Ανασκόπηση 2014: Death / Black / Extreme Metal

«Black waves drowning the horizon»

Από τους Αντώνη Κονδύλη, Τόλη Δόση, Μανώλη Κληρονόμο, 02/01/2015 @ 11:09
Αποχαιρετάμε και το 2014. Η μουσική δεν θα σταματήσει ποτέ, αυτό είναι σίγουρο, πόσο μάλλον ο ακραίος μεταλλικός ήχος που παρόλο που μας λείπει ένα πιο γενικευμένο κίνημα που θα φέρει μια σημαντική αύρα ανανέωσης, δείχνει να εξελίσσεται διαρκώς. Είναι ευτύχημα να εμφανίζονται νέες μπάντες που προκαλούν εντύπωση, ενώ παράλληλα υπάρχουν και οι παλιές που συνεχίζουν να γοητεύουν.

Σε κάθε περίπτωση στη χρονιά που φεύγει, υπήρξαν καλές στιγμές, από παλιούς και νέους, ενώ μετά από αρκετά χρόνια βροντερή έκανε την παρουσία της και η ελληνική σκηνή, με κυκλοφορίες που προκάλεσαν αίσθηση και πήραν τα credits και από τα ξένα μέσα.



♦ Οι εξελίξεις τρέχουν (όχι γρήγορα, αλλά τρέχουν)... ♦

Emperor

1. Οι σπουδαίοι Emperor στην επέτειο συμπλήρωσης 20 ετών από την κυκλοφορία του θρυλικού "In The Nightside Eclipse" αποφάσισαν να το παρουσιάσουν ζωντανά σε επιλεγμένα φεστιβάλ. Το αποτέλεσμα, όπως διαπιστώσαμε με τα ίδια μας τα μάτια, ήταν εντυπωσιακό.
2. Η Μαρία (Tristessa) των Astarte το πάλεψε αλλά τελικά στις 9 Αυγούστου έχασε την μάχη για την ζωή μετά από επιπλοκές της λευχαιμίας. Εμείς να της ευχηθούμε καλό παράδεισο...
3. Στον πάγο μπαίνoυν οι Pestilence. Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία τους άλμπουμ δεν ήταν και τα καλύτερα και έτσι ο main man της μπάντας, Patrick Mameli, θέλει να δώσει βάρος στην άλλη του μπάντα, τους Necromorph.
4. Οι Nachtmystium μετά από 15 σχεδόν χρόνια παρουσίας με πολλές και ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες μας αποχαιρέτησαν με έναν αξιοπρεπέστατο δίσκο, καθώς o Judd Blake επιθυμεί να πειραματιστεί με τις μουσικές του αναζητήσεις.
5. Διαλύθηκαν επίσης και οι Anhedonist, οι οποίοι με το ελπιδοφόρο "Netherwards" του 2012 είχαν αφήσει υποσχέσεις, αλλά δεν έμελλε να μακροημερεύουν.



♦ Γλυκιά death metal γκαρίλα ♦

Behemoth

1. Οι Teitanblood κυκλοφόρησαν το "Death" παίρνοντας αυτόματα το βραβείο του πιο αποκρουστικού άλμπουμ της χρονιάς. Το θέμα είναι όμως ότι κάτω από την μάσκα του υπερσάπιου ήχου κρύβει τόνους μουσικάρας.
2. Οι Execration έκαναν το μεγάλο βήμα και με το "Morbid Dimensions" πειραματίζονται σε βάθος πάνω σε πατροπαράδοτες συνταγές και μας αφήνουν με το στόμα ανοιχτό.
3. Οι Behemoth επιστρέφουν μετά από την μεγάλη περιπέτεια του Nergal και εντυπωσιάζουν με το "The Satanist", που εμπεριέχει πολλά black metal στοιχεία, ξεχειλίζει από πάθος και ενέργεια και αποτελεί ένα διαμάντι σκοτεινού και ακραίου metal.
4. Τους Domains μάλλον δεν τους γνωρίζετε. Καλά θα κάνετε να τους μάθετε όμως γιατί το death metal που παίζουν στο "Sinister Ceremonies" θα σας ταξιδέψει στην πρώτη θέση στις αρχές της δεκαετίας του '90. Τι άλλο θέλετε;
5. Δώστε οπωσδήποτε την δέουσα προσοχή στο "Gastronomikon" των Slugdge. Ογκώδες και βαρύγδουπο death-sludge, παίζει το ίδιο καλά με πολλά ιδιώματα και εντυπωσιάζει εν τέλει με την άψογη προσαρμοστικότητά του.

Check also: Να σου και η επιστροφή των Bloodbath με το "Grand Morbid Funeral", η οποία μάλιστα κρίνεται και άκρως επιτυχημένη. Και παρόλο που η μεταγραφή του Nick Holmes δίνει «λάμψη» σε αυτό το εγχείρημα, η ίδια η μουσική είναι που κάνει την διαφορά. / Η αναφορά στους Morbus Chron και ειδικότερα στο "Sweven" κρίνεται απαραίτητη. Πανέξυπνο και κολλητικό death metal, ξεχωρίζει πανεύκολα με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του.



♦ Τρισατάνικ διαβολέϊτορ black metal (ή κάπως έτσι) ♦

Ne Obliviscaris

1. Οι Ne Obliviscaris μετά το εντυπωσιακό "Portal Of I" του 2012, συνεχίζουν τους πειραματισμούς με το περίεργο και δυσνόητο "Citadel" που διευρύνει τα όρια της μπάντας και αφήνει τη σιγουριά ότι οι Αυστραλοί, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα συνεχίσουν να μας απασχολούν και στο μέλλον.
2. Οι βετεράνοι Abigor μετά από χρόνια απραξίας και μυστηρίου στο αποδεικνύουν για μια ακόμη φορά ότι το black metal έχει χώρο για πειραματισμούς και καλλιτεχνική δημιουργία, με τις πολύπλοκες και αντισυμβατικές συνθέσεις του "Leytmotif Luzifer".
3. Στο "Ego Dominus Tuus" οι Nightbringer, αν και αφήνουν πίσω τη νοσηρή και αποκρουστική ατμόσφαιρα του παρελθόντος, δείχνουν να ωριμάζουν και προοδεύουν χωρίς να χάνουν την ποιότητα της μουσικής τους.
4. Το "Darkspace III I" των Darkspace μας άρεσε πολύ. Το black metal τους ξυρίζει ενώ ταυτόχρονα χτίζει κατάμαυρες άκρως επιβλητικές ατμόσφαιρες, αφήνοντας  στο τέλος ένα αίσθημα ολοκλήρωσης.
5. Μια one man band που ξεχωρίζει είναι σίγουρα οι Panοpticon. To "Roads To The North" που κυκλοφόρησε φέτος  εκφράζει πετυχημένα τον αμερικάνικο ήχο και οι φολκίζον επιρροές στην μουσική του είναι άκρως σαγηνευτικές.

Check also: Οι Saor (ο Andy Marshall δηλαδή) κυκλοφόρησαν έναν από τους καλύτερους ατμοσφαιρικούς black metal δίσκους της χρονιάς. Το "Aura" εμπεριέχει αιθέριες μελωδίες που θα σας φορτίσουν με μια γλυκιά μελαγχολία, συνοδοιπόρο σε ένα ταξίδι που δεν θα θέλετε να τελειώσει. / Ακόμα ένας εξαιρετικός δίσκος από τους Winterfylleth. Το φετινό "The Divination Of Antiquity" είναι παγερό όσο πρέπει και ο οργανικός του ήχος ακούγεται μεθυστικός και ζωγραφίζει πανέμορφα χειμωνιάτικα τοπία.



♦ Όταν το Roadrunner γαμάει το Coyote ♦

Gridlink

1. Το κύκνειο άσμα των Gridlink, "Longhena", δεν είναι μόνο ο δίσκος της χρονιάς για το grind αλλά και ένα λαμπερό ορόσημο για το είδος χάρη στην εκπληκτική τεχνική του και τις ταχύτητες που συμβαδίζει με την ταχύτητα του φωτός.
2. Οι Benighted το έκαναν πάλι το θαύμα τους, αφού το "Carnivore Sublime" είναι ένα deathgrind μανιφέστο που συνδυάζει άψογα τη βία με την αμεσότητα και τη διασκέδαση.
3. Στο "Nero In Metastasi", οι Cripple Bastards συνεχίζουν να κάνουν αυτό που ξέρουν να κάνουν καλύτερα, να γράφουν δηλαδή σαλταρισμένες συνθέσεις μεταλλικού χαρακτήρα.
4. Οι άρχοντες του powerviolence, Full Of Hell, συνεργάζονται με τον άρχοντα της noise, Merzbow, και η έκρυθμη μανία των πρώτων συνδυάζεται με τα μούσκουλα του δεύτερου σε μια απολαυστική συνεργασία.
5. Τέλος, οι Misery Index επιστρέφουν μετά από τέσσερα χρόνια με το μανιασμένο deathgrind τους, το οποίο αν και δεν ακουμπάει τα μεγαλεία του παρελθόντος, τελικά σκλαβώνει ξανά χάρη στη μοναδική τεχνική του.

Check also: Οι Αμερικανοί Cretin υπάρχουν από το 1992, ντεμπούταραν πριν οχτώ χρόνια και τώρα επιστρέφουν, με το "Stranger", με ακόμα έναν απολαυστικό δίσκο επιμεταλλωμένου grind με ευφάνταστους στίχους, ενώ οι P.L.F. (Pretty Little Flower) πιστοί στο ραντεβού τους κάθε χρόνο, μας πώρωσαν ξανά με το old school grind του "Whirlwind Of Incineration".



♦ Το ποδήλατο και το metal δεν ξεχνιούνται... ♦

Triptykon

1. Ο μεγάλος Τom Warrior με τους Triptykon τώρα πια, δεν αφήνει περιθώρια για αμφισβήτηση και όχι μόνο δεν επαναπαύεται στα κεκτημένα, αλλά προσφέρει τον μουσικό ογκόλιθο που φέρει τον τίτλο "Melana Chasmata", μέσα στην απλότητά του, ένα πραγματικό μαύρο έργο τέχνης.
2. Οι At The Gates μετά από 19 ολόκληρα χρόνια και πολλές «τελευταίες» συναυλίες επιστρέφουν και δίνουν την αίσθηση ότι δεν πέρασε μια μέρα από το "Slaughter Of The Soul", καθώς το "At War With Reality" σε κάνει να νιώθεις ότι κυκλοφόρησε αμέσως μετά τον προκάτοχό του.
3. Οι Primordial συνεχίζουν απτόητοι να πορεύονται στο μονοπάτι που οι ίδιοι έχουν χαράξει και μας γοητεύουν με το αγνό και ανεπιτήδευτό συναίσθημα που απλόχερα προσφέρει η επιβλητική μουσική τους, στο "Where Greater Men Have Fallen".
4. Μετά από χρόνια δισκογραφικής απουσίας οι Mayhem κατάφεραν με επιτυχία να δημιουργήσουν τον διάδοχο του "Ordo Ad Chao", καθώς το "Esoteric Warfare" ναι μεν είναι συγκριτικά πιο προσιτό, αλλά είναι το ίδιο ευφυές, μοχθηρό και σκοτεινό, με ένα τρομακτικό προσωπείο.
5. Ο σεβασμός και η εκτίμηση για τους Incantation δεν επαφίεται μονάχα στο θυμικό μας. Το φετινό "Dirges Of Elysium" αποδεικνύει ότι αυτή η μπάντα είναι ακόμα ικανή να κουβαλά το βαρύ φορτίο ενός ολόκληρου ιδιώματος στις πλάτες της.

Check also: Αδύνατο να μην αποτίσουμε φόρο τιμής στους Autopsy, οι οποίοι με το "Tourniquets, Hacksaws And Graves" παραμένουν δημιουργικοί και παραγωγικοί, ακολουθώντας σταθερά τον ήχο και τη φιλοσοφία που η ίδια η μπάντα πάντα προσέφερε. / Κάθε κυκλοφορία των Cannibal Corpse αποτελεί αυτόματα και σημαντικό γεγονός για το death metal. Το φετινό "A Skeletal Domain" συνεχίζει στο χαλί που έχουν στρώσει εδώ και χρόνια οι κανίβαλοι και εμείς δεν έχουμε κανέναν λόγο να τους πούμε να το αλλάξουνε γιατί μας αρέσει πολύ.



♦ Τα δικά μας παιδιά... ♦

Dead Congregation

1. Οι Dead Congregation μπορούν να τοποθετήσουν πλέον το όνομά τους ψηλά ανάμεσα στους σύγχρονους πρωταγωνιστές του death metal και με το "Promulgation Of The Fall" μας καθηλώνουν και γράφουν με χρυσά γράμματα το όνομα τους στην ιστορία του ιδιώματος.
2. Οι Varathron, βετεράνοι στο χώρο του black metal, με το "Untrodden Corridors Of Hades" δείχνουν να αφήνουν οριστικά στο παρελθόν τα εμπόδια του παρελθόντος και με το αργό και βαρύ μαυρομεταλλικό τους ήχο και το άψογο αποτέλεσμα αφήνουν υποσχέσεις ότι οι καλύτερες μέρες έρχονται.
3. Οι Hail Spirit Noir αποτελούν μια από τις ελληνικές μπάντες που έχουν προκαλέσει αίσθηση και με το ιδιαίτερο ύφος τους που δανείζεται στοιχεία από το progressive της δεκαετίας του '70, κουβαλάει έντονες δόσεις ψυχεδέλειας και ενίοτε μια black metal αισθητική, οδηγεί σε μια αυθεντική καλλιτεχνική δημιουργία με το "Oi Magoi".
4. Οι Aenaon στον δεύτερο τους δίσκο με τον τίτλο "Extance" δημιουργούν ένα περιπετειώδες και συναρπαστικό άκουσμα, που βρίθει από ιδέες, έμπνευση και μια αύρα δημιουργικότητας και συνολικά αποτελεί ένα φιλόδοξο δείγμα progressive black metal με πειραματισμούς, avant garde προσέγγιση και jazzy ατμόσφαιρα.
5. Η σημαντικότατη μουσική κληρονομιά των Septicflesh εμπλουτίζεται ιδανικά με το φετινό "Titan". Ο ήχος τους παραμένει επιβλητικός και πομπώδης ενώ οι ενορχηστρώσεις και η παραγωγή ψαρώνουν κόσμο.

Check also: Οι Dephosporus αναδεικνύονται σε παίκτη πρώτης εθνικής με το "Ravenous Solemnity" το οποίο αποδεικνύει πως crust και το grind χωράνε black metal με τους τόνους. Το αποτέλεσμα; Ατελείωτο χώσιμο. / Ο Ayloss με το project που ονομάζεται Spectral Lore συνεχίζει ένα μοναχικό και μαγευτικό ταξίδι, σε μια διαδικασία εσωτερικής αναζήτησης με το "III" που αποτελεί ένα έξοχο δείγμα εμπνευσμένου και πραγματικά προοδευτικού black metal.
  • SHARE
  • TWEET