Susanne Sundfor

Φαίνεται πως αργήσαμε λίγο να ανακαλύψουμε τον εθνικό θησαυρό της Νορβηγίας, την  Susanne Sundfør , αλλά η ευφυΐα του "Ten Love Songs" θα κινητοποιήσει και τους πιο διστακτικούς να αναζητήσουν και τα πέντε προηγούμενα άλμπουμ της.

Παρ’ όλο που στιχουργικά το θέμα που πραγματεύεται το άλμπουμ δεν είναι ούτε ελάχιστα αυθεντικό και πρωτότυπο, καταφέρνει να σε αιχμαλωτίσει ολοκληρωτικά. Αναλυτικότερα, η Sundfør βρήκε την ιδανική ισορροπία ανάμεσα στην ηλεκτρονική και στη chamber μουσική και την χρησιμοποιεί ατρόμητα στην δυναμική art pop του "Accelerate". Το bass hook του αέρινου "Fade Away" απογειώνει τα ακριβή και καθαρά falsetto a la Banks φωνητικά της, ενώ το ατμοσφαιρικό σκότος που δημιουργείται με τις ερωτήσεις «Did you ever feel your heart broken / Did you ever feel it's the end of the world?», καταστρέφεται από το ανεβαστικό και χορευτικό house / disco beat-άκι του "Kamikaze", καθιστώντας τα, τα πιο ραδιοφωνικά κομμάτια του άλμπουμ. Ταυτόχρονα, αποδεικνύεται για άλλη μια φορά το μεγάλο κατόρθωμα της pop.

«Did I listen to pop music because I was miserable? Or was I miserable because I listened to pop music?» - και γιατί χορεύω με λυπητερούς στίχους;

Το "Delirious" έχει δραματικό ύφος, τύμπανα που ακούγονται σαν πυροβολισμοί για να συνάδουν με τους στίχους «You say that I'm delirious / But I'm not the one holding the gun» και ένα κινηματογραφικό ορχηστρικό κλείσιμο, όπως του "Memorial". Μόνο που το κινηματογραφικό ορχηστρικό κλείσιμο του "Memorial" είναι πιο αριστουργηματικό. Για την ακρίβεια, είναι μια εξάλεπτη μελωδία πιάνου και έγχορδων, γεμάτη από εναλλαγές διαθέσεων και συναισθημάτων, που έλκει την ψυχή σου, της κλείνει τα μάτια, την κάνει να αφεθεί και την πάει ένα ταξίδι. Μια ευχάριστη ανατροπή σε μια, κατά τα άλλα, κλασική μελοδραματική μπαλάντα των '80s. Τέλος, τα λιγότερο εκθαμβωτικά κομμάτια, "Trust Me" και "Slowly", είναι εξίσου καλοφτιαγμένα και ολοκληρώνουν μαζί με τα αντι-ραδιοφωνικά, "Darlings", "Silencer" και "Insects", το ποικιλόμορφο αποτέλεσμα του άλμπουμ.

Το "Ten Love Songs" είναι μια μουσική περιπέτεια, με τις έντονες, τις chill-αριστές, τις συναισθηματικές και τις επιμορφωτικές στιγμές της. Αν και η συμβολή του Anthony Gonzalez των M83 και των Röyksopp είναι φανερή, η Sundfør κατάφερε να κάνει τη διεθνή είσοδό της, μ' ένα εντυπωσιακό άλμπουμ, το οποίο ενέχει ταυτότητα, παρουσιάζει όλες τις εκφάνσεις του είδους (art pop, electro pop, baroque pop, synthpop, dance pop) και επιδεικνύει την ώριμη, αλλά, τόσο δημιουργική πλευρά μιας pop που είχαμε να δούμε χρόνια.