Rocking Raccoon - Κάτι σχετικό με το Superbowl

Αποψάρα 39

Άλλο ένα από αυτά τα κείμενα που τα ξεκινάω χωρίς να έχω καμία συγκεκριμένη κατεύθυνση και ροή, τα οποία συνήθως τελειώνω εξακολουθώντας να μην έχω καμία κατεύθυνση και ροή,  οπότε κρατήσου γιατί θα είναι τουλάχιστον αισχρό.

Ας μιλήσουμε για τον Φλεβάρη. Πέρα από τον Βαλεντίνο -μεγάλο άγιο που έχω σκοπό να πιάσω στο επόμενο, να 'μαι φοβερός και επίκαιρος- είναι και ο μήνας στον οποίο οι φήμες για το τι θα δούμε το καλοκαιράκι αρχίζουν και κυκλοφορούν αρκετά έντονα, η ράδιο αρβύλα πάει σύννεφο, ο καθένας στήνει αυτί και στην ουσία φτιάχνει μόνος του την είδηση ότι κάποιοι μιλάνε με την αγαπημένη του μπάντα και οι διαπραγματεύσεις είναι πάρα πολύ κοντά, και είμαστε μία υπογραφή μακριά από το να ζήσουμε το όνειρο. Κάθε χρόνο τα ίδια, κάθε χρόνο απογοητεύσεις.



Με μεγάλη περιέργεια αναμένω τις ανακοινώσεις του Ejekt. Μετά το περσινό χτύπημα της μοίρας και του αλκοόλ, ποιός ξέρει αν θα μπορέσουν να προσφέρουν κάτι που να κοντράρει τα ήδη ανακοινωθέντα. Όχι βέβαια πως το κλασικό κοινό του Ejekt έχει και κάτι άλλο να δει φέτος. Από την άλλη, λογικότατο θα μου φανεί κιόλας άμα οι του Ejekt καταλάβουν επιτέλους ποιος είναι αυτός ο έρμος ο Έλληνας συναυλιόφιλος και κάνουν το δικό τους μεταλλοπατιρντί, μπας και βγάλουν τα σπασμένα τόσων χρόνων. Επιπροσθέτως, γιατί είμαι και τυπάς λόγιος να πούμε, αναρωτιέμαι αν θα ξυπνήσει κανείς και θα χρησιμοποιήσει εκείνες τις εγκαταστάσεις στην ακροθαλασσιά που είχαν εμφανιστεί οι 30 Seconds To Mars, ίσως ο πιο βολικός χώρος εντός Αθηνών και δεν τον εκμεταλλεύεται κανείς. Από την άλλη, μπορεί να έχει ήδη ανακοινωθεί κάτι και να μην το έχω πάρει χαμπάρι, οπότε αγνόησε τις παραπάνω γραμμές, δεν τρέχει μία.

Φήμες, φήμες, φήμες λοιπόν. Δεν μπορώ να πω πως τίποτα απ' όσα πλανώνται στον αέρα με ενθουσίασαν καθόλου. Μάλλον με εκνεύρισαν για να πω την αλήθεια. Βέβαια αν με βάλεις να θυμηθώ την τελευταία φορά που ενθουσιάστηκα με φήμη για συναυλιοελλάδα, μάλλον θα πρέπει να γυρίσω στο λύκειο και τους Offspring, οπότε δεν πιάνει. Τα τυπικά λοιπόν. Περιμένουμε και εκείνο το έρμο το Sonisphere. Αν ρωτάς τη γνώμη μου, που ξέρω ότι τόσο εκτιμάς, δε θα με εξέπληττε αν δεν γινόταν ελληνικό Sonisphere. Ακόμα θυμάμαι τα γέλια που έριξα με την ακύρωση ολόκληρου του βουλγαρικού φεστιβάλ πέρυσι. Εκεί που είχε ξεκινήσει σα μία ωραία προσπάθεια περιοδεύοντος φεστιβάλ κατέντησε σε λίγα μόλις χρόνια να είναι απλά ένα όνομα το οποίο κολλάνε σε ξεφτισμένες εγχώριες προσπάθειες που αποτελούν μέτρια καθρεφτίσματα μεγαλύτερων αγορών, στην καλύτερη. Από την άλλη, είναι και πιθανό (;) να σκάσει αύριο-μεθαύριο μια ανακοινωσάρα ΝΑ, με το συμπάθειο, και να φάω ευχαρίστως τα λόγια μου. Ως τότε, νιανιανια.



Πάντως, η πιο ενδιαφέρουσα βρώμα που κυκλοφορεί τις τελευταίες μέρες είναι αυτή με τους Queen (;) και τον Adam Lambert. Δε λέω για Ελλάδα ντε, αλλα γενικά. Που λες φανατικέ αναγνώστη, μένα μ'αρέσει αυτός ο Lambert. Γέννημα θρέμα κάποιου αμερικάνικου talent show κι αυτός, άλλα έχει ένα κάτι, και δεν εννοώ φράντζα. Όπως έχεις καταλάβει σίγουρα, πολύ δύσκολα θα με πω φαν οποιασδήποτε μπάντας πριν το 80τόσο, κυρίως επειδή δεν έχω ασχοληθεί μαζί τους, οπότε το ίδιο ισχύει για τους Queen. Tελοσπάντων, άμα ζεις στο μεσαίωνα της μουσικής επικαιρότητας, τα εναπομείναντα μέλη των Queen έχουν κάνει κάποιες ζωντανές εμφανίσεις με τον Lambert στα φωνητικά (κυρίως στα EMA's του 2011) και δε θα κρύψω ότι γούσταρα. Το χιτάκι που 'χε βγάλει πριν δύο χρονάκια μου 'χε κολλήσει στο κεφάλι για μήνες, και όχι μόνο επειδή ήταν υπερπιασάρικο, αλλά επειδή είναι και φωνάρα. Εδώ λέει μπορεί να δει κανείς το εύρος της φωνής του. Εγώ είμαι τόσο σχετικός μ' αυτά όσο είναι το ρηγιούνιον των Sabbath με την αγνή αγάπη για τη μουσική, οπότε δεν έχω ιδέα τι μας δείχνει το βίντεο, αλλά είναι κοντά δέκα λέπτα από λάηβ σνίπετς που υποτίθεται ότι κάτι δείχνουν, οπότε ψάρωσα.



Τελοσπάντων, ή δεν το 'χω προσέξει εγώ, ή δεν το 'χουν προσέξει οι φανμπόηδες, ή απλά δε νοιάζεται κανείς, αλλά δεν έχει γίνει -ακόμη- τόσο μεγάλο θέμα αυτή η σκέψη να γίνει περιοδεία των Queen (;) με τον Lambert στα φωνητικά. Θα περίμενα οι πυρσοί να ήταν αναμμένοι και οι τσουγκράνες ακονισμένες, αλλά όπως είπα, τζιτζίκια. Αδυνατώ να πιστέψω πως είναι επειδή όλοι συμφωνούν με την απόφαση της περιοδείας αυτής, όλοι αγαπάνε τον Lambert. Αν η ιστορία μάς έχει αποδείξει κάτι στο παρελθόν, είναι πως είναι στατιστικά αδύνατον να αγαπήσει κανείς αναπληρωτή θρυλικού frontman. Οπότε με το που βγουν οι επίσημες ανακοινώσεις για το Sonisphere της Αγγλίας περίμενω εναγωνίως το shitstorm που θα σκάσει μπας και δε χάσω την πίστη μου στον τυπικό φανμπόη. Βέβαια τις προάλλες βγήκε και διέψευσε μέσω Twitter ο Lambert τις φήμες, αλλά επειδή ξέρουμε πόσο μυστήριοι είναι με τις ανακοινώσεις τους αυτοί στο Sonisphere είναι πιθανότατο να είναι απλά για ξεκάρφωμα. Ένηγουεη, time will tell.

Ξύπνησα σήμερα που λες κάνοντας τη συνηθισμένη βόλτα μου από τα Ίντερνετς με το πρωινό μου. Κάτι γιουτιουμπς, φέησμπουκς, τάμπλερς και λοιπά, και έπεσα πάνω στην είδηση ότι το btjunkie έκλεισε. Μόνο του. Εθελοντικά. Αυτό ήταν λοιπόν, μετά απ' αυτά που έπαθε ο Ντοτκομ με το megaupload τούς έχει φτάσει ολωνών το σκατό στην κάλτσα και δεν το βλέπω να αργούν και πολύ να ακολουθήσουν το δρόμο του btjunkie. Oh well. Καλά ήταν όσο κράτησε υποθέτω. Πίκρα.

Αυτά τα συναρπαστικά είχα να προσφέρω. Κοντά σαράντα κείμενα μέσα, ελπίζω να έχετε πάψει επιτέλους να 'χετε απαιτήσεις. Τι διάολο. Και ο τίτλος ε; Φανταστικός. Και ράντομ κλιπάκια από τα φεηβοριτς μου στο YT να γεμίσω το χώρο επειδή μπορώ.

Ελπίζοντας αυτή η εβδομάδα να 'χει κάποια τραγωδία, αντίο.

-godspeed
Ι.Τ. The Rocking Raccoon

ps,