Ο Τρελομαξιμιλιάνος

...και γιατί τα χάνω με την προσμονή

Από τον Ιάσονα Τσιμπλάκο, 12/05/2015 @ 10:54
Συνήθως κρατάω τα σινεμαδίστικα για τις Πέμπτες, αλλά μιας και έχει ήδη γραφτεί το κείμενο για το 7άρι αυτής της εβδομάδας, θα αφήσω το ξερό μου πενάκι να στάξει εδώ λιγάκι. Λίγο ψηφιακό μελάνι, λίγη μουχλιασμένη φαιά ουσία.

Χθες το απόγευμα σήκωσαν τα δημοσιογραφικά εμπάργκα από τους κριτικούς που έχουν ήδη δει το “Mad Max: Fury Road” και γέμισαν τα ίντερνετς πεντάστερα. Τώρα κοιτάω το Rotten Tomatoes και έχει 100% (με τριάντα κριτικές μέχρι στιγμής). Ο ένας μιλάει για ταινία της χρονιάς, ο άλλος για μία από τις πιθανόν καλύτερες ταινίες περιπέτειας στην ιστορία, οι υπόλοιποι παραμιλάνε ακόμα.

Περιττό να πω πως μ’ αυτά και μ’ αυτά οι απαιτήσεις έχουν φτάσει στο θεό. Είχαμε τα μαεστρικώς δουλεμένα τρέιλερ, είχαμε κάποιες μυστικοπαθείς δηλώσεις κάποιων κωλόφαρδων που έχουν δει την ταινία με λειψά εφέ εδώ και κάτι μήνες και τώρα έχουμε τους κανονικούς κριτικούς να μας λένε να μην πάμε να τη δούμε εμείς, για να ’χουν χώρο εκείνοι να τη δουν δεύτερη και τρίτη φορά.

Mad Max: Fury Road

Είναι θέμα για μεγάλη συζήτηση τι σημαίνει η πιθανή επιτυχία της ταινίας αυτής. Ας σκεφτούμε λιγάκι περί τι τιτάνιας ομπσκουρίλας πρόκειται. Η ορίτζιναλ τριλογία είναι ίσως ένα από τα πιο παράξενα πράγματα που κυκλοφορούν στο παγκόσμιο σινεμά. Ενώ λένε πως δεν είναι απαραίτητο να ’χεις δει τις προηγούμενες ταινίες για να δεις το “Fury Road”, δεν βρίσκω λόγο να μην το κάνεις. Η πρώτη είναι «κακιά», με την έννοια πως το post-apocalyptic concept δεν έχει απεικονιστεί καθόλου καλά, αρκετά μπερδεμένα plot lines, γενικώς μέτριο στόρι, αλλά είναι εμφανές πως η ταινία γυρίστηκε για να κάνουν κάποιες ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΕΣ σκηνές δράσεις και μετά γύρω από αυτές να χτίσουν έναν μύθο. Γελάς λίγο και με κάποιες σκηνές που φιγουράρουν sped-up footage και με την όλη καλτίλα του πράγματος, βλέποντας τον Gibson στα νιάτα του και τζόβενο, αλλά ίσως κλάψεις λίγο την ώρα που επένδυσες, κυρίως επειδή δεν έχεις συνηθίσει να βλέπεις τέτοια ταινία.

Η μαγεία όμως κρύβεται κάπου στη δεύτερη ταινία, από την οποία σηκώνουν τα περισσότερα για το “Fury Road”. Πραγματικά post-apocalyptic, εξαιρετικός Mel Gibson, τρέλα απίστευτη στα πρόσωπα των κακών, ok στόρι και μαεστρικές σκηνές δράσεις, ιδίως με οχήματα. Άπειρες ταινίες έχουν εμπνευστεί από αυτά που έκανε ο Miller εδώ πέρα και αυτό κάτι έχει να πει.

Όπως και να ’χει, όμως, μιλάμε για ταινίες που έχουν κατεξοχήν cult appeal, και να προσπαθήσεις να το φέρεις στον σύγχρονο μαν που δύσκολα πλέον τα σκάει να πάει σινεμά είναι ένα ρίσκο. Ναι μεν είναι η συνέχεια ενός franchise (a.k.a. αυτό που φαίνεται να αγαπά το box office), αλλά όπως προείπα, πρόκειται περί αρκετά obscure franchise και η τελευταία ταινία βγήκε πριν τριάντα χρόνια!

Mad Max: Fury Road

Η κοινή γραμμή που έχουν όλες οι κριτικές που είδα -πέρα από το γεγονός πως έκανε τικ σε όλα τα κουτάκια που κάνουν μία εξαίσια ταινία περιπέτειας- είναι ότι παρακαλούν τον κόσμο να πάει να δει την ταινία στο σινεμά. Καλώς ή κακώς δεν κάνουν νούμερα ταινίες που δεν έχουν υπερήρωες, δεν είναι Disney, δεν είναι συνέχεια κάποιου ευρέως λατρεμένου franchise. Σαν σχετικά πρόσφατα παραδείγματα παρόμοιου είδους με τον Μαξ μπορούμε να φέρουμε τα καταπληκτικά “Edge Of Tomorrow” και “Dredd”. Κανένα από τα δύο δεν πήγε καλά στο σινεμά παρά την ανώτερη ποιότητα και των δύο. Ναι, πολλά λάθη μπορούν να οδηγηθούν πίσω στο ανύπαρκτο μάρκετινγκ των ταινιών αυτών (πράγμα που το “Mad Max” έχει κάνει πάρα πολύ καλά), αλλά και πάλι, πάτωσαν εκεί που έχει σημασία, στα εισιτήρια.

Εάν θέλουμε περισσότερες καλές ταινίες περιπέτειας, πρέπει να πείσεις τους χαρτογιακάδες ότι η επένδυσή τους στο είδος μετράει, ότι ο κόσμος πάει και τα βλέπει. Αλλιώς, το παίζουν safe και για την επόμενη δεκαετία θα μετράμε πόσα reboots μπορούμε να δούμε μέχρι να κάψουμε ομαδικώς τα σινεμάδια παγκοσμίως.

Εγώ μια φορά έχω κλείσει τα εισιτήριά μου για την Πέμπτη και θα πρότεινα να κάνετε το ίδιο (να και μια φορά που στην Ελλαδίτσα μία ταινία έρχεται ακριβώς στην ώρα της).

Τέλος πάντων, σε άλλα νέα, ύστερα από απουσία ενός μήνα για διάφορους λόγους, έγινε πάλι εκπομπάρα την Κυριακή. Ακολουθεί πλέιλιστ εικονική και να και η σποτιφαϊκή.



Να έρχεστε να με ακούτε και να με βρίσκετε στα φέησμπουκς και τέτοια.

Until next time
-godspeed

I.T. The Rocking Raccoon
  • SHARE
  • TWEET