Mariana Semkina

Από το "Lighthouse" του 2016 κι έπειτα, οι Iamthemorning απολαμβάνουν μιαν αύξηση της δημοτικότητας τους και της εκτίμησης που τους τρέφουν οι μουσικοί κύκλοι - ειδικά από τον prog rock και τον neoclassical χώρο. Ο Gleb Kolyadin κυκλοφόρησε την πρώτη του solo δουλειά προ διετίας και τώρα ήρθε η ώρα για τον έτερο δημιουργικό τους πυλώνα, την Marjana (εδώ απλώς Mariana) Semkina, να κυκλοφορήσει προσωπικό δίσκο. Να προλάβουμε εδώ μια πιθανή παρανόηση: η Semkina δεν είναι απλώς η τραγουδίστρια των Iamthemorning. Είναι συν-συνθέτρια και στιχουργός, μια μουσικός και δημιουργός πλήρως εξοπλισμένη στο να προτείνει την δική της αισθητική.

Συνθετικά, το υλικό του "Sleepwalking" δεν είναι πολύ μακριά από το στυλ των Iamthemorning. Η μεγάλη διαφορά είναι προφανώς η απουσία του Kolyadin και, όσο κι αν είναι οξύμωρο για έναν παίκτη τέτοιου βεληνεκούς, η ευεργετική επίδραση της απουσίας του στην ενορχηστρωτική προσέγγιση του άλμπουμ. Ελεύθερη να πειραματιστεί με μια σειρά διαφορετικών οργανικών προσεγγίσεων, αλλά και εξαργυρώνοντας το ταλέντο της με φανταχτερούς guests (Jordan Rudess, Graig Blundell, Nick Beggs, St Petersburg Orchestra "1703") η Semkina ακούγεται περισσότερη απελευθερωμένη και δημιουργική στο να πλέξει τις γλυκόπικρες μικρές της ελεγείες. Πλάι όμως στην φωνητική της παρουσία, η ορχήστρα παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο, όχι απλά διακοσμώντας αλλά ορίζοντας σε μεγάλο βαθμό το άλμπουμ.

Αυτές οι μικρές ελευθερίες είναι που γεννάνε και μικρές εκπλήξεις, όπως το ελαφρώς Portishead-ικό "Everything Burns", τα βαθιά synths και την παράξενη αρμονία του "Invisible" ή το σχεδόν folk "Lost At Sea". Η ορχήστρα βγαίνει πολλές φορές μπροστά με την εκφραστική δύναμη των εγχόρδων και την ρευστότητα της άρπας, είναι όμως το εναρκτήριο "Dark Matter" και το απρόσμενα δυναμικό "Turn Back Time" που ξεχωρίζουν σαν συνθέσεις. Το τελευταίο αποτελεί μια πολύ ενδιαφέρουσα στιγμή μη-κιθαριστικής prog που φανερώνει ή αποσπά και μία ελαφρώς πιο εξωστρεφή ερμηνεία από την Semkina. Διαπίστωση που με οδηγεί σε κάποιες σκέψεις γύρω από την φωνή της.

Θα διαβάσετε συχνά ότι οι ερμηνείες και το φωνητικό χρώμα της παραπέμπουν στην Kate Bush ή την Tori Amos και οφείλω να πω ότι δεν θα μπορούσα να διαφωνώ περισσότερο. Η Semkina είναι πιο χαμηλόφωνη κι «εύθραυστη» και δεν διαθέτει την ολοκληρωτική προσωπικότητα των Bush/Amos, ούτε κατά διάνοια. Το όπλο της είναι η λυρικότητα και η σχεδόν κοριτσίστικη χροιά της, στοιχεία που φτιάχνουν μια όμορφη αντίθεση με τους γενναία ενδοσκοπικούς της στίχους και την κλασικότροπη αισθητική - όσο κι αν εδώ απουσιάζουν οι στοιχειωμένες ατμόσφαιρες που εμφανίζονται συχνά στους Iamthemorning. Κάτι ακόμα που πρέπει να ειπωθεί είναι ότι οι φωνητικές γραμμές που γράφει είναι πολύ συγγενικές ή και παρόμοιες μεταξύ τους, στοιχείο που κάποιες φορές κουράζει κατά την ακρόαση. Η πραγματικότητα αυτή εξισορροπείται από την σύντομη διάρκεια του άλμπουμ.

Αν κάτι μένει περισσότερο από το "Sleepwalking" είναι η εξαιρετική δουλειά που έχει γίνει στον τομέα της παραγωγής. Ο πλούσιος ήχος, οι άριστα δουλεμένες ενορχηστρώσεις και η ατμοσφαιρικότητα των συνθέσεων έχουν ως αποτέλεσμα ένα άλμπουμ που εγγυάται την απόλαυση της ακρόασης και τιμάει την δουλειά των συντελεστών του. Η Mariana Semkina είναι μια εργασιομανής και τελειομανής καλλιτέχνης και το κοινό μπορεί να είναι σίγουρο για την ποιότητα της δουλειάς της. Στο δια ταύτα - τις συνθέσεις δηλαδή - οι φίλοι των Iamthemorning θα μείνουν εξολοκλήρου ικανοποιημένοι και οι καινούριοι ακροατές μπορούν να ανακαλύψουν μια πολύ αξιόλογη ερμηνεύτρια. Ξεκάθαρα ικανοποιημένος θα δηλώσει και ο υπογράφων το κείμενο, με την υποσημείωση ότι μετά από μια σειρά άλμπουμ ξέρουμε πια τί να περιμένουμε. Δύσκολα θα ακούσουμε κάτι μέτριο αλλά και δύσκολα θα ακούσουμε κάτι με ψηλότερο ταβάνι.