Down

Ορισμένα πράγματα δε μπορείς να τα αποτυπώσεις με λέξεις. Πραγματικά δε μπορείς ούτε με λέξεις, ούτε με εικόνες. Ακόμα και η μουσική πολλές φορές αδυνατεί από μόνη της να εκφράσει κάποια πράγματα. Κάπως έτσι νιώθω ενώ γράφω αυτό το κείμενο. Η αφορμή για να γράψω για το "Nola" είναι η τρίτη σε σειρά κυκλοφορία των Down, που αναμένεται να φτάσει στα χέρια μας στις 25 Σεπτεμβρίου. Παρόλα αυτά, πριν το Rocking.gr προβεί σε κάποια σχετική δισκοκριτική, θεώρησα υποχρέωση μου να εκθειάσω το ντεμπούτο τους μέσω της στήλης Flashback. Πληροφοριακά, τα μέλη προέχονται από Pantera (Phil Anselmo), Corrosion Of Conformity (Pepper Keenan), Crowbar (Kirk Windstein, Todd Strange), και EyeHateGod (Jimmy Bower). Είναι γεγονός πως ο καθένας τους θεωρείται κορυφή στον τομέα του. Επίσης γεγονός θεωρείται το ότι όλοι έβαλαν έστω κάποια από τα δικά τους στοιχεία στο στυλ, όπως sludge, stoner και τα συναφή. Παρόλα αυτά, υπάρχει ένα βασικό σημείο αναφοράς στο δίσκο που εκφράζει όλα τα μέλη: «Sabbath-ίλα», southern και Νότος. Αυτό πάλι μπορεί να μη σας λέει τίποτα. Το πιο λογικό βασικά (και αυθαίρετα ίσως) είναι να θεωρήσει κανείς το όλο εγχείρημα ως μία «αρπαχτή», λόγω της φήμης των μελών. Ή μήπως όχι; Η δική μου γνώμη είναι πως το "Nola" είναι κάτι το ξεχωριστό. Σπάνια ένας δίσκος είναι τόσο άμεσος. Τόσο άμεσος αλλά και τόσο «τίμιος». Οι Down πίστευαν στο δίσκο με όλη τους την ψυχή. Δε μπορείς διαφορετικά να βγάλεις ένα τέτοιο συναίσθημα το οποίο είναι ικανό να σε ταξιδέψει πολλά χρόνια πίσω. Το μέρος είναι η Νέα Ορλεάνη. Το μέρος απ' όπου ξεκίνησαν όλα. Η μουσική μου φέρνει στο μυαλό απογοήτευση, πίκρα και οργή, μαζί με πολύ Jack Daniels. Η «βρωμιά» που βγάζουν στον ήχο τους δεν έχει ξαναβγεί στα χρονικά. Δύσκολα γενικά ξαναβγαίνει. Κάποιοι έπαιξαν «βρώμικα» από αντίδραση, άλλοι από πόνο και οργή, άλλοι από μίσος. Στη περίπτωση αυτή όμως έχουμε κάτι πολύ πιο βαθύ. Τα riff σκάνε σα να κουβαλάνε τη σκόνη ετών, τα drums δίνουν groovy ρυθμό και τα φωνητικά βγαίνουν σα να καίνε τα σωθικά. Προσωπικά θεωρώ τα φωνητικά του Phil στο δίσκο ως το highlight της καριέρας του. Είναι ίσως η μόνη δουλειά που έχει βάλει όχι μόνο το 100% των δυνατοτήτων του, αλλά και όλη τη ψυχή του. Όλες οι σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης πολλές φορές ξεδιπλώνονται σε ένα δίσκο, ή ακόμα και σε ένα τραγούδι. «Don't regret the rules I broke, when I die bury me in smoke». Ίσως δεν υπάρχουν στίχοι περισσότερο βγαλμένοι από την ψυχή και ταυτόχρονα πιο καθηλωτική ερμηνεία. Γενικά οι στίχοι είναι απλοί και εκφραστικοί. Ασχολούνται με τις μάχες που κάνουμε με τον εαυτό μας και τη μιζέρια με τις καταχρήσεις που συνεπάγονται. Παρόλα αυτά, το κυρίως αντικείμενο είναι ένα άλλο, όχι τόσο πασιφανές. Οι κρυφές και καταστροφικές για κάποιους πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης. Δε μπορώ να σκεφτώ κάποιο άλλο δίσκο που τόσο άμεσα αποτυπώνει αυτά τα πρόσωπα της ανθρώπινης φύσης σε νότες. Ο δίσκος αυτός με έχει «πωρώσει» κατά καιρούς, αλλά με έχει βοηθήσει και σε πολύ δύσκολες στιγμές. Εξ' άλλου, το είπα και πιο πριν. Κάποια πράγματα δε μπορείς να τα αποτυπώσεις με λέξεις. Ίσως έτσι είναι καλύτερα, επειδή τα καταλαβαίνεις μόνο όταν τα νιώθεις. Όσοι έχουν ακούσει το δίσκο, πιστεύω κατανοούν αυτά που γράφω. Οι υπόλοιποι καλύτερα να τα έχουν υπόψιν τους πριν τον ακούσουν. Οι Down διέλυσαν μετά τη κυκλοφορία του "Nola", έχοντας κάνει κυριολεκτικά 13 συναυλίες (απ' όσο γνωρίζω δηλαδή). Παρόλα αυτά, το όνομα τους κάθε άλλο παρά ξεχάστηκε. Ο κόσμος δέχτηκε ένα δίσκο ακατέργαστο, ωμό και αγνό. Τους περίμενε μέχρι την επανεμφάνισή τους με το "Down II: A Bustle In Your Hedgerow" και πάλι είναι εδώ και περιμένει την τρίτη τους δουλειά με τον απλό τίτλο "Down III: Over The Under". Δύσκολα κερδίζεις τόσο εύκολα την αγάπη του κόσμου, και ακόμα πιο δύσκολα μένεις στις καρδιές του. Μπορεί να σας ακούγομαι υπερβολικά γλαφυρός. Παρόλα αυτά, δε μπορείτε να με καταλάβετε αν δεν ασχοληθείτε σοβαρά με το "Nola". Όσοι το έχετε κάνει, πιστεύω ήδη γνωρίζετε όσα προσπαθώ να πω. Τα νιώθετε όταν ακούτε το δίσκο. Οι λέξεις τελικά είναι φτωχές, μιας και κάποια πράγματα δε χρειάζεται ούτε να τα εκφράσεις, ούτε να τα εξηγήσεις. Είναι αυτονόητα.