Muse

H.A.A.R.P.

Warner (2008)
Από τον Άλκη Κοροβέση, 13/06/2008
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Έχουν περάσει σχεδόν οκτώ μήνες από τη μέρα που είδαμε τους Muse στη χώρα μας, βιώνοντας ένα σπάνιο μουσικό και οπτικό υπερθέαμα. Πολύς κόσμος βρέθηκε στο Terravibe εκείνη τη βραδιά, αλλά αρκετοί ήταν και αυτοί που για διαφόρους λόγους δεν κατάφεραν να δώσουν το «παρών». Ευτυχώς για αυτούς, το συγκρότημα επέλεξε να καταγράψει τη μια από τις δύο εμφανίσεις του στο νέο Wembley του Λονδίνου και να την κυκλοφορήσει σε dvd και cd. Στο dvd, λοιπόν, έχουμε την εμφάνιση τους στις 17 Ιουνίου 2007, ενώ στο cd ένα μέρος από αυτή της προηγούμενης μέρας στον ίδιο χώρο.

Η αρχή λένε είναι το ήμισυ του παντός και αυτή η παροιμία ταιριάζει γάντι στην περίπτωση των Βρετανών, με την εισαγωγή της συναυλίας να μας προϊδεάζει για μεγάλα πράγματα. Ξεκινάει, λοιπόν, η συναυλία με ένα ασπρόμαυρο πλάνο του κοινού και της σκηνής, υπό τους ήχους του γνωστού πλέον κομματιού από το Romeo & Juliet που χρησιμοποιούν εδώ και καιρό ως intro, όπου τα μόνα χρώματα που φαίνονται είναι το κόκκινο, το κίτρινο και το πράσινο. Αναδυόμενοι από το κέντρο του σταδίου σε μια κινούμενη πλατφόρμα μέσα σε μια βροχή από μικροσκοπικά χαρτάκια που κατακλύζουν το χώρο, οι μουσικοί συνοδεύονται, από κάποιους κυρίους με στολές, μέσω ενός διαδρόμου στη σκηνή.

Η κιθάρα του Bellamy έρχεται σε αυτόν με τη βοήθεια ενός τηλεκατευθυνόμενου τροχοφόρου stand (!) και πλέον το νερό έχει μπει για τα καλά στο αυλάκι. Τα λιγοστά μέλη της μπάντας λαμβάνουν θέσεις και το σήμα για να ξεκινήσει αυτή η φαντασμαγορική, όπως αναμενόταν, βραδιά ακούει στο όνομα "Knights Of Cydonia". Περιττό να πω τι επακολούθησε κάτω από τη σκηνή στο κοινό, ακούγοντας τις πρώτες νότες από την κιθάρα του Matt. Η συγκεκριμένη εκτέλεση ήταν σχεδόν πανομοιότυπη με αυτήν του δίσκου, ενώ ακόμα και οι τρομπέτες παίχτηκαν ζωντανά από session μουσικούς.

Συνολικά, το συγκρότημα έπαιξε 20 κομμάτια από όλους (μεγάλη κουβέντα όταν ο αριθμός των studio δίσκων μιας μπάντας δεν ξεπερνάει τους 4) του τους δίσκους, δίνοντας φυσικά τη μεγαλύτερη βαρύτητα στο πιο πρόσφατο "Black Holes And Revelations", ρίχνοντας έτσι σε μεγάλο βαθμό το εξαιρετικό "Showbiz", ντεμπούτο της μπάντας. Σε κάποια σημεία παρεμβάλλονται και αυτοσχεδιασμοί του Matt που αποδεικνύουν το πλούσιο ταλέντο του. Οι εκτελέσεις των κομματιών είναι άψογες, δεν περιορίζονται στα στενά όρια της στουντιακής εκτέλεσης, αλλά εμπλουτίζονται όσο αυτό είναι δυνατό. Από σκηνική παρουσία, ούτε λίγο ούτε πολύ, φαίνεται πως η μπάντα δε διστάζει να ιδρώσει τη φανέλα πάνω στη σκηνή, ιδιαίτερα ο αγαπητός κύριος Bellamy.

Ο κόσμος φαίνεται εκστασιασμένος με αυτό που παρακολουθεί, αν και βρίσκεται σχετικά μακριά από τη σκηνή, μιας και, όπως φαίνεται και στο dvd, έχει αφεθεί κάποιος χώρος ακριβώς μπροστά από τη σκηνή - το λόγο για τον οποίο έγινε αυτό δεν το γνωρίζω. Αλλά το εντυπωσιακό της υπόθεσης είναι το πλήθος των φίλων της μπάντας που έτρεξαν να γεμίσουν το στάδιο. Αν και είναι η δεύτερη μέρα που παίζουν στον ίδιο χώρο, ο κόσμος φαντάζει αμέτρητος. Φυσικά η γνωστοποίηση της βιντεοσκόπησης της συναυλίας αποτέλεσε ένα επιπλέον κίνητρο σε όσους δεν είχαν πρόβλημα να βγουν στο γυαλί, αλλά αντιθέτως επιθυμούσαν να μείνουν στην ιστορία, με το να γίνουν ένα κομμάτι της ιστορίας των Muse.

Η υπερμεγέθης σκηνή, εξοπλισμένη με αρκετά δορυφορικά πιάτα και οθόνες πίσω, δεξιά και αριστερά των μελών, δίνει τη δυνατότητα στο Matt να κόβει βόλτες, πλησιάζοντας κάθε φορά διαφορετική μερίδα οπαδών. Πραγματικά εξαιρετικά σκηνικά, τα οποία μαζί με αυτά των Rammstein πρέπει να είναι από τα πιο εντυπωσιακά των τελευταίων ετών. Στη διάρκεια του "Blackout" εμφανίζονται δύο τεράστια λευκά μπαλόνια, στα οποία είναι δεμένες δύο κοπέλες, αιωρούμενες πάνω από τα κεφάλια των θεατών. Αρκετά πρωτότυπο θα μπορούσα να πω.

Δεν ξέρω αν κατάφερα να μεταφέρω, έστω και λίγο, το πόσο αξιόλογη είναι αυτή η εμφάνιση των Muse στο Wembley, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αντικαθιστά το συναίσθημα που ένιωσαν οι χιλιάδες κόσμου που βρέθηκαν εκεί ή αυτό που νιώσαμε εμείς τον Οκτώβρη του 2007. Παρ' όλα αυτά, είναι ένα πολύ καλό υποκατάστατο για όσους ακόμα μετανιώνουν την απόφαση τους να μην δουν τη μπάντα στην καλύτερη ίσως στιγμή της καριέρας της, αλλά και μια εξαιρετική επιλογή για όσους επιθυμούν να δουν για μια ακόμα φορά τη μπάντα του κλώνου του Frank Lampard να δίνει ένα ρεσιτάλ, αποδεικνύοντας το γιατί θεωρείται πλέον, παγκοσμίως θα τολμήσω να πω, μια μεγάλη ροκ μπάντα με τρομερές ικανότητες και πολύ μέλλον. Για να δούμε μέχρι που μπορούν να φτάσουν, μιας και η κάθε τους κίνηση ξεπερνάει τα όρια που οι ίδιοι θέτουν κάθε φορά στους εαυτούς τους.

Tracklist:

01. "Intro"
02. "Knights of Cydonia"
03. "Hysteria"
04. "Supermassive Black Hole"
05. "Map of the Problematique"
06. "Butterflies and Hurricanes"
07. "Hoodoo"
08. "Apocalypse Please"
09. "Feeling Good"
10. "Invincible"
11. "Starlight"
12. "Improv."
13. "Time Is Running Out"
14. "New Born"
15. "Soldier's Poem"
16. "Unintended"
17. "Blackout"
18. "Plug In Baby"
19. "Stockholm Syndrome"
20. "Take a Bow"

  • SHARE
  • TWEET