Rocking Raccoon - Μηδέν

Αποψάρα 16

Μηδέν. Τίποτα. Υπολειτουργώ. Η ζέστη των τελευταίων ημέρων με έκανε να θέλω να μετακομίσω στην αποθήκη. Τουλάχιστον εκεί δε θα ίδρωνα απλά με το να κάθομαι στο γραφείο μου. Γενικά φτάσαμε σε εκείνη την εποχή του χρόνου που παντού επικρατεί μία νωχελική αδράνεια. Όλοι βαριούνται. Βαριούνται και ιδρώνουν. Και δεν έχει μπει καν Αύγουστος ακόμα. Μου είπαν να κατέβω σήμερα το μεσημέρι κέντρο. Child, please, δεν το κουνάω από τον ανεμιστήρα μου πριν πέσει ο ήλιος.

Συμπονώ όλους έκατσαν μέσα στη ζέστη να δουν τους Bon Jovi τις προάλλες. Και 'γω από μαλακία δεν πήγα, συμβαίνουν αυτά, αλλά σα να μην έχασα και πολλά. Προφανώς και στα χιτάκια θα τρελαινόμουν. Θύμαμαι που έπιανα αγγλικό MTV και χοροπηδούσα στον καναπέ με It's My Life, μέχρι που είτε πάχυνα πολύ για τον καναπέ, είτε κόψανε το MTV, δε θυμάμαι όμως ποιό ήρθε πρώτο. Σβήνουμε λοιπόν και αυτό το όνομα από τη λίστα των μπαντών που πάντα σνόμπαραν τη χωρούλα μας, και σειρά ελπίζουμε να 'χουν οι Peppers.



Μαζί με εμένα υπολειτουργούν τα πάντα. Μέχρι και το Ίντερνετ. Δε συμβαίνει τίποτα. Τίποτα. Όσα refresh να κάνω, δε συμβαίνει τίποτα ενδιαφέρον. Προφανώς όχι μόνο στη ζωή μου, γιατί αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, αλλά γενικά, παντού. Όλα υπολειτουργούν. Βέβαια, αν είναι ένα πράγμα που έχω μάθει από τα Ίντερνετς, είναι ότι όταν δεν έχεις τι να κάνεις, ασχολήσου με γάτες.



Επίσης, άλλο ένα κολπάκι, αν δεν έχεις τι να πεις, περίγραψε τα προφανή. Έχουμε λοιπόν αυτήν τη γάτα. Η γάτα αυτή κάθεται σε έναν καναπέ. Θα ήθελα να προσπεράσω το πόσο αφύσικα, για γάτα, κάθεται στον καναπέ, αλλά δε μπορώ. Η γάτα κάθεται πολύ αφύσικα στον καναπέ για γάτα. Τόσο αφύσικα, που νιώθω άβολα. Η γάτα αυτή βλέπει ένα DVD. Για την ακρίβεια, το DVD των Big Four από το βουλγαρικό Sonisphere. Παίζουν οι Slayer. To πόσο αφύσικα κάθεται μου θυμίζει εμένα όταν έβλεπα τους Slayer, πέρυσι. Είχαμε το ίδιο ύφος, σα να μας πήραν τα λαζάνια μας. Αυτό ήταν ένα reference στον Garfield, το οποίο διαθέτει κωμικά χαρακτηριστικά. Η γάτα μάλιστα, σε φάσεις, ξυνίζει τα μούτρα της. Και εγώ τα ίδια, όταν ο θράσερ δίπλα μου έκανε τον ανεμόμυλο και η κατσαρή του τρίχα μου γαργαλούσε τη μύτη. Δεν ήταν από εκείνο το ευχάριστο γαργαλητό που ίσως σου κάνει παιχνιαδιάρικα κάποια αιθέρια κορασίδα. Όχι, ήταν σαν αυτό το creepy γαργαλητό που σου κάνουν τα κατσαρά μαλλιά ένος θράσερ, που κάνει τον ανεμόμυλο, όταν ακούει εκείνο το κομμάτι των Slayer. Αυτή ήταν μία προσπάθεια να δημιουργήσω μία ατμόσφαιρα ευχάριστη, μέσω της επανάληψης.

Πολλοί θα αναρωτηθούν γιατί δείχνει να βαριέται τόσο πολύ αυτή η γάτα, αφού βλέπει Slayer. Πώς γίνεται κανείς να έχει μια βαριεστημένη φάτσα όταν βλέπει DVD των Slayer και μάλιστα, σε φάσεις, να ξυνίζει τα μούτρα του; Η λογική απάντηση είναι πως η εν λόγω γάτα έχει ξαναδεί Slayer και της άρεσαν περισσότερο τότε. Τότε ο Araya μπορούσε να κάνει τα κατσαρά του μαλλιά ανεμόμυλο και να γαργαλάει όσες μυτούλες ήθελε. Αυτή ήταν μία προσπάθεια να δημιουργήσω πάλι ευχάριστη ατμόσφαιρα, και μέσω της επανάληψης, αλλά και να κάνω ένα διακριτικό reference σε υπάρχοντα πρόσωπα και καταστάσεις, τίποτα δεν είναι τυχαίο, τίποτα δεν είναι προφανές.

Αυτό που είναι πραγματικά τρομαχτικό, και καμία ατμόσφαιρα δε θα το κάνει ευχάριστο, είναι το τέλος. Η γάτα για την οποία μιλάω αντιλαμβάνεται τη βιντεοσκόπηση και με ένα ύφος συνδυασμoύ Nicholson - De Niro - Πλιάτσικα εκφράζει τη δυσαρέσκεια της, όχι με λέξεις, αλλά με βλέμμα. Βλέμμα που κάνει τις καρδιές αντρών δίμετρων και γυμνασμένων να σκιρτήσουν. Βλέμμα που λυγίζει σίδερα και σπάει πέτρες, κλείνει στόματα και σπίτια. Βλέμμα που τελειώνει το χειρότερο κείμενο που γράφτηκε ποτέ.



Until next time (αν δεν έχω χάσει τη δουλειά μου)
-godspeed

I.T. The Rocking Raccoon

Ps,