Boards Of Canada

Όσο χρέος έχει ένας καλλιτέχνης απέναντί στο κοινό του να είναι προοδευτικός, εφόσον το προστάζει η ιστορία του, άλλο τόσο έχει και το κοινό του, στο να μπορεί να αντεπεξέλθει στην πρωτοπορία που του χαρίζεται απλόχερα. Βλέπεις, είναι μια αμφίδρομη σχέση και πρέπει να συντηρείτε για να κερδίζουν και οι δύο έτσι ώστε να μην υπάρξει τέλμα.

Όλα ξεκίνησαν στις 20 Απριλίου, αυτή η ημερομηνία είχε οριστεί φέτος ως «Record Store Day». Τη συγκεκριμένη μέρα πάμπολλοι καλλιτέχνες προχωρούν σε συλλεκτικές κυκλοφορίες αφιερωμένες στην όμορφη αυτή γιορτούλα. Εκείνη την μέρα λοιπόν, από το πουθενά, σε ορισμένα δισκάδικα εμφανίστηκαν κάποιοι περίεργοι δίσκοι (διαολεμένο hype, αργότερα έφτασαν να πωλούνται στο eBay αρκετά χιλιάρικα).

"------ / ------ / ------ / XXXXXX / ------ / ------" ο μυστήριος  τίτλος και οι δημιουργοί του; Boards Of Canada. Αυτό ήταν, το ενδιαφέρον, πανέξυπνο και σύγχρονα διαδραστικό promotion που είχαν εφεύρει είχε ήδη πάρει τον δρόμο του.

Ένα τραγούδι μικρής διάρκειας στα πρότυπα θρυλικών παρελθοντικών παραγωγών - πειραματισμών ηχογράφησης σε κασετόφωνο παίζοντας με συχνότητας και άλλα κουλά ήταν η αρχή μιας αλυσιδωτής αντίδρασης ενθουσιασμού. Έξι αριθμοί για ξεκίνημα και τα άλλα πέντε κλειδιά περίμεναν να βρεθούν για να μπουν στην σωστή τους θέση. Το κοινό ηλεκτρίστηκε και έχοντας ως βασική πλατφόρμα συνεργασίας το διαδίκτυο βάλθηκε να λύσει το πρόβλημα.

Αν δεν ήσουν εκεί την στιγμή εκείνη δεν μπορείς να καταλάβεις το internetικό πανηγυράκι που λάβαινε χώρα και δη στο τελείωμα του promotion απο fans, forum, μουσικά webzine, ραδιοφωνικούς παραγωγούς και κάθε λογής μουσικόφιλο που έχει έστω και μια στοιχειώδη σχέση με το τι εστί Boards Of Canada.

Αυτό το τεχνολογικό κυνήγι χαμένου θησαυρού δεν ήταν και τόσο εύκολο, όμως με την συνεργασία τόσων ατόμων χρειάστηκαν μονάχα μια-δυο βδομάδες για να βρεθεί η άκρη. Οι αριθμοί και τα βοηθητικά στοιχεία ήταν κρυμμένα παντού. Από παμπάλαια βίντεο στο Youtube με διψήφιο αριθμό views, banner gifάκια που τα δεδομένα τους σε παρέπεμπαν στο Soundcloud εκεί όπου έπρεπε να βάλεις κομμάτια να παίξουν μαζί για να ακούσεις το σωστό μήνυμα, ραδιοφωνικές εκπομπές (παντού χωμένος είναι αυτός ο Zane Lowe), μέχρι spotάκια στο Cartoon Network και source code σελίδας.

Αφού λοιπόν με το καλό λύθηκαν όλα, ανέβηκε το cover του δίσκου και το tracklisting στο διαδίκτυο και το πρώτο κομμάτι "Reach For The Dead" έκανε πρεμιέρα (για αρχή στους δρόμους του Tokyo), αποφάσισαν να κάνουν ένα listening party πριν δώσουν τον δίσκο για web transmission. Μια αεροφωτογραφία ήταν το μόνο στοιχείο για το που θα λάβαινε μέρος το event. Τελικά η τοποθεσία ήταν ένα εγκαταλελειμμένο πάρκο και όσοι καμμένοι κατάφεραν να το βρουν και αποφάσισαν να πάνε απόλαυσαν το "Tomorrow's Harvest" σε ένα μέρος για τέτοιου είδους μουσική (που ξέρεις, ίσως έχει τίποτα τελλουρικά ρεύματα).

Μια μικρή παύση τώρα έτσι ώστε να σχολιάσουμε τι ακριβώς συνέβη.

Καλλιτέχνες να καλούν τους οπαδούς τους σε παιχνίδια μυαλού έχουμε δει και παλιότερα. Μάλιστα οι σπαζοκεφαλιές και τα κρυμμένα μηνύματα σε ορισμένες περιπτώσεις ήταν εντελώς mindfuck και ασύλληπτες (βλέπε Radiohead και Aphex Twin). Παρόλα αυτά κάτι αντίστοιχο να χρησιμοποιείται ως προώθηση δίσκου και σε τέτοιο υψηλό βαθμό χρήσης μυαλού δεν έχουμε δει πάλι.

Οι Boards Of Canada κατάφεραν και έκαναν εκκωφαντικό θόρυβο χωρίς να είναι γυαλιστεροί. Ταπεινά και μεθοδικά ένωσαν το κοινό τους, το έφεραν πιο κοντά σε αυτούς και έβαλαν νέα στάνταρ στους παλιομοδίτικους τρόπους προβολής δίσκων χρησιμοποιώντας σωστά τα μέσα δικτύωσης της εποχής. Σε μια μουσική εποχή που η ογκώδης ψηφιοποίηση επιτάσσει μόνο την ηχητική πλευρά των δίσκων να βρίσκεται στην επιφάνεια, οι Boards Of Canada έδειξαν τον τρόπο πως μια κυκλοφορία αποκτά status.

Όμορφα όλα αυτά, όμως με τέτοιες κινήσεις η προσδοκία του αποτελέσματός είναι μεγάλη και συν της άλλης υπάρχει ένα παρελθόν που σε κάνει να περιμένεις κάτι μεγάλο.

Το "Tomorrow's Harvest" ηχητικά αποτελεί κατά κάποιον τρόπο παράδειγμα της θεωρίας GUTs (Grand Unified Field). Αλλά μην μπερδεύεσαι, οι Boards Of Canada δεν έκαναν κάποιου είδους επιστημονικό πείραμα. Η χρήση της μεγάλη ενοποιημένης θεωρίας στα λεγόμενα μου και η παρομοίωση μαζί της μπορεί να δικαιολογηθεί εύκολα, και αυτό διότι αν παλιότερα έδειχναν να προσπαθούν να αγγίξουν τον ήλιο, αυτήν την φορά είναι λες και τα κατάφεραν, όμως ίσως να βρήκαν τον δρόμο προς νέες άγνωστες διαστάσεις, λες και ταξίδεψαν μέσα από κάποια ηλιακή κηλίδα (μαύρη τρύπα), μέσα από κάποιο παράθυρο χωροχρόνου και είδαν κάποιο σκοτεινό όραμα.

Τέτοιοι δίσκοι είναι αρωγοί μυαλού για ανώτερες σκέψεις. Σε καλούν σε ένα αβυσσαλέο οδοιπορικό διαλογισμού που έχει προορισμό το νόημα της ζωής. Όμως κρύβουν κινδύνους.

Η χορήγηση τέτοιων ουσιών σε οργανισμούς που διακατέχονται από απαισιόδοξη ή αρνητική συναισθηματική νοημοσύνη μπορεί να αποβεί μοιραία.

Έξι χρόνια πέρασαν, το low profile ντουέτο από την Σκωτία ήταν πάλι εδώ, κάλυψε κάθε προσδοκία και μας έδωσε κάτι πολύ μεγάλο. Όποιος αγαπά την μουσική δεν γίνεται να μην σεβαστεί αυτό τον δίσκο.