Judas Priest

Πόσο εύκολο είναι να κριτικάρει κανείς ένα μεγαθήριο της heavy metal μουσικής; Σίγουρα όχι πολύ. Όταν μάλιστα χαίρει της πλήρους αποδοχής του κοινού είναι και κάπως επικίνδυνο μη χαρακτηριστείς και βέβηλος. Ειδικά όταν αναφέρεσαι σε ένα όνομα σαν τους Judas Priest πρέπει να είσαι αρκετά προσεκτικός. Οι έριδες που ίσως προκύψουν μπορεί να είναι πολλές, αλλά το σημαντικό είναι να μην έχεις τύψεις συνείδησης. Άλλωστε, όλοι πρέπει να δέχονται και τα καλά και τα αρνητικά.

Κάπως έτσι ίσως θα ξεκινούσε η κριτική για το νέο τότε δημιούργημα των Judas Priest, "Ram It Down". Βλέπετε, δυο χρόνια πριν η κυκλοφορία του "Turbo" δίχασε όλη τη metal κοινωνία, αφού δυστυχώς το άλμπουμ δε θύμιζε σε τίποτα το δοξασμένο παρελθόν της μπάντας. Η αναμονή για τη νέα προσπάθεια είχε δημιουργήσει ποικίλα συναισθήματα σε όλους. Θα ακολουθούσαν την προηγουμένη οδό του εμπορικού ανεύμπνευστου metal για τις μάζες ή θα έγραφαν κάπως καλύτερο υλικό; Ευτυχώς όταν ξεκινάει το άλμπουμ όλοι «σκάνε» ένα μεγάλο χαμόγελο χαράς. Οι Judas Priest διάλεξαν τη δεύτερη επιλογή, και όχι μόνο την υποστήριξαν, αλλά έγραψαν υλικό που έμελλε να είναι κλασικό μέχρι και σήμερα, 23 χρόνια μετά. Κάθε οπαδός που δεν αντιμετωπίζει ένα δίσκο επιφανειακά, τον συνδυάζει με προσωπικές στιγμές που δε μπορεί να ξεχάσει. Έτσι, ο γράφων δε μπορεί να ξεχάσει το σοκ στο άκουσμα του "Ram It Down", ενός δίσκου που επρόκειτο να δανείσει πολλά του τραγούδια σε προσωπικές μουσικές συλλογές, δείγμα του ποσό με άγγιξε. Από το ομώνυμο εναρκτήριο κομμάτι, που μυρίζει εποχές "Screaming For Vengeance", μέχρι και το τέλος οι Judas Priest δηλώνουν βροντερό «παρών» μετά το αποτυχημένο προηγούμενο βήμα - πείραμα. Ίσως αυτός να ήταν ο λόγος που το εξώφυλλο απεικονίζει ένα χέρι να χτυπάει με δύναμη τη γη, σα να μας λένε «ξανάρθαμε να σάς ταρακουνήσουμε».

Όταν έχεις επιλέξει να ονομάσεις το δεύτερο κομμάτι του νέου σου άλμπουμ απλά "Heavy Metal", κάτι θα ξέρεις. Το τι προκαλεί στον οπαδό δεν το περιμένεις ως καλλιτέχνης. Ίσως να το έκανες και επίτηδες, έτσι ώστε η ιαχή στο refrain των δυο αυτών λέξεων να μοιάζει σαν κάλεσμα στα όπλα, απλά για να μεταλαμπαδεύσεις στις νεότερες γενιές αλλά και στους μουσικά βάρβαρους των άλλων ειδών τι πρεσβεύει το heavy metal. Δε σου περνάει από το μυαλό εσένα ακροατή ότι με κομμάτι σαν το "Blood Red Skies" θα ανατριχιάσεις από τα πρώτα δευτερόλεπτα και δε θα σου πέφτει η τρίχα με τίποτα. Οι ασταμάτητες «γροθιές» που θα δεχτείς με το "Hard As Iron" θα σε ξαφνιάσουν. Δε θα μπορούσες να πιστέψεις ότι στο video clip του κομματιού "Johnny Be Goode", διασκευή ενός rock 'n' roll τραγουδιού, θα γινόταν ασταμάτητο stage diving. Να σημειώσω ότι το "Johnny Be Goode" γράφτηκε για το soundtrack της ομώνυμης τότε ταινίας. Αυτό όμως είναι οι Judas Priest. Μια μηχανή παραγωγής κομματιών για οτιδήποτε δε διανοείσαι ότι μπορείς να ακούσεις σε ένα άλμπουμ.

Το "Ram It Down" ήρθε να συνεχίσει την ανοδική πορεία και την καθολική αποδοχή που είχαν τα προηγούμενα χρόνια οι Judas Priest, ειδικά με τα άλμπουμ "Screaming With Vengeance" και "Defenders Of The Faith". Όλα τα κομμάτια του "Ram It Down" έχουν να σου δώσουν μια ιδιαίτερη αίσθηση του τι είναι καλοπαιγμένο heavy metal. Ακόμα και τα "Love Zone", "Come And Get It", "I'm A Rocker", "Love You To Death" και "Monsters Of Rock" θα σου κλείσουν πονηρά το μάτι, θυμίζοντας σου το ένδοξο παρελθόν. Οι Judas Priest και στο άλμπουμ αυτό διατήρησαν όλα τα στοιχεία που είχαν στις προηγούμενες δουλειές τους. Riff στις κιθάρες που σου κολλούσαν αμέσως στο μυαλό, μελωδίες που δεν ήξερες που τις σκέφτηκαν, ένα rhythm section δεμένο σα μπετόν, άρτια δουλεμένο, με πάνω από όλους τον κύριο Halford. Ο άνθρωπος αυτός δίνει μια άλλη μορφή σε ό,τι τραγουδάει. Η φωνή του πολλές φορές δίνει χρώμα σε κάθε νότα, κάτι που αποδέχονται όλοι. Και σε αυτό το δίσκο τραγουδάει λες και μας έρχεται από μέρη απόκοσμα. Η λύσσα που εκπέμπει μονό ανέβασμα αδρεναλίνης προσφέρει συνεχώς.

Είμαι πολύ σίγουρος ότι όλοι έχετε ακούσει το δίσκο. Αν πάλι κάποιος δεν το έχει κάνει, επιβάλλεται λίαν συντόμως. Το "Ram It Down" για εμένα αποτέλεσε το κύκνειο βήμα της σταθερής πορείας μιας μπάντας που έγραψε το όνομα της με χρυσά γράμματα στο βιβλίο του heavy metal. Τα επόμενα χρόνια θα υπήρχαν αποχωρήσεις μελών, αλλαγή μουσικού στυλ, αποκαλύψεις ερωτικών προτιμήσεων του Halford που σόκαραν όλο τον metal πλανήτη, άλμπουμ κατώτερα των προσδοκιών των οπαδών αλλά και βεβαίως δυο χρόνια μετά το "Ram It Down" η κυκλοφορία του άλμπουμ που άλλαξε όλο το μετέπειτα χάρτη του heavy metal, με τον απλό τίτλο "Painkiller".