόταν ήδη χαμός. (XK)

Ugly Kid Joe: O Καραδημήτρης τους είδε, εγώ όχι, γιατί ήθελαν να δω Furyon. Λάθος επιλογή όπως αποδείχτηκε. (ΚΠ)

Lamb Of God: Από μακριά γινόταν πανικός, ο κόσμος λύσσαγε για την πάρτη τους, αλλά συνέπεσαν με Shinedown και δεν μπορούμε να πούμε πως το μετανιώσουμε... (ΧΚ)

Periphery: Τα πόδια είχαν βαρύνει δεν ρισκάραμε να αφήσουμε την καλή θέση που είχαμε για Sabbath. (XK)

Rise Against: Ε ήσουν πρώτη σκηνή με θέα, δεν έφευγες για Rise Against που είχες ήδη δει φέτος. Την καρδιά μας πέτρα δηλαδή κάναμε, αλλά τι να κάνεις. (ΙΤ)

Φωτογραφίες: Κώστας Πολύζος

  • SHARE
  • TWEET