Ανασκόπηση 2010: Indie / Brit Pop

Τι είναι «indie» τελικά; O όρος «indie», ουσιαστικά, στο παρελθόν είχε να κάνει με τα συγκροτήματα που ξεπηδούσαν από τα ανεξάρτητα (independent) δισκογραφικά labels. Το «indie» δεν έχει ηχητικά στεγανά και πλέον περισσότερο περιγράφει την κουλτούρα που αναπτύσσεται γύρω από τις indie μπάντες και η οποία έχει να κάνει με την εικόνα και τον τρόπο προώθησης αυτών των συγκεκριμένων συγκροτημάτων. Η τεχνολογική τρέλα της εποχής μας έχει καταστήσει το διαδίκτυο το μεγαλύτερο «όπλο» στα χέρια των indie μουσικών και κάποιοι από αυτούς δεν αργούν να υπογράψουν σε πολυεθνικές δισκογραφικές εταιρείες και να παρελάσουν στη μουσική επικαιρότητα , αναιρώντας την ουσιαστική σημασία του όρου «indie». Η brit pop από την πλευρά της μπορεί να χάνει σταδιακά την αίγλη που είχε στα '90s, αλλά δεν παύει να αποτελεί ένα πολυαγαπημένο μουσικό ρεύμα που έχει τον τρόπο του να μας απασχολεί ακόμα, είτε θετικά, είτε αρνητικά.

Let's All Meet Up At The Year 2010
Χρονιά των reunion το 2010, καθώς οι αγαπητοί στο ελληνικό κοινό Pulp και Suede βρίσκονται πάλι μαζί. Παρομοίως και οι εκρηκτικοί Libertines, οι οποίοι μετά από  έξι χρόνια «χειμερίας νάρκης» επανενώθηκαν και έδωσαν και συναυλίες. Μέσα στο 2010 έγινε γνωστό πως μέλη των προαναφερθέντων Libertines και των Arctic Monkeys ετοιμάζουν album φιλανθρωπικού χαρακτήρα, του οποίου η κυκλοφορία οριοθετείται μέσα στο 2011. Ο Liam Gallagher, σε ένα διάλειμμα από τους επικούς τσακωμούς με τον αδερφό του, ανακοίνωσε ότι δημιούργησε νέα μπάντα, τους Beady Eye, των οποίων η δουλειά αναμένεται τον επόμενο μήνα (Φεβρουάριος 2011). To πάλαι ποτέ αντίπαλο δεός των αδερφών Gallagher, οι Blur, κυκλοφόρησαν ένα κομμάτι για πρώτη φορά μετά το 2003 και παράλληλα εξέφρασαν την επιθυμία τους να γράψουν ένα καινούριο album, όταν φυσικά ο Albarn ξεκλέψει χρόνο από το να ασχολείται συνέχεια με τους Gorillaz. Τέλος, Oι LCD Soundsystem κυκλοφόρησαν το αξιόλογο "This Is Happening", αλλά παράλληλα δήλωσαν πως και ο κύκλος του συγκροτήματος έκλεισε πλέον.

Much To Refer To, Less To Listen To...
Αρκετά σημαντικά ονόματα, τα οποία μπορούν να ενταχθούν υπό τη σκέπη του indie και της brit pop, έδωσαν το παρόν μέσα στο 2010. Πιο σημαντική κυκλοφορία αναμφισβήτητα ήταν το "The Suburbs" των Arcade Fire, για το οποίο θα αναφερθούμε παρακάτω. Από εκεί και πέρα είχαμε το δεύτερο και πολύ καλό album των Foals του δικού μας Yannis Philippakis, καθώς και των Vampire Weekend. Στα δισκογραφικά δρώμενα επέστρεψαν μετά από τέσσερα χρόνια οι Belle And Sebastian, με το "Write About Love" που προκάλεσε ανάμεικτα συναισθήματα στο κοινό, όπως και το τέταρτο και ομώνυμο album των Interpol. Οι Τεξανοί Spoon κυκλοφόρησαν τον έβδομο δίσκο τους, "Transference", συμπληρώνοντας παράλληλα και σχεδόν δεκαπέντε χρόνια παρουσίας στο μουσικό χώρο. Από τους James είχαμε διπλή κυκλοφορία, ενώ μέσα στο 2010 δραστηριοποιήθηκε ο Richard Aschroft με τους RPA & The United Nations Of Sound, οι Manic Street Preachers και οι Gorillaz.

This (Arcade) Fire Is Out Of Control
Κάπου εδώ θα συνεχίσουμε τα λεγόμενά μας για τους Arcade Fire. Το "The Suburbs" διέλυσε κάθε ίχνος δυσπιστίας ως προς τη δυναμική αυτού του συγκροτήματος και δε θα ήταν υπερβολή να πούμε πως το 2010 ήταν η χρονιά τους. Είναι τέτοια η αναγνώριση και το κύρος τους, ώστε οριακά πλέον να φιλοξενούνται στον indie χώρο. Στο ίδιο πλαίσιο και οι The Black Keys, οι οποίοι φαίνεται να περνούν στο mainstream, καθώς με το εξαιρετικό "Brothers", εκτός από καθολική κριτική αποδοχή, είχαν και μια αξιόλογη πορεία στα αμερικανικά album charts, σκαρφαλώνοντας στο νούμερο 3 του Billboard. Οι Foals εντυπωσίασαν με ένα album που πήγε τον, έτσι και αλλιώς, ενδιαφέροντα ήχο τους ένα βήμα παραπέρα. Άκρως «καλλιτεχνικό» και ξεκάθαρα μη προορισμένο για το ευρύ κοινό ήταν το τριπλό "Have One On Me" της Joanna Newsom, η οποία κατάφερε να εδραιωθεί, δίχως τον παραμικρό συμβιβασμό, παίζοντας με τους δικούς της κανόνες. Ευτυχώς που κάποιοι εξακολουθούν να μην προσπαθούν να τιθασεύσουν ταλέντα σαν το δικό της και έχουμε κυκλοφορίες σαν και αυτή. Δε θα μπορούσαμε να παραλείψουμε τους The National και το "High Violet" που μας συνεπήρε με τις μελωδίες του. «Last but not least»... οι Band Of Horses και το "Infinite Arms", που συνδύασε υπέροχα indie με southern και country συνθέσεις.

You Can Do It Better
Το "Flamingo" του Brandon Flowers, frontman των The Killers, μας άφησε ένα καλό single ("Crossfire"), αλλά σε καμία περίπτωση δεν πλησίασε σε ποιότητα τους τρεις δίσκους του συγκροτήματος από τη Nevada. Χωρίς να είναι απαραίτητα κακό, το ομώνυμο album των Interpol δεν ικανοποίησε τις προσδοκίες που μας έχει δημιουργήσει το δισκογραφικό παρελθόν του συγκεκριμένου συγκροτήματος. Κάτω των προσδοκιών ήταν και το "Where Did The Night Fall" των U.N.K.L.E., που μας είχαν συνηθίσει σε καλύτερες δουλειές, ενώ και το "Exit" της δικής μας Monika μπορεί να μην απογοήτευσε, αλλά δεν ξεπέρασε το "Avatar". Oι James κυκλοφόρησαν δύο mini album, χωρίς να συγκινήσουν κανέναν, ούτε καν το ελληνικό κοινό. Οι RPA & The United Nation Of Sound πιθανότητα είναι και η χειρότερη δουλειά του Richard Aschroft, ενώ οι Manic Street Preachers πρόσθεσαν άλλον ένα μέτριο δίσκο στη συλλογή τους. Οι MGMT με το "Congratulations" μάλλον δεν ξανάκουσαν τα «συγχαρητήρια» που είχαν λάβει για το "Oracular Spectacular", τρία χρόνια πριν.

The Next Big Thing (?)
Αίσθηση προκάλεσαν οι These New Puritans με τον ήχο τους στο "Hidden", όπως και οι Deerhunter με το "Halcyon Digest". Ωραίο άκουσμα ήταν η πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά των Best Coast, "Crazy For You", στην οποία συνδυάζονται πολύ όμορφα ήχοι garage rock με μακρινά ιδιώματα, όπως το doo wop. Οι Καλιφορνέζοι πιτσιρικάδες Avi Buffalo μπορεί μόλις να τελείωσαν το σχολείο, αλλά κατάφεραν μια χαρά να μας κάνουν να κολλήσουμε με το πολύχρωμο ντεμπούτο τους και ειδικότερα με το κομμάτι "What's In It For". Μπορεί να μην είναι πρωτάρης, αλλά αντιθέτως ο Brian Burton (aka Danger Mouse) να θεωρείται «κεφάλαιο» στο χώρο, ωστόσο ήταν η πρώτη κυκλοφορία για τους Broken Bells που περιείχε ένα από τα καλύτερα singles της χρονιάς για το χώρο αυτό ("The High Road"). Όχι άδικα, στο τέλος της χρονιάς πολλά βλέμματα τράβηξε το "Treats" των Sleigh Bells. Ξεχώρισαν επίσης οι Αυστραλοί Tame Impala, με τον πολύ καλό νεοψυχεδελικό ήχο τους και μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες κιθάρες της χρονιάς στο "Innerspeaker". Θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε δύο ελληνικά indie διαμαντάκια που κυκλοφόρησαν το 2010, το "Verba Time" των Tango With Lions και το "How To Be A Child & Win The War" των Electric Litany.

«Oι James Να Κερδίζουν Και Όλοι Οι Άλλοι Να Πάνε Να...»
Η πιο πετυχημένη συναυλία στον τομέα που εξετάζουμε σε αυτό το άρθρο αναμφισβήτητα ήταν αυτή των James. Η λατρεία του ελληνικού κοινού μετουσιώθηκε σε sold-out συναυλίες σε πολλές πόλεις της Ελλάδος, ενώ κάτι παρόμοιο συνέβη και με τους Puressence. Sold-out ήταν και η πολύ καλή συναυλία των Editors στο Fuzz Club τον Απρίλιο. Εξ ορισμού, το φεστιβάλ που προβάλλει τα ανεξάρτητα και ανερχόμενα ονόματα στη χώρα μας είναι το Synch Festival. Δύο αρκετά χορταστικές ημέρες, κατά τη διάρκεια των οποίων από τη σκηνή στο Γκάζι παρέλασαν ονόματα όπως Hot Chip, Peaches, Get Well Soon, Matt Elliott, A Place To Bury Strangers και οι Έλληνες Lolek, My Wet Calvin και Modrec. Από εκεί και πέρα είχαμε και την επίσκεψη των These New Puritans στα πλαίσια του Plissken Festival τον τελευταίο μήνα του χρόνου, που όμως δε σημαδεύτηκε και από ανάλογη προσέλευση. Από το Rockwave του 2010 αν κάτι έχουμε να θυμόμαστε ως προς το indie αυτό είναι η εμφάνιση των White Lies και των The Ting Tings μπροστά από λιγοστό, και εδώ, κόσμο. Σε δεύτερη μοίρα πέρασε και η εμφάνιση των U.N.K.L.E. στο Ejekt Festival, καθώς είχαν προηγηθεί οι εμφανίσεις των Faith No More και Bad Religion.

Glamorous Indie Rock 'N' Roll
Ιδιαίτερη περίπτωση ο χώρος του indie. Κάθε χρόνο ξεπετάγονται δεκάδες ονόματα στο προσκήνιο, κάνοντας την εκάστοτε χρονιά να είναι παραγωγική. Από εκεί και πέρα, το αν το 2010 ήταν εκτός από παραγωγική χρονιά και ποιοτική θα φανεί σε βάθος χρόνου, όταν οι νεοφερμένες μπάντες θα έχουν δείξει μια συνεπή παρουσία στο συγκεκριμένο χώρο και δε θα έχουν περιοριστεί σε ένα καλό κομμάτι, ένα καλό ντεμπούτο album. Από τη στιγμή πάντως που ο δίσκος της χρονιάς και για το Rocking.gr προέρχεται από το συγκεκριμένο χώρο, δύσκολα μπορεί να χαρακτηριστεί το 2010 ως μη καλή χρονιά για το indie. Όσο για την brit pop, ισχύει το «κάθε πέρυσι και καλύτερα», καθώς δε μας έδειξε κάτι νέο και οι «φρουροί» της μάς απογοήτευσαν, τείνοντας πλέον να καταντήσει μουσειακό είδος.

Γιάννης Κοτζιάς