Serj Tankian

Elasticity EP

BMG (2021)
Από τον Δημήτρη Μωυσίδη, 23/03/2021
Καλοδεχούμενο αλλά μας αφήνει με τη λαχτάρα της προσδοκίας
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Ο Serj Tankian πριν περίπου μια πενταετία ξεκίνησε να γράφει τραγούδια για το νέο δίσκο των SOAD -όταν αυτός και αν ποτέ κυκλοφορούσε. Τελικά δεν μπόρεσαν ποτέ να βρούν κοινό τόπο σαν μπάντα για μια νέα κυκλοφορία, παρά τις καλές τους σχέσεις, και έτσι αποφάσισε να τα κυκλοφορήσει σαν προσωπική του δουλειά. Και από μια πρώτη ακρόαση καταλαβαίνει κανείς πως τα πέντε 'νέα' κομμάτια άνετα χαρακτηρίζονται ως ότι κοντινότερο σε System Of A Down θα μπορούσαμε να έχουμε στην προκειμένη φάση, και σε συνδυασμό με το "Protect The Land/Genocidal Humanoidz" αποτελούν μια καλή τζούρα για τους 'εθισμένους' οπαδούς τους παγκοσμίως που μάλλον θα περιμένουν πολύ καιρό ακόμα για κάτι πιό ολοκληρωμένο.

Είμαστε όμως τυχεροί που μπορούμε έστω και έτσι αλλά και μέσα από τις άλλες δουλειές του (βλ. ντοκιμαντέρ "Truth To Power") να απολαμβάνουμε έναν τέτοιο προικισμένο καλλιτέχνη και εν προκειμένω τη φωνή του και τις συνθετικές του ικανότητες που μέσα σε... μισό άλμπουμ κατορθώνει να μας παρασύρει, συγκινήσει, κάνει να σκεφτούμε. Σίγουρα όλα τα κομμάτια με την ενορχήστρωση και υπό το φίλτρο των SOAD θα ακουγόντουσαν ίσως πιο σκληρά και με διαφορετική δυναμική αλλά και τώρα απολαμβάνουμε την 'τρέλα' του ομότιτλου "Elasticity" (κομμάτι που ξεκινά με ρέψιμο αξίζει ειδικής μνείας) και τον εθιστικό ρυθμό-μήνυμα κατά του ανούσιου εξτρεμισμού στο "Your Mom" στο οποίο υπάρχει μέχρι και ριφάκι από σιτάρ. Εξάλλου οι ‘ανατολίτικες’, αρμένικες καταβολές του Tankian πάντα έβρισκαν ουσιαστικό ρόλο μέσα στις σόλο αλλά και τις SOAD παραγωγές του. Το "How Many Times?" ακούγεται πολύ χλιαρό συγκριτικά με το σύνολο του EP όμως με ένα μαγικό τρόπο το πιάνο και η φωνή του δημιουργούν ένα ενδιαφέρον κρεσέντο στο φινάλε.

Ίσως παραείναι γλυκανάλατο αλλά σίγουρα πολύ ιδιαίτερο το προσωπικό μήνυμα στο νεαρό υιό του ("Rumi") και οι πατρικές συμβουλές του (‘Stay away from God and crime-Embody justice for this tormenting tormented world’). Μουσικά πάντως είναι από τις καλύτερες στιγμές του Serj που όμως δύσκολα θα έβρισκε θέση σε ένα κανονικό SOAD album. Από την άλλη τέτοιες βλέψεις ίσως να είχε το πολιτικά φορτισμένο "Electric Yerevan" με το οποίο επιστρέφουμε στο κλίμα παράνοιας του "Elasticity" κλείνοντας με ένα coda για τις ειρηνικές διαμαρτυρίες στην πρωτεύουσα της Αρμενίας. Ι know what you’re trying to do Serj αλλά πέφτει λίγο στα χαμηλά όσα ‘Hey-Hey-Hey’ και να φωνάζεις.

Συνολικά πρόκειται για ένα αξιοπρεπέστατο mini album που -όπως οποιαδήποτε δουλειά του Serj- είναι παραπάνω από καλοδεχούμενη. Περισσότερο από δουλειά ουσίας είναι ένα μικρό δώρο προς τους οπαδούς του ίδιου αλλά και των System Of A Down. Μας αφήνει με την ουτοπική προσδοκία του πως θα ήταν αυτά τα κομμάτια με διαφορετική ενορχήστρωση και εν τέλει ίσως ξεχαστεί αρκετά γρηγορότερα από όσο του αξίζει.

  • SHARE
  • TWEET