Caribou

Our Love

City Slang / Merge / Rockarolla (2014)
Από τον Γιάννη Βόλκα, 18/09/2014
Ο πιο σημαντικός ηλεκτρονικός καλλιτέχνης του 2010 επέστρεψε και τα αποτελέσματα είναι εξίσου απολαυστικά
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Όσοι ασχολούνται με την ηλεκτρονική μουσική, αποκλείεται να μην άκουσαν το 2010 το "Swim" του Caribou. Ο δίσκος τράβηξε την προσοχή των παγκόσμιων μουσικών μέσων ενημέρωσης, ο κόσμος το «αγκάλιασε» και ο Dan Snaith είδε το νέο του, τότε, δημιούργημα να φιγουράρει στις λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς. Ακολούθησε ευρωπαϊκή περιοδεία support στους Radiohead και το "Jialong", πρώτος δίσκος με το ψευδώνυμο Daphni. Μπορεί τελικά να έχασε το Polaris Music Prize από τους Godspeed You! Black Emperor (βραβείο το οποίο ο ίδιος είχε κερδίσει με το "Andorra" το 2008) αλλά κέρδισε την δυνατότητα να διοχετεύσει την πιο χορευτική διάθεσή του.

Το έβδομο άλμπουμ του Dan Snaith (ως Manitoba, Daphni ή Caribou) έχει την βαρύτητα να ακολουθεί ουσιαστικά το υπερεπιτυχημένο "Swim". Ο δημιουργός όμως φρόντισε να κινηθεί αργά, να μην εκμεταλλευτεί το hype που δημιούργησε αλλά να αποδείξει την αξία του με περιοδείες και μακροσκελή dj sets. Όταν έφτασε η κατάλληλη στιγμή, απομονώθηκε στο υπόγειό του και επέστρεψε δριμύτερος. Όπως σωστά αναφέρει το δελτίο Τύπου της εταιρείας, το αποτέλεσμα δεν κατέληξε μοναχικό, αλλά αντίθετα έδωσε μια μουσική κατάθεση προς όλους όσους τον στήριξαν, ακροατές και συνεργάτες. "Can't Do Without You", όπως αναφέρει και το εναρκτήριο track.

Με τον μακροχρόνια συνοδοιπόρο David Wrench στην μίξη, καταφέρνουν έναν ήχο φιλικό και πιο ζεστό συγκριτικά με το "Swim". Τα minimal beats συνοδεύονται από μια πλούσια μουσική παλέτα με τις εθιστικές μελωδίες που μας έχει συνηθίσει, αλλά και με μια πιο ευχάριστη διάθεση. Αν το "Swim" είχε μια πιο ξεκάθαρη deep house κατεύθυνση, το "Our Love" απευθύνεται σε οποιοδήποτε λάτρη της ηλεκτρονικής μουσικής, και όχι μόνο. Αρκετά εμπορικό σε σημεία, με ματιές στο παρελθόν τόσο της electronica όσο και της ψυχεδελικής pop, το φετινό δημιούργημα του Caribou έχει την ικανότητα να αγγίξει την ψυχή του ακροατή.

Οι συμμετοχές των Owen Pallett, του οποίου τα έγχορδα ακούγονται σε δίσκους των Arcade Fire, Grizzly Bear, Beirut και άπειρων άλλων, και Jessy Lanza τοποθετούν και αυτές με την σειρά τους μικρές πινελιές που εμπλουτίζουν τον ήχο, αλλά και ακόμα μια ευκαιρία ώστε να ασχοληθεί (όσοι δεν ασχολήθηκαν ήδη) το indie κοινό με πιο ηλεκτρονικούς ήχους. Πάντως, συνθέσεις όπως το "Silver" και το "Second Chance" έχουν την ικανότητα να προσελκύσουν με την ίδια ευκολία τους εναλλακτικούς και τους mainstream ακροατές.

Για τον Dan Snaith, το "Swim" λογικά θα είναι πάντα ο δίσκος - σημείο αναφοράς και το μέτρο σύγκρισης με τις μεταγενέστερες δουλειές του. Ορισμένοι ίσως και να μην το ξεπεράσουν ποτέ και να ξινίσουν με τον πιο εύπεπτο και ευκολοάκουστο ήχο του "Our Love". Κατά πάσα πιθανότητα, όμως, το φετινό πόνημα του Caribou δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τον προκάτοχό του. Θα μπορούσε κάλλιστα να βρίσκεται αυτό στην θέση του "Swim" και να απολαμβάνει την αντίστοιχη επιτυχία. Θα ήταν λοιπόν άδικο να μην εκτιμηθεί όπως του αξίζει μονάχα επειδή κυκλοφόρησε μερικά χρόνια αργότερα. Ο πιο σημαντικός ηλεκτρονικός καλλιτέχνης του 2010 επέστρεψε και τα αποτελέσματα είναι εξίσου απολαυστικά.
  • SHARE
  • TWEET