Συνέντευξη Closer (Βαγγέλης Παππάς)

Πολύ πριν ο αγγλικός στίχος γίνει συνήθεια σε αρκετά εγχώρια συγκροτήματα, τα group που είχαν τολμήσει να τον χρησιμοποιήσουν καταφέρνοντας να το κάνουν αυτό και με ποιοτική επιτυχία αλλά και με κάποια αναγνωρισιμότητα ήταν πολύ λίγα. Ένα από αυτά είναι οι Closer των οποίων τα δύο πρώτα τους άλμπουμ, "In The Market" και "Suddenly Comes..." έχουν αποκτήσει θρυλικές διαστάσεις στα πλαίσια του αγγλόφωνου εναλλακτικού rock της χώρας μας. Οκτώ χρόνια μετά την τελευταία τους δισκογραφική δουλειά, και ένα μεγάλο διάλειμμα που ακολούθησε, οι Closer ετοιμάζουν τη νέα επιστροφή τους. Με αφορμή τη συναυλία των Closer (+ Satelights) στο warm-up event του Up Festival στο Six D.O.G.S. το ερχόμενο Σάββατο (14/06), ο μπασίστας της μπάντας, Βαγγέλης Παππάς, απάντησε σε ερωτήσεις του Rocking.gr.

Περάσατε δύο διαστήματα άνευ δισκογραφίας, συναυλιών και οποιασδήποτε άλλης δραστηριότητας. Πού οφειλόταν αυτό; Ειδικά την πρώτη φορά, που με το "Suddenly Comes..." το μέλλον σας σε έναν εξωτερικό παρατηρητή φαινόταν ακόμα καλύτερο.
Mετά το "Suddenly Comes..." και αφού είχαμε παίξει όπου μπορούσαμε στην Ελλάδα και είχαμε κάνει και μια μικρή περιοδεία σε Αγγλία, έπρεπε να κάνουμε το επόμενο βήμα που, σύμφωνα με πρόταση της τότε εταιρίας μας της ΕΜΙ, ήταν να μετακομίσουμε στη Γερμανία. Το πλάνο ήταν να δουλεύουμε για τα προς το ζην και να ξεκινήσουμε να δίνουμε live μέχρι να καταφέρουμε να ζήσουμε από τη μουσική. Ένα μεγάλο ρίσκο που τελικά δεν το πήραμε και σε αυτό συνέβαλλε το γεγονός ότι δεν ήμασταν το αρχικό σχήμα και αυτό επηρέασε την επιλογή μας. Θεωρήσαμε ότι έκλεισε ο δεύτερος κύκλος των Closer (1996-2002) και σταματήσαμε (ο πρωτος κυκλος είναι 1990-1993). Από τότε κάποια από τα μέλη του group έφτιαξαν άλλα σχήματα και στο τέλος του 2004 μας πρότεινε ο σκηνοθετης Παναγιώτης Γκράβας να γράψουμε ένα τραγούδι για μια σειρά στην τηλεόραση. Το γραψαμε ως French 'n' Piano αλλά πάλι κάτι μας έλειπε. Το καλοκαίρι του 2005 συζητήσαμε με τον πρώτο μας τραγουδιστή και ήταν ετοιμος να επιστρέψει στους Closer. Είχαμε το hit "Singles" (απαραίτητη προϋπόθεση για να βγάλεις άλμπουμ σε εταιρεία σαν την ΕΜΙ) και ύστερα από ιδέα του ηχολήπτη μας φωνάξαμε και τον Τάσο Παπαστάμου (βιολί) και έτσι άρχισε να γράφεται το τρίτο άλμπουμ.

Η επαναδραστηριοποίησή σας συνοδεύεται από επίκκληση στη νοσταλγία της γενιάς που μεγάλωσε ανέμελα μαζί σας και πλέον παλεύει για την καθημερινότητά της ή ποντάρει κι ελπίζει και στο γούστο της νέας γενιάς;
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος ή σχέδιο πίσω από την επαναδραστηριοποίησή μας. Είμαστε πολύ χαρούμενοι και ικανοποιημένοι που μπορούμε μετά από τόσα χρόνια να παίζουμε και να συνθέτουμε τη μουσική που μας αρέσει. Ελπίζουμε τα νέα μας τραγούδια να αρέσουν και στους νοσταλγούς αλλά και στους νέους φίλους.

Έχουν συμπληρωθεί οκτώ χρόνια από το τελευταίο σας άλμπουμ, το ομώνυμο "Closer". Υπάρχει περίπτωση να ακούσουμε μια νέα ολοκληρωμένη δουλειά σας;
Έχουμε γράψει ήδη ένα demo με πέντε τραγούδια και είμαστε σε συζητήσεις με εταιρείες για την κυκλοφορία του.

Τι διαφορά έχουν οι Closer του 1998 με αυτούς του 2014 στον τρόπο που σκέφτονται γύρω από τη μουσική και την μπάντα; Οι όποιες αλλαγές στο line-up αυτά τα χρόνια έπαιξαν το ρόλο τους στον χαρακτήρα του συγκροτήματος;
Είναι βέβαιο πως οι αλλεπάλληλες αλλαγές των μελών έκλεψαν όλη την ενέργεια του group. Σχεδόν όλοι μας φτιάξαμε άλλα σχήματα αλλά πάντα μας έλειπαν οι Closer. Και αυτό αποδείχθηκε για άλλη μια φορά το 2014. Επέστρεψε ο Νίκος (από τους πρώτους ντράμερ του group, 1996-1999) και η Βάσω στο βιολί ήρθε για να μείνει. Ό,τι κι αν κάνει καθένας μόνος τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ενέργεια που νιώθουμε όταν είμαστε «closer».

Σε ένα υποθετικό σύμπαν όπου το "In The Market" και το "Suddenly Comes…" θα είχαν κυκλοφορήσει δέκα χρόνια μετά και θα μπορούσατε να εκμεταλλευτείτε τη δύναμη που δίνουν σε ένα καλλιτέχνη / συγκρότημα πλέον τα social media, πιστεύετε πως η καριέρα σας θα είχε διαφορετική πορεία;
Είναι δύσκολο να απαντήσουμε σε μία τέτοια ερώτηση. Αν είχαν κυκλοφορήσει δέκα χρόνια μετά, ο ήχος τους ίσως να μην είχε καμία σχέση με αυτό που κάναμε τότε κι εμείς να μην ήμασταν οι Closer. Δεν θεωρούμε, πάντως πως μας αδίκησε το γεγονός ότι δεν υπήρχαν social media τότε και ότι θα είχαμε διαφορετική πορεία. Κάθε εποχή έχει τα καλά και τα κακά της και η αξία καθενός φαίνεται, αργά ή γρήγορα, σε όποια εποχή κι αν κινείται.

Όντας από τις πρώτες ελληνικές μπάντες που χρησιμοποίησαν με επιτυχία τον αγγλικό στίχο στο εναλλακτικό rock, θεωρείτε πως έχετε βάλει ένα «λιθαράκι» στο μεγάλωμα της ελληνικής αγγλόφωνης σκηνής ή ήταν νομοτελειακά αναμενόμενο ότι κάποια στιγμή ο αγγλικός στίχος θα γινόταν hype και στο εγχώριο rock και χωρίς τους Closer;
Ίσως να βάλαμε κι εμείς το λιθαράκι μας, αλλά ήταν και αναμενόμενο. Τα αγγλικά ήταν και είναι η πιο δημοφιλής γλώσσα και αργά ή γρήγορα θα γινόταν αυτό. Βέβαια, αυτήν την εποχή, λόγω όλων αυτών των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε υπάρχει πάλι η ανάγκη για έκφραση στη μητρική μας γλώσσα.  Συγκροτήματα όπως οι 2LB, Bazooka, The Boy και πολλοί άλλοι το αποδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο.

Η συνεχής ψηφιοποίηση της μουσικής κατέστησε πιο εύκολη τη διαδικασία δημιουργίας ενός άλμπουμ με αποτέλεσμα η πλειοψηφία των αγγλόφωνων δουλειών που ακούμε από τη χώρα μας να χαρακτηρίζεται από καλές παραγωγές. Θεωρείτε πως αυτή η ποιοτική άνοδος σε θέματα παραγωγής «ξεγελάει» το αυτί καλύπτοντας συνθετικές ανεπάρκειες μετατρέποντας το κακό / μέτριο σε καλό;
Ίσως να μπορεί να ξεγελάσει στην αρχή, αλλά η πραγματική αξία της μπάντας φαίνεται πάντα στο live. Όσο και να το παλεύεις στο στούντιο αν δεν έχεις τίποτα να πεις δεν θα ακουστεί και τίποτα. Και στην περίπτωση που θα καταφέρεις να ξεγελάσεις αρχικά με τον ήχο του στούντιο, όταν εκτεθείς στο live δεν υπάρχει κανένα φίλτρο. Και το έχουμε δει με πολλές μπάντες αυτό.

Το κομμάτι "Singles" χρησιμοποιήθηκε στην τηλεοπτική σειρά με τον ίδιο τίτλο, συνδέθηκε με αυτήν και πιθανότητα κάποιος κόσμος ήρθε με αυτόν τον τρόπο σε επαφή με τη δουλειά σας. Η σύνδεση ενός κομματιού με μια τηλεοπτική σειρά ή μια διαφήμιση  αλλοιώνει ένα κομμάτι που ίσως να είχε γραφτεί για άλλους λόγους πέρα από το να το κάνει πιο γνωστό;
Το συγκεκριμένο κομμάτι δεν γράφτηκε για άλλους λόγους, ήταν κατά παραγγελία, οπότε όλα έγιναν συνειδητά. Ήταν η πρώτη φορά που κάναμε κάτι τέτοιο και παρά το γεγονός ότι για μία τέτοια δουλειά αμείβεσαι καλά, ειδικά τότε, για μας ήταν πολύ ψυχοφθόρα η διαδικασία -αν και μας δικαίωσε στο τελος- και δεν επιδιώξαμε να συνεχίσουμε σε αυτόν τον δρόμο. Στην πραγματικότητα η σύνδεση ενός κομματιού με διαφήμιση ή τηλεοπτική σειρά δεν γίνεται σχεδόν ποτέ τυχαία ή κατά λάθος. Είναι θέμα γνωριμιών και στόχευση του group να γράψει «διαφημιστική» μουσική.

Η χρήση ηλεκτρικού βιολιού έφτασε σε εγχώριο επίπεδο να συνδέεται με το όνομα των Closer. Πώς προέκυψε η ένταξή του και ενεργή συμμετοχή του στις ενορχηστρώσεις της μπάντας;
H ανάγκη να δημιουργήσουμε τον ήχο που θα μας εξέφραζε καλύτερα, μας οδήγησε στην αναζήτηση βιολιού με ήχο που όμως να μη θυμίζει νησιώτικα. Αυτό που είχαμε στο μυαλό μας ήταν ένα  πάντρεμα Tuxedomoon με το "Siamese Dream" των Smashing Pumpkins.

Παίζοντας στο παρελθόν στο Rockwave ή σε μεμονωμένες συναυλίες μαζί με γνωστές ξένες μπάντες, υπάρχει κάποιο χαρακτηριστικό σκηνικό που σας έρχεται στο μυαλό;
Από Rockwave έχουμε να θυμηθούμε πολλά. Θα σου πω ένα σκηνικό από το πρώτο Rockwave που παίξαμε και μας έκανε μεγάλη εντύπωση όταν ο Nick Cave είπε στον manager του να διώξει όλο τον κόσμο από το backstage για να βγει στην σκηνή. Δεν έπρεπε να υπάρχει κανένας από την στιγμή που θα έβγαινε από το καμαρίνι του μέχρι να φτάσει στην σκηνή. Μάλλον έπινε πολύ εκείνη την περίοδο!

Ποιά είναι η γνώμη σας για το δρόμο που έχει πάρει πλέον η μουσική βιομηχανία, δηλαδή της μετάβασης από το χειροπιαστό (CD) στο άυλο (iTunes, Spotify κτλ);
Οι δισκογραφικές το έχουν πρόβλημα όχι η βιομηχανία. Η μουσική δε θα πεθάνει ποτέ, απλώς αλλάζει το μέσο με το οποίο ο ήχος μεταφέρεται στον ακροατή. Σήμερα δεν αγοράζεις pick up ή CD player, αγοράζεις laptop και καλά ηχεία. Οι νέες γενιές έχουν συνηθίσει τον digital ήχο, οπότε το αναλογικό ίσως τους φαινεται παρωχημένο. Όλα ακούγονται από το laptop πια, οι μουσικοί φτιάχνουν μόνοι τους την μουσική στα home studio τους ,οι άνθρωποι έχουν κολλήσει σε μια οθόνη. Το δοκιμάσαμε, δεν μας άρεσε και επιλέξαμε να μαζευτούμε ξανά παρέα και να φτιάξουμε νέα τραγούδια. Ωραίο να προσπαθείς και μόνος σου να κάνεις μουσική αλλα με παρεα, αν και ίσως πιο δύσκολο, είναι καλύτερο και διασκεδαστικότερο!