Behemoth

Satanica

Avantgarde Music (1999)
26/02/2010
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Οι Behemoth είναι μια από τις μπάντες που έχουν πειραματιστεί στο έπακρο με τον ήχο τους μέσα από αυτά τα 19 χρόνια ζωής τους. Μητέρα τους, το old school black metal και πρώτος γόνος τους το "Sventevith (Storming Near The Baltic)", που με την ωμότητά του τάισε τη βρόμικη πείνα των οπαδών. Θα ξεχάσουμε το πολυσυζητημένο για την ποικιλία των επιρροών του, "Grom"; Κάνοντας ένα άλμα τεσσάρων χρόνων, έρχεται το "Thelema.6" και γίνεται σταθμός για το extreme metal, ενώ στο δίσκο εμφανίζονται ακόμα και στοιχεία από τη thrash σκηνή.

Ένα από τα σημεία ανατροπής υπήρξε και το "Satanica", μέσα από το οποίο η μπάντα ακολούθησε πια το μονοπάτι του death και έφτασε στο σταυροδρόμι αυτού και του black. Ίσως οι Behemoth να θεωρούνται από αρκετούς ένα mainstream σχήμα, είτε από μουσικής άποψης είτε λόγω του παρουσιαστικού τους. Το "Satanica" όμως καταρρίπτει την παραπάνω πρόταση, διαφοροποιείται από κάθε προηγούμενη κυκλοφορία των Behemoth και δίνει έναυσμα για κάθε επόμενη.

Με μια πρώτη ακρόαση μπορεί να σκεφτεί κανείς ότι τα κομμάτια μοιάζουν πολύ μεταξύ τους. Δώστε τους χρόνο και θα αντιληφθείτε πως το κάθε ένα έχει τη δική  του βαρύτητα. Ένας από τους δίσκους με τα πιο βρώμικα φωνητικά του Nergal και με μια μάχη για την επιβολή ανάμεσα στη φωνή και τον κρότο. Ακούγοντας κομμάτια όπως τα "LAM", "Of Sephirotic Transformation And Carnality" και "The Sermon Τo The Hypocrites" γίνεται να μην ανακηρύττεται ο μέγας Inferno σαν ένας από τους σημαντικότερους και γρηγορότερους drummer; Ακόμα και στη δεύτερη δημιουργία γι' αυτόν με τους Behemoth, καταφέρνει να μην πατάει δευτερόλεπτο τα πόδια του στο έδαφος.

Από την αρχή κιόλας κάθε κομματιού είναι πανεύκολο να καταλάβει κανείς ότι ολάκαιρος ο δίσκος βασίζεται στην τεχνική. Μελωδικές και technical κιθάρες κάνουν αισθητή την παρουσία τους και πολλά ακουστικά σημεία κατακλύζουν την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα. Μια λέξη μου έρχεται στο μυαλό για να εκφράσω το "Satanica" από την αρχή μέχρι το τέλος του… καταιγισμός. Πώς θα μπορούσε να ξεκινάει το πρώτο κομμάτι μιας μπάντας - λάτρη της ελληνικής κουλτούρας και φιλοσοφίας; "Apo pantoz Kakodaimonoz!". Χτυπήστε μας κι άλλο με το "Kaos Keraunos Kybernetos" (από το "LAM") και αποτελειώστε μας με τις κομματάρες Ceremony Of Shiva" και "The Alchemist's Dream".

Η βλασφημία που στα δικά μας αυτιά ηχεί σαν έπαινος…
  • SHARE
  • TWEET