«10»: Οι αγαπημένοι μου δίσκοι: Neil Fallon (Clutch)

O άνθρωπος πίσω από τα μούσια αποσυνθέτει τη μουσική του ταυτότητα

Από τον Μάνο Πατεράκη, 13/06/2014 @ 12:37
Οι Clutch δεν είναι μόνο μία από τις πιο ανερχόμενες rock 'n' roll μπάντες τα τελευταία χρόνα - έστω και αν υπάρχουν από το 1990... Είναι ένα συγκρότημα που κατάφερε ο δέκατος δίσκος του, το εξαιρετικό περσινό "Earth Rocker", να είναι η μεγαλύτερη εμπορική του επιτυχία. Και -για να πάμε και στα εγχώρια- είναι μία από τις πιο πρόσφατες προσθήκες στη λίστα των καλλιτεχνών που συνήθως ονομάζουμε «αγαπημένους του ελληνικού κοινού». Απόδειξη, η εντυπωσιακή προσέλευση του κόσμου στις τελευταίες τους εμφανίσεις.

Οι Clutch, όπως ήταν αναμενόμενο, επιστρέφουν για να αποτελειώσουν ό,τι γκρέμισαν, με συναυλίες στις 24 και 25 Ιουνίου σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Ο Neil Fallon (φωνή, κιθάρα, πλήκτρα, κρουστά και διάφορα άλλα) μας μίλησε για τους αγαπημένους του δίσκους. Ιδού:

 
10   Jimi Hendrix - "Band Of Gypsys - Live At The Fillmore East"
 

Ίσως ο καλύτερος live δίσκος που έχει ηχογραφηθεί ποτέ. Απαθανατίζει τη στιγμή με τέλειο τρόπο. Το solo στο "Machine Gun" σου παίρνει τα μυαλά.
 


 
9   Bad Brains - "Bad Brains"
 

Είχαμε την τύχη να τους αποκαλούμε «τοπικό συγκρότημα». Σαν χθες θυμάμαι όταν τους είδα ζωντανά πρώτη φορά. Ήταν στο 9:30Club στην Washington. Άνοιξαν τη συναυλία με το "Banned In D.C.". Τα πάντα άλλαξαν για μένα μετά από εκείνο το live.
 


 
8   Pink Floyd - "Dark Side Of The Moon"
 

Όλοι μας έχουμε ακούσει αυτόν τον δίσκο αμέτρητες φορές. Ίσως υπερβολικά πολλές φορές. Ωστόσο, είναι ένα έργο απαράμιλλης ευφυΐας. Στο "Time" υπάρχουν μερικοί από τους καλύτερους στίχους που έχουν γραφτεί ποτέ.
 


 
7   Tom Waits - "Bone Machine"
 

Το να ακούς Tom Waits είναι σαν να σε καλούν να σου πουν ένα τρομερό μυστικό. Είναι μάστορας στο να γράφει στίχους, μπορεί να ταιριάζει τέλεια το μουσικό συναίσθημα με τα λόγια.
 


 
6   Fugazi - "Red Medicine"
 

Είχα την τύχη να δω ζωντανά τους Fugazi δεκάδες φορές και αυτός είναι ο αγαπημένος μου δίσκος απ' όσους έχουν κυκλοφορήσει. Αυτοί οι τύποι έπαιζαν σε πραγματικά μικρά, άγνωστα club, χωρίς καθόλου φωτορυθμικά... Ούτε καν bar για να μπορούν να μεθούν οι θαμώνες, ούτε t-shirt για να πουλήσουν... Και ΠΑΝΤΑ τα διέλυαν όλα στο διάβα τους.
 


 
5   ZZ Top - "Tres Hombres"
 

Οι ZZ Top είχαν μούσια πριν αυτό γίνει cool. Και οι ZZ Top θα εξακολουθούν να έχουν μούσια, όταν πάψει να είναι cool.
 


 
4   Howlin' Wolf - "Moanin' In The Moonlight"
 

Ο Wolf γεφύρωσε τα blues με το rock 'n' roll όπως κανείς άλλος. Είχε απίστευτα πολλή ενέργεια και ήξερε πώς να την τιθασεύσει με φινέτσα. Έχει κάνει μερικές από τις πιο ωμές ηχογραφήσεις όλων των εποχών.
 


 
3   Skip James - "Greatest Of The Delta Blues Singers"
 

Ο Skip James είναι η απόδειξη ότι δεν χρειάζεσαι παραμόρφωση ή corpse paint για να είσαι πραγματικά τρομακτικός. Θυμάμαι όταν άκουσα το "Devil Got My Woman" για πρώτη φορά... Είχα κατατρομάξει. Ακόμα με τρομάζει.
 


 
2   Public Enemy - "It Takes A Nation Of Millions To Hold Us Back"
 

Αυτός ήταν ο δίσκος που άκουγα συνεχώς κατά το τελευταίο μου έτος στο λύκειο. Μου άρεσε γιατί με φόβιζε. Έμοιαζε λες και ανά πάσα στιγμή οι NSW θα καταλάμβαναν τη γειτονιά μας. Τώρα πια, το hip-hop μοιάζει συνήθως με διαφήμιση μαγιονέζας. Μέχρι και σήμερα, αυτό το άλμπουμ μου θυμίζει την εποχή που ήταν κραταιό, δυναμικό και έξυπνο.
 


 
1   Black Sabbath - "Black Sabbath"
 

Ακόμα ένας δίσκος τον οποίο ερωτεύτηκα επειδή με φόβιζε (αρχίζω να συνειδητοποιώ τώρα την κρυφή σύνδεση!). Ήμουν 14 χρονών και πήγα σε ένα από τα πρώτα μου field party (σ.σ.: Τα πάρτι που λαμβάνουν χώρα σε χωράφια, για να αποφεύγονται γονείς και αστυνομία). Ήταν μέσα Οκτωβρίου κι έκανε κρύο. Είχαν ανάψει φωτιές στο έδαφος και είχαμε πολλές μπύρες. Ήταν το ιδανικό σκηνικό για να μυηθεί κανείς στους Black Sabbath. Ήταν μία από αυτές τις στιγμές που η μουσική συνοδεύει μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή σου με ιδανικό τρόπο.
 
  • SHARE
  • TWEET