Underground Express #24 - Δύο κύκλοι γύρω από τον ήλιο

Το αθέατο τρένο του Rocking σκαρώνει ένα ταξίδι κάθε μήνα, ανακαλύπτει τους καλύτερους νέους underground δίσκους και αλητεύει στις ομορφότερες πόλεις

Από τον Αντώνη Καλαμούτσο, 04/02/2021 @ 14:07

 Ταξίδι #24 - Φεβρουάριος 2021: Πέρασαν δύο χρόνια από τη στιγμή που το Underground Express ξεκίνησε τα χαοτικά μουσικά του ταξίδια και η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενε ότι θα βρει τόσους συνταξιδιώτες. Δύο κύκλοι γύρω από τον ήλιο λοιπόν και συνεχίζουμε να τρέχουμε πάνω στον μπλε πλανήτη. Θα θέλαμε να φυσήξουμε κεράκια αλλά εδώ που είμαστε φυσάει πολύ και οι ευχές είναι βαριές. 

Γιορτάζουμε γενέθλια με αντικομφορμιστικές μουσικές, funky παροξυσμούς και μοναχικές ψυχεδέλειες, ταξιδεύοντας σε ιστορικές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και αμερικανικές επαρχίες. Ακούμε ambient σε πόλεις της ερήμου, ανακαλύπτουμε ένα διαμάντι από το παρελθόν και βουτάμε σε Λαβκραφτικές ηχητικές απολαύσεις, ενώ βρίσκουμε το άλμπουμ και τη συνέντευξη του μήνα στις sludge γειτονιές του Belfast. Κλείνουμε μέχρι ψηλά το μπουφάν και πάμε κόντρα στον άνεμο, ενώ τα όνειρα κάποιας άνοιξης μοιάζουν ρεαλιστικά.


Στάση 1η: Belfast, Ηνωμένο Βασίλειο
Καλλιτέχνης: Nomadic Rituals
Άλμπουμ: Tides
Είδος: Sludge/Doom
Εταιρεία: Cursed Monk
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 08-01-2021
Bandcamp
YouTube

Nomadic Rituals - Tides

Το πρώτο χρονολογικά άλμπουμ της χρονιάς που παρουσιάζουμε είναι το τρίτο άλμπουμ των Nomadic Rituals από το Belfast. Όταν τους είχα δει live πριν τέσσερα χρόνια σ' ένα φεστιβάλ στο Δουβλίνο, μου είχαν φανεί απλώς αξιόλογοι, όμως, κοίτα πόσο θέριεψε το sludge metal τους! Παρέμεινε εξόχως τραχύ και διαολεμένα heavy, όμως έχουν προστεθεί άγριες πινελιές μιας εσωστρεφούς ψυχεδέλειας και space ηχοτοπίων που προσδίδουν πολλά κι ενδιαφέροντα layers στη μουσική τους. Παρά το underground του όλου εγχειρήματος, βρήκα τον εαυτό μου να διασκεδάζει πολύ ενώ βρισκόταν παγιδευμένος στα αυλάκια του "Tides", τσαλαπατημένος από την τρομερή βαρύτητα, τις μεγάλες συνθέσεις, τις ιδιαίτερες ατμόσφαιρες. Το πρώτο Άλμπουμ του Μήνα του 2021 απευθύνεται σε εκπαιδευμένα doom αυτιά και μας καλεί στο Belfast!

Nomadic Rituals

 

Μια βόλτα στο Belfast με τους Nomadic Rituals!

Γεια σας και συγχαρητήρια για το "Tides"! Πρόκειται για το τρίτο σας άλμπουμ, πως έχει εξελιχθεί ο ήχος σας από το ξεκίνημα σας και με ποιους τρόπους θεωρείτε το "Tides" καλύτερο από τις προηγούμενες δουλειές σας;

MS: Ευχαριστούμε. Όταν ξεκινήσαμε, όλη η προσοχή μας ήταν στραμμένη στο να είμαστε brutal, θορυβώδεις και ιδιαίτερα heavy. Ο Craig μας ένωσε σαν μπάντα κι όταν παίξαμε πρώτη φορά μαζί κι αρχίσαμε να παίρνουμε μια πρώτη ιδέα, όλα ήταν ωμά και ακατέργαστα. Το πρώτο μας τραγούδι ήταν ωμό και πολύ basic, απλώς σκληρή, heavy μουσική. Με τον καιρό μάθαμε να παίζουμε σαν μπάντα, μάθαμε καλύτερα τα όργανα μας και πώς να γράφουμε μέρη «γύρω» από τον καθένα. Τώρα πια στο "Tides", νομίζω ότι υπάρχει μεγαλύτερη πολυπλοκότητα και βάθος στη μουσική. Μέχρι και λίγη μελωδία! Ο στόχος ήταν να υπάρχουν περισσότερες δυναμικές στο άλμπουμ, δίνοντας μεγαλύτερη προσοχή στα βαριά μέρη καθώς χτίζονται.

Υπάρχουν μερικά πολύ ενδιαφέροντα psych/space στη μουσική σας, αν και παραμένει πάντα εξόχως βαριά. Αισθάνεστε ότι το "Tides" αφήνει μια ανοιχτή πόρτα για περεταίρω πειραματισμούς ή θεωρείτε πως είστε μια αυστηρά sludge μπάντα;

MS: Νομίζω πως πάντα θα επιστρέφουμε σε κάτι πραγματικά heavy, ανεξάρτητα με το τι άλλο εξερευνούμε. Είναι δύσκολο να ξέρεις πως θα ηχεί η καινούρια μουσική μέχρι να ξεδιπλωθεί στην πρόβα αλλά μας άρεσε που υπάρχουν νέα στοιχεία και ήχοι στο "Tides" και φαντάζομαι θα συνεχίσουμε στο ίδιο μοτίβο. Τα synths φέρνουν πολλή επιπλέον ατμόσφαιρα και βάθος στον ήχο μας. Πάντα είχαμε synths αλλά είναι πιο παρόντα και με μεγαλύτερη ποικιλία από πριν.

CC: Ο πειραματισμός δεν είναι ποτέ εκτός της κουβέντας. Αν δεν προσπαθήσουμε για κάτι καινούριο, καλύτερα να τα παρατήσουμε. Προσωπικά μου αρέσει να βλέπω όταν τρεις άνθρωποι δεν φέρνουν μαζί τους τίποτα και καταλήγουν με ένα ολόκληρο άλμπουμ. Πως φτάνεις εκεί; Δεν ξέρω, απλώς συμβαίνει. Δεν με νοιάζει να είμαστε αυστηρά μια sludge μπάντα. Αν οι άνθρωποι διαλέγουν βάση ονομασίας, ας το κάνουν. Εμείς θα κάνουμε αυτό που θέλουμε, έτσι κι αλλιώς.

Μου αρέσει πολύ η περιγραφή σας στο Bandcamp ("μουσική για αρχαίους καιρούς και θεωρητικά μέλλοντα"). Ποιες είναι οι στιχουργικές εξερευνήσεις του "Tides";

CC: Στιχουργικά, ο ακροατής θα εκτοξευτεί στο εξώτερο διάστημα, πριν επιστρέψει στη γη και το εσώτερο διάστημα. Ξεκινάμε με την εκτόξευση και την πτώση της αληθινής αποστολής του Cassini-Huygens προς τον Κρόνο. Ο Peter διάβασε ένα άρθρο γι αυτήν τη «βουτιά θανάτου» οπότε απλώσαμε την ιστορία του σε δυο τραγούδια, βασίζοντας τη σε όσα είδα πραγματικά ο δορυφόρος. Στο "Them" βρίσκουμε κάποιον που είναι μόνος και χαμένος ενώ αντιμετωπίζει μια υπαρξιακή απειλή. Στο δεύτερο μέρος του άλμπουμ, περπατάμε στον αρχαίο λόφο ταφής στο Tumulus και έπειτα, στο "Moving Towards Total Disorganisation" χτίζουμε τους λόφους μόνοι μας, ακολουθώντας ένα όνειρο. Καταλήγουμε στο "The Burden", όπου αφήνεσαι να αναρωτηθείς εσύ για την ύπαρξη και για το μαρτύριο που την ακολουθεί.

Nomadic Rituals

Το Belfast είναι μια μεγάλη πόλη, με πολύ ζωντανή σκηνή και μεγάλη πολιτιστική ιστορία. Πως επηρεάζει ή εμπνέει η γενέτειρα σας τη μουσική σας; Προτείνετε μας επίσης μπάντες από το Belfast που ίσως δεν γνωρίζουμε!

CC: Το Belfast είναι μια σπουδαία πόλη με φανταστικούς ανθρώπους και μπάντες. Μερικές τοπικές μπάντες που θα πρότεινα είναι οι Slomatics, Owlcrusher, Maw, Elder Druid και Molar Bear (σσ: επιβεβαιώνω, πολύ καλές μπάντες!). Όσο για το πώς συνδιαμόρφωσε τη μουσική μας, αν ζεις και μεγαλώνεις κάπου γίνεσαι προϊόν του περιβάλλοντος σου, συνειδητά ή υποσυνείδητα. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι γι αυτό, μπορείς όμως να αποφασίσεις αν θα το αντιμετωπίσεις θετικά ή αρνητικά. Προσωπικά, το να ζω στο Belfast έχει σίγουρα συμβάλλει στο πως βλέπω τον κόσμο και τους ανθρώπους. Ίσως είναι δύσκολο να διαχωρίσεις τον εαυτό ή τις εμπειρίες σου απ’ ότι δημιουργείς κι είναι δύσκολο να εντοπίσω πως ο τόπος επηρέασε τη μουσική. Ίσως αυτό που δημιουργούμε να είναι τελικά το attitude που επικρατεί.

Αν ήμουν στο Belfast και άκουγα το "Tides" στα ακουστικά μου, που θα έπρεπε να πάω για τη βέλτιστη ακουστική εμπειρία;

CC: Καταρχάς, θα πρότεινα να βγεις από την πόλη. Ανέβα προς το Cavehill, βγες από το μονοπάτι και περιπλανήσου στα δέντρα. Μια εκδρομή στο Giants Ring θα ήταν ταιριαστή, όπως φαίνεται από το εξώφυλλο του "Holy Giants". Σίγουρα, μην σταματήσεις στο Belfast. Υπάρχουν πολλά πανέμορφα μέρη τριγύρω που θα ήταν τέλεια για ατομικές ακροάσεις. Ανέβα στα Mourne Mountains ή ίσως στην τραχιά North Coast!

Ευχαριστούμε και καλά ταξίδια!


Στάση 2η: Asheville NC, ΗΠΑ
Καλλιτέχνης: Livingdog
Άλμπουμ: If I Let The Air In
Είδος: Alt/Folk
Εταιρεία: Self-released
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 15-01-2021
Bandcamp
YouTube

Livingdog - If I Let The Air In

Ο Livingdog είναι ο Corey Parlamento, ένας από τους χιλιάδες μοναχικούς songwriters της γενέτειρας του. Αυτή ακριβώς είναι και η επιτυχία της indie folk που μας παρουσιάζει: αυτή η μοναχικότητα τρυπώνει στη μουσική κι αφήνει μια επίγευση πραγματικής απόγνωσης. Καταλήγει να ακούγεται τόσο διαφορετικός μέσα από τις πολύ αργές μελωδίες, τις αραιές ενορχηστρώσεις και τις minimal κιθάρες, που δεν στοχεύουν όμως σε ambient αποτελέσματα. Η folk αυτή είναι σκοτεινή και πειραματική στη φύση και όχι στον ήχο της, και το "If I Let The Air In" είναι ένα πραγματικά ιδιαίτερο, όμορφο και «νυχτερινό» άλμπουμ.

Livingdog

Το Asheville είναι μία μεγάλη πόλη στα δυτικά της North Carolina. Έχει πληθυσμό περίπου 100.000 ατόμων και είναι μια περιοχή με πολύ έντονη καλλιτεχνική δραστηριότητα και πολύ δραστήρια τοπική σκηνή.

• Χτισμένη στο σημείο που ενώνονται δύο ποτάμια (Swannanoa και French Broad), η πόλη βρίσκεται στην καρδιά των Blue Ridge Mountains, καταμεσής δηλαδή της περιοχής της Appalachia. Θυμηθείτε εδώ το μικρό μας αφιέρωμα στην πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής.

• Το Asheville ήταν μέρος του μεγάλου Έθνους των Cherokee.

• Αν σου αρέσουν οι Rush, άκου οπωσδήποτε το νέο άλμπουμ των Chromatic Aberration. Πίσω από το τραγικό εξώφυλλο κρύβεται τρομερό prog rock.


Στάση 3η: Brussels, Βέλγιο
Καλλιτέχνης: Azmari
Άλμπουμ: Samā'ī
Είδος: Psychofunk
Εταιρεία: Sdban
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 22-01-2021
Bandcamp
YouTube

Azmari - Samā'ī

Τέτοια εποχή πέρσι παθαίναμε ζημιά με τους The Sorcerers - ζημιά που τελικά παρέμεινε. Οι Azmari από το Βέλγιο δεν είναι πολύ μακριά, έχοντας ως κοινό τους κάποια από τα ethio-jazz μυστικιστικά στοιχεία, τα παράξενα πνευστά και τους tribal-ισμούς. Διαθέτουν όμως επιπροσθέτως κι έντονες afrobeat αναφορές κι ένα σωρό oriental κλίμακες που κάνουν το αποτέλεσμα πιο εκλεκτικό και λιγότερο ρετρό. Πρόκειται για ένα πραγματικά θεότρελο και πλούσιο άλμπουμ, με έντονα funky/περιπετειώδη χαρακτήρα και παλαβή προσωπικότητα. Εξαιρετικότατοι, ολόφρεσκοι, πάρα πολλά υποσχόμενοι!

Azmari

• Εκτός από πολιτική πρωτεύουσα της Ευρώπης, οι Βρυξέλλες είναι επίσης «πρωτεύουσα» της γαστρονομίας, της σοκολάτας και των comic!

• Βρίσκεται στο κέντρο του Βελγίου, διατηρώντας έτσι ζωντανή τόσο τη Γαλλική όσο και τη Φλαμανδική του κληρονομιά. Γλωσσικά, η βασική γλώσσα των Βρυξελλών ήταν τα ολλανδικά, από τον 19ο αιώνα όμως επικράτησαν τα γαλλικά. Σήμερα ομιλούνται από το 90% των κατοίκων της πόλης, με τα αγγλικά να αναρριχώνται γρήγορα ως δεύτερη γλώσσα.

• Το μεταλλικό μας ενδιαφέρον στρέφεται αυτές τις μέρες στους Βέλγους Alkerdeel, για τους οποίους ο Ζαμπάρας μας έχει φάει τα αυτιά. Το "Slong" κυκλοφορεί στις 5/2, υψώστε τις αντένες σας.


Στάση 4η: Montreal, Καναδάς
Καλλιτέχνης: Bisbâyé
Άλμπουμ: Le Sens De La Fin
Είδος: Math/Prog
Εταιρεία: Cuneiform
<Ημερομηνία κυκλοφορίας: 29-01-2021
Bandcamp<
YouTube

Bisbâyé - Le Sens De La Fin

Όποιος αγάπησε κάποτε το math rock οφείλει να ακούσει τους Bisbâyé χθες. Η ηχητική γεωγραφία του γκρουπ είναι ιδιαίτερα παράξενη, με δυο κιθαρίστες και δύο drummers να χτίζουν ένα πέλαγος από πολυρυθμίες και το μπάσο να παίζει τον ρόλο του διάμεσου. Το "Le Sens De La Fin" είναι ένα πραγματικά δυνατό άλμπουμ που ενώνει τους Meshuggah με τους King Crimson και σε τραβάει να χαθείς μέσα στην αβαντγκαρντίλα και τα τρελά του μετρήματα. Θα ζητούσα λίγη περισσότερη ποικιλία στις δυναμικές και περισσότερα μελωδικά μέρη, από την άλλη η μπάντα διαθέτει την αίγλη κάποιας δυσεπίλυτης εξίσωσης.

Bisbâyé

• Δεύτερος σερί μήνας στην επαρχία Quebec και ο ταξιδιωτικός πήχης ανεβαίνει.

• Η λέξη Montreal προέρχεται από το Mount Royal, τον μεγάλο λόφο στο κέντρο της πόλης!

• Η πόλη έχει πάνω από 100 (!) ετήσια φεστιβάλ. Δύο εξ αυτών, το Jazz Festival και το Just For Laughs (φεστιβάλ κωμωδίας) είναι τα μεγαλύτερα στο είδος τους στον κόσμο.

• Εξαιρετικό prog με psych/post στοιχεία στο "Vertiges" των Gaspard. Κι ένα μεγάλο ταξίδι στη μυθική Heliopolis!


Στάση 5η: Vienna, Αυστρία
Καλλιτέχνης: Disquiet
Άλμπουμ: Disquiet
Είδος: Experimental
Εταιρεία: Trost
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 29-01-2021
Bandcamp

Disquiet - Disquiet

Δεν γνωρίζω καν αν πρόκειται για ένα κανονικό γκρουπ. Ξέρω ότι πρόκειται για τη live ηχογράφηση του ομώνυμου project των Disquiet σε κάποιο βιεννέζικο venue κατά το έτος 2018, τότε που το σημαντικό πρόβλημα της Ευρώπης ήταν το μεταναστευτικό. Το αποτέλεσμα είναι ένα ισχυρά πολιτικό άλμπουμ, όπου λούπες, τύμπανα και κοντραμπάσο αναμιγνύονται με spoken word, αποσπάσματα από ρεπορτάζ κλπ, ενώ η συμμετοχή της Sofia Jernberg (The End, Fire!Orchestra) είναι όπως πάντα εγγύηση. Θα νιώσεις, θα οργιστείς, θα σηκωθείς από την καρέκλα σου.

Disquiet

• Ω Βιέννη, με την κλασική σου μουσική, τις σοκολάτες και τις αναμνήσεις της παλιάς αριστοκρατικής-αποικιοκρατικής Ευρώπης…

• Βέβαια, το ότι στην πόλη διέμειναν και μεγαλούργησαν οι Mozart, Beethoven και Freud (ανάμεσα σε αναρίθμητους άλλους), ε, κάτι λέει για τη σημαντικότητά της.

• Παρά το γεγονός ότι διατηρεί την «παραμυθένια» της ταυτότητα, η Βιέννη είναι μια πόλη 2 εκατομμυρίων ανθρώπων, έκτη μεγαλύτερη στην ηπειρωτική Ευρώπη. Χτισμένη στις όχθες του πολυτραγουδισμένου Δούναβη.

• Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη γερμανόφωνη πόλη στον κόσμο, πίσω από το Βερολίνο. Μέχρι τις αρχές του 20ου ήταν η Νο 1, για πολλούς αιώνες.


Ένα τραγούδι για τον Φλεβάρη

La Morte Viene Dallo Spazio

La Morte Viene Dallo Spazio - Cursed Invader
Milan, Ιταλία

Απ' ό,τι φαίνεται, αυτόν τον Μάρτη θα βαλθούμε να μάθουμε ιταλικά. La morte viene dallo spazio σημαίνει «ο θάνατος έρχεται από το διάστημα» και είναι ένα απόλυτα ταιριαστό όνομα για το σκοτεινό ψυχεδελικό space rock που εξαπολύει αυτή η μπάντα από το Μιλάνο. Οι αναλογίες ανάμεσα σε αστρικό τρόμο και κοσμικά grooves είναι ολόσωστη στο "Cursed Invader" και το αντίστοιχο video παρουσιάζει horror b movie αισθητική και τις αναμενόμενες δίνες/χορευτικές φιγούρες. Κομματάρα και οι προσδοκίες είναι ψηλά για το δεύτερο άλμπουμ τους "Trivial Visions" που κυκλοφορεί στις 26 Μαρτίου από τη Svart. Θα είμαστε εκεί.


Ο εξωτικός προορισμός του μήνα

Dubai, UAE

Μια που δεν βρεθήκαμε την παραμονή πρωτοχρονιάς στο Dubai μαζί με την υπόλοιπη κοσμική Αθήνα, ας πάμε νοερά εκεί μέσω της μουσικής. Το Dubai είναι μία από τις μεγαλύτερες πόλεις των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και πρωτεύουσα του ομώνυμου εμιράτου, με πληθυσμό που προσεγγίζει τα 3,5 εκατομμύρια. Είναι βέβαια γνωστό ως η πρωτεύουσα του shopping στη Ανατολή - η πόλη έχει κάπου 70 εμπορικά κέντρα - η αλήθεια είναι όμως ότι υπήρξε βασικό κέντρο εμπορίου εδώ και δυο αιώνες, παρουσιάζοντας ραγδαία ανάπτυξη μετά το 1970. Ως μια μεγάλη και πολυτελής πόλη χτισμένη καταμεσής της ερήμου της Αραβίας, το Dubai μπορεί να θεωρηθεί ως τεχνολογικό θαύμα. Περίπου μισό εκατομμύριο «δυτικοί» ζουν στο Dubai με τους περισσότερους να είναι Άγγλοι, η περιοχή εξάλλου ήταν κάτω από τη βρετανική σφαίρα επιρροής για μεγάλο διάστημα. Μας έφερε εδώ η Katia Krow και το 'I've Called Off The Search, I Know Exactly Where You Are" άλμπουμ της (το εξώφυλλο στο τέλος του άρθρου). Πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα ambient δουλειά που επιχειρεί να συνδυάσει glitch/pop ηλεκτρονικούς ήχους με folk κιθάρες, χτίζοντας τελικά μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα.


Από reissues έχεις τίποτα;

Αυτό τον μήνα υπήρξαν αρκετές επανακυκλοφορίες που ήθελα να αναφέρω. Καταρχάς, το split 7" των Rotting Christ και των Monumentum, ένα underground classic που τυπώνεται ξανά από την Avantgarde, τριάντα χρόνια από την κυκλοφορία του. Ήθελα να πω για τις επανακυκλοφορίες σε βινύλιο κλασικών δίσκων των Nuclear Assault και Forbidden από τη Century Media. Ήθελα να αποθεώσω το δεύτερο άλμπουμ των Vulture Industries που επανεμφανίζεται σε βινύλιο από την Dark Essence. Τελικά όμως, θα πω ότι τις πιο πολλές ακροάσεις κέρδισε η ψηφιακή κυκλοφορία του "Forgive Us Our Trespasses" των A Storm Of Light, μια τρομερή αλμπουμάρα που δεν πήρα ποτέ πρέφα όταν βγήκε το 2009. Αδιανόητα όμορφο post metal, χαζέψτε εδώ.


Pure Underground Love

Ακόμα και σε αυτή την κατηγορία, αυτό τον μήνα δυσκολεύομαι να προτείνω μόνο ένα. Το obscurity της καρδιάς μου μοιράστηκε σε τρεις κυκλοφορίες:

Astral Tomb - Degradation Of Human Consciousness
Demo
Format: Cassette

Μιλήσαμε για αυτούς πρόσφατα στο τρελό 4 way sci-fi death metal split της Blood Harvest. Επειδή είναι άνδρες και όχι αγόρια, επανέρχονται με demo που κυκλοφορεί ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ σε κασέτα και εξαπολύουν πάνω μας μια ευθεία επίθεση στη λογική μας, οπλισμένοι με το παρανοϊκό και δυσαρμονικό death metal τους που έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας μαύρης τρύπας.

Various Artists - The Black Stone. Music For Lovecraftian Summonings
Compilation
Formats: Digital, CD

Μιλώντας για επίθεση στη λογική, πέσαμε σε αυτό το αριστούργημα. Η αέναη και ανίερη πείνα των οπαδών του H.P Lovecraft μπορεί για λίγο να σβήσει με αυτήν την απίθανη συλλογή. Οι Μεγάλοι Παλαιοί, το Innsmouth, το Providence κι ο Erich Zann ζωντανεύουν ξανά μέσα σε 14 tracks από dark ambient, noise και industrial καλλιτέχνες και όλοι οι πεινασμένοι θα χορτάσουν σκοτάδι από τα όνειρα του τρελού Άραβα. Οι υπόλοιποι, μάλλον δεν καταλάβατε λέξη απ' όσα είπα, μπορείτε να συνεχίσετε να ζείτε κανονικά - να ξέρατε όμως τί χάνετε…

Various Artists - XV Years Of Doom & Solitude
Compilation
Format: Digital

Όσοι αγαπούν το underground doom και όλες τις εκφάνσεις του, σίγουρα γνωρίζουν τη ρωσική Solitude Productions. Το σημαντικό αυτό label συμπληρώνει 15 χρόνια πορείας και κυκλοφορεί - με name your price! - μια συλλογή από τραγούδια ΟΛΩΝ των κυκλοφοριών της. Μιλάμε για 165 (!!) tracks, κάποια εξ αυτών πραγματικά διαμάντια, μιλάμε για πάρα πάρα πολλές ώρες πραγματικής μουσικής μιζέριας, μελαγχολίας κι εσωστρέφειας. Ότι καλύτερο δηλαδή. Οι doomed ψυχές ας καταθέσουν το σεβασμό τους.

Ακυρώστε τις έρευνες και προσοχή μην ναυαγήσουμε…  

  • SHARE
  • TWEET