Bathory

Σσσττττ! Ό,τι και να ειπωθεί για το εν λόγω άλμπουμ θα είναι ιεροσυλία, οπότε ας αφήσουμε καλύτερα τον φίλο μας Quorthon να μας αφηγηθεί την ιστορία του...

Το σωτήριον έτος 1991 κυκλοφορεί το ":Twilight : Of : The : Gods :", από τη Black Mark ως είθισται, κι αφήνει τον κόσμο του metal άφωνο. Κι αυτό γιατί έχουν ήδη προηγηθεί δύο αριστουργήματα, οπότε αναρωτιέσαι τι στο καλό θα μπoρούσε να κάνει παραπάνω ο Μεγάλος Viking... Το "Blood Fire Death" έχει ήδη στείλει ένα μεγαλοπρεπέστατο αντίο στον ανυποψίαστο black metal ήχο για την τότε πορεία του και το "Hammerheart" συμπλήρωσε ό,τι δεν πρόλαβε να αποκάνει ο προκάτοχος του. Οι metal μπάντες όμως συνεχίζουν το χαβά τους κι έτσι ο εκ της Σουηδίας ορμώμενος Thomas Forsberg αποφασίζει να βάλει το κάθε τσουτσέκι στον πάγκο του (βλ. Joey DeMaio)...

Κι εγένετο το τρίτο μέρος της (off the record) τριλογίας, ξεκινώντας με τον ομώνυμο ύμνο από εκεί που τελείωσε το "Hammerheart" με το ανυπέρβλητο "One Road To Asa Bay". Ακολουθούν άλλα 6 τραγούδια ορόσημα, βουτηγμένα στη σουηδική παράδοση, με την έπαρση και τη συγκίνηση να πλημμυρίζουν την κάθε φλέβα του ακροατή. Μερικές φορές σε κάνει να θέλεις να πάρεις το σπαθί σου και να πετσοκόψεις το κεφάλι του κάθε τύραννου κι άλλες να πλαντάξεις στο κλάμα από τα πάνδεινα που έχει τραβήξει ο λαός του σε κάποιες χρονικές περιόδους. Οι συνταρακτικές μελωδίες του σε συνδυασμό με την απόγνωση που βγάζουν οι κραυγές του Μεγάλου Σουηδού δημιουργούν ένα τοπίο ομίχλης, ατελείωτων ναυτικών ταξιδιών, μεγάλων μαχών υπό την υπόκρουση σπαθιών, καλπασμών αλόγων και λουτρών αίματος που στο τέλος καταλήγουν σε μία περήφανη νίκη των αδικημένων.

Και ως επίλογο μας κρατάει το καλύτερο, έναν επικήδειο εν ονόματι "Hammerheart" σε διασκευασμένη μουσική, που σε κάνει να νιώθεις ωραία όταν με το καλό αποχαιρετήσεις τον μάταιο τούτο κόσμο, αφού πρώτα έχεις σκοτώσει με το σπαθί σου καμιά 200αριά φλώρους, μιας και θα σε περιμένουν ορδές συμπολεμιστών σου στις πύλες της Valhalla με οικοδεσπότη τον Oden... Υπάρχει κάτι καλύτερο; Ειλικρινά δε νομίζω...