Συνέντευξη Unisonic (Κώστας Ζαφειρίου)

«Ο Michael Kiske είναι ένας άνθρωπος που προτιμά να ψοφήσει από την πείνα, παρά να κάνει κάτι που δεν το αισθάνεται γνήσιο και ειλικρινές»

Από τον Κώστα Πολύζο, 29/10/2014 @ 10:45
Ο «Ελβετός» Κώστας Ζαφειρίου είναι ένας πολύ φιλικός τύπος ο οποίος μας μίλησε για το τι συμβαίνει με το supergroup των Unisonic, με αφορμή και την κυκλοφορία της δεύτερης full length κυκλοφορίας τους, "Light Of Dawn". Διαβάστε παρακάτω τα όσα ενδιαφέροντα συζητήσαμε σχετικά με τον νέο δίσκο, την μουσική κατεύθυνση, τον Michael Kiske αλλά και τι χρειάζεται για να έρθουν στην Ελλάδα για μια ζωντανή εμφάνιση.

UnisonicΚαλησπέρα Κώστα, τι γίνεται;
Όλα καλά! Εσύ;

Και εγώ μια χαρά. Πού σε πετυχαίνω;
Βασικά αυτή τη στιγμή είμαστε στη Ρώμη σε περιοδεία με τους Edguy. Είμαστε τρία συγκροτήματα και εμείς εμφανιζόμαστε δεύτεροι ως special guest.

Πώς πάει με την περιοδεία; Όλα καλά;
Ναι, όλα καλά... ή μάλλον όχι, τι όλα καλά σου λέω; Προχθές έπαθε ένα ατύχημα ο Michael και είχαμε τρεξίματα με νοσοκομεία και τέτοια, αλλά θα συνεχίσουμε την περιοδεία και δεν θα ακυρώσουμε κάποιο σόου. Έπαθε ρήξη χιαστών. Έχουν βάλει το πόδι του σε ειδικό νάρθηκα και δεν μπορεί να κινηθεί αλλά θα παίξουμε κανονικά και απλώς αυτός θα κάθεται σε σκαμπό.

Σκεφτόμουνα να σε ρωτήσω αρχικά πώς είναι να ξεκινάτε μια μπάντα σαν τους Unisonic με πέντε άτομα του δικού σας βεληνεκούς. Το βλέπετε σαν πρόκληση ή απλώς σαν μια δουλειά;
Για μένα αλλά και για τον Dennis που έχουμε παίξει τόσα πολλά χρόνια μαζί,  είναι κάτι το πολύ ιδιαίτερο. Το να συνεργαζόμαστε με έναν άνθρωπο σαν τον Michael που έχει γράψει όλη αυτή την ιστορία στη σκηνή του metal, δεν μπορείς να το χαρακτηρίσεις παρά σαν κάτι ιδιαίτερο. Δεν είναι μια απλή δουλειά, είναι κάτι το συναρπαστικό. Συνυπολόγισε ότι στο συγκρότημα συμμετέχει και o Hansen. Το να ξεκινάς μια μπάντα με τόσους γνωστούς και έμπειρους μουσικούς δεν μπορείς να πεις ότι ξεκινάς από το μηδέν, υπάρχει μεγάλη εμπειρία. Γράφουμε καλή μουσική και δίνουμε πολύ καλά σόου, οπότε δεν μπορείς να το συγκρίνεις με μια νέα μπάντα που κάνει τα πρώτα της βήματα.

Unisonic - Light Of DawnΤο δεύτερο σας άλμπουμ είναι πιο συμπαγές και κάνει τους Unisonic να πατούν σταθερά στα πόδια τους. Τι ήταν διαφορετικό στη διαδικασία συγγραφής του  συγκριτικά με το ντεμπούτο και στη γενική προσέγγιση;
Πιστεύω ότι ο χρόνος που περάσαμε μαζί καθώς και η περιοδεία που κάναμε για τον πρώτο δίσκο έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο για το δέσιμο της μπάντας. Αν θυμάσαι λίγο την ιστορία με τον Michael, ήταν ότι δεν ήθελε να κάνει κάτι σε πολύ σκληρό metal. Για πολλά χρόνια έλεγε ότι δεν θέλει να συμμετέχει σε μια τέτοια δουλειά. Τον πρώτο μας δίσκο, αν πρέπει να τον χαρακτηρίσω κάπως, θα τον έλεγα προσεκτικό. Ήταν τα πρώτα βήματα της μπάντας και έπρεπε να γίνει όπως έγινε για να καταλήξουμε εδώ που βρισκόμαστε τώρα. Φυσικά καταλάβαμε όλοι όταν κάναμε τον δεύτερο δίσκο γράψαμε καλύτερα τραγούδια και ότι ο Michael τραγουδάει πιο ανοιχτά και πιο δυναμικά. Και ορισμένα τραγούδια είναι πιο γρήγορα. Καταλάβαμε ότι όχι μόνο άρεσε σε μας ο δεύτερος δίσκος, αλλά και στο κοινό.

Μιας και το ανέφερες, θα σου κάνω μια ερώτηση αργότερα σχετικά με τον Kiske. Ο καινούργιος σας δίσκος κινείται σε πιο heavy μονοπάτια άλλα υπάρχουν τραγούδια και σαν το "Εxceptional", για παράδειγμα, τα οποία πιστεύω ότι σας ταιριάζουν αρκετά και διαφοροποιούνται από το τυπικό euro-power. Βλέπεις να ξαναδοκιμάζετε μια τέτοια προσέγγιση στο μέλλον;
Κοίτα, και στον πρώτο δίσκο είχαμε το "I've Tried" το οποίο κοιτάει προς αυτή την κατεύθυνση. Βασικά ήταν πολύ σημαντικό και για μας και για τον Michael οι δίσκοι να μην είναι τόσο metal oriented. Δηλαδή να μην είναι όλα τα τραγούδια με κόντρα δίκασο και όλα σκληρά. Έχουμε και πάλι κάποια μελωδικά κομμάτια όπως αυτό που ανέφερες αλλά και το "When The Deed Is Done" τα οποία μπορούν να χαρακτηριστούν έως και pop metal. Οπότε, όπως καταλαβαίνεις δεν είμαστε αποκλειστικά μια metal μπάντα. Πιο συγκεκριμένα τώρα για το "Exceptional", όταν το έγραψε ο Dennis και μου έστειλε το demo, μου είπε ότι δεν ήταν σίγουρος αν θα χωρούσε στον δίσκο και εγώ του απάντησα πως η μελωδία είναι τόσο δυνατή σε αυτό το κομμάτι που θα ήταν αμαρτία να μείνει απ' έξω. Γι αυτό και το πρώτο video που γυρίσαμε ήταν γι’ αυτό το τραγούδι, ώστε να δείξουμε ότι ο ήχος μας δεν μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο metal. Θα μπορούσαμε για παράδειγμα να κάνουμε το πιο γρήγορο τραγούδι του δίσκου, το "Your Time Has Come" και να πουν οι μεταλλάδες «όπα, εδώ είμαστε», αλλά θέλαμε να δείξουμε τις διαφορετικές πλευρές της μουσικής κατεύθυνσης του δίσκου και της μπάντας γενικότερα.

Όταν σχηματίσατε την μπάντα, ήσασταν σίγουροι ότι θα υπήρχε συνέχεια ή είχατε στο μυαλό σας να βγάλετε έναν δίσκο, να δείτε πώς θα πάει και μετά να αποφασίσετε εάν θα συνεχίσετε;
Το σχέδιο ήταν να κάνουμε κανονικό συγκρότημα, άλλα με τον Michael να τρέχει τόσα project παράλληλα, γνωρίζαμε πως θα πάρει χρόνο στον κόσμο να καταλάβει ότι είμαστε μια κανονική μπάντα.

UnisonicΟπότε μου λες ότι το σχέδιο απ' την αρχή ήταν να κυκλοφορήσετε κι άλλους δίσκους πέρα απ' τον πρώτο;
Ναι, το σχέδιο ήταν και είναι ακόμα να συνεχίσουμε και να φτιάξουμε μια δυνατή μπάντα.

Οι περισσότερες συνθέσεις είναι του Dennis Ward. Οπότε υποθέτω ότι εσύ και οι υπόλοιποι διαμορφώνετε τελικώς τα κομμάτια, σωστά; Η περισσότερη δουλειά γίνεται απ τον Dennis ή είναι συλλογική;
Κοίτα και οι τέσσερις, εκτός από μένα δηλαδή, γράφουν τραγούδια αλλά δυστυχώς αυτή τη φορά ο Kai δεν είχε συμμετοχή γιατί περιόδευε με τους Gamma Ray που βγάλανε δίσκο. Τελικά καταλήξαμε με περισσότερα τραγούδια του Dennis καθώς αυτός έγραψε τα καλύτερα. Συνήθως τα παιδιά γράφουνε ένα demo στο σπίτι με προ-ηχογραφημένα τύμπανα, basic arrangement, όχι τελειωμένο δηλαδή το κομμάτι. Για παράδειγμα ο Dennis γράφει το βασικό riff, το verse και το chorus και μας τα στέλνει για να δει αν μας αρέσουν, έτσι ώστε αν δεν μας κάνει να του το πούμε να σταματήσει να δουλεύει το συγκεκριμένο κομμάτι. Όσα από τα τραγούδια πάρουν το πράσινο φως, συνεχίζει να τα δουλεύει μέχρι την ώρα που θα συναντηθούμε όλοι μαζί σαν συγκρότημα και θα γίνει το τελικό arrangement και ο κάθε μουσικός θα βάλει τη δική του πινελιά.

Θα στο ρωτούσα αυτό για την μικρή συνεισφορά του Hansen. Γενικότερα πώς κυλάνε τα πράγματα στο στρατόπεδο των Unisonic; Υπάρχουν ρόλοι μέσα στο συγκρότημα; Υπάρχει κάποιος που ηγείται της όλης φάσης και παίρνει τις αποφάσεις;
Κοίτα, ο «αρχηγός» όσον αφορά τις δουλειές του συγκροτήματος και τους διακανονισμούς είμαι εγώ (γέλια), αλλά σε επίπεδο αποφάσεων είμαστε ένα δημοκρατικό συγκρότημα. Δηλαδή δεν υπάρχει «αφεντικό». Αν και η ιδέα για το συγκρότημα αρχικά ήταν δική μου, εγώ είχα βρει τον Michael πριν από χρόνια και είχαμε συζητήσει να συμμετέχει σ' ένα τέτοιο συγκρότημα και επειδή μανατζάρω και την μπάντα, έχω σημαντικό ρόλο στο να μιλάω με τις εταιρείες και γενικά με τη οργάνωση κάποιων πραγμάτων. Σε ό,τι πάντως έχει να κάνει με την μουσική κατεύθυνση του συγκροτήματος, ποιά τραγούδια μας αρέσουν, ποιά δεν μας αρέσουν, αν θα πάμε δεξιά η αριστερά, τότε οι αποφάσεις παίρνονται συλλογικά.

UnisonicΈχει περάσει κάμποσος καιρός απ την κυκλοφορία του άλμπουμ. Ποιές είναι οι αντιδράσεις μέχρι τώρα;
Οι αντιδράσεις είναι πολύ καλές. Δεχόμαστε ενθαρρυντικά μηνύματα στη σελίδα μας στο facebook, μας στέλνουν mail στην εταιρία, ακόμα και όταν μας συναντάνε σε συναυλίες μας λένε «καλώς ήρθατε πίσω» στην μουσική που ξέρανε, που μεγάλωσαν και γνωρίσανε την φωνή του Michael.

Όπως ίσως θα γνωρίζεις, ο Michael Kiske είναι το κύριο θέμα μιας συζήτησης ανάμεσα σε fans της μουσικής σας. Ένα μέρος του κοινού σας τον λατρεύει, ενώ το άλλο έχει εκνευριστεί από τις δηλώσεις του, σχετικά με το heavy metal και το  ό,τι έκανε στα '90s. Εσύ θα ξέρεις καλύτερα το τι ώθησε τον Michael να είναι μέρος μιας metal μπάντας ξανά και ποιά είναι η δική του εκδοχή της αλήθειας;
Όταν τον συνάντησα πρώτη φορά κατάλαβα ότι είχε πίκρα μέσα του επειδή τότε τον είχαν διώξει απ' τους Helloween και ήταν πολύ θυμωμένος. Παρόλα αυτά δεν μπορώ να καταλάβω πως μπήκε ακριβώς σε αυτή την αντι-metal λογική. Ήταν σαν να είχε χτίσει ένα τείχος γύρω του οπότε αυτό που έκανα εγώ απ την αρχή της συνάντησής μας ήταν να προσπαθώ να αφαιρώ μια πέτρα κάθε φορά. Και τώρα που έχει κάπως ανοίξει το πράγμα, γνωρίζω πως έχει μπει πλέον στη λογική να παραδεχτεί πως έκανε λάθος. Αυτό που όμως δεν γουστάρει με τίποτα είναι ο σατανισμός και το αρνητικό vibe στη μουσική, δηλαδή μην φανταστείς ότι μπορεί να έχει σχέση με αυτό το νορβηγικό black metal. Καμία σχέση! (γέλια) Του έκανε πάντως πολύ μεγάλη εντύπωση το 2010 που δώσαμε τα πρώτα μας live στο Sweden Rock και στο Monsters Of Rock της Τσεχίας  που ο κόσμος του έδειχνε ακόμα μεγάλη αγάπη. Του έκανε εντύπωση που έρχονταν άνθρωποι να τον βρουν και που  του έδιναν το χέρι και του έλεγαν «ευτυχώς που γύρισες πίσω». Νομίζω ότι τον είχε επηρεάσει αρνητικά και έκανε τις δηλώσεις που έκανε γιατί ήταν εκτός φάσης για αρκετό καιρό. Με ρωτάς τώρα αν είναι ειλικρινής και θα σου πω το εξής: ο Michael είναι ένας άνθρωπος που προτιμά να ψοφήσει απ την πείνα, παρά να κάνει κάτι που δεν το αισθάνεται γνήσιο και ειλικρινές.

UnisonicΠαίζεις στην ίδια μπάντα με τον Kai Hansen και είσαι ο μάνατζερ της περιοδείας των Helloween, αν δεν κάνω λάθος. Η γερμανική metal σκηνή είναι τόσο μικρή όσο φαίνεται;
Δεν είναι τόσο μικρή η σκηνή, αλλά ok καταλαβαίνω σε τι αναφέρεσαι. Αυτοί μας είχαν πάρει τον τραγουδιστή μας τότε που είχαμε ακόμα τους Pink Cream 69 και μετά εμείς πήραμε τον δικό τους, αλλά η όλη φάση με τους Helloween είναι πολύ cool και δεν είχανε κανένα πρόβλημα, ενώ και με τον Michael είναι καλά φιλαράκια. Μαζί τους εδώ και δέκα χρόνια που η εταιρεία μου μανατζάρει τους Helloween έχουμε περάσει πάρα πολλά.

Θες να μου πεις πως ο Kiske μιλάει με τον Weikath; Άλλα ακούω εγώ...
Ε, ξέρεις πως είναι αυτά. Είχαμε παίξει με τους Helloween στο Hellfest μαζί τους πρόπερσι και ήταν και ο Michael με τους Avantasia και τους έπιασα και τους δυο μαζί και τους είπε «φιλαράκια ελάτε εδώ, επειδή δεν γουστάρω τους τσακωμούς και επειδή είστε και οι δυο φίλοι μου καθίστε κάτω και μιλήστε» και περάσανε καλά. Εντάξει, είναι γνωστό ότι ο Michael ήταν πολλά χρόνια θυμωμένος με τον Weikath, αλλά θα δούμε πως θα εξελιχθεί η κατάσταση.

Πώς πηγαίνουν τα πράγματα στην Bottom Row ; Πώς πήρες την απόφαση να εργαστείς σε αυτή την επαγγελματική πλευρά; Η μουσική βιομηχανία είναι τόσο δύσκολη και «βρώμικη» όσο αφήνετε τους fans να πιστεύουν;
Βρώμικη δεν μπορώ να πω ότι είναι, είναι business as usual. Πρέπει να είσαι συνέχεια σε εγρήγορση, να παλεύεις για τις καλύτερες τιμές για τα λεωφορεία, τα φώτα και την οργάνωση γενικότερα, αλλά δεν μπορώ να πω ότι είναι βρώμικη. Πιστεύω ότι υπάρχουν δουλειές χειρότερες σε αυτό το επίπεδο. Σίγουρα επειδή μιλάμε για χρήματα, υπάρχουν και άνθρωποι που θα κοιτάξουν να σε εκμεταλλευτούν όπως κάνουν κάποιοι promoters για παράδειγμα. Πάντως γενικότερα το κλίμα που επικρατεί μεταξύ των συγκροτημάτων είναι πολύ καλό.

Αισθάνεσαι πιο άνετα να σε θεωρούν μουσικό ή μάνατζερ; Πόσο διαφορετικοί είναι αυτοί οι ρόλοι;
(γέλια) Αυτή είναι δύσκολη ερώτηση. Κοίτα, εγώ ξεκίνησα ως ντράμερ και προσπάθησα να βγάλω τα προς το ζην χωρίς κάποια άλλη δουλειά, αλλά επειδή δεν τα κατάφερα ξεκίνησα να δουλεύω. Να σου πω την αλήθεια είναι η πρώτη φορά τώρα με τους Unisonic που έχω τόσο ενεργή συμμετοχή ως μέλος τους συγκροτήματος όσο και σαν μάνατζερ. Όποτε καταλαβαίνεις πως χρειάζεται να δουλεύω όλη μέρα. Πάντως αν δεν είχα να κάνω και τη «δουλειά του γραφείου» θα πέθαινα απ’ τη βαρεμάρα. Έχω ξεσυνηθίσει πλέον να κάθομαι όλη τη μέρα, περιμένοντας να παίξω το βράδυ. Πλέον μου φαίνεται πολύ λίγο. Αλλά δόξα τω Θεώ έχω τον υπολογιστή και μπορώ να δουλεύω και από εδώ που βρίσκομαι.

Κώστας Ζαφειρίου (Unisonic)Γιατί το Wikipedia σε αναφέρει ως Ελβετό ντράμερ; Το όνομά σου είναι ξεκάθαρα ελληνικό. (γέλια)
(γέλια). Αυτό είναι μαλακία. Γεννήθηκα στην Ελβετία, αλλά διαβατήριο δεν είχα ποτέ ελβετικό. Όλη μου τη ζωή είχα ελληνικό διαβατήριο γιατί και οι δυο οι γονείς μου είναι Έλληνες αλλά πλέον απ το 2009 έχω πάρει και τη γερμανική υπηκοότητα και πλέον έχω και τις δυο. Κάποιος μάλλον τα έχει μπερδέψει.

Ελλάδα έρχεσαι καθόλου; Έχεις συγγενείς εδώ;
Κάθε χρόνο. Η μητέρα μου ζει ακόμα. Οι δικοί μου είχαν κατεβεί το 1991 πίσω στην Ελλάδα και είμαι τυχερός κιόλας γιατί το χωριό μου είναι παραλιακό και κάνουμε και τα μπανάκια μας.

Ακούω την προφορά σου να είναι λίγο περίεργη. Βορειοελλαδίτης είσαι;
Εγώ σε ακούω μια χαρά πάντως.

(γέλια) Όχι ρε, για την προφορά σου ρωτάω. Μια χαρά είναι η σύνδεση.
(γέλια) Α, δεν άκουσα. Το μέρος καταγωγής μου είναι 80 χλμ. από Θεσσαλονίκη, προς Καβάλα. Το χωριό μου λέγεται Βρασνά και είναι ανάμεσα στον Σταυρό και την Ασπροβάλτα.

Εσύ πώς ξεκίνησες και έμπλεξες με την μουσική;
Δεν ξέρω, υποθέτω ήταν μια τρέλα. Αγαπούσα από μικρός πάρα πολύ την μουσική. Από πιτσιρικάς 10 χρόνων άρχισα να ακούω τα ροκαδικα (σ.σ.: το άφησα όπως το είπε για το cult status της λέξης), με Sweet, Kiss και Rainbow και ξεκίνησα εκεί γύρω στο 1975 και μετά γούσταρα πολύ. Στα 15 ξεκίνησα ντραμς και είχα πάθει πλάκα γιατί μου άρεσε πάρα πολύ. Μετά παράτησα το σχολείο και τσακώθηκα με τον πατέρα μου γιατί ήθελε να συνεχίσω στο πανεπιστήμιο. Τελικά, μετά από χρόνια κατάλαβαν ότι αυτό που είχα διαλέξει να κάνω ήταν και το σωστό.

Έχοντας στο μυαλό ότι όλα τα μέλη των Unisonic είναι αρκετά ενεργά ποικιλοτρόπως, -εσύ ως μάνατζερ και ο Dennis ως παραγωγός και ο Kai με τους GammaRay- θα έχετε τη δυνατότητα να υποστηρίξετε εκτενώς το νέο άλμπουμ;
Κάνουμε την περιοδεία τώρα και παίξαμε και σε κάποια φεστιβάλ το καλοκαίρι. Είχαμε πάει Ιαπωνία τον Σεπτέμβρη και από το νέο έτος θα κάνουμε πάλι φεστιβάλ αλλά και κάποιες μεμονωμένες εμφανίσεις. Θα παίζουμε συνέχεια όπου βρίσκουμε ευκαιρία αλλά όπως καταλαβαίνεις είναι αρκετά δύσκολο να βρούμε ημερομηνίες που θα βολεύουν όλους μας. Θα το προσπαθήσουμε πάντως. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

Υπάρχει καμιά περίπτωση να σας δούμε εδώ Ελλάδα;
Μη ρωτάς εμένα. Εγώ γουστάρω πάρα πολύ να έρθουμε Ελλάδα και ούτε εισπράξεις χρειάζομαι ούτε τίποτα, αλλά σίγουρα χρειαζόμαστε έναν διοργανωτή να μας κάνει μια προσφορά, να καλύψουμε τα έξοδά μας. Αλλά πιστεύω πως κάποια στιγμή θα έρθουμε. Είχαμε παίξει στο Rockwave το 2012...

UnisonicΝαι αλλά ρε Κώστα δεν είναι το ίδιο με το παίζεις σε κλειστό χώρο. Είχατε βγει και μες τον ήλιο. Σας θέλουμε σ' ένα κλειστό κλαμπ να γουστάρουμε! Βασικά μου φαίνεται πολύ περίεργο να μην σας προσεγγίσει ακόμα κάποιος, αν σκεφτείς δηλαδή τα ονόματα που συμμετέχουν στην μπάντα και το πόσο αγαπάμε στην Ελλάδα τους Gamma Ray και τους παλιούς Helloween.
Ναι, αλλά μην ξεχνάς και ότι είναι δύσκολη φάση για τη χώρα μας. Δυστυχώς. Σίγουρα τα έξοδα είναι αυξημένα καθώς θα πρέπει να έρθουμε αεροπορικώς, τα έξοδα δηλαδή δεν μπορεί να είναι 1500 ευρώ, αλλά πολύ περισσότερα.

Ok, δεν έχω να σε ρωτήσω κάτι άλλο. Τελευταία λόγια από σένα...
Τίποτα σημαντικό, απλά περιμένουμε μια προσφορά για να παίξουμε για όλους εσάς. Όλα αυτά τα χρόνια έχω κάνει αρκετά φιλαράκια οπότε βάλτε στο πρόγραμμα και ουζάκι με μεζεδάκια. Για τέτοια όλοι μέσα θα είναι φαντάζομαι ε... (γέλια)

Προφανώς! Σε ευχαριστώ Κώστα για τον χρόνο σου!
Και εγώ σε ευχαριστώ!
  • SHARE
  • TWEET