Συνέντευξη In Flames (Anders Friden)

Ένα όνειρο ζωής έγινε πραγματικότητα όταν χτύπησε το τηλέφωνο και στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν ένα μέλος μιας εκ των προσωπικών αδυναμιών. Ακόμα και αν ο προηγούμενος δίσκος τους δεν κατάφερε να με κερδίσει, όπως είχαν κάνει οι εννέα προηγούμενοι, φαίνεται με τον νέο δίσκο πως σιγά-σιγά ξαναβρίσκουν τον δρόμο τους, ανοίγοντας νέα μονοπάτια, αδιαφορώντας για το τι θα πει ο κόσμος και κάνοντας αυτό που πραγματικά θέλουν είτε αυτό αρέσει είτε όχι. Στην πρώτη του συνέντευξη στο Rocking.gr, ο Anders Fridén υπήρξε ιδιαίτερα συζητήσιμος και ορεξάτος, χωρίς να παραλείψει να απαντήσει στα φλέγοντα θέματα, όπως η επιστροφή του Jesper Strömblad στους In Flames και η δική τους επιστροφή στην Ελλάδα.

Γεια είμαι ο Άλκης από το Rocking.gr. Anders εσύ είσαι;
Γεια, ναι, εγώ είμαι. Πώς είσαι;

Είμαι πάρα πολύ καλά. Είναι τιμή μου να έχω επιτέλους την ευκαιρία να μιλήσω μαζί σου. Τι κάνεις; Πού είσαι;
Είμαι στο Gothenburg και κάνω πρόβες για την επερχόμενη περιοδεία.

Αυτό είναι πολύ καλό. Προχωράτε καλά;
Όλα κυλάνε όμορφα. Θα τα καταφέρουμε. ( γέλια )

Λοιπόν, κυκλοφόρησε μόλις ο νέος δίσκος σας, με τίτλο "Siren Charms", ο οποίος είναι εξαιρετικός επί τη ευκαιρία, μου άρεσε πολύ. Πώς σας ήρθε το όνομα;
Προσωπικά, δεν μου αρέσει συνήθως να αποκαλύπτω ακριβώς τι σημαίνει τι, επειδή οι άνθρωποι που διαβάζουν τους στίχους δεν σκέφτονται για τον εαυτό τους και πιστεύουν κάθε λέξη που λέω. Γιατί θέλω οι στίχοι να είναι προσωπικοί και θέλω εσύ και ο καθένας που θα τις διαβάσει να τις ερμηνεύσει με τον δικό του τρόπο. Οι σειρήνες για μένα συμβολίζουν τα σκοτεινά, μυστηριώδη, δελεαστικά, περιπετειώδη πράγματα στη ζωή. Νομίζω ότι όλοι θα πρέπει να συναντούμε εμπόδια στη ζωή, αν βιώνουμε όλα αυτά τα πράγματα και καταλήγουμε στην καλύτερη πλευρά, γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι, ωριμάζουμε ως άτομα. Έτσι, όλοι χρειαζόμαστε αυτά τα βιώματα, αλλά την ίδια στιγμή είναι βλαβερά και αν δεν είναι κανείς προσεκτικός, θα παρασυρθεί, θα απορροφηθεί από το όλο θέμα. Αυτό συμβολίζουν οι σειρήνες.

Υπάρχει αυτή η κεντρική ιδέα στο άλμπουμ, που αφορά τα πράγματα που σου αποσπούν την προσοχή από τους στόχους σου.
Μπορείς να το πεις και έτσι. Δεν είναι μια ιδέα αλλά λίγο πολύ αντλώ έμπνευση από τα ίδια πράγματα, τα πιο σκοτεινά πράγματα στη ζωή. Έβλεπα ένα ντοκιμαντέρ για τους ανθρώπους υπό πολύ άσχημες συνθήκες, σε θέματα που σχετίζονται με τα ναρκωτικά. Αυτό που είναι ενδιαφέρον είναι το πώς καταλήγει κανείς σε αυτές τις καταστάσεις και πώς μπορεί να ξεφύγει από αυτό, αν θέλει όντως να ξεφύγει. Πώς επηρεάζεται ο ίδιος ο άνθρωπος, οι φίλοι του, η οικογένειά του, η κοινωνία και ούτω καθεξής. Έχοντας απορροφηθεί σε αυτό, όλο το θέμα με τα ναρκωτικά είναι ένας πάρα πολύ ισχυρός και επικίνδυνος κόσμος. Δεν γράφω για τα ναρκωτικά ή οτιδήποτε άλλο, αλλά για την κατάσταση...

Εμπνέεσαι από αυτό.
Ναι, και μπορεί κανείς να το χρησιμοποιήσει σε όλα τα είδη των καταστάσεων στη ζωή. Για μένα η σειρήνα θα μπορούσε να είναι γένους θηλυκού, αλλά αυτό το αφήνω στην κρίση του καθενός. Είναι ένα σύμβολο.

Ο καθένας δίνει την δική του ερμηνεία στους στίχους.
Ναι ακριβώς.

Ωραία, ας περάσουμε στη μουσική του άλμπουμ. Απόλαυσα πραγματικά κομμάτια όπως το "Paralyzed", το "Monsters In The Ballroom", αλλά και ένα από τα bonus κομμάτια, το "Become The Sky". Πώς πήρατε την απόφαση να το αφήσετε έξω;
Ξέρω ότι οι άνθρωποι σήμερα «στριμάρουν» πολλή μουσική, δεν πωλούνται πολλοί δίσκοι. Οι άνθρωποι βάζουν τα αγαπημένα τους τραγούδια σε playlists. Για μένα, όταν ολοκληρώνω έναν δίσκο, είναι πραγματικά σημαντικό το πώς θα συνδεθούν μαζί όλα τα κομμάτια. Θέλω να πω, να υπάρχει μια δυναμική, το "In Plain View" είναι το μόνο τραγούδι που μπορώ να βρω για να ξεκινήσει ο δίσκος και το "Filtered Truth" το μόνο με το οποίο θα μπορούσε να κλείνει. Το "Become The Sky" απλά δεν ταιριάζει στη δυναμική. Είναι ένα εξαιρετικό τραγούδι και το αγαπάω, αλλά δεν ταιριάζει εκεί. Θέλω να πω ότι μπορεί να το βρει κανείς εκεί έξω ούτως ή άλλως.

Υπάρχουν και άλλα εξαιρετικά τραγούδια εκεί οπότε δεν πειράζει.
Ναι, θα ήταν πάρα πολύ μεγάλης διάρκειας ο δίσκος εάν έμπαιναν όλα τα τραγούδια.

Φαίνεται ότι έχεις επικεντρωθεί ακόμη περισσότερο τώρα στις φωνητικές μελωδίες σου. Σαν να αισθάνεσαι πιο ελεύθερος να κάνεις πράγματα με τη φωνή σου που δεν τα είχες δοκιμάσει πριν. Μήπως έχεις κουραστεί να ουρλιάζεις και να γρυλίζεις;
Καθόλου. Το λατρεύω. Αλλά είναι ένα πολύ διαφορετικό πράγμα όταν παίζουμε ζωντανά για παράδειγμα, όπου έχεις τους φίλους της μπάντας να ουρλιάζουν μπροστά σου με το να είσαι στο στούντιο με το μικρόφωνο. Δεν εμπνέει και πολύ για να είμαι ειλικρινής. Και η αλήθεια είναι ότι αυτά τα τραγούδια χρειαζόντουσαν ένα διαφορετικό είδος προσέγγισης. Ό,τι είναι να συμβεί, θα συμβεί. Βρίσκω τη μουσική, την ακούω και μου μιλάει με έναν ορισμένο τρόπο. Αυτή τη φορά προέκυψαν αυτά τα φωνητικά, την επόμενη φορά μπορεί να είναι εντελώς διαφορετικά. Και δεν θέλω να κάνω το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά και ξανά.

Είστε οι In Flames, προοδεύετε.
Ακριβώς. Κάθε φορά που κυκλοφορεί ένα άλμπουμ υπάρχει πολλή συζήτηση γύρω από αυτό για παράδειγμα «Ω κάνουν αυτό, είναι παράξενο». Αλλά είναι το ίδιο με κάθε άλμπουμ. Εμείς απλά συνεχίζουμε να κάνουμε ό,τι στο διάολο θέλουμε. Δεν θέλω να κάνω το ίδιο άλμπουμ.

Αυτό είναι που μου αρέσει περισσότερο στους In Flames. Ο τρόπος που προοδεύετε, ο τρόπος με τον οποίο αλλάζετε τον ήχο σας με κάθε άλμπουμ. Αυτή τη φορά αποφασίσατε να ηχογραφήσετε στο Βερολίνο στο διάσημο Hansa Studio. Πώς πήρατε την απόφαση να αφήσετε το δικό σας στούντιο;
Δεν έχουμε το στούντιο πια. Το πουλήσαμε. Αυτός ήταν ένας από τους λόγους, αλλά ο άλλος λόγος ήταν ότι ήμουν στο Hansa έναν χρόνο πριν από την ηχογράφηση και απλά ερωτεύτηκα το στούντιο. Είναι ένας γαμημένος ναός της μουσικής, τόσο πολλοί μεγάλοι καλλιτέχνες έχουν πάει εκεί. Η όλη ατμόσφαιρα με έκανε να ανατριχιάσω. Κάλεσα τους άλλους και τους είπα «Εντάξει, βρήκα το στούντιο. Αυτό είναι το μέρος» και αυτοί είπαν «Εντάξει, ό,τι πεις». Το ότι θα ήμασταν μακριά από τα σπίτια μας, τους φίλους μας, το να μην γυρνάμε σπίτι κάθε βράδυ πιστεύω πως έδωσε στο άλμπουμ ένα συγκεκριμένο συναίσθημα, μια συγκεκριμένη χροιά. Πιστεύω πραγματικά ότι το έκανε. Με κάποιο τρόπο το Βερολίνο χώθηκε μέσα στο άλμπουμ. Ακόμα κι αν πριν από την ηχογράφηση ορισμένα μέλη νόμιζαν ότι το Βερολίνο δεν θα μπορούσε να επηρεάσει το άλμπουμ, πραγματικά πιστεύω ότι τώρα ο καθένας στην μπάντα θα έλεγε ότι είχε πραγματικά μια επίδραση σε αυτό. Έχει έναν μελαγχολικό τόνο, είναι πιο θλιβερό από τα προηγούμενα άλμπουμ.

Ξεκινήσατε ως μελωδική death metal μπάντα. Πώς θα περιγράφατε τον ήχο σας σήμερα;
In Flames (γέλια).

Δέχεστε την ετικέτα «alternative metal» για τους In Flames;
Δεν είμαστε αυτοί που θα το πουν αυτό. Δεν μου αρέσουν οι ταμπέλες, γιατί οι άνθρωποι νομίζουν ότι ξέρουν ήδη τι πρόκειται να συμβεί. Παίζουμε metal μουσική και αν ο τρόπος που ερμηνεύουμε την metal μουσική εμείς είναι κάτι για σας, τότε είναι σίγουρα κάτι, δεν έχει σημασία τι. Έχουμε μεγαλώσει, παίξαμε μελωδικό death metal σε πολλά άλμπουμ, αλλά εμπνευστήκαμε από παντού και η μουσική μας μετατράπηκε σε κάτι άλλο.

Εξελίχθηκε.
Ναι, δεν ξέρω τι σημαίνει «εναλλακτικός». Είναι απλά μια ηλίθια περιγραφή. Τι στο διάολο είναι το εναλλακτικό; Εναλλακτικό σε τι; Ποιά θα ήταν η άλλη εναλλακτική; Λες και υπάρχει μόνο μία εναλλακτική λύση.

Ο όρος αυτός καλύπτει ένα πολύ ευρύ φάσμα.
Το πράγμα για το οποίο είμαι πολύ περήφανος, είναι ότι έχουμε έναν μοναδικό τρόπο σχετικά με το τι κάνουμε. Έχουμε έναν ήχο που οι άνθρωποι αναγνωρίζουν. Είτε σου αρέσει είτε το μισείς, ξέρεις ότι είναι In Flames. Πάντα δημιουργούσαμε τα δικά μας μονοπάτια και τα περπατήσαμε μόνοι μας. Και όποιος θέλει να ακολουθήσει, ακολουθεί, αν όχι, εντάξει.

Υπάρχουν πολλές άλλες επιλογές εκεί έξω (γέλια). Πρόσφατα κυκλοφορήσατε το artwork από το "Monsters In The Ballroom". Θα κυκλοφορήσει σε single;
Όχι (μπερδεμένος).

Θα υπάρξει βίντεο;
Όχι (ακόμη πιο μπερδεμένος). Ποιός το είπε αυτό;

Είδα το artwork στη σελίδα σας στο Facebook. Αυτό με την πόρτα από το "Whoracle".
Ναι, αυτό είναι το artwork στο άλμπουμ. Αλλά δεν θα υπάρξει single. Όχι ακόμα τουλάχιστον. Αλλά ίσως γνωρίζεις περισσότερα από ό,τι εγώ (γέλια).

Πώς πήρατε την απόφαση για αυτή την αναφορά στο παρελθόν;
Ο Blake, ο οποίος έκανε το artwork, υπήρξε fan της μπάντας για καιρό και εμείς απλά του δώσαμε την ελευθερία να δημιουργήσει σύμφωνα με την ερμηνεία του. Ξέρεις, είναι και καλλιτέχνης παράλληλα, έτσι ήθελε να χρησιμοποιήσει το δικό του στυλ και σκεφτήκαμε ότι θα ήταν αναζωογονητικό. Είναι μια γαμάτη αναφορά. Αγαπώ αυτό που έχουμε κάνει στο παρελθόν, είναι μέρος της ιστορίας μας και δεν αρνούμαι ότι αυτό μας έκανε αυτό που είμαστε σήμερα. Νομίζω ότι πάντα υπάρχουν παρόμοιες αναφορές εδώ και εκεί. Δεν μπορώ να πω ακριβώς γιατί επέλεξε την πόρτα του "Whoracle" εκεί, αλλά μοιάζει επίσης με μια πόρτα αίθουσας χορού.

Ίσως είχατε το μέλλον στο μυαλό σας όταν κυκλοφορήσατε το "Whoracle" (γέλια). Δεν υπάρχουν αναφορές στον Jesterhead αυτή τη φορά;
Είναι σίγουρα ακόμα εκεί. Ένας εναλλακτικός Jesterhead (γέλια).

Ας πάμε σε ένα από τα σημαντικότερα ερωτήματα των fan σας. Έχουν περάσει μερικά χρόνια από όταν ο Jesper άφησε την μπάντα και ο ίδιος είναι ενεργός και πάλι για κάποιο χρονικό διάστημα με τους The Resistance, με τους Nightrage, με τους Ceremonial Oath. Πιστεύεις ότι ήρθε η ώρα για να επιστρέψει;
Ποιός ξέρει; Το μέλλον θα δείξει. Δεν νομίζω ότι θέλει να είναι στην μπάντα σήμερα. Εξακολουθεί να είναι ένας πολύ καλός τύπος, ακόμα τον θεωρώ φίλο μου. Έχει τα άλλα project του, ή ό,τι κάνει. Δεν το σκεφτόμαστε ιδιαίτερα.

Άρα δεν είναι κάτι προς συζήτηση σε αυτό το σημείο.
Δεν το σκέφτομαι καν τώρα. Είμαστε πέντε τύποι στο συγκρότημα που θέλουν να είναι στην μπάντα. Δεν υπάρχει λόγος να μιλάμε γι' αυτό ή να το σκεφτόμαστε. Εάν αυτό είναι να συμβεί, θα συμβεί, αλλά πραγματικά δεν ξέρω.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας σας έχετε δοκιμάσει τους οπαδούς σας με αλλαγές όπως αυτές που κάνατε στο "Reroute To Remain" ή στο "Sounds Of A Playground Fading" και ακόμα και τώρα στο "Siren Charms". Για τι πράγμα μετανιώνεις που έχεις χάσει και τι ελπίζεις να κερδίσεις από αυτές τις αλλαγές; Εννοώ ότι ρισκάρετε πολλούς από τους παλιότερους οπαδούς σας που θέλουν έναν πιο death metal ήχο.
Για να είμαι ειλικρινής , δεν το σκέφτομαι. Δεν έχω τους οπαδούς στο μυαλό όταν γράφω μουσική. Γράφω τη μουσική για μένα. Αγαπώ τους fans, μην με παρεξηγείς, αλλά δεν μπορώ να γράψω γι' αυτούς. Γιατί αν έχεις στο μυαλό χίλια άτομα, τότε έχεις χίλιες διαφορετικές ιδέες και αυτό θα ήταν ένα πολύ χάλια τραγούδι. Ναι, μπορεί να χάσεις μερικούς, να κερδίσεις μερικούς, αλλά αν δεν το ρισκάρεις, ποιό είναι το γαμημένο νόημα; Θα είχαμε κάνει έντεκα "Jester Race" και αυτό  θα ήταν εξαιρετικά βαρετό. Και ακόμα και τότε μερικοί από τους λεγόμενους παλαιότερους οπαδούς θα διαμαρτύρονταν και θα έλεγαν «δεν μου αρέσει πια».

Πάντα θα υπάρχουν παράπονα.
Αυτό δεν είναι κάτι που μπορώ να ελέγξω. Θα μπώ στο στούντιο και θα γράψω κάτι με το οποίο είμαι απόλυτα 100% ικανοποιημένος, τότε το δίνω στην δισκογραφική εταιρεία και το κάνουν ό,τι θέλουν. Έχει φύγει από τα χέρια μου, δεν μπορώ να το ελέγξω πια. Μερικοί άνθρωποι αγαπούν τρελά τον δίσκο και κάθε τραγούδι ξεχωριστά και κάποιοι άλλοι το μισούν. Όπως και να 'χει, έτσι είναι η ζωή, ξέρεις.

Για μένα, αυτό είναι η καλύτερη κίνηση από ένα συγκρότημα, να κάνουν τη μουσική που τους αρέσει, όχι τη μουσική που οι οπαδοί τους θα ήθελαν.
Εξακολουθώ να πιστεύω ότι σήμερα, με τα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το διαδίκτυο, είναι τόσο εύκολο να πάει κανείς εκεί έξω και να υψώσει τη φωνή του και να πει αυτό και αυτό, αλλά είναι έξω από τα χέρια μου. Πρέπει να κάνω κάτι που πιστεύω και μπορώ να το υποστηρίξω, που μπορώ να αγαπήσω και να παίζω κάθε βράδυ, γιατί αυτό είναι που κάνουμε σε περιοδεία. Είναι σκληρή γαμημένη δουλειά. Και πρέπει να αγαπώ αυτό που κάνω, δεν μπορώ να το κάνω για κάποιον άλλο.

Ακριβώς, αυτό δεν είναι μια παραγγελία, είναι ο τρόπος που αισθάνεσαι.
Όπως είπα, έχουμε τόσους πολλούς τρομερούς οπαδούς. Είναι ο λόγος που είμαστε εδώ σήμερα, είναι ο λόγος που μπορώ να ταξιδέψω στον κόσμο και να κάνω τα πράγματα που αγαπώ, αλλά δεν μπορούν να υπαγορεύσουν τη μουσική. Με κάποιους ανθρώπους απλά δεν μπορείς να κερδίσεις, ανεξάρτητα από το τι θα κάνεις.

Έτσι δεν κερδίζει καμία πλευρά. Για πολλά χρόνια δεν έχετε έρθει στην Ελλάδα για μια συναυλία. Οι τελευταίες φορές που είχε προγραμματιστεί να έρθετε οι εμφανίσεις ακυρώθηκαν. Ήταν σαν μια κατάρα, πολύ κακή τύχη. Σχεδιάζετε να έρθετε στην Ελλάδα;
Αν μου έλεγες να έρθω αύριο και έχεις ένα μεγάλο σχέδιο και τα πάντα, εμείς θα ερχόμασταν. Το θέμα είναι ότι δεν υπάρχουν χορηγοί να μας ζητήσουν να έρθουμε. Δεν μπορώ να καλέσω την Ελλάδα στο τηλέφωνό μου και να πω ότι είμαι στη διάθεση σας, μπορώ να έρθω τώρα. Πρέπει  να υπάρξει κάποιο ενδιαφέρον από τους χορηγούς και τους οπαδούς και ούτω καθεξής. Υπήρξαν πολλά προβλήματα στο παρελθόν. Έχουμε ήδη έρθει στην χώρα, αλλά το σόου ακυρώθηκε την ίδια μέρα.

Ήταν πριν από δέκα χρόνια.
Σε ένα φεστιβάλ στην παραλία.

Ήταν τόσο παράξενο.
Πάντως θα θέλαμε να έρθουμε.

Θα θέλαμε και εμείς πάρα πολύ (γέλια). Θυμάμαι τη μία φορά που παίξατε εδώ ήταν το 1999.
Δεν θυμάμαι το έτος, αλλά θυμάμαι την εμφάνισή μας, το κοινό ήταν φανταστικό. Πολύ παθιασμένο.

Θα προσπαθήσουμε ξανά (γέλια). Λοιπόν, προκειμένου να τελειώσει η συνέντευξη, θα ήθελα να στείλεις ένα μήνυμα στους οπαδούς σας στην Ελλάδα.
Όπως είπα και πριν, θα θέλαμε να έρθουμε και να παίξουμε και πάλι στην Ελλάδα. Όλοι ουρλιάξτε μέχρι τελικής πτώσεως και μιλήστε με τους υπεύθυνους έτσι ώστε να μπορέσουμε να έρθουμε και να παίξουμε για τους Έλληνες οπαδούς των In Flames. Ανυπομονούμε.

Και εμείς επίσης. Σε ευχαριστώ πολύ Anders. Ήταν απολαυστική συνέντευξη.
Σε ευχαριστώ. Να 'σαι καλά. Καλή συνέχεια.