Συνέντευξη: Subrosa

Από τον Γιώργο Ζαρκαδούλα, 30/05/2008 @ 07:52
Περασμένα μεγαλεία, να τα θυμάσαι και να κλαις. Τότε που τα καμάρια της Utah ήταν οι θρυλικοί διόσκουροι Karl Malone και John Stockton. Σήμερα που ο Εσκιμώος Carlos Boozer και ο Τούρκος Mehmet Okur, θέλουν αλλά δε μπορούν. Ευτυχώς όμως για τους Μορμόνους του Salt Lake City, τέσσερις κυρίες ανέλαβαν δράση. Παραμερίζοντας τα ραβδιά και τις σκούπες τους, πήραν επ' ώμου τα μουσικά τους όργανα και μας παρουσίασαν τη δική τους εκδοχή για το soundtrack της ταινίας "The Crucible". Το όνομα αυτής; "Strega".

Γεια σου Rebecca. Δώσε μας ένα σύντομο βιογραφικό σας. Πότε και πως ήρθες σε επαφή με τα υπόλοιπα μέλη κι αποφσίσατε να φτιάξετε μια γυναικεία psychedelic / stoner / doom μπάντα;
Εδώ και αρκετά χρόνια είχα ένα όραμα για τη μουσική, προτού καν ξεκινήσω να γράφω.Η Sarah Pendleton (ηλεκτρικό βιολί, φωνητικά) κι εγώ σχηματίσαμε το συγκρότημα το καλοκαίρι του 2005 στο υπόγειο διαμέρισμα που ζούσα τότε και το οποίο ήταν στοιχειωμένο. Υπήρχε ένα φάντασμα που έπαιζε τα τύμπανά μου τις πρώτες πρωινές ώρες της ημέρας, ξεκλείδωνε πόρτες και κάπνιζε μαύρο, αλήθεια! Το παλέψαμε αρκετά μαζί με τη Sarah, κάνοντας πρόβες και ηχογραφόντας promos, ζητήσαμε από αρκετούς μουσικούς (άνδρες) να μπουν στη μπάντα, αλλά κανείς τους δε μπορούσε. Δεν επιδιώξαμε ποτέ να είναι είναι οι Subrosa γυναικεία μπάντα, απλώς προέκυψε και δε με ενοχλεί καθόλου. Ίσα ίσα που μου αρέσει πολύ που ήρθαν έτσι τα πράγματα. Η Bonnie, η ντάμερ μας, ήρθε μαζί μας ένα μήνα περίπου μετά τη δημιουργία του γκρουπ κι έπειτα ο Zoe Dimitri, φίλος μου, έγινε ο πρώτος μας μπασίστας. Από τότε έχουμε αλλάξει 6 διαφορετικούς μπασίστες και με κάνει να νιώθω σαν τους Metallica (γέλια). Εγώ γράφω κιθάρα, μπάσο και ντραμς, ενώ η Sarah τα μέρη του βιολιού και ορισμένους στίχους.



Subrosa: Κάτω από το ρόδο. Εχει να κάνει με την εμπιστοσύνη, να μην προδίδεις ποτέ κάποιον, ακόμα κι αν χρειαστεί να χρησιμοποιήσεις αθέμιτα μέσα;
Αναφέρεσαι στον αρχαίο μύθο του Ερμή με τον Χαρποκράτη ε (σ.σ: σύμφωνα με αυτόν τον αρχαίο μύθο, ο Ερμής δωροδόκησε το Θεό της Σιωπής, προκειμένου να μην προδώσει την εμπιστοσύνη της Αφροδίτης); Όταν η Sarah πρότεινε για πρώτη φόρα το όνομα Subrosa για τη μπάντα, μας άρεσαν όλες οι ερμηνείες του: Υπόγειο, μυστικό, κρυφό, σιωπηλό συν του ότι το πρόθεμα (sub) φέρνει στο νου πράγματα που είναι βαθιά και χαμηλά. Αλλά είναι περίεργο πως αναφερόσουν στο μύθο, γιατί η εμπιστοσύνη είναι μια από τις αξίες που εκτιμώ περισσότερο και νομίζω πως είναι ειρωνικό που ο Ερμής δωροδόκησε το Θεό της Σιωπής προκειμένου να κρατήσει το στόμα του κλειστό (γέλια).

Pj Harvey + Kyuss + Appalachian murder ballads + Coven = Subrosa. Δε θα μπορούσα να βρω καλύτερο χαρακτηρισμό για τη μουσική σας εκτός ίσως από το να προσθέσω και τους Puressence. Πραγματικά φοβερός συνδυασμός, doomed to be stoned or too stoned to doom;
Σ' ευχαριστώ πολύ! Τη σκέφτηκα αρκετά αυτή την εξίσωση. Μου αρέσει το "doomed to be stoned" γιατί σιχαίνομαι να είμαι «φτιαγμένη» και να αδυνατώ να doomάρω, ενώ στην πρώτη περίπτωση υπάρχει έστω και μια ελπίδα. Το ειρωνικό στο να συνθέτεις stoner μουσική και να σου αρέσει τόσο πολύ, είναι το γεγονός πως δεν καπνίζω «χόρτο». Στην πραγματικότητα μόνο ένα μέλος μας καπνίζει κι αυτό περιστασιακά. Μήπως αυτό μας κάνει poseurs (γέλια);

«Strega» στα λατινικά σημαίνει μάγισσα. Εχουν περάσει εκατοντάδες χρόνια από την εποχή της Ιεράς Εξέτασης και η μάγισσα δεν έχει πάρει ακόμα την εκδίκησή της, ή μήπως το έχει ήδη κάνει;
Η μάγισσα είναι σίγουρα παρεξηγημένη και παίζει με το χρόνο για την εκδίκησή της. Γιατί αλήθεια, τί είναι μάγος/μάγισσα εκτός από κάποιον άνθρωπο που έχει την ευφυία και το ταλέντο να καταλάβει καλύτερα από το μέσο άνθρωπο την ενέργεια του κόσμου αυτού και το πως λειτουργεί καλύτερα; Νομίζω πως οι Εξεταστές και οι πρώτοι Αμερικανοί άποικοι μισούσαν τις μάγισσες επειδή τις ζήλευαν, λόγω της προδιάθεσης που είχαν για να πραγματοποιήσουν τις επιθυμίες τους. Πιστεύω πως ο καθένας μας θα ήθελε κατά βάθος να είναι μάγος/μάγισσα. Όσον αφορά το δίσκο, η Sarah την περίοδο που τον συνθέταμε σπούδαζε ιταλική μαγεία κι έτσι προέκυψε ο τίτλος του, ενώ έγραψε και τους στίχους για το ομώνυμο τραγούδι.

"Go Down Moses" και "Isaac" είναι οι τίτλοι από δύο τραγούδια του δίσκου. Ποιά είναι η σχέση σας με το Ισραήλ, εκτός της Sarah;
Μμμ... μάλλον έχει να κάνει πιο πολύ με τον τρόπο που μεγάλωσα ως Μορμόνη και με το ότι έχω εξοικειωθεί με τις βιβλικές αναφορές, παρά με καθεαυτό το Ισραήλ. Το "Go Down Moses" είναι ένα παλιό αμερικανικό τραγούδι των μαύρων σκλάβων, στο οποίο διατήρησα τους στίχους κι άλλαξα τη μελωδία του. Παραλληλίζει την κατοχή τους με αυτή των Ισραηλιτών από το Φαραώ, ενώ το "Isaac" έχει σαφείς αναφορές στη γνωστή παρολίγο θυσία και καταπιάνεται με αυτή. Το τραγούδι άλλωστε λέγοταν "Isaac (The Trouble With Sacrifise)".

Μιλώντας για το "Go Down Moses" και τη γνωστή ιστορία με τις 10 πληγές του Φαραώ, το τραγούδι μου μοιάζει σαν τη δική σας εκδοχή του κυρίου θέματος του soundtrack της ταινίας του D. Argento, "Suspiria", ερμηνευμένο από τη Sinead O' Connor. Μήπως είστε fan των Goblin και της ιρλανδέζικης μουσικής;
Λατρεύω το "Suspiria" και τους Goblin! Μου αρέσουν πολύ επίσης οι ταινίες τρόμου, ιδιαίτερα της εποχής των '70s και '80s, και η ιρλανδέζικη μουσική. Υπήρχε μάλιστα μια μπάντα στην End Records που έχει διασκευάσει το θέμα αυτό, αλλά δε θυμάμαι το όνομά της κι εμείς όταν πρωτοξεκινήσαμε είχαμε σκεφτεί να το διασκευάσουμε αλλά... Τώρα που το αναφέρεις όμως, θα έπρεπε να είχαμε τη Sinead O' Connor να κάνει χορωδιακά backing vocals, αρκεί να καταφέρναμε να ξεπερνούσαμε τη στρατιά των εκδοτών της (γέλια).



Στο τραγούδι "Self-Rule" υπάρχει ο στίχος «I rule a nation, but I can't rule myself». Είναι αφιερωμένο σε κάποιον και γιατί νομίζεις πως είναι τόσο δύσκολο τελικά;
Ναι, είναι αφιερωμένο στους ηγέτες των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και σε όλους τους ηγέτες οργανώσεων που πλουτίζουν από πολέμους που γίνονται μόνο και μόνο για λόγους οικονομικούς και πρεστίζ (να τονώσουν το ήδη πληγωμένο «εγώ» της Αμερικής). Από τη στιγμή που δε μπορείς να είσαι ο κύριος του εαυτού σου και δε μπορείς ούτε να κυβερνήσεις τη χώρα σου (η Αμερική μαστίζεται από κοινωνικά προβλήματα από το χώρο της παιδείας μέχρι και το σύστημα υγείας), τότε ο πόλεμος είναι ένας καλός αποπροσανατολισμός από τα προσωπικά χάλια σου και την αποτυχία της διακυβέρνησης. Πολλοί καλλιτέχνες υποστηρίζουν πως η πολιτική δεν έχει χώρο στη μουσική, αλλά ποιος τους έχει χρίσει αυθεντίες; Θέλω μόνο να μπορώ να γράφω για ο,τιδήποτε με εξοργίζει, μπορώ;

Εχεις κάποιο αγαπημένο τραγούδι από το δίσκο; Τί θέλετε να μας πείτε μέσω αυτού;
Μμμ... πραγματικά δεν έχω κάποιο αγαπημένο κομμάτι, παρ' όλο που έχω κάποια που δε μου αρέσουν και τόσο πολύ (γέλια). Μου αρέσουν τα "Cradles", "Sugar Creek" και το καλύτερο, "Christine". Υποθέτω πως ο κοινός στιχουργικός παρονομαστής του δίσκου είναι η κατοχή, είτε έχει να κάνει με κοινωνικο-πολιτικά συστήματα, είτε με διαπροσωπικές σχέσεις. Macro to micro. Τίποτα δε με εξοργίζει περισσότερο από την κατοχή που προσπαθεί να κάνει ένα έθνος ξεχωριστό, έναν ξεχωριστό πολιτισμό και που χρειάζεται να αφανίσει πολύ κόσμο για να το επιτύχει.

Υπάρχουν μελλοντικά σχέδια να προσθέστε folk στοιχεία είτε σε μελωδίες είτε σε μουσικά όργανα;
Όντως έχω κάποια σχέδια για τον επόμενο δίσκο μας κι έχουν να κάνουν με την προσθήκη περισσότερων οργανάνων. Εχω σκεφτεί φλάουτο, άρπα, καμπάνες αλλά χωρίς να παραμελήσουμε την ωμότητα που μας χαρακτηρίζει.

Πρόσφατα υπογράψατε συμβόλαιο σε μια ευρωπαϊκή δισκογραφική εταιρεία, την I Hate Records. Τη διαλέξατε εσείς έναντι κάποιας αμερικανικής ή σας διάλεξαν εκείνοι;
Είναι παράξενο, γιατί πάντα θέλαμε να ανήκουμε σε σε μια μικρή εταιρεία από την Ευρώπη, προτού ακόμα γνωρίσουμε την I Hate, μάλλον γιατί πιστεύαμε πως ο κόσμος στην Ευρώπη θα ταυτιστεί ευκολότερα με τη μουσική μας. Ο Ola (ιδιοκτήτης της I Hate) διάβασε μια συνέντευξή μας στο Unrestained! Magazine, μας έκανε φίλους μέσω του Myspace και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα. Ο ίδιος πίστευε πως δε θα μας ενέτασσε στο δυναμικό της εταιρείας, λόγω του ότι δεν ταιριάζουμε με τα υπόλοιπα γκρουπ, μέχρι που άκουσε το "Strega" και κίνησε τα νήματα για να υπογράψουμε τελικά. Όταν του έστειλα αντίγραφο του "Strega" βίωνα μια άσχημη περίοδο της ζωής μου, οπότε το να το αγαπήσει και να θελήσει να το κυκλοφορήσει σήμαινε -και σημαίνει- πολλά για μένα. Ήταν πάντα 100% υποστηρικτικός μαζί μας.

Ο οποίος Ola σχεδίασε μαζί με εσένα το εξώφυλλο του δίσκου. Ποια είναι η σχέση του αγριογούρουνου με τη μάγισσα;
Του έστειλα άπειρο φωτοφραφικό υλικό με ζώα από ένα βιβλίο που έχω και το αγριογούρουνο προέκυψε στην πορεία. Κόλλησε με αυτό κατά κάποιον τρόπο και μου εξήγησε τη σχέση του με τις μάγισσες κατά την ευρωπαϊκή παράδοση, όπου τα θεωρούσαν μαγικά πλάσματα. Αυτό ταιριάζει απόλυτα με το δίσκο και την αισθητική του, για το υπερφυσικό και τις μαύρες νεραϊδοϊστορίες.



Μπορείς να μου ονομάσεις τις top 3 μπάντες που θα ήθελες για περιοδεία μαζί σας;
Ωωωω, είναι πολλές αλλά για τώρα θα σου πω τους Jex Thoth, Red Sparowes και Weedeater.

Ξέχασες το συγκρότημα του Ola, τους Griftegard και θα τον στενοχωρήσεις...
Μπορούμε τότε να κάνουμε top 4 (γέλια); Στην πραγματικότητα όταν πρωτοεπικοινώνησα μαζί του μέσω email, του πρότεινα να κάναμε κάποιο ή κάποια show μαζί, οπότε ποιός ξέρει; Ισως κάποια μέρα...

Στις παραστάσεις σας έχετε κάποιο concept, οπτικό θέμα ή είναι όσο πιο απλά γίνεται;
Είμαστε απλές. Χωρίς φώτα, οπωσδήποτε χωρίς ρόδα (γέλια), χωρίς διαφημιστικά. Για κάποια μόνο περίοδο ντυνόμασταν ανάλογα με κάποιο θέμα, μαύρο ή άσπρο, ο,τιδήποτε, αλλά το εγκαταλείψαμε γιατί είχε καταντήσει πικάντικο (γέλια).

Νομίζω πως θα πρέπει να επανεξετάσετε το ενδυματολογικό θέμα. Ας πούμε... 4 μάγισσες να παίζουν μουσική την ίδια ώρα που θα καίνε ζωντανό πάνω στη σκηνή τον Hopkins, the Witchfinder;
Είναι μια καλή ιδέα! Αναρωτιέμαι όμως πως θα μπορούσαμε να ντυθούμε σα μάγισσες. Υπάρχει αυτό το θέμα με τη μαύρη στολή με την κουκούλα και νομίζω πως θα έπρεπε να πάμε τη μόδα των μαγισσών σε κάποια νέα κατεύθυνση , δεν ξέρω ποια. Θα πρέπει να το σκεφτώ. Πρόσφατα διάβασα το βιβλίο "Good Omens" των Terri Pratchett and Neil Gaiman, όπου υπάρχει ένας αξιομνημόνευτος χαρακτήρας σε αυτό, ονόματι Newton Pulsifer, το ένα από τα δύο μέλη μιας Witchfinder Army, που είναι αφοσιωμένοι σε αυτό που κάνουνε/κυνηγάνε, παραδοσιακοί και παράφρονες. Πρέπει να το διαβάσεις!

Γνωρίζεις κάποιο ελληνικό συγκρότημα ή καλλιτέχνη;
Κατ' αρχήν γνωρίζω Έλληνες, δύο πρώην αφεντικά μου, τον Ανδρέα από την End Records και τον John Saltas, ιδιοκτήτη της εφημερίδας City Weekly που εδρεύει στο Salt Lake. Από συγκροτήματα ξέρω και μου αρέσουν οι Rotting Christ, Septic Flesh και οι Necromantia. Τώρα τελευταία έχω αρχίσει και ψάχνω μέσω του Myspace τους Aphrodite's Child. Μου θυμίζουν τους Chico Magnetic Band (σ.σ: super γαλλική rock psychedelic μπάντα των '70s), τους Comets On Fire και μπάντες της περιόδου εκείνης που έκαναν super epic psychedelic proggy μουσική. Λατρεύω τον αυθεντικό αυτό vintage ήχο που μοιάζει τόσο απίθανο να αναβιώσει από τις σημερινές μπάντες. Παρ' ολ' αυτά πιστεύω πως οι Jex Thoth είναι ένα από τα συγκροτήματα που κάνουν καταπληκτική δουλειά πάνω σ' αυτό το είδος.

Έχεις κάποια προτίμηση για τις επερχόμενες αμερικανικές εκλογές; Obama, Hillary, McCain ή δεν υπάρχει καμιά διαφορά μεταξύ τους; Θα τους αφιέρωνες κάποιο τραγούδι; Οι Ministry το έχουν κάνει σε πολλά για τον G. Bush Junior...
Οπωσδήποτε Obama! Είναι ο καλύτερος ηγέτης που έχουμε τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Είναι οραματιστής που πιστεύω έχει την αποφασιστικότητα που απαιτείται για να κάνει τις αλλαγές που χρειαζόμαστε. Θα του αφιέρωνα σίγουρα κάποιο τραγούδι, που σκοπεύω να το συνθέσω μόλις λάβει το χρίσμα της Προεδρίας. Από την άλλη φοβάμαι αρκετά πως η Hillary θα κάνει τα πάντα για να εκλεγεί, ακόμα και να κλέψει ψήφους, ακριβώς όπως έκανε ο G. Bush και μάλιστα εις διπλούν! Κι αν αυτή η χώρα δεν εκλέξει τον Obama κάτι μου λέει πως θα οδηγηθούμε στην καταστροφή, πως είναι η τελευταία μας ευκαιρία ως άνθρωποι να αντιστρέψουμε την εις βάρος μας κατάσταση, ειδικά με τις κλιματικές αλλαγές. Το χειρότερο απ' όλα είναι πως η Αμερική θα αξίζει την καταστροφή επειδή την επέλεξε, ο υπόλοιπος κόσμος όμως δεν αξίζει τις συνέπειες των δικών μας αποφάσεων.

Δε σε ανησυχεί καθόλου η δύναμη που έχουν τα ΜΜΕ; Εννοώ πως ο τρόπος που κάλυψαν τον πόλεμο στο Ιράκ και η μη κάλυψη των αντιπολεμικών διαδηλώσεων στην Αμερική ήταν κάτι παραπάνω από προκλητικός και προπαγανδιστικός. Τι σε κάνει να νομίζεις πως ο Obama θα τον υπερκεράσει (τον τύπο);
Φυσικά και με ανησυχεί ο τύπος και μάλιστα πολύ. Αρκετά από τα ΜΜΕ έχουν τη δική τους ατζέντα κάλυψης της επικαιρότητας και χρηματοδοτούνται από οργανώσεις-κολοσσούς. Δε θεωρώ τον εαυτό μου μεγάλο υπέρμαχο θεωριών συνομωσίας, αλλά είναι τρομακτικά μεγάλη η δύναμη που κατέχουν τα ΜΜΕ κι ακόμα τρομακτικότερο είναι το γεγονός πως δεν έχουν συνειδητοποιήσει το μέγεθός της. Μπορούν να πουν ψέμματα στον καθένα και να γίνουν πιστευτοί μόνο και μόνο επειδή ήταν νέο στις απογευματινές ειδήσεις.



Σας εύχομαι καλή επιτυχία και σ' ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη.
Κι εγώ ευχαριστώ, τόσο που άκουσες τη μουσική μας όσο και για την υποστήριξη. Το φθινόπωρο υπάρχει πιθανότητα να περιδεύσουμε στην Ευρώπη και θα χαρώ πολύ αν καταφέρεις να έρθεις να μας δεις ζωντανά σε κάποιο από τα shows μας.

  • SHARE
  • TWEET