Συνέντευξη A Victim Of Society

«Βίντεο με McConaughey και τραγούδι στο "True Detective"!»

Από τον Γιάννη Λυμπέρη, 06/06/2014 @ 11:58
Ο Βαγγέλης Μακρής και ο Φώτης Ντούσκας είναι οι Victim Of Society, οι οποίοι κυκλοφόρησαν πριν λίγες εβδομάδες το "Distractions", ένα από τα καλύτερα ντεμπούτα των τελευταίων ετών. Δεν συμπληρώνουμε «στη χώρα μας» γιατί πρέπει να πάψει η μόνιμη σύγκριση με μπάντες του εξωτερικού. Αν τους δείτε στο Plissken στις 6 Ιουνίου, κάντε μόνοι σας ένα crash test με τους υπόλοιπους. Με όπλο το πάθος και την ένταση που βγάζουν στη σκηνή και -ευτυχώς- και στον δίσκο, οι Victim δεν μπαίνουν σε «είδη». Παίζουν rock ‘n’ roll ακριβώς όπως του αξίζει. Διαβάστε τη συνέντευξη για να μάθετε για ποιό τραγούδι θα ...σκότωναν να είναι δικό τους, τι δεν θα έκαναν ποτέ ως μπάντα, το μέλλον του ήχου τους, το χειρότερο σχόλιο που τους έχουν πει και άλλα πολλά!

Είχατε πει παλιότερα πως δεν βλέπετε τους εαυτούς σας ως «κανονικούς, επαγγελματίες» μουσικούς. Η κυκλοφορία του δίσκου άλλαξε αυτή την πραγματικότητα ή όχι;
Όχι, δεν άλλαξε και δεν νομίζω ότι θα αλλάξει ποτέ. Πιστεύω ότι αν αρχίσεις να βλέπεις την μουσική σου σαν δουλειά / υποχρέωση, θα χάσεις ένα κομμάτι της ουσίας από αυτήν.
    
Πώς διαλέξατε το εξώφυλλο του "Distractions" και τι... είναι ακριβώς αυτό που βλέπουμε;
Για τα του εξωφύλλου είχαμε βγει μια φορά για μπύρα με τον dB και συζητούσαμε για την αισθητική που θα θέλαμε να είχε, προσπαθούσαμε δηλαδή να τον βάλουμε μέσα στο κεφάλι μας. Πράγμα που μάλλον ήταν δύσκολο, γιατί τον κουράσαμε αρκετά μέχρι να βγει το τελικό. Το τι είναι, ας αφήσουμε την φαντασία του καθενός να δουλέψει.

Πόσο σημαντικοί είναι οι στίχοι στη μουσική σας, από τη στιγμή που ηθελημένα ακούγονται «παραμορφωμένοι»;
Αυτό έχει ξεκινήσει από το πρώτο μας EP, τότε δεν είχαμε κανονικό μικρόφωνο και για να γράψουμε φωνές είχαμε αγοράσει από το Μοναστηράκι ένα παλιό τηλέφωνο. Αφού του αλλάξαμε τα φώτα, καταφέραμε να το μετατρέψουμε σε ένα είδους μικρόφωνο. Γράφοντας όμως τους πρώτους στίχους είδαμε ότι παραμορφώνει την χροιά της φωνής. Μας άρεσε και το έχουμε κρατήσει έτσι από τότε.

Υπάρχουν σκέψεις για το επόμενο ηχητικό βήμα σας. Ποιός είναι ο μεγαλύτερος φόβος ως προς την εξέλιξη της μπάντας;
Υπάρχουν ιδέες, αρκετές και τις δουλεύουμε συνεχώς, η εξέλιξη όμως δεν μας είναι γνωστή ακόμα, αλλά το σίγουρο είναι, αφού είναι δικές μας ιδέες δεν τις φοβόμαστε.

Έχετε νιώσει έως τώρα -και αν ναι, πότε-  το συναίσθημα της ικανοποίησης στην απόφαση να φτιάξετε την μπάντα ή δεν έχει έρθει ακόμα;
Νομίζω ότι ακόμα και μετά από το πρώτο live μας στο Afterdark αυτό το συναίσθημα ξεχείλιζε από μέσα μας. Το ότι παίζουμε μουσική είναι από μόνο του αρκετά ικανοποιητικό, το ότι είχαμε την δυνατότητα να ηχογραφήσουμε αυτό το άλμπουμ και να συνεχίσουμε τα live μας κάνει πολύ χαρούμενους.

Περίγραψε την μουσική σου -με δέκα λέξεις- σε κάποιον που δεν σε έχει ακούσει και τα ακούσματά του είναι «αλλού».
Δέκα λέξεις δεν είναι αρκετές για κάποιον που είναι «αλλού».

Σας ενοχλεί ή σας τιμά το γεγονός ότι κάθε «μουσικογραφιάς» ονομάζει τέσσερις-πέντε μπάντες ως βασική επιρροή σας, π.χ. Spacemen 3 και Suicide;
Μας τιμά, αν και τους Suicide δεν τους ξέραμε. Πριν δύο χρόνια τους ακούσαμε πρώτη φορά. Χαίρομαι όμως που φτάσαμε στον ήχο τους μέσα από τις άλλες επιρροές μας. Τώρα το πως θα το περιγράψει ο οποιοσδήποτε γιατί να μας πειράζει;

Ποιά στιγμή της μέρας δεν έχεις τη μουσική στο κεφάλι σου;
Όταν μαγειρεύω. Με χαλαρώνει το μαγείρεμα και ξεχνιέμαι.

Το καλύτερο και το χειρότερο σχόλιο που έχετε ακούσει για τη μουσική σας ή για κάποιο live σας;
Το καλύτερο μάλλον είναι το «τι κάνετε εσείς ακόμα εδώ, για έξω είστε». Το χειρότερο είναι όταν έρχεται κάποιος και λέει «drummer έχετε σκεφτεί να βάλετε;»

Διάλεξε ηθοποιό ή οποιονδήποτε «διάσημο» για να πρωταγωνιστήσει στο επόμενο video σας...
Γενικά δεν έχουμε καμία συγκεκριμένη προτίμηση σε συγκεκριμένα πρόσωπα. Παρ' όλα αυτά φέτος υπήρξε μιας περίοδος που φανατιστήκαμε λίγο με το "True Detective" οπότε θα θέλαμε να κάνουμε ένα video με τον Matthew McConaughey. Είχε μια southern gothic αρρώστια που θα ταίριαζε στην μουσική που παίζουμε.

Αν δίνατε ένα τραγούδι σας σε ταινία ή σειρά, ποιό θα ήταν και πού;
Όπως φαίνεται και από πριν, στο "True Detective"!
 
Γιατί ονομάσατε τραγούδι σας "Torley Heath";
Torley Heath είναι μια μικρή πόλη από το "A Long Way Down" του Nick Hornby, στην οποία οι συνθήκες ζωής ήταν λίγο παράξενες και είχε γίνει μια αυτοκτονία όπου σημάδεψε τους κάτοικους της πόλης. Βρήκα κοινά στοιχεία με μια πόλη που ξέρω και αντί για το όνομα της πόλης βάλαμε το Torley Heath.

Τι δεν θα κάνατε ποτέ ως μπάντα, ακόμα και αν σας έδιναν (λέμε τώρα...) έναν σκασμό λεφτά;
Να πουλάγαμε ο ένας τον άλλο.

Ποιά πράγματα αγαπάς και μισείς στην Αθήνα; Και μέσα από τη μουσική και προσωπικά.
Η δημιουργία της μουσικής μας έχει σαν κύριο ερέθισμα την Αθήνα, αφού είναι και η πόλη που ζούμε. Δεν μπορώ να πω ότι την μισώ, απλά με εκνευρίζει ώρες-ώρες.

Ποιό τραγούδι θα «σκότωνες» για να είναι δικό σου;
Το "Sister Ray" από Velvet Underground.

Διαλέγετε καλλιτέχνες για φεστιβάλ στη χώρα μας. Δώσε το line-up σου και δικαιολόγησε τις επιλογές σου.
Νομίζω πως ό,τι έχει φέρει το Plissken μέχρι τώρα, και τα φετινά ονόματα, θα με έβρισκε απόλυτα ικανοποιημένο. Θα έβαζα απλώς και τους Jesus And Mary Chain και τους Liars.

Κάνε την ερώτηση που πάντα θες να σου κάνουν, αλλά κανείς δεν έχει κάνει. Και δώστε την απάντηση.
«Αν έχω σκύλο ή γάτα και πώς το έχω ονομάσει.» Έχω σκύλαρο και τον λένε Iggy!

Το "Distractions" κυκλοφορεί σε βινύλιο με bonus CD και digital άλμπουμ από την Inner Ear. Δείτε τους στις 06/06 στο Plissken Festival και στο Up Festival στα Κουφονήσια στις 17/07.
  • SHARE
  • TWEET