Pet Shop Boys

Hotspot

x2/Rockarolla (2020)
Από τον Αντώνη Αντωνιάδη, 13/02/2020
Μια καθόλου ρετρό κυκλοφορία που συνδέει άψογα το το παρελθόν τους με το σήμερα
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Άσχετα με προσωπικά γούστα και αισθητικά κριτήρια, αμφιβάλω πως θα βρίσκαμε εύκολα κάποιον λογικό άνθρωπο που θα τολμούσε να αμφισβητήσει το ότι οι Pet Shop Boys είναι ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα του ηλεκτρονικού ήχου και, πιθανά, η καλύτερη απάντηση στην ερώτηση "Τι θεωρείς ποιοτική pop";

Πέρα όμως από τεράστιο μουσικό κεφάλαιο, το ντουέτο των Neil Tennant και Chris Lowe παραμένει ενεργό και δραστήριο μέχρι σήμερα, καθώς ποτέ δεν σταμάτησε να κυκλοφορεί νέες, αρκετά ενδιαφέρουσες, δουλειές. Έτσι, στην αυγή της νέας δεκαετίας, κατέφτασε ο 14ος δίσκος της καριέρας τους. Μια πρώτη γεύση είχαμε πάρει με το pop anthem "Dreamland", στο οποίο συμμετέχουν και οι Years & Years, ενώ, σε τελείως διαφορετική κατεύθυνση, ακολούθησε το μελαγχολικό "Burning the Heather".

Τα δύο αυτά κομμάτια, σε μεγάλο βαθμό, αντανακλούν και το σύνολο του δίσκου καθώς οι Βρετανοί από τη μία αποδεικνύουν πως μπορούν ακόμη να γράψουν συγκλονιστικές ηλεκτρονικές κομματάρες που θα ζήλευαν οι πάντες, ενώ, από την άλλη, δεν διστάζουν να ρίξουν τους τόνους δημιουργώντας πιο συναισθηματικά κομμάτια, ικανά να λυγίσουν και τους πιο κυνικούς ακροατές. Παράλληλα όμως, το συγκρότημα αποφεύγει να εκλωβιστεί στο ρόλο μιας ρετρό καρικατούρας αλλά συνδέει άψογα το παρελθόν του με το σήμερα, τελειοποιώντας τους εκφραστικούς δρόμους στους οποίους άρχισε να κινείται πριν από μια δεκαετία με το "Yes".

Δεν άκουσα; Πως είπατε; Είναι λίγο cheesy; Μα προφανώς και ο δίσκος ώρες-ώρες είναι cheesy. Για τους Pet Shop Boys μιλάμε. Και όπως όλες οι μουσικές, από το epic metal μέχρι το hip-hop, ανατροφοδοτούνται μέσα από τα cliché τους, έτσι και η synth-pop των δύο δημιουργών παραμένει ακομπλεξάριστα διασκεδαστική, ξεδιάντροπα χορευτική και υπέροχα αφελής. Και αυτή είναι η ομορφιά της στην τελική. Εξάλλου, οι Pet Shop Boys, σε αντίθεση με πολλούς συναδέλφους τους, ποτέ δεν προσποιήθηκαν πως κάνουν ψαγμένη, εγκεφαλική μουσική. Μην νομίζετε πάντως πως οι Βρετανοί ζουνε σε κάποια φούσκα χωρίς να ενδιαφέρονται για το τι συμβαίνει γύρω τους. Όσοι παρατηρήσουν τους στίχους των κομματιών που απαρτίζουν το "Hotspot" θα δουν πως οι αναφορές σε όσα συμβαίνουν στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι κάτι παραπάνω από εμφανής.

Και το σημαντικότερο είναι πως, παρά τα 60 χρόνια που κουβαλάνε στις πλάτες τους, οι δυο μουσικοί συνεχίζουν να γράφουν εξαιρετικά τραγούδια. Και αν δεν πιστεύετε εμένα, τότε βάλτε να ακούσετε το "I Don’t Wanna" και πείτε μου, με το χέρι στην καρδιά, αν αλήθεια πιστεύετε πως θα ακούσετε καλύτερο pop κομμάτι φέτος. Αντίστοιχα, από το αμιγώς ηλεκτρονικό "Will-o-the-Wisp" μέχρι το "Only the Dark" και τον μελαγχολικό 80s αέρα που το χαρακτηρίζει, το ντουέτο, στη νέα του δουλειά, αλλάζει συνεχώς μάσκες και φορεσιές χωρίς όμως ποτέ να χάνει την ταυτότητα του.

Οι Pet Shop Boys σε αντίθεση με τη μεγάλη πλειοψηφία των pop καλλιτεχνών που κέρδισαν διθυραμβικές κριτικές και μετά εξαφανίσθηκαν, 34 χρόνια μετά το ντεμπούτο τους συνεχίζουν να διαθέτουν ποιότητα που τους κάνει να ξεχωρίζουν απ’ οτιδήποτε άλλο εκεί έξω. Η νέα τους δουλειά αποδεικνύει πως παραμένουν σταθερή αξία στο χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής ενώ, παράλληλα, δεν επαναπαύονται στις δάφνες του ένδοξου παρελθόντος τους αλλά συνεχίζουν να εξελίσσονται. Και κάπου εδώ νομίζω πως έφτασε η ώρα να σταματήσετε να διαβάζετε και να πάτε να χορέψετε στο ρυθμό του "Hotspot". Σας εγγυώμαι πως δεν θα το μετανιώσετε.

  • SHARE
  • TWEET