Συνέντευξη Audrey Horne

Πάει λιγότερο από ένας χρόνος που είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω με τον Toschie, όταν ακόμα η δημιουργία του νέου άλμπουμ των Audrey Horne δεν είχε ολοκληρωθεί. Τώρα, με το "Youngblood" να λαμβάνει αποθεωτικές κριτικές σε όλο τον κόσμο από οπαδούς και κριτικούς, απέδειξε εκ νέου πως είναι από τους πιο ωραίους τύπους για κουβέντα. Αυτή τη φορά η συζήτηση κινήθηκε αρκετά γύρω από τη νέα μουσική προσέγγιση της μπάντας, τις επιρροές της και (φυσικά) τις τηλεοπτικές σειρές μεταξύ άλλων. Κυρίες και κύριοι, τα σέβη μας στους Audrey Horne και τον κύριο Toschie.

Γεια σου Toschie. Χαίρομαι πολύ που έχουμε την ευκαιρία να επικοινωνούμε ξανά, μόλις μερικούς μήνες μετά την τελευταία φορά, καθώς κυκλοφορεί το νέο σας άλμπουμ, "Youngblood", αυτές τις μέρες. Πώς είσαι;
Είμαι καλά, ευχαριστώ που ρωτάς. Κυκλοφορούμε το "Youngblood" και η ανταπόκριση που έχουμε λάβει ως τώρα είναι εξαιρετική, οπότε είμαι χαρούμενος αυτές τις μέρες.

Συγχαρητήρια λοιπόν για αυτό. Είναι ένα ακόμα βήμα στην εξέλιξη της εμπνευσμένης μουσικής των Audrey Horne.
Ευχαριστώ. Είναι ένα ακόμα βήμα όντως, ελπίζω να πηγαίνει μπροστά κι όχι πίσω. Σοβαρά τώρα, νομίζω ότι είναι το καλύτερο άλμπουμ μας ως τώρα και πρόκειται για μια δουλειά στην οποία καταφέραμε να αποτυπώσουμε την ζωντανή ενέργεια, κάτι το οποίο η μουσική που παίζουμε χρειάζεται, ώστε να είναι όσο το δυνατόν καλύτερη.

Δεν πρόκειται να μπω σε συγκρίσεις προσωπικά, ειδικά με το "Audrey Horne" (τουλάχιστον όχι ακόμα), πρώτον γιατί λάτρεψα τόσο το προηγούμενο άλμπουμ σας που θα είναι άδικο, αλλά επίσης διότι νομίζω πως είναι διαφορετικά άλμπουμ. Το "Youngblood" δείχνει έναν πιο rock προσανατολισμό, με λιγότερα heavy στοιχεία. Ήταν αυτός ο σκοπός σας ή προέκυψε φυσιολογικά;
Ήταν κάτι που προέκυψε φυσιολογικά και ποτέ δεν προσπαθήσαμε να γράψουμε τραγούδια πιο προσανατολισμένα στο κλασσικό rock. Θέλαμε να κάνουμε ένα πιο ενεργητικό άλμπουμ κι έτσι μαζευτήκαμε μαζί στο στούντιο που κάνουμε πρόβες και γράψαμε όλα τα τραγούδια μαζί ως μπάντα. Το αποτέλεσμα αυτού ήταν μουσική από την οποία έχουμε επηρεαστεί περισσότερο, μουσική με την οποία μεγαλώσαμε ακούγοντάς την.

Οπότε, είναι εντάξει το να ισχυριστώ πως είναι ένα προσανατολισμένο στο classic rock άλμπουμ; Μπορώ να ακούσω Rainbow, Thin Lizzy και λοιπά στοιχεία του κλασικού rock, σε συνδυασμό με πιο μοντέρνο υλικό. Συμφωνείς;
Ναι, σίγουρα. Όπως είπα, αυτή είναι η μουσική με την οποία μεγαλώσαμε και αυτή που έχει υπάρξει στις ρίζες μας για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Είναι ο πυρήνας της μουσικής μας ανατροφής και οι επιρροές μας είναι εμφανές κομμάτι μας. Από τη στιγμή που προσθέτεις το δικό σου στυλ και δημιουργείς κάτι καλό μέσα από αυτό, δεν βλέπω κάποιο λόγο για να το κρύβεις.

Δεν δουλέψατε ξανά με τον Joe Baressi αυτή τη φορά, αν και έκανε φανταστική δουλειά στο προηγούμενο άλμπουμ. Στη θέση του επιλέξατε έναν ομοεθνή σας Νορβηγό παραγωγό, τον Magnet. Μπορεί να χαρακτηριστεί ως ρίσκο μια τέτοια κίνηση; Πες μας για αυτόν, τη συνεργασία σας και τις διαφορές ανάμεσα στους δύο αυτούς παραγωγούς.
Πρώτα από όλα, ο Magnet είναι ένας ενεργός καλλιτέχνης, περισσότερο από ότι παραγωγός και τον θέλαμε για αυτή τη δουλειά, διότι καταλαβαίνει την περίπτωση του live καλύτερα κατ’ αυτό τον τρόπο. Ο Joe είναι περισσότερο παραγωγός και ένας τρομερά καλός τέτοιος επίσης, αλλά νιώθαμε πως ο Magnet ήταν ο τέλειος για αυτή τη δουλειά. Ήταν ένα ρίσκο, αλλά πρέπει να πάρεις μερικά τέτοια για να δημιουργήσεις κάτι πραγματικά καλό. Είμαστε ακόμα σε επαφή με τον Joe και ίσως δουλέψουμε μαζί του ξανά κάποια μέρα.

Επίσης, επιλέξατε τη Napalm Records για να κυκλοφορήσετε το άλμπουμ. Τι σας οδήγησε σε μια πιο metal εταιρεία; Υπήρχαν άλλες επιλογές στο τραπέζι;
Υπήρχαν διάφορες άλλες επιλογές που έπεσαν στο τραπέζι, αλλά επιλέξαμε τη Napalm, καθώς αλλάζουν το roster τους προς μια πιο hard rock κατεύθυνση και έχουν ένα δυνατό μηχανισμό προώθησης. Επίσης, μας έκαναν την καλύτερη πρόταση.

Τώρα, το "Redemption Blues" που ανοίγει το άλμπουμ, δείχνει να είναι το πιο κοντινό μουσικά στο προηγούμενο άλμπουμ. Θα μπορούσε να είναι αυτός ο λόγος που επιλέχθηκε ως εναρκτήριο; Είναι ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια στο άλμπουμ, δίχως αμφιβολία...
Υποθέτω πως όντως ακολουθεί τα χνάρια του "Charon" και το επιλέξαμε ως εναρκτήριο, καθώς είναι ένα από τα πιο ενεργητικά και την ίδια στιγμή πιο πιασάρικα τραγούδια. Ένα πραγματικά καλό τραγούδι για ξεκίνημα.

Πάντως, τα τρία πιο πιασάρικα τραγούδια του άλμπουμ είναι τα τρία πρώτα. Υπάρχει μια θεωρία που ένας φίλος μουσικός μου είχε πει κάποτε πως «οι εταιρείες συνιστούν να μπαίνουν τα πιο πιασάρικα τραγούδια πρώτα, γιατί κάποιοι δημοσιογράφοι δεν ακούνε καν όλο το άλμπουμ». Παρόλο που δεν μπορώ να πιστέψω ότι ισχύει κάτι τέτοιο, θα μπορούσε να έχει να κάνει με αυτό η περίπτωσή σας;
Ξέρω πως αυτό είναι κάτι που ισχύει με πολλούς καλλιτέχνες, αλλά η Napalm ποτέ δεν μπλέχτηκε σε κανένα μουσικό θέμα και εμείς το προτιμάμε κατά αυτό τον τρόπο. Πάντα προσπαθούσαμε να δημιουργούμε άλμπουμ για ανθρώπους που ακούνε ολοκληρωμένα άλμπουμ κι όχι playlists. Ένα καλό άλμπουμ διαθέτει ένα ξεκίνημα, ένα ταξίδι κατά τη διάρκειά του και ένα τέλος, ώστε το σύνολο να μπορεί μείνει στον ακροατή ως κάτι ενιαίο. Μακροπρόθεσμα, η κληρονομιά μιας μπάντας διαρκεί περισσότερο με σπουδαία άλμπουμ παρά με μεμονωμένα hits.

Το "Straight Into Your Grave" έχει ένα θαυμάσιο ρεφρέν που, κατά την άποψή μου, είναι ενδεικτικό του πόσο σπουδαία φωνή έχεις. Για μια ακόμα φορά οι φωνητικές σου γραμμές είναι φοβερές, αλλά είναι μικρές στιγμές όπως στο τελευταίο ρεφραίν που το διαφοροποιείς λίγο, με τις οποίες επιβεβαιώνω το διαθέτεις μια από τις πιο μοναδικές φωνές στο rock σήμερα.
Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Είμαι σίγουρος πως υπάρχουν πολλοί αρκετά καλύτεροι τραγουδιστές από εμένα εκεί έξω, αλλά κάνω μια αρκετά καλή δουλειά στους Audrey Horne, αν μπορώ να πω κάτι τέτοιο για τον εαυτό μου.

Το ομώνυμο τραγούδι θα ήταν η προφανή επιλογή για ένα δυνητικό single. Πες μας σε τι αφορά...
Έχει να κάνει με το πώς όλοι μας θα απογοητευτούμε και θα απογοητεύσουμε τους άλλους σε διάφορες περιπτώσεις μέσα στη ζωή, αλλά οφείλουμε να συνεχίζουμε. Αν αφήσεις κάποιον να μπει στη ζωή σου, ρισκάρεις το να πληγωθεί, αλλά συνεχίζουμε να το κάνουμε, γιατί η άλλη εναλλακτική δεν είναι μια τόσο καλή επιλογή.

Γενικότερα, είναι και πάλι οι στίχοι λίγο ασαφείς για τον ακροατή να τους πάει όπου νομίζει αυτός; Δεν έχω ακόμα τους στίχους, αλλά η εντύπωσή μου είναι πως αυτή τη φορά είναι κάπως λιγότερο σκοτεινή σε σχέση με το παρελθόν. Κάνω λάθος;
Γράφω στίχους για να ταιριάζουν με την ατμόσφαιρα του κάθε τραγουδιού και αφορούν περισσότερο σε εικόνες παρά σε ιστορίες και θεωρώ πως αυτό είναι κατά πολύ λιγότερο σκοτεινό άλμπουμ, οπότε φυσιολογικά οι στίχοι είναι μάλλον λίγο πιο φωτεινοί, θα βρίσκονται πάντα έστω και λίγο στη σκοτεινή πλευρά, όπως και να έχει. Δεν είμαι καλός στο να λέω ιστορίες, όπως ο Bob Dylan ή ο Tom Waits, αλλά προσπαθώ να ισορροπώ μεταξύ των κλισέ και ενός νέου τρόπου για να προσεγγίζεις τα πράγματα.

Υπάρχει ένα τραγούδι που πραγματικά γουστάρω πάρα πολύ. Είναι το "Pretty Little Sunshine". Μάλλον ασυνήθιστα «χαρούμενο» για Audrey Horne και παρόλο που μπορεί να διαφωνήσεις, δε μπορώ να μην πω πως μου θύμισε Buckcherry ακούγοντάς το. Βασικά το λατρεύω και δεν μπορώ να σκεφτώ ότι κάποιος θα μείνει ακίνητος όταν το παίζετε ζωντανά...
Είναι κάπως διαφορετικό για εμάς και συζητάγαμε για αρκετό καιρό αναφορικά με το αν θα έπρεπε να μπει στο άλμπουμ, αλλά αποφασίσαμε να το βάλουμε διότι έδινε στο άλμπουμ λίγη από τη δυναμική που χρειαζόταν. Είναι επίσης, γαμάτο για να το παίζεις ζωντανά και ελπίζω πως θα γίνει επιτυχία ανάμεσα στο ακροατήριό μας.

Επίσης, το "I Wanna Know You" είναι τρομερό τραγούδι για rock party καταστάσεις. Γιατί θελήσατε να κλείσετε το άλμπουμ με αυτό;
Είναι όντως, αλλά στην πραγματικότητα δεν κλείνει το άλμπουμ. Είναι bonus track στην περιορισμένη έκδοση και δεν εμφανίζεται στο κανονικό άλμπουμ. Το "The King Is Dead" κλείνει το άλμπουμ. Θέλαμε ένα πιο επικό και ρυθμικό τραγούδι για το τέλος.

Αν μου έλειψε ένα στοιχείο από το άλμπουμ είναι ένα τραγούδι στο ύφος του "Sail Away". Δεν υπάρχει «μπαλάντα», δεν υπάρχει ένα ξεκάθαρα στενάχωρο τραγούδι. Το λέω αυτό, γιατί λάτρεψα αυτές τις στιγμές σας στο προηγούμενο άλμπουμ. Πώς κι έτσι;
Υποθέτω πως «ροκάραμε» πολύ σκληρά για μπορέσουμε έστω να επιβραδύνουμε και να γράψουμε μια μπαλάντα, αλλά το συζητήσαμε πρόσφατα πως θα πρέπει να γράψουμε μια κλασσική μπαλάντα για το επόμενο άλμπουμ. Μου αρέσει πολύ να τραγουδάω μπαλάντες και τα περισσότερα σπουδαία άλμπουμ έχουν μια τέτοια, οπότε το επόμενο άλμπουμ θα έχει σίγουρα μια και αυτό είναι υπόσχεση.

Την τελευταία φορά που μιλήσαμε μου είπες πως σας ξέμειναν κάποιες διασκευές σε Ozzy, Rolling Stones και U2 που δεν χρησιμοποιήσατε από το προηγούμενο άλμπουμ. Θα υπάρξει κάποια ειδική έκδοση του άλμπουμ που να τις περιέχει αργότερα; Τι σκοπεύετε να κάνετε με αυτές;
Μπα, νομίζω πως χρησιμοποιήσαμε τις καλύτερες για το επιπλέον CD του "Audrey Horne", αλλά ίσως ηχογραφήσουμε μερικές καινούργιες. Θα ήθελα πολύ να κάνω μια εκδοχή του "Blind By The Light" του Bruce Springsteen, το οποίο έγινε διάσημο από τους Manfred Mann's Earth Band. Τρομερά καλό τραγούδι και θεωρώ πως θα μπορούσαμε να κάνουμε μια ενδιαφέρουσα εκδοχή.

Βάζοντας όλα τα άλμπουμ σας στη σειρά, είναι εύκολο να διακρίνει κανείς πόσο έχετε εξελιχθεί ως μπάντα, από άλμπουμ σε άλμπουμ. Αν και μάλλον είναι λίγο πρόωρο, θα μπορούσες να δεις ποιο θα ήταν το επόμενο βήμα σας; Θα μπορούσες να προβλέψεις που θα φτάσει ο ήχος των Audrey Horne;
Όχι, αλλά φυσικά έχουμε κι εμείς μερική ευθύνη για το πεπρωμένο μας, οπότε έχω την εντύπωση πως θα είναι περισσότερο προς αυτό το classic rock στυλ που κάνουμε τώρα, αλλά βάλε μέσα και μια μπαλάντα και ενδεχομένως κάποια επιπλέον στοιχεία όπως το πιάνο, τις χορωδίες, τα πνευστά και τα βιολιά. Μια πιο φορτωμένη παραγωγή...ίσως το κάνουμε τελείως "Use Your Illusion" φάση. Ποιός ξέρει!

Πήρατε το όνομά σας από ένα χαρακτήρα της τηλεοπτικής σειράς "Twin Peaks" και την τελευταία φορά ήσουν αρκετά ξεκάθαρος αναφορικά με το γιατί επιλέξατε την Audrey. Τώρα, με πολλές σπουδαίες, νέες τηλεοπτικές σειρές, ποιό όνομα από χαρακτήρα θα έδινες στη μπάντας σου, αν επέλεγες από τις πιο πρόσφατες; Είσαι γενικότερα οπαδός των τηλεοπτικών σειρών; Ποιές είναι οι αγαπημένες σου;
Αν ήταν να πάρουμε το όνομά μας από κάποια νεότερη τηλεοπτική σειρά αυτό θα ήταν “Daryl Dixon”, από τον bad-ass τύπο του "Walking Dead" και αν ποτέ αμφισβητήσεις το πόσο bad-ass είναι, τότε πρέπει να δεις την ταινία "Boondock Saints". Είμαι μεγάλος οπαδός των τηλεοπτικών σειρών και δεν βλέπω καθόλου κανονική τηλεόραση, μόνο αυτές τις σειρές σε DVD. Οι αγαπημένες μου είναι το "Walking Dead", το "Homeland", το "Sopranos", το "The Wire" Και φυσικά το "West Wing", για τον πρόεδρο Jed Bartlet.

Τώρα, μιας και μόλις μπήκαμε στο 2013, θα μπορούσες να μας πεις τα αγαπημένα σου άλμπουμ για το 2012;
Deftones - "Koi No Yokan"
Blackberry Smoke - "The Whippoprwill" ( kick ass southern rawk)
Van Halen - "Adifferent Kind Of Truth"
Graveyard - "Lights Out"
Frank Ocean - "Channel Orange"
Rival Sons - "Head down"

Ωραία λοιπόν. Πότε παίζετε Ελλάδα; (Σε περίπτωση που δεν το κατάλαβες, δεν ήταν ερώτηση για το αν θα έρθετε ή όχι, χαχα...)
Ελπίζω σύντομα. Και σε μια ακόμα συνέντευξη το ίδιο με ρώτησαν, οπότε μάλλον φαίνεται πως θα πρέπει να έρθουμε το συντομότερο δυνατόν.