Ανασκόπηση 2014: Atmospheric Metal

Λίγοι και καλοί δίσκοι, σε έναν άλλοτε ακμάζοντα χώρο της metal μουσικής

Σε έναν χώρο του μεταλλικού ήχου που δεν γνωρίζει την ακμή που είχε παλαιότερα, εξακολουθούν να υπάρχουν μπάντες και κυκλοφορίες που εντυπωσιάζουν, κρατώντας μας συντροφιά τις φορές που θέλουμε να μελαγχολήσουμε, να ξεχαστούμε στις μελωδίες και να ταξιδέψουμε. Με μερικές από τις μεγαλύτερες μπάντες του χώρου να βγάζουν νέα άλμπουμ το 2014, η χρονιά κρίνεται ενδιαφέρουσα ποιοτικά, αλλά φτωχή ποσοτικά.

Στη συνέχεια θα δούμε τι μας προσέφερε η χρονιά που πέρασε, ποιά γεγονότα ξεχωρίσαμε, ό,τι τελικά έμεινε στο μυαλό και στις playlists μας.



♦ Τα σημαντικότερα γεγονότα της χρονιάς ♦

The Gathering

1. 25 Χρόνια The Gathering: Με αφορμή τη συμπλήρωση των 25 χρόνων από το ξεκίνημα της μπάντας, πραγματοποιήθηκε το Νοέμβριο στο Nijmegen της Ολλανδίας μια επετειακή εμφάνιση με τη συμμετοχή όλων των μουσικών που πέρασαν από τη μπάντα (δέκα συνολικά), εκπληρώνοντας και την πολυετή επιθυμία των οπαδών για μια εμφάνιση της Anneke Van Giersbergen με τους The Gathering. Παράλληλα, ανακοίνωσαν μια επετειακή «best of» κυκλοφορία για να γιορτάσουν την επέτειο των 25 χρόνων ύπαρξής τους.
2. Οι Anathema θυμούνται το παρελθόν της μπάντας: Σε μια κίνηση που ίσως εξέπληξε αρκετούς από μας, οι Anathema ανακοίνωσαν πως θα περιοδεύσουν το 2015 μαζί με τους Duncan Patterson και Darren White, παίζοντας κομμάτια από όλη τους τη δισκογραφία. Ο Vincent Cavanagh μας είχε προετοιμάσει στη συνέντευξη που μας είχε δώσει το Μάιο, αναφέροντας πως ήδη βρισκόταν σε συζήτηση με τον αδερφό του Danny για το ενδεχόμενο να ξαναπαίξουν κάποια τραγούδια από τα πρώτα άλμπουμ, προσαρμοσμένα στη νέα ηχητική κατεύθυνση της μπάντας.
3. Επετειακή περιοδεία για τους Amorphis: Απ' ότι φαίνεται το 2014 είναι η χρονιά των επετειακών περιοδειών, αφού και οι Amorphis αποφάσισαν να γιορτάσουν τα 20 χρόνια από την κυκλοφορία του εμβληματικού "Tales From A Thousand Lakes" παίζοντας ζωντανά όλο το δίσκο, καθώς και κομμάτια που σπάνια περιλαμβάνονται στις εμφανίσεις τους.
4. Ανακατατάξεις στους Katatonia: Αν και συνηθισμένοι οι Katatonia στις αποχωρήσεις μελών, φέτος έχασαν τόσο τον κιθαρίστα Per 'Sodomiser' Eriksson, όσο και τον επί 14-ετίας drummer τους, Daniel Liljekvist, ο οποίος υποστήριξε πως η δύσκολη οικονομική κατάσταση τον έκανε να πάρει αυτή την απόφαση. Δύσκολη εποχή φαίνεται για να ζει κανείς από τη μουσική, ακόμη κι αν είναι σε μια επιτυχημένη μπάντα όπως οι Katatonia.
5. O Duncan Patterson απευθύνθηκε στους φίλους και οπαδούς του, ώστε να χρηματοδοτήσει ένα ορχηστρικό άλμπουμ με τίτλο "The Eternity Suite", το οποίο αποτελεί το πρώτο μέρος από μια σχεδιασμένη τριλογία δίσκων, και θα βασίζεται σε μουσική που έγραψε ο ίδιος για το "Eternity" των Anathema το 1996. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, θα περιλαμβάνει τα «χαμένα» κομμάτια από το "Eternity" καθώς και νέο υλικό. Η καμπάνια τρέχει ακόμη στην πλατφόρμα Pledge Music, και μπορεί κανείς να συμμετέχει από εδώ.



♦ Oι καλύτερες atmospheric rock & metal κυκλοφορίες ♦

Alcest - Shelter

1. Alcest - "Shelter": Σε μια μάλλον αναμενόμενη κίνηση, οι Alcest άφησαν πίσω τους τις black metal επιρροές και αφοσιώθηκαν πλήρως στο ατμοσφαιρικό κομμάτι του ήχου τους. Το "Shelter" αποτελεί έναν από τους πιο ταξιδιάρικους δίσκους της χρονιάς, γεμάτο μαγευτικές μελωδίες και την γλυκιά μελαγχολία που πάντα χαρακτήριζε τη μπάντα.
2. Tuomas Holopainen - "Music Inspired By The Life And Times Of Scrooge": Tυπικά δεν εμπίπτει στην κατηγορία, αφού ούτε rock, ούτε metal είναι. Soundtrack ναι, γαμάτο επίσης, οπότε δημοκρατικά μπαίνει στην πεντάδα. Απλά κάτσε και άκουσέ το, αν δεν το έκανες ήδη.
3. Anathema - "Distant Satellites": Συνεχίζοντας τη στροφή του ήχου τους σε πιο ηλεκτρονικά μονοπάτια, οι Anathema φαίνεται να έχουν ακόμη μέσα τους το μικρόβιο του πειραματισμού, διατηρώντας όμως με έναν μαγικό τρόπο την ταυτότητά τους. Μια ταυτότητα που ξεδιπλώνεται περίτεχνα στο "Anathema", παντρεύοντας το παλιό με το καινούριο. Ένας εξαιρετικός δίσκος, αρκεί να τον ακούσεις χωρίς προσδοκίες και «πρέπει».
4. Wolves In The Throne Room - "Celestite": Άκρως πειραματική κυκλοφορία που είχε ως στόχο να ξεδιπλώσει τις ατμοσφαιρικές πτυχές του μαυρομεταλλικού "Celestial Lineage". Περισσότερο ambient και (πολύ) λιγότερο metal, το "Celestite" έχει τα στοιχεία εκείνα που το κάνουν να ξεχωρίσει ανάμεσα σε διάφορα παραδοσιακά αλλά ανέμπνευστα άλμπουμ, δηλαδή μια ατμόσφαιρα που σε ρουφάει στο σκοτάδι και την απόγνωση. Το πείραμα κρίνεται επιτυχημένο.
5. Empyrium - "The Turn Of The Tides": Ταιριαστός ο τίτλος για το δίσκο που διακρίνεται από μια αεικίνητη αίσθηση, σαν τα κύματα της θάλασσας που χτυπάνε διαρκώς τη στεριά. Απαλύνοντας τις πιο έντονες ηχητικές τους εκφάνσεις, στο "The Turn Of The Tides" οι Empyrium συνδυάζουν τις folk επιρροές με τα dark wave στοιχεία του παρελθόντος, δημιουργώντας τελικά ένα άλμπουμ γνώριμο για όσους τους έχουν ακούσει, αλλά συνάμα νέο και διαφορετικό.



♦ Οι καλύτερες female fronted atmospheric metal κυκλοφορίες ♦

Epica - The Quantum Enigma

1. Εpica - "The Quantum Enigma": Ολική επαναφορά με ένα δίσκο «δυναμίτη» από τους Epica, σφύζει από έμπνευση και ποιότητα. Ανανέωση και όρεξη τα δύο βασικά του στοιχεία, επανέφεραν τη μπάντα στο επίπεδο που της αξίζει.
2. Within Temptation - "Hydra": Ως σταθερή αξία και μεγαθήριο του χώρου, οι Within Temptation αν και γλυκοκοιτάζουν την πιο εμπορική πλευρά του ήχου τους, μας προσέφεραν μια προσεγμένη και ποιοτικότατη δουλειά, γεμάτη μελωδίες που μετά από μήνες παραμένουν κολλημένες στο μυαλό μας.
3. Delain - "The Human Contradiction": Μια μπάντα που βρίσκει σταδιακά τα πατήματά της, σε αυτόν τον δίσκο φαίνεται να ισορροπεί επιτυχώς ανάμεσα στην πιο pop προσέγγιση και τη μεταλλική βαρύτητα που έδειχνε να χάνει στο προηγούμενο άλμπουμ. Οι ερμηνείες της Charlotte Wessels πρωταγωνιστούν και δείχνουν πως οι Delain έχουν ανοίξει το δρόμο για ακόμη καλύτερες κυκλοφορίες στο μέλλον.
4. Lacuna Coil - "Broken Crown Halo": Μπορεί πλέον να μην πειραματίζονται και να μην ξεφεύγουν από την πεπατημένη, όμως οι Lacuna Coil εξακολουθούν να μας προσφέρουν αξιόλογα άλμπουμ που ακούγονται ευχάριστα. Όπως και να το κάνουμε, οι παλιές αγάπες δεν ξεχνιούνται εύκολα.
5. Xandria - "Sacrificium": Η αλλαγή τραγουδίστριας δεν πτόησε στο ελάχιστο τους Xandria, που έδειξαν αναγεννημένοι με το νέο τους δίσκο, φέρνοντας στο μυαλό την «χρυσή» περίοδο των Nightwish με το ποιοτικότατο συμφωνικό τους metal. Σε ένα ήχο που εδώ και καιρό είχε καταστεί κορεσμένος, το "Sacrificium" είναι μια πνοή φρεσκάδας και αυτοπεποίθησης που είναι αλήθεια πως μας είχε λείψει.

Check Also: Elysion - "Someplace Better": Οι συμπατριώτες μας με τη δεύτερη δουλειά τους πλέον πατάνε γερά στα πόδια τους, χωρίς να χάνουν βέβαια τις Lacuna Coil επιρροές, αλλά δείχνουν πως έχουν δυνατότητες να αναδειχθούν σε μεγάλο παίκτη της female fronted σκηνής, με το καλοπαιγμένο και μελωδικότατο metal τους.



♦ Οι καλύτερες extreme atmospheric metal κυκλοφορίες ♦

Agalloch - The Serpent And The Sphere

1. Agalloch - "The Serpent And The Sphere": Μπορεί να μην αγγίζουν τα μεγαλεία του παρελθόντος, αλλά οι Agalloch έχουν τη μαγική ικανότητα να μας τραβάνε με κάθε άλμπουμ στη μελαγχολία τους, κι εμείς με χωρίς δεύτερη σκέψη βυθιζόμαστε στα σκοτεινά τους ηχοτοπία.
2. Spectral Lore - "III": Aν και αμιγώς black metal, αυτός ο δίσκος επάξια τοποθετείται στην ατμοσφαιρική ανασκόπηση, αφού αποτελεί ένα υπόδειγμα για το πώς είναι δυνατόν μέσα από την τραχύτητα του ήχου και την επιθετικότητα να αναδειχθεί μια ατμοσφαιρική πτυχή, ενώ η ύπαρξη ambient και ακουστικών περασμάτων δίνει μια ποικιλία στο άλμπουμ που το καθιστά ξεχωριστό και ιδιαίτερα συναισθηματικό.
3. Mare Cognitum - "Phobos Monolith": Άλλο ένα μαυρομεταλλικό διαμάντι που οφείλουμε να συμπεριλάβουμε σε τούτη την ανασκόπηση, καθώς σε όλη σχεδόν τη διάρκειά του, τόσο με τα πλήκτρα όσο και τις μελωδικές του κιθάρες, χτίζει «διαστημικές» ατμόσφαιρες, συγκινεί και αγγίζει αυτό το μελαγχολικό αίσθημα που τόσο αγαπάμε στο χώρο αυτό.
4. Panopticon - "Roads To The North": Όταν συνδυάζονται ακραίες metal μουσικές με φλάουτο, banjo οι πιθανότητες να είναι επιτυχές το αποτέλεσμα δεν είναι πολλές. Ωστόσο, οι Panopticon το καταφέρνουν άψογα, κάνοντας το ταξίδι στους δρόμους προς το Βορρά μοναχικό, σκοτεινό και ταυτόχρονα μαγευτικό.
5. Novembers Doom - "Bled White": Σταθερή αξία οι Novembers Doom, δεν απογοητεύουν με το νέο πόνημά τους. Ογκώδες, μελαγχολικό, ακραίο, καταφέρνει γι άλλη μια φορά να μας βυθίσει σε αυτά τα όχι ευχάριστα, αλλά γοητευτικά συναισθήματα που καταπιέζουμε μέσα μας.

Επιμέλεια: Νίκος Καταπίδης
  • SHARE
  • TWEET