Whitesnake

Είτε το πιστεύετε είτε όχι, αυτό είναι ουσιαστικά το πρώτο επίσημο DVD που κυκλοφορούν οι Whitesnake! Από αυτό και μόνο το γεγονός, η αγορά του DVD από τους οπαδούς του David Coverdale και της παρέας του κρίνεται μάλλον επιτακτική! Ευτυχώς ο παραπάνω δεν είναι ο μόνος λόγος αγοράς της συγκεκριμένης κυκλοφορίας, που μαγνητοσκοπήθηκε τον Οκτώβριο του 2004 στο Hammersmith. Τόσο ο ήχος όσο και η εικόνα κυμαίνονται σε πολύ υψηλά επίπεδα ποιότητας, αντίστοιχα κυκλοφοριών πολύ μεγαλύτερου budget (βλ. Rolling Stones, Rush κτλ...).

Ο μεν ήχος προσφέρεται σε τέσσερα διαφορετικά format: stereo, 5.1 SRS Circle Surround, 5.1 Multi-channel και 5.1 DTS, η δε εικόνα σε συνδυασμό με τη σκηνοθεσία είναι εκπληκτική. Οι 13 συνολικά κάμερες (ούτε τελικός Champions League να ήταν...) προσφέρουν υπέροχα πλάνα όλων των μελών και από οποιαδήποτε οπτική γωνία φαντάζεστε. Οι εικόνες εναλλάσσονται ταχύτατα, χωρίς όμως να κουράζουν, έτσι ώστε να κάνουν την τηλεθέαση κάθε άλλο παρά βαρετή. Από την άλλη οι ασπρόμαυρες λήψεις δημιουργούν μία αρκετά «κινηματογραφική» αισθητική - ίσως και λίγο «βιντεοκλιπική», χωρίς να είμαι πάντως σίγουρος αν αυτό το τελευταίο είναι θετικό ή όχι.

Όσον αφορά τώρα τη μπάντα: Οι κύριοι Tommy Aldridge, Doug Aldrich, Reb Beach, Marco Mendoza και Timothy Drury αποτελούν ίσως την ιδανικότερη σύνθεση που θα μπορούσε να βρει ο Coverdale για να αναγεννήσει τους Whitesnake. Ποιους Whitesnake όμως; Προφανώς αυτούς της «1987» εποχής. Οι τωρινοί Whitesnake είναι αναμφίβολα μία dream-team του hard rock, όχι όμως τους blues rock. Τι σημαίνει αυτό; Ότι μπορεί τραγούδια όπως τα "Give Me All Your Love", "Bad Boys" και "Judgment Day" να αποδίδονται καλύτερα από ποτέ, όμως τα κομμάτια της classic Whitesnake περιόδου σαφώς και τα έχουμε ακούσει και σε αρκετά πιο «μεστές» εκδοχές (βλ. "Live In The Heart Of The City" του 1980). Μην τα θέλουμε και όλα δικά μας βέβαια. Ναι μεν είχαν δύο περιόδους οι Whitesnake, όμως αναγκαστικά μία μόνο μπορεί να εκπροσωπηθεί με άρτιο τρόπο επί σκηνής (εκτός και αν είχε ο Coverdale καμιά δεκαριά μουσικούς μαζί του!). Και μιας και η δεύτερη, στην εποχή της, πούλησε περισσότερο: Αυτή βλέπουμε! Σκεφτείτε πως στην Αμερική οι δίσκοι των Whitesnake πριν το "Slide It In" (1984) ούτε καν που κυκλοφόρησαν ποτέ. Είναι πάντως αλήθεια πως στα τραγούδια που είναι στο στυλ τους, οι παραπάνω κύριοι, με μία λέξη σπέρνουν! Και μάλιστα είναι και ακόμα καλύτεροι από το καλοκαίρι του 2003, ένδειξη πως με τον καιρό έδεσαν μεταξύ τους.

Άφησα για το τέλος τον ίδιο τον κύριο "Whitesnake". Σκηνική παρουσία; Ο απόλυτος frontman. Ερμηνεία; Χμ. Εδώ είναι τα δύσκολα. Όταν είχαν έρθει οι Whitesnake το '03, το πέρασμα του χρόνου έκανε αισθητή την παρουσία του στη φωνή του Coverdale. Η χαρακτηριστική βαθιά χροιά που τόσο έχουμε λατρέψει μπορεί να ήταν όπως τη θυμόμασταν από τους δίσκους, όμως στα «ψηλά» υπήρχε προφανές πρόβλημα. Όπως υπήρχαν και πολλά φάλτσα. Η εξαιρετική απόδοση όλου του γκρουπ είχε κάνει τα επιμέρους προβλήματα τότε να παραβλεφθούν. Το ότι τον Οκτώβριο του 2004 η φωνή του Coverdale βρίσκεται σε άψογη κατάσταση (έστω και σε μειωμένο εύρος εν συγκρίσει με είκοσι χρόνια πριν), ενώ τα φάλτσα έχουν εκμηδενιστεί, προκαλεί μεγάλη εντύπωση και συνάμα πολλές απορίες. Και επειδή στα πενηνταφεύγα είναι μάλλον δύσκολο να βελτιωθεί η φωνή κάποιου δραστικά, οδηγούμαστε με την εις άτοπο απαγωγή στο συμπέρασμα ότι ο Coverdale ηχογράφησε τα φωνητικά που ακούγονται στο DVD με πλήρη ηρεμία στο studio. Καλώς ή κακώς, μάλλον έτσι είναι. Εμένα πάντως το γεγονός δε με αποτρέπει από το να απολαύσω το DVD. Όπως και δε με πτόησε το ότι μία πολύ προσεκτική ματιά φανερώνει μία απειροελάχιστη χρονική διαφορά σε ό,τι φαίνεται με ό,τι ακούγεται. Τι να κάνουμε, shit happens.

Το αποτέλεσμα δικαιώνει πάντως τα λεφτά του έστω και αν δεν είναι και τόσο "original". Οι Whitesnake του στυλ της «1987» εποχής αποδίδουν με περίσσια ενέργεια και ένταση τραγούδια πριν από αυτή, τραγούδια από και μετά (όχι πολύ μετά βέβαια) από αυτή ακόμα και τραγούδια από την εποχή που ο Coverdale ήταν στους Deep Purple! Αν στα λόγια σας ακούγεται καλό τότε στην οθόνη θα σας αρέσει πολύ περισσότερο. Αν η ιδέα σας χαλάει, συνεχίστε να λιώνετε το "Live In The Heart Of The City" στο pick-up!