Chain Cult

Shallow Grave

La Vida Es Un Mus Discos (2019)
Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 07/01/2020
Εγχώριο post punk ντεμπούτο που οφείλει να κάνει θόρυβο στα αυτιά των μυημένων

Να πω την αμαρτία μου η ανακοίνωση της πρώτης ολοκληρωμένης κυκλοφορίας των Chain Cult με έπιασε απροετοίμαστο. Τα δείγματα μέχρι τώρα ήταν εξαιρετικά, αλλά το αποτέλεσμα του "Shallow Grave" είναι ένα από τα σημαντικότερα δείγματα γραφής του εγχώριου underground punk των τελευταίων ετών. 27 λεπτά και οκτώ συνθέσεις μετά, επί έναν αμέτρητο αριθμό διαδοχικών ακροάσεων, το αποτέλεσμα συνηγορεί πως ο δίσκος είναι no filler, all killer. Φωνητικά που ακροβατούν μεταξύ anarcho punk και post punk, μπασογραμμές που αναμενόμενα έχουν την ηχητική πρωτοκαθεδρία, αλλά το ενδιαφέρον μου επικεντρώνεται στην παραγωγή και συγκεκριμένα στις κιθάρες. Ο ήχος τους, προσδίδει διαρκώς αυτήν την αποκαλυπτική αγωνία, αλλά το γεγονός πως ενσωματώνουν και riffs και σόλο αντί να αναλώνονται διαρκώς σε μελωδικά/αρμονικά leads κάνει το αποτέλεσμα να ξεχωρίζει. Τέλος, είναι αδύνατο να ακούσεις αυτό τον δίσκο και να μην θυμάσαι τουλάχιστον τρία ρεφρέν("The Uninvited", "Shallow Grave", "Under The Gun", "City Of Ruins").

Bandcamp (ελεύθερη συνεισφορά)

  • SHARE
  • TWEET
  • The Dark Element

    Songs The Night Sings

    Frontiers (2019)
    Από τον Αντώνη Μαρίνη, 07/01/2020
    Προβλέψιμα όμορφο μελωδικό-metal εκ σκανδιναβίας

    Από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτό της, η δεύτερη ολοκληρωμένη συνεργατική δουλειά των συμπαθέστατων Anette Olzon και Jani Liimatainen κυλάει απροβλημάτιστα. Διάολε, πριν οτιδήποτε ηχητικό, διαβάζοντας τον τίτλο του άλμπουμ και βλέποντας το εξώφυλλο ξέρεις τι να περιμένεις. Οι αναφορές στους Nightwish της mid-zeroes περιόδου είναι ακόμα εκεί. Παρομοίως και τα περάσματα που φέρνουν συνειρμικά σε πρώιμους Sonata Arctica. Οι μελωδίες καρφώνονται με χαρακτηριστική άνεση, τα φωνητικά δεν φεύγουν στιγμή από το προσκήνιο, οι κιθάρες κάνουν βήμα μπροστά μόνο στα σολάκια, οι ατμόσφαιρες κουβαλάνε δροσιά, τα hooks πετάγονται από παντού, η παραγωγή είναι αχρείαστα υπέρ-γυαλισμένη. Οι πιστοί στον euro-power-meets-pop ήχο που λανσαρίστηκε στο ομότιτλο ντεμπούτο έχουν κάθε λόγο να λιώσουν τραγούδια σαν τα "Not Your Monster" και "The Pallbearer Walks Alone". Οι υπόλοιποι προχωράτε με προσοχή.

  • SHARE
  • TWEET
  • Vaeok

    Vaeok

    World Terror Committee (2020)
    Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 10/01/2020
    Εκλεκτό black metal από νέο project έμπειρων underground μελών

    Τα δυο μέλη που απαρτίζουν αυτό το νέο project, διαθέτουν κάποια ισχυρά και αυταπόδεικτης ποιότητας πιστοποιητικά γνώσης της μαύρης τέχνης. Προϋπηρεσία σε Sargeist, Nightbringer, Demoncy, Adaeusto, Kult Ov Azazel, σίγουρα δεν συναντά κανείς καθημερινά σε νέα projects του χώρου. Αν κάποιος αρέσκεται σε αυτό το σύγχρονο, ατμοσφαιρικό και ορθόδοξο black metal, οφείλει να τσεκάρει αυτό το 20λεπτο EP τεσσάρων συνθέσεων. Γερές δόσεις από πλήκτρα και πιο ambient περάσματα, εναλλάσσονται εντός των συνθέσεων με καταιγιστικές σύγχρονες black metal μελωδίες, χωρίς να χάνεται η ορμή ούτε στιγμή. Σε στιγμές όπως το εναρκτήριο "Terricula Nox", υλικό φτιαγμένο από εφιάλτες, διακρίνονται και πιο επικά συνθετικά κόλπα για να δημιουργηθεί μια κατάμαυρη ατμόσφαιρα, ενώ γενικότερα οι μελωδίες πλησιάζουν συχνά πιο post προσεγγίσεις πάντα όμως υπό το ηχόχρωμα των Emperor.

  • SHARE
  • TWEET
  • In Human Form

    III

    Voidhanger (2019)
    Από τον Άλκη Κοροβέση, 15/01/2020
    Προοδευτικό black metal με κυριαρχική παρουσία του σαξόφωνου

    Τρεις μονάχα συνθέσεις απαρτίζουν το "ΙΙΙ" των In Human Form. Ωστόσο, η κυκλοφορία προφανώς και λογίζεται ως LP όταν το μικρότερο κομμάτι διαρκεί κάτι λιγότερο από 8 (!) λεπτά, με τα άλλα δυο να ανήκουν στην κατηγορία του έπους. Το progressive black metal των Αμερικανών λειτουργεί καθαρτικά, αφού ναι μεν εμπεριέχει το πατροπαράδοτο νορβηγικό black metal - αν και με αρκετά «ελληνικά» στοιχεία (βλέπε Christ, Aenaon και Hail Spirit Noir) - αλλά μπολιάζεται ανεπιτήδευτα με το σαξόφωνο, ένα όργανο που ολοένα και περισσότερο χρησιμοποιείται στον ακραίο ήχο. Οι συγκεκριμένοι, μάλιστα, το αξιοποιούν στο έπακρον, αφού δένει όμορφα τα metal με τα jazz στοιχεία του δίσκου. Και στα 47 λεπτά του να περιμένετε να ακούσετε αρκετά και από τα δυο. Ευτυχώς.

    Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET
  • Behemoth

    Live At Maida Vale

    Nuclear Blast (2019)
    Από τον Δημήτρη Μωυσίδη, 16/01/2020
    Χωρίς να προσφέρει κάτι καινούργιο, ο μέτριος ήχος υποσκάπτει τη μαυρίλα και το πάθος που προσπαθούν να βγάλουν οι Behemoth

    Με αφορμή τη νέα ευρωπαϊκή (οχι Ελλάδα φυσικά) εξόρμηση των Behemoth μαζί με τους Slipknot, οι Πολωνοί superstars του blackened death επανακυκλοφορούν το σούπερ επιτυχημένο "I Loved You At Your Darkest" και μαζί κοτσάρουν και ένα EP με τέσσερις ζωντανές εκτελέσεις από τα στούντιο Maida Vale του BBC. Αυτό που διακρίνει κανείς από τις πρώτες δικασιές του Wolves Of Siberia κιόλας είναι ότι ο ήχος είναι κάπως μπουκωμένος και... 'θολός'. Ο Nergal κάνει τα πάντα να αποδώσει τα κομμάτια τέλεια και βγάζει αρκετή κακία αποτυπώνοντας τους Behemoth όπως ακούγονται στα live τους αλλά η παραγωγή - παραδόξως για το BBC - είναι κακή. Το "God=Dog" αποδίδεται αψεγάδιαστα ενώ όπως και το Ecclesia Diabolica Catholica, ένα κομμάτι γεννημένο για αρένες και οι Behemoth βάζουν τα δυνατά τους να ακουστεί όπως προορίζεται για ζωντανές εμφανίσεις. Ειδικά αυτή η ακουστική στο τέλος ακόμα και με τέτοιο ήχο προκαλεί ανατριχίλα. To Bartzabel είναι που είναι αδύναμο σαν σύνθεση, γίνεται χειρότερο με αυτόν τον ήχο. Γενικά δεν προσφέρει κάτι το ιδιαίτερο και απευθύνεται στο fanbase των Behemoth.

  • SHARE
  • TWEET
  • Constellatia

    The Language Of Limbs

    Isolation (2019)
    Από τον Άλκη Κοροβέση, 20/01/2020
    Φρέσκο post-metal από τη Νότιο Αφρική

    Το ντεμπούτο των Constellatia σου δείχνει με τη μια το σκληρό του πρόσωπο. Η έναρξη με "το blast-beat του "All Nights Belong To You" δείχνει ότι οι Νοτιοαφρικανοί παίρνουν τη δουλειά τους στα σοβαρά. Κατά κύριο λόγο το ντεμπούτο των Constellatia βασίζεται στο post-black αλλά έχει και μια διάχυτη φλοϋδική ψυχεδέλεια, όπως τη συναντάμε για παράδειγμα στο "The Garden". Η ακρότητα των σκιστών φωνητικών μπλέκει περίτεχνα με τα αιθέρια φωνητικά των Alison Rachel των Honeymoan και Lucy Kruger. To "The Language Of Limbs" είναι ένα καθόλα ευχάριστο άκουσμα από μια μπάντα που δεν έχει κλείσει ακόμα τα 2 της χρόνια ύπαρξης, αλλά έχει τα φόντα να μετρήσει ακόμα περισσότερα και σαφώς πιο ουσιαστικά.

    Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET
  • Rodrigo y Gabriela

    Mettal (EP)

    Rubyworks (2020)
    Από τον Άλκη Κοροβέση, 24/01/2020
    Τρεις διασκευές που τιμούν τις metal καταβολές του ακουστικού ντουέτου

    Κυκλοφόρησε επίσημα την περσινή Record Store Day ως 12' βινύλιο σε πολύ περιορισμένα δισκοπωλεία, αλλά διατέθηκε στο ευρύ κοινό στις 17 Ιανουαρίου. Μετά το πανέμορφο "Mettavolution" οι Sanchez και Quintero θέλησαν να υπενθυμίσουν τι τους ενέπνευσε σε αυτό το μουσικό ταξίδι που ξεκίνησε πριν 20 χρόνια. Οι διασκευές του "Mettal EP" είναι πιο κοντά στον πιο γυμνό ήχο του ομώνυμου δίσκου του ντουέτου. Δυο ακουστικές κιθάρες είναι υπέρ-αρκετές. Ο Rodrigo στην lead και η Gabriela στην ρυθμική φανερώνουν πόσο σημαντικοί υπήρξαν στην εξέλιξή τους συγκροτήματα όπως οι Metallica, οι Slayer και οι Megadeth, διασκευάζοντας τα "Battery", "Seasons In The Abyss" και "Holy Wars… The Punishment Due". Προφανώς, όσο πιστά και να πατήσουν πάνω στις πρωτότυπες συνθέσεις, δεν είναι δυνατόν να μην τις κάνουν δικές τους, με το προσωπικό τους στοιχείο να κυριαρχεί παντου. Ωστόσο, όταν καταπιάνεσαι με ιστορικά, αδιαμφισβήτητα πετυχημένα κομμάτια υπάρχει πάντα το ρίσκο να σε συνθλίψει το βάρος τους. Αλλά οι Μεξικανοί δεν είναι τυχαίοι και ως γνώστες τόσο του metal όσο και της κιθαριστικής / flamenco μουσικής, καταφέρνουν να βγουν θριαμβευτές και να απογειώσουν ξανά με τον τρόπο τους και τα τρία τραγούδια.

    Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET
  • Reaper

    Unholy Nordic Noise

    Iron Bonehead (2020)
    Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 27/01/2020
    Σουηδοί, ντεμπούτο, ονομάζονται Reaper. Κατάλαβες

    Έπειτα από κάποια πρόσφατα κυκλοφορήσαντα ντέμο, οι Σουηδοί Reaper αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν την πρώτη τους ολοκληρωμένη ηχητική επίθεση. Το "Unholy Nordic Noise", σε 29 λεπτά και δώδεκα συνθέσεις, είναι ό,τι ακριβώς περιγράφει ο τίτλος του. Κολασμένη Motorhead και Discharge ενέργεια, βουτιά στο πρώτο κύμα του black metal, φωνητικά που θυμίζουν ένα σαδιστή Abbath, αλλά το κυριότερο δεν είναι αυτό. Ξαναλέω, ονομάζονται Reaper. Το "Unholy Nordic Noise", πατάει τόσο πολύ πάνω στο κλασικό ντεμπούτο των Bathory, που είναι σχεδόν παράνομο. Αν λατρεύετε τον εν λόγω δίσκο, τότε το Unholy Nordic Noise είναι το άκουσμα που θέλατε αλλά δεν επιθυμούσατε. Δεν γνωρίζω τι επιφυλάσσει το μέλλον, αλλά μιλάμε για ανεπιτήδευτη απόλαυση - αφιέρωση σε άλλη μια πτυχή του μύθου των Bathory.

  • SHARE
  • TWEET