Refused!

Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι έχουν περάσει κιόλας πάνω από τρία χρόνια που έγραψα αυτό το κείμενο. Αγνοήστε κάποια ψόφια λινκς, αλλά το περιεχόμενο είναι 100% valid.

Στα τρία αυτά χρόνια που πέρασαν λοιπόν, είχα την ευκαιρία να δω τους Refused και ήταν και γαμώ. Στα τρία αυτά χρόνια που πέρασαν -για δεύτερη φορά στην καριέρα τους- μας είπαν «Refused are fucking dead» και για δεύτερη φορά στην καριέρα τους έκαναν άλλη μία κωλοτούμπα, αφού επανασκάνε μύτη στη πιάτσα, με καινούργιο δίσκο μάλιστα.

Στα τρία αυτά χρόνια που πέρασαν, εγώ δεν κατάφερα να αλλάξω γνώμη, ακόμη πιστεύω πως είναι λιγάκι γελοία η στάση τους και με εκείνη την ανακοίνωση περί νέας διάλυσης δεν βοήθησαν καθόλου. Μετά βγήκαν κάτι φήμες ότι έδιωξαν τον κιθαρίστα (μα, δεν είπαν πως είχαν διαλυθεί;) και έπειτα κυκλοφόρησαν κάτι άλλες φήμες ότι πράγματι ηχογραφούν νέο υλικό.



Τώρα, μπορεί να φταίω εγώ, μπορεί να φταίνε εκείνοι που είναι Σουηδοί, άλλα ένας από τους δύο μας δεν φαίνεται να κατανοεί πλήρως τι σημαίνει η φράση «Refused are fucking dead». Τώρα αν το έλεγαν μεταφορικά, σε φάση, οι παλιοί Refused επεθάναν, long live the new Refused, ε να πάνε να γαμήθουνε, δεν είμαι εδώ να παίζω παιχνιδάκια.

Όπως αναφέρω στο παλιότερο κείμενο, δεν έχω κανένα πρόβλημα με τον καλλιτέχνη που θέλει να βγάλει λεφτά. Είναι ωραία τα λεφτά, μου αρέσουν και μένα. Πρόβλημα έχω με τον καλλιτέχνη που δηλώνει ότι δεν γουστάρει το υπάρχον σύστημα, με την πουλημένη τέχνη και τη ματαιότητά του να προσπαθεί να ξεφύγει κανείς από το μοντέλο αφεντικών και καταναλωτών, και μετά να κάνει ό,τι κάνουν οι Refused.

Ερώτηση: H Epitaph θεωρείται ακόμα ανεξάρτητη δισκογραφική; Τι πάει να πει ανεξάρτητη δισκογραφική; Όπως και να 'χει, με την Epitaph λοιπόν κυκλοφορούν το "Freedom" οι Σουηδοί και έτρεξα ο κλασομπανιέρας να κάνω το pre-order. Με το LP θα μου 'ρθει και ένα ηλίθιο μπλουζάκι με ένα μπωλ και ένα πορτοκάλι. Γκρινιάζω, γκρινιάζω, αλλά ξέρω πολύ καλά πως είμαι μονάχα ένα γρανάζι του συστήματος και ένας φανμπόης.

Το κομμάτι που κυκλοφόρησαν χθες -το "Elektra"- δεν είναι καθόλου κακό. Οι πιο κυνικοί από εμάς ίσως προσπαθήσουν να μιλήσουν για κάποιες συνθετικές / riffικές ομοιότητες με το "New Noise", αλλά θα το αγνοήσω προς το παρόν. Ευχάριστο είναι το κομμάτι και δεν κρύβω από κανέναν ότι η λιμνούλα με τα σαλάκια μου μπροστά από το πληκτρολόγιο καλά κρατεί, καθώς φαντασιώνομαι ήδη τι μπορεί να σημαίνει ένας νέος δίσκος των Refused. Ήδη τα χάνω με τίτλους τύπου "Dawkins Christ" και "Useless Europeans".

Από την άλλη, μπορεί να μην σημαίνει και τίποτε. Μπορεί να είναι μία νερόβραστη αρβύλα, μια σκιά του έπους του '98. Ποιός μπορεί να ξέρει; Εδώ είμαστε να περιμένουμε τα τέλη του Ιούνη, να δούμε αν θα είμαστε εμείς αυτή τη φορά που θα φωνάξουμε «Refused are fucking dead»...

Until next time
-godspeed


I.T The Rocking Raccoon

P.S.:



Σήριουσλη μαν, τι κάνεις εκεί με το καπέλο γαμώ το φελέκι σου;