Το Rocking.gr επιλέγει τις 30 κυκλοφορίες του 2010

27/12/2010 @ 18:09
Οι παραδόσεις είναι για να τηρούνται και έτσι η ευλαβική στιγμή που οι λίστες των συντακτών συντίθενται για να δώσουν τα 30 πρώτα άλμπουμ της χρονιάς έφτασε και για φέτος.

Δύο μικρά σχόλια πριν την «κατάβαση». Αρχικά πρέπει να επισημανθεί ότι τη φετινή χρονιά έγινε πραγματικά μεγάλη μάχη σε όλα τα επίπεδα της λίστας, με τις διαφορές από θέση σε θέση να είναι πολύ μικρές και κάποια άλμπουμ να μένουν οριακά εκτός. Εντύπωση, ίσως, προκαλεί το γεγονός πως πολλά παραδοσιακά ή/και σπουδαία εμπορικά ονόματα δε φαίνεται να ανταπεξήλθαν στις απαιτήσεις με τις νέες δουλειές τους, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να μη δουν θέση στη λίστα... ούτε με κιάλια.

Όπως πάντα, το Rocking.gr αγκαλιάζει όλο το φάσμα της rock και metal μουσικής, κάτι το οποίο αντικατοπτρίζεται στη λίστα που ακολουθεί. Πολλά φρέσκα ονόματα και νέες προτάσεις που αφήνουν υποσχέσεις και αισιοδοξία για το μέλλον της αγαπημένης μας μουσικής τα επόμενα χρόνια.

Σε μια χρονιά που πολλοί -σε πρώτη ανάγνωση- ενδεχομένως να πουν ότι δεν εντυπωσιάστηκαν από την πληθώρα ποιοτικών κυκλοφοριών, υπάρχει πολύ υλικό που βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια και το μόνο που χρειάζεται είναι να επενδυθεί λίγος περισσότερος χρόνος για ψάξιμο. Είναι δεδομένο ότι η προσπάθεια θα σας ανταμείψει.

Ας ξεκινήσουμε...

(click στο εξώφυλλο του δίσκου για να διαβάσετε την πλήρη κριτική του Rocking.gr)

30. Deftones - Diamond Eyes
Το "Diamond Eyes" είναι η χειροπιαστή απόδειξη ότι οι Deftones πλέον είναι καλά, ότι το ατύχημα του Cheng δεν τους διέλυσε, αλλά αντιθέτως λειτούργησε καταλυτικά στη δημιουργικότητά τους, βγάζοντας προς τα έξω έναν άλλο τους εαυτό, πιο απλό, μα συνάμα το ίδιο γοητευτικό.
 
29. Cathedral - The Guessing Game
Ο κύριος Lee Dorrian καταφέρνει μετά από σχεδόν είκοσι χρόνια καριέρας με τους Cathedral και μερικά άλμπουμ, που είναι από πολύ καλά έως αριστουργήματα, να παραδώσει ένα διπλό συγκλονιστικό δίσκο, που θα μπορούσε άνετα να είναι μέχρι στιγμής και το απαύγασμα της πολυετούς μοναδικότητάς τους.
 
28. Immolation - Majesty And Decay
Το φετινό "Majesty And Decay" είναι ένα άψογο, ολοκληρωμένο album, απάντηση σε αυτούς που θεωρούσαν αυτές τις παλιοσειρές του death metal ξοφλημένους.
 
27. Samsara Blues Experiment - Long Distance Trip
Ήχοι που μπορεί να θυμίσουν από το ethnic ύφος του "Mighty Rearranger" του Robert Plant με τους Strange Sensation, έως τα χρώματα του αστρικού υφάλου του "Crack The Skye" των Mastodon. Και αυτή δεν είναι παρά μόνο η πρώτη δουλειά των Samsara Blues Experiment...
 
26. Enforcer - Diamonds
Σε όλο το δίσκο υπάρχει ένας παράξενος μυστικισμός και μια μαγεία που σε κάνει να μη θέλεις να πατήσεις το stop ή να σηκώσεις τη βελόνα από το pickup. Οι Enforcer είναι άξιοι απόστολοι και συνεχιστές του πατροπαράδοτου παραδοσιακού heavy metal.
 
25. Widespread Panic - Dirty Side Down
Δώδεκα όμορφα δομημένες και ολοκληρωμένες συνθέσεις, που συνδυάζουν με τον καλύτερο τρόπο τα τρία βασικά στοιχεία της μουσικής του group: Southern rock, blues και jazz. Ο υπογράφων βγάζει το καπέλο και ακολουθεί μεθυσμένος μουσικά και γεμάτος ψυχικά το καλύτερο άλμπουμ τους εδώ και πολλά χρόνια.
 
24. Coheed & Cambria - Year Of The Black Rainbow
Οι Coheed And Cambria έδειξαν πολύ δυνατοί για να εγκλωβιστούν σε έναν ήχο που τους καθιέρωσε και για μια ακόμα φορά παρέδωσαν έναν καθ' όλα υψηλότατου επιπέδου δίσκο. Μην ξεχνάμε πως πρόκειται, αν όχι για την καλύτερη, σίγουρα για την πιο επιτυχημένη μπάντα που κατάφερε να γεφυρώσει το progressive με το alternative rock. Στην ελίτ της γενιάς τους.
 
23. The Black Keys - Brothers
Το μόνο λάθος των Black Keys είναι ότι έγραψαν τον δίσκο αυτό, και τους προηγούμενους, 30-40 χρόνια αργότερα, διότι διαφορετικά θα τους αναφέραμε τώρα μαζί με τους κλασικούς του παρελθόντος.
 
22. Audrey Horne - Audrey Horne
Πλήρης κυκλοφορία που περιέχει από πολύ καλές ως εξαιρετικές στιγμές και δεν αποτελεί αναμάσημα κάποιας συνταγής για εποχιακή επιτυχία. Αυτή την εποχή οι Audrey Horne είναι στο καλύτερο στάδιο δημιουργικότητας και απόδοσης και καλά θα κάνετε να καταπιαστείτε όσο ακόμα ζεματάει το πράμα.
 
21. Rotting Christ - Aealo
Η βάση του "Aealo" είναι η μουσική μας παράδοση στη metal εκδοχή της, είναι ο Γιάννης Μαρκόπουλος ο Μεταλλάς. Είναι η έπαρση βλέποντας τους «300», προσωποποιημένη σε μελωδίες, είναι το μοιρολόι για όλους τους νεκρούς τους. Φούσκωσε και κλάψε μαζί μου...
 
20. The Shadow Theory - Behind The Black Veil
Δεν τίθεται θέμα υπερβολής, εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι τόσο δυνατό, που έρχεται να αφήσει το στίγμα του στο progressive metal. Το προοδευτικό στη σκέψη metal δεν έχει να φοβηθεί τίποτα με δίσκους σαν αυτόν και ελπίζουμε πως αυτή είναι μόνο η αρχή για τους The Shadow Theory.
 
19. Band Of Horses - Infinite Arms
Για κάποιον που λατρεύει την αμερικανική μουσική παράδοση της country και της southern και κυρίως το πώς αυτή εξελίσσεται, μεταλλάσσεται, ξεφεύγει από τις standard φόρμες της και εντάσσεται σε πιο απλές δομές, το "Infinite Arms" και γενικά η δισκογραφία των Band Of Horses θα τον γοητεύσει.
 
18. Enslaved - Axioma Ethica Odini
Αφεθείτε σε αυτό το ταξίδι το οποίο απλόχερα προσφέρουν οι Enslaved και δε θα χάσετε. Το "Axioma Ethica Odini" ενδείκνυται για κάτι τέτοιο. Για το αν είναι το magnum opus τους, επιφυλάσσομαι. Δεν ξέρω τι να περιμένω από αυτούς πλέον. Το σίγουρο είναι ότι είναι τεράστιος δίσκος.
 
17. Joanna Newsom - Have One On Me
Η Joanna Newsom των εικοσιοκτώ Ιανουαρίων είναι πράγματι μοναδική. Μοναδική στον τρόπο που γράφει, στον τρόπο που παίζει και -κυρίως- μοναδική στον τρόπο που ερμηνεύει, μεταχειριζόμενη κατά το δοκούν τη σπάνια φωνή με την οποία την προίκισε ο Θεός. Για το λόγο αυτόν και μόνο, της χρωστάμε ένα μεγάλο ευχαριστώ για τις μικρές αποδράσεις που μας προσφέρει από τη θάλασσα της μουσικής πανομοιοτυπίας και επαναληψιμότητας των ημερών μας.
 
16. Accept - Blood Of The Nations
Οπαδοί του αγνού heavy metal σηκωθείτε από τις θέσεις σας και πανηγυρίστε γιατί οι Accept είναι όχι μόνο ζωντανοί αλλά και έτοιμοι έτσι ώστε να δώσουν με τη νέα τους προσπάθεια πολύ δουλειά στις βιομηχανίες κατασκευής χαρτομάντιλων.
 
15. Neil Young - Le Noise
Στο σύνολό του το "Le Noise" είναι ένα άκρως ενδιαφέρον και πρωτοποριακό εγχείρημα, φρέσκο σαν τα μυαλά των δημιουργών του. Ο Neil δημιούργησε και πάλι ένα μικρό μουσικό θαύμα για το οποίο θα συζητάμε καιρό.
 
14. The National - High Violet
Μιλάμε για ένα άλμπουμ που είναι πολύ δύσκολο κάποιος να πει ότι έχει αδυναμίες ή κομμάτια που δεν είναι τόσο προσεγμένα, όσο κάποια άλλα. Το "High Violet", από την αρχή μέχρι το τέλος, είναι μια δουλειά που αναδεικνύει την ποιότητα των National μουσικά.
 
13. Taddy Porter - Taddy Porter
Τα παιδιά εδώ ανοίγουν το φλασκί της ιστορίας και εμβαπτίζουν τις κιθάρες τους στα βασικά, τα δομικά χαρακτηριστικά, αυτό που άκουγαν όλοι οι μεγάλοι για να γίνουν τεράστιοι. Zeppelin; Stones; AC/DC; Free και Bad Company; Aerosmith; Guns N' Roses; Όλοι εδώ τριγύρω, να ρίχνουν κλεφτές ματιές...
 
12. The Gaslight Anthem - American Slang
Όπως και να 'χει, το μόνο σίγουρο είναι πως η μπάντα ήρθε για να μείνει, με έναν δίσκο που αξίζει της προσοχής πολλών. Τα blue collar blues που αντιπροσωπεύουν δε μπορούσαν να ζητήσουν καλύτερους πρεσβευτές.
 
11. Crippled Black Phoenix - I, Vigilante
Η μουσική κι εδώ αλλάζει συνεχώς διαστάσεις, περνώντας μέσα από περίεργα πρίσματα που διασκορπίζουν παράξενες εικόνες - από εγγλέζικα βιομηχανικά τοπία με ιπτάμενα γουρούνια μέχρι λεπτές παλάμες στραμμένες προς τον ουρανό.
 
10. Black Country Communion - Black Country
Η πραγματικότητα των Black Country Communion λέει ότι η συνάντηση των τεσσάρων αυτών μουσικών δημιούργησε όχι μόνο έναν δίσκο-απόλαυση, αλλά πιθανότατα και πολύ καλύτερο αποτέλεσμα από όσα καταφέρνει ο καθένας τους μεμονωμένα στις solo καριέρες τους. Αυτό δεν είναι και το νόημα εξάλλου;
 
9. Kvelertak - Kvelertak
Τι άλλο να ζητήσει κανείς από ένα συγκρότημα το οποίο με το πρώτο του μόλις album καταφέρνει να παράγει έναν τόσο μοντέρνο και πιασάρικο ήχο, χωρίς να στερείται στο παραμικρό σε ποιότητα. Προσοχή! Ξυπνάει άγρια ένστικτα!
 
8. Grace Potter & The Nocturnals - Grace Potter & The Nocturnals
Αν θέλετε να πείτε με μουσική ό,τι δε σας βγαίνει με λόγια, παίξτε αυτό το album στον άνθρωπό σας. Όταν θα γυρίσει και θα πει με χαμόγελο «και εγώ το θέλω» θα με θυμηθείτε…
 
7. Slash - Slash
Περιπετειώδες και γεμάτο μουσικές προτάσεις, το "Slash" φέρνει πίσω λίγη από τη χαμένη αίγλη του hard rock.
 
6. The Pineapple Thief - Someone Here Is Missing
Με ήχο που βασίζει τον πυρήνα του στις διδαχές των κλασικών Radiohead και που συνδυάζει την ταξιδιάρικη γαλήνη των Pink Floyd και των Marillion της Hogarth περιόδου με τα χαλαρά ξεσπάσματα των Porcupine Tree και τις εμπνεύσεις των Deus, η μπάντα προσφέρει ίσως το καλύτερο άλμπουμ της.
 
5. Pain Of Salvation - Road Salt One
Το "Road Salt" επανέρχεται με έναν ήχο πρωτόγνωρο για τη μπάντα να το επισημάνει χωρίς τυμπανοκρουσίες και συνθέσεις που να ικανοποιούν τις ορέξεις πρόσκαιρων οπαδών. Ένας δίσκος που αφήνει εν τέλει μια ρομαντική ατμόσφαιρα και έναν ρετρό αέρα, χωρίς να ακολουθεί την πεπατημένη.
 
4. Midas Fall - Eleven. Return And Revert
Άμα είχα το σθένος, θα ανέλυα λεπτομερώς το κάθε συναίσθημα που μου βγάζει το καθένα από τα δέκα κομμάτια του δίσκου, αλήθεια, επειδή ξέρω πως μπορούν να σε αγγίξουν και σένα γιατί και συ άνθρωπος είσαι...
 
3. Alter Bridge - AB III
Οι Alter Bridge με χαρακτηριστική άνεση επιβεβαιώνουν όσους υποστηρίζουν πως είναι η πιο ζεστή μπάντα στο σκληρό ήχο της μουσικής του σήμερα και παραδίδουν μια ακόμα συλλογή τραγουδιών που τα έχουμε ανάγκη όσοι αγαπάμε ακόμα την αυθεντική έκφραση του hard rock.
 
2. Avenged Sevenfold - Nightmare
To "Nightmare" κραυγάζει πως ήρθε η ώρα να να διεκδικήσει μια θέση στη δισκοθήκη αυτών που, όπως και εγώ, μεγαλώσαμε κάνοντας τεμενάδες στο "And Justice For All" και το "Seventh Son Of A Seventh Son".
 
1. Arcade Fire - The Suburbs
Απεικονίζοντας την πραγματικότητα έτσι όπως πρέπει, με τόσες σκιές, αλλά και με τόσους έντονους χρωματισμούς, το "The Suburbs" είναι ένας δίσκος που σίγουρα θα καθιερώσει τους Καναδούς στην κορυφή, όπως φαίνεται δικαίως τους αξίζει.
  • SHARE
  • TWEET