«10»: Modern Folk Punk Heroes

Δέκα τροβαδούροι με tattoo και την καρδιά σου

Από τον Ιάσονα Τσιμπλάκο, 20/11/2013 @ 13:09
Στη μουσική πολλά αλλάζουν. Μεγαλώνεις, ερωτεύεσαι, ζεις, στενοχωριέσαι, γελάς. Η αγάπη για τη μουσική είναι κάτι ζωντανό, που αναπνέει και συνεχώς εξελίσσεται. Η δικιά μου κοσμοθεωρία για το πώς αντιλαμβάνομαι τη μουσική άλλαξε από τη μια στιγμή στην άλλη, μετά την παρακολούθηση του Revival Tour του 2011.

Το Revival Tour είναι κάτι στο οποίο έχω αναφερθεί ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν, και το οποίο υπήρξε κομβικό σημείο στη ζωή  μου για το πως προσεγγίζω έναν καλλιτέχνη, ένα τραγούδι, μία συναυλία. Το αντίκτυπό του ήταν τόσο μεγάλο -σχεδόν όπως την πρώτη φορά που καταλαβαίνεις πως η μπάντα που μόλις άκουσες θα γίνει η αγαπημένη σου- που σχεδόν παράτησα μουσικές κατευθύνσεις οι οποίες πλέον δε μπορούσαν να πληρήσουν τα υψηλά ρομαντικά στάνταρ που είχα θέσει για τη μουσική μου.

Περιληπτικά, το Revival Tour είναι ένα τρίωρο ακουστικό show στο οποίο καλλιτέχνες μοιράζονται τη σκηνή και τραγουδάει ο καθένας (και μαζί) τραγούδια των υπολοίπων. Οι περισσότεροι συμμετέχοντες προέρχονται από punk ή hardcore σκηνές οι οποίοι όμως έχουν πλέον ασπαστεί -πλήρως ή μερικώς- την ειλικρινή προσέγγιση της folk*.

Έτσι μου γεννήθηκε η ιδέα για ενα ενδεικτικό «δεκάρι» για τους σύγχρονους ήρωες αυτού που αντιλαμβάνομαι εγώ ως folk punk, άτομα που περπατάνε στα χνάρια του Billy Brag και του Woody Guthrie, και κάνουν αυτό που πραγματικά λατρεύουν και τους βγαίνει αβίαστα, χωρίς τη δηθενιά και τα πρέπει κάποιου απαιτητητικού scene.

Northcote (Matt Goud)  
10   Northcote (Matt Goud)
 

Εξαιρετικά πρόσφατη προσθήκη στο ρόστερ των αγαπημενών μου. Ο αγαθός γίγαντας από τον Καναδά, κλασικά γαλουχημένος στο punk-rock, βρήκε τη δικιά του διέξοδο με την ακουστική του κιθάρα. Απλοϊκές συνθέσεις μεν, αλλά τα τραγούδια βγαίνουν κατευθείαν από την καρδιά του μουσικοξυλοκόπου. Φέτος κυκλοφόρησε την πρώτη του – πανέμορφη – δουλειά (στην Ευρώπη) και σίγουρα θα ακουστεί αρκετά στο μέλλον.

Ακούς: Northcote - "Energy"
 


Jon Snodgrass  
9   Jon Snodgrass
 

Πρώην μέλος των μελό πανκάδων, Armchair Martian, ο Snodgrass είναι μάλλον ο πιο καλλιτεχνικά δραστήριος από όλους τους μουσικούς που αναφέρονται στη λίστα αυτή. Προτιμώ να μην σταθώ σε κάποια δικιά του αμιγώς προσωπική δουλειά, αλλά στις πάμπολλες συνεργασίες που έχει κάνει. Στη λίστα του φιγουράρουν ονόματα όπως ο Tim McIlrath των Rise Against, o Vinnie Fiorello των Less Than Jake, o Chris Wollard των Hot Water Music και άλλοι μεγάλοι του χώρου. Χαρακτηριζόμενος από την ιδιαίτερη φωνή του και την πιο τεχνική πλευρά των συνθέσεών του, είναι καλλιτέχνης ο οποίος προτείνεται ανεπιφύλακτα για να χαθεί κανείς στην εκτενή δισκογραφία του.

Ακούς: Tim McIlrath & Jon Snodgrass - "For Fiona (No Use For A Name cover)"
 


Ben Nichols (Lucero)  
8   Ben Nichols (Lucero)
 

Με το κλασικό ίματζ νταλικέρη, μπλουτζίν και φανελάκια, ο Ben Nichols των Lucero είναι μάλλον αυτός που καταφέρνει και πουλάει τον περισσότερο πόνο απ' όλους. Το γρέντζο της φωνής του είναι καθηλωτικό, και ο τρόπος που συνδυάζει τις ακουστικές μελωδίες με αυτές του πιάνου ή του ακορντεόν είναι πράγματι εντυπωσιακός. Η αλήθεια είναι πως δεν χωράει 100% στη λίστα όπως την είχα φανταστεί, γιατί στην πραγματικότητα τα ίδια παίζει με τους Lucero (εν αντιθέσει με τους υπολοίπους που έπαιζαν τελείως διαφορετικά πράγματα με τις άλλες τους μπάντες), αλλά με τραγούδια σαν το παρακάτω, δεν μπορούσα να μην τον αναφέρω.

Ακούς: Lucero - "When I Was Young"
 


Dan Andriano  
7   Dan Andriano
 

Μπασίστας και συν-frontman των Alkaline Trio, ο Andriano είναι ίσως από τα «μεγαλύτερα» ονόματα της λίστας. Με έναν πανέμορφο προπέρσινο δίσκο στη solo του δισκογραφία, ο Andriano ξεφεύγει αισθητά από τα αφοριστικά και ποτισμένα με μίσος κομμάτια των Alkaline Trio σε πιο τρυφερά μονοπάτια. Όντας απρόσμενη έκπληξη -γιατί κακά τα ψέματα, όταν ακούς Alkaline Trio, σκέφτεσαι Matt Skiba- η ασυνήθιστη φωνή του καταφέρνει και γεμίζει τα κομμάτια του αρτιότατα, ενώ το ταλέντο που ξέραμε πως είχε στην τετράχορδη εξελίσσεται και περνάει εντυπωσιακά στην εξάχορδη. To "Hurricane Season" προτείνεται ανεπιφύλακτα για βροχερές, μελαγχολικές μέρες.

Ακούς: Dan Andriano In The Emergency Room - "From This Oil Can"
 


Cory Branan  
6   Cory Branan
 

Το "Mutt" ήταν από τις πιο αγαπημένες μου κυκλοφορίες για το προηγούμενο έτος και η δικιά του εμφάνιση στο Revival Tour του 2012 ένα από τα πιο έντονα και εντυπωσιακά πράγματα που έχω δει ποτέ. Ο «τεχνικά χύμα» τρόπος με τον οποίο προσεγγίζει τα κομμάτια του ζωντανά προσδίδουν έναν ιδιαίτερο αέρα αμεσότητας, το ίδιο δηλαδή μπορείς να πεις και με τους χρόνους που δεν κρατά και τις όλες ατέλειες που παρουσιάζει στην εντέλεια. Μάλλον ο πιο τεχνικός απ' όλους και μάλλον αυτός με την μεγαλύτερη καλλιτεχνική δεινότητα. Τον Cory δεν τον ξέρει ούτε η μάνα του, αλλά τον ξέρει η δικιά μου και τον αγαπά, πράγμα που σημαίνει πως είναι φτιαγμένος από τα υλικά των hits. Ψάχτε το ρηβιού, λατρέψτε στίχους Branan.

Ακούς: Cory Branan - "Survivor Blues"
 


Austin Lucas  
5   Austin Lucas
 

Μάλλον ο πιο δυσπρόσιτος απ' όλους. Ξεφεύγοντας λίγο από τον ευρύτερο χώρο της folk, περνάμε λίγο άγαρμπα σε αυτόν της bluegrass, με την βλαχιά του Lucas να δίνει ρεσιτάλ. Γαλουχημένος (πολύ γάλα) με πιο σκληρά ακούσματα -τα μπλουζάκια Black Sabbath, Kylesa, Converge που συνηθίζει να φοράει στα live του το επιβεβαιώνουν- βρήκε και αυτός καλύτερη διέξοδο στην ακουστική του και στις σόλο προσπάθειες. Ίσος σχεδόν τεχνικά με τον Branan, ο ίδιος όμως βγάζει περισσότερη μελωδία, αν και μπορεί τα φωνητικά του να ξενίσουν κάπως. Απ' όλες τις απόψεις εντυπωσιακός όμως.

Ακούς: Austin Lucas - "Run Around"
 


Laura Jane Grace (Tom Gabel)  
4   Laura Jane Grace (Tom Gabel)
 

Εδώ έχουμε να κάνουμε με μυστήρια πράματα. Η Laura Jane Grace -ή Tom Gabel όπως ήταν γνωστός πριν αποφασίσει να ζει τη ζωή του σαν γυναίκα- είναι η τραγουδίστρια των Against Me!. Πρίν τις περιπέτειές της, είχε κυκλοφορήσει ένα solo ακουστικό EP -το οποίο είναι εξαιρετικό- και το οποίο είναι ο ορισμός του folk punk. Με τον αναρχικό χαρακτήρα του, το αντιστασιακό του ίματζ και το θυμωμένο γρέντζο. Παρ' όλο που είναι προσπάθεια που δεν κυνηγήθηκε ιδιαίτερα, η Grace δεν έπαψε ποτέ να δείχνει την αγάπη της για την ακουστική κιθάρα, και η συμμετοχή της στο αμερικάνικο σκέλος του περσινού Revival Tour δείχνει ακριβώς αυτό. Πέρα από Against Me! που ακούμε με πάθος, ψάχνουμε και ακούμε το EP "Harsh Realms".

Ακούς: Tom Gabel - "Anna Is A Stool Pigeon"
 


Dave Hause  
3   Dave Hause
 

Frontman των αδρανών Loved Ones (♥) και νυν περιοδευόμενος τροβαδούρος με δύο πολύ καλούς δίσκους στις αποσκευές του, ο Hause είναι μάλλον το μεγαλύτερο success story του Revival Tour. Ύστερα από την εκτεταμένη προβολή του (καθώς συμμετείχε σε ένα συγκεκριμένο tour το οποίο φιγουράρε τον Brian Fallon των Gaslight Anthem), αλλά και το ταλέντο και την ενέργειά του επί σκηνής, τρύπωσε στις καρδιές πολλών, και έχει έρθει να μείνει. Απλά τραγούδια με όμορφους στόχους αποτελούν το κυρίως ρεπερτόριό του και είναι ένας καλλιτέχνης τόσο ειλικρινής, με τεράστια αγάπη γι' αυτό που κάνει. Αξίζει τον χρόνο σας.

Ακούς: Dave Hause - "Revive Me"
 


Frank Turner  
2   Frank Turner
 

O μεγαλοπρεπής. Ο Turner είναι η αποστοματική βρετανική απάντηση στον χώρο. Έχοντας παίξει σε κάθε ανθυποπάμπ της Μεγάλης Βρετανίας (και του κόσμου πλέον), έδειξε πως με πολύ σκληρή δουλειά ο καθένας μπορεί να πετύχει τους στόχους του. Παρατώντας τη hardcore μπάντα του, Million Dead, έπιασε την ακουστική και είδε την αλήθεια. Γραφεί για αλήθειες και ιστορίες και είναι τέλειος. Δεν μπορώ να βρω τα λόγια γενικώς να τον περιγράψω. Καθώς μετράει κυριολεκτικά χιλιάδες live, πέρασε από σκονισμένα μπαράκια (στα οποία ακόμα παίζει) στο Wembley και στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών. Είναι πιστός στα πιστεύω του και το work ethic του θα 'πρεπε να 'ναι παράδειγμα προς μίμηση. Αγαπάμε ολόκληρη την δισκογραφία του (μμ, το φετινό κάπως δεν με άγγιξε όσο θα 'θελα) και τον βάζουμε στα must-listen μας.

Ακους: Frank Turner - "The Ballad Of Me And My Friends"
 


Chuck Ragan  
1   Chuck Ragan
 

O τιτάνας. Θα μπορούσα να γράφω για πάντα για τον Chuckαρο. Ιθύνων νους πίσω από το Revival Tour, ενεργό μέλος των Hot Water Music, ευγενική ψυχή, γαμάτος άνθρωπος, ο άντρας που θα 'θελες να 'σαι, ψαράς, ξυλοκόπος, το πιο αντρικό Instagram στα Ίντερνετς. Η φωνή του σε υπνωτίζει. Τόσο βαθιά, τέτοιο γρέντζο, άκρως ερωτεύσιμη. Ακουστικές μελωδίες συχνά συνοδευόμενες από upright μπάσσο (Jo Ginsberg) και βιολί (John Gaunt) τα οποία πραγματεύτονται διάφορες θεματολογίες, από την αγάπη για τη γυναίκα του μέχρι και τη σχέση του με τη μουσική και πώς την αντιλαμβάνεται ως σανίδα σωτηρίας. Αν σου μείνει τίποτα από το δεκάρι αυτό, είναι πως ο Chuck σου αξίζει. Βρες τον.

Ακους: Chuck Ragan - "The Boat"
 

*Δείτε εδώ ένα ενδεικτικό μισάωρο ντοκιμαντέρ για το περσινό Revival Tour.
  • SHARE
  • TWEET