Δε νομίζω ότι είναι απαραίτητο να πω κάτι για την ιστορία των Porcupine Tree. Λίγο πολύ όλοι ξέρουν περί τίνος πρόκειται είτε λόγω των ιδίων είτε λόγω της ενασχόλησης του Peter Wilson με τους Opeth, τους Blackfield και άλλα projects. Οι Porcupine Tree λοιπόν, ένα από τα πιο δυνατά χαρτιά στο χώρο του σύγχρονου progressive rock, κυκλοφορούν μετά από 20 σχεδόν χρόνια ύπαρξης το πρώτο τους DVD, "Arriving Somewhere...".
Η συσκευασία περιέχει δύο DVD εκ των οποίων το ένα είναι special bonus. Η limited edition του "Arriving Somewhere…" περιέχει απλώς κάποιες extra postcards. Πέραν των φανατικών οπαδών του σχήματος συνεπώς, δε νομίζω ότι θα ενδιέφερε πολλούς αυτή η version.
Το πρώτο DVD περιέχει τις εμφανίσεις των Porcupine Tree στο Park West του Chicago στις Η.Π.Α., στις 11 και 12 Οκτωβρίου του 2005. Επειδή προφανώς δεν έπαιξαν μόνο 15 κομμάτια σε δύο μέρες (συν το intro), λογικά έχει γίνει μια επιλογή συγκεκριμένων κομματιών από τις 2 εμφανίσεις. Και λέω λογικά γιατί δεν μπόρεσα προσωπικά να ξεχωρίσω σε ποια εμφάνιση ανήκει το κάθε κομμάτι. Ο θεατής μπορεί να επιλέξει σε κάθε κομμάτι αν θέλει να έχει ήχο 2.1 ή 5.1 ,DTS ή PCM ανάλογα με τα ηχεία που διαθέτει και την ποιότητα που επιθυμεί. Το setlist πάει πίσω μέχρι το "Stupid Dream", παραλείποντας την πρώιμη ψυχεδελική ιστορία των Porcupine Tree, και φτάνει ως και το "Deadwing". Τα κομμάτια που περιλαμβάνονται είναι:
01. Revenant (intro)
02. Open Car
03. Blackest Eyes
04. Lazarus
05. Hatesong
06. Don’t Hate Me
07. Mother And Child Divided
08. Buying New Soul
09. So Called Friend
10. Arriving Somewhere But Not Here
11. Heartattack In A Layby
12. The Start Of Something Beautiful
13. Halo
14. The Sound Of Muzak
15. Even Less
16. Trains
17. End Credits (τίτλοι τέλους του dvd)
Η εμφάνιση των Porcupine Tree επί σκηνής είναι κάτι το οποίο αν δεν έχεις βιώσει είναι δύσκολο να περιγράψεις. Παίρνοντας σα σημείο αναφοράς την εμφάνιση τους στο Λυκαβηττό το καλοκαίρι του 2005, μπορώ να ανακαλέσω στη μνήμη μου ατελείωτα συναισθήματα που είχαν αναδυθεί εξαιτίας κομματιών όπως τα "Arriving Somewhere But Not Here", "Halo", "Even Less", "The Blackest Eyes". Άλλο είναι λοιπόν να τα ζεις και άλλο να τα βλέπεις στην οθόνη του υπολογιστή ή την τηλεόραση. Γι’ αυτό και θα πρότεινα σε όσους αρέσκονται στην μουσική των Porcupine Tree να μην αρκεστούν σε αυτό το DVD, αλλά να επιχειρήσουν να τους δουν ζωντανά. Όσον αφορά το DVD τώρα, από εκτελεστικής πλευράς οι μουσικοί (με όλη τη σημασία της λέξης) απέδωσαν όσο το δυνατόν πιο πιστά τα κομμάτια, δίνοντας τις προσωπικές πινελιές τους σε σημεία τα οποία δεν έχουν γράψει οι ίδιοι και αναφέρομαι κυρίως στα solo του John Wesley. Η επαφή με το κοινό, αποκλειστικά δια μέσου του Steven Wilson, κρίνεται ως ικανοποιητικά αμφίδρομη. Η συμμετοχή των οπαδών στα κομμάτια γίνεται
με κάθε δυνατό τρόπο, τραγουδώντας και μη.
Το δεύτερο DVD αξίζει εξίσου την προσοχή όλων μας εξαιτίας του πλούσιου περιεχομένου του. Περιέχει φωτογραφίες από διάφορες συναυλίες που έχουν δώσει οι Porcupine Tree, ένα videoclip του "Lazarus" από το "Deadwing", καθώς και ζωντανές εκτελέσεις των κομματιών "Futile" και "Radioactive Toy" για ένα γερμανικό τηλεοπτικό σταθμό, αν δεν κάνω λάθος, προς τέρψη των παλαιότερων οπαδών του συγκροτήματος. Επίσης, στο DVD #2 μπορεί κανείς να δει (και όχι μόνο να ακούσει) ένα πολύ όμορφο κομμάτι αποκλειστικά με κρουστά, τα οποία παίζει ο drummer του συγκροτήματος Gavin Harrison. Τέλος, αυτό που κάπως παραπλανητικά αναφέρεται στο οπισθόφυλλο της συσκευασίας ως “live films for "Start Of Something Beautiful", "Halo",and "Mother And Child Divided" " δεν είναι τίποτα περισσότερο ή τίποτα λιγότερο από τα video που προβάλλονται πίσω από τη σκηνή την ώρα που το συγκρότημα παίζει τα εν λόγω κομμάτια.
Αυτό που έχω να πω κλείνοντας, είναι ότι, όπως και στις περισσότερες περιπτώσεις, το να δει κανείς live μια μπάντα σαν τους Porcupine Tree είναι σαφώς ανώτερο από οποιοδήποτε DVD, όσο καλό και να είναι αυτό. Όποτε αυτό δεν είναι δυνατό, έρχεται το DVD σαν ένα καλό δείγμα των live εμφανίσεων του συγκροτήματος. Το DVD γενικά αποτελεί έναν αρκετά άμεσο τρόπο σύνδεσης του ακροατή-θεατή με την μπάντα και την μουσική της. Το "Arriving Somewhere…" ανταποκρίνεται επάξια στο όνομα και την ιστορία των Porcupine Tree και πρόκειται σίγουρα για μια αρκετά καλοδουλεμένη προσπάθεια, αναλόγως προσεγμένη από τον τελειομανή Steven Wilson και την παρέα του. Ελπίζω να τους δούμε σύντομα ξανά στην Ελλάδα!
