Igorrr

Ο Gautier Serre γνωστός περισσότερο ως Igorrr κυκλοφορώντας το 2017 έναν από τους πιο ιδιότροπους και εντυπωσιακούς δίσκους της δεκαετίας, συνεχίζει ακάθεκτος το έργο του, ενισχυμένος από τις διθυραμβικές κριτικές όπου απέσπασε παγκοσμίως.

Τι συμβαίνει όμως στο νέο άλμπουμ;

Στο "Spirituality and Distortion" χρησιμοποιεί λίγο-πολύ τις ίδιες ακριβώς πατέντες. Δεν θα ακούσετε στα αλήθεια κάτι καινούριο και το νέο άλμπουμ –αν μου επιτρέπετε να πω κάτι τόσο τολμηρό- είναι σαφώς πιο εύπεπτο άκουσμα σε σχέση με το "Savage Sinusioid", του οποίου έχω πλέξει αρκετές φορές το εγκώμιο. Ο παράγοντας έκπληξη ως προς το ύφος τουλάχιστον, δεν υπάρχει. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι η Frank Zappική ασυνέχεια και ασυναρτησία του παρελθόντος δεν εξελίσσεται και τώρα σε ένα μουσικό ακανθώδες μεγαλείο.

Ο Igorrr βγάζει στη σύνταξη τους Dimmu Borgir, τους Septicflesh, τον Mike Patton, τον Aphex Twin και τον Goran Bregovic

Όταν λοιπόν έρχονται τέτοια σχήματα στο προσκήνιο, διαθέτοντας υπερχειλίζουσα έμπνευση με μια μουσική διασπορά, η οποία καλύπτει επαρκώς ένα εύρος από το baroque, τη βαλκανική μουσική, τα μπουζούκια, τις βουδιστικές ψαλμωδίες, την oriental, την disco, την ΕΒΜ, το breakcore μέχρι το black metal, το death metal, το progressive metal, το industrial, τα γαλλικά παραδοσιακά κλισέ με ακορντεόν και 8bit μοτίβα, μπορούμε να ισχυριστούμε με ασφάλεια κάποια πράγματα. Και πριν αρχίζω να λέω τα βαρύγδουπα, τονίζω ότι όλα αυτά τα είδη ο Γάλλος δεν τα παίζει διαδοχικά, αλλά καταφέρνει να τα ενσωματώσει όλα σχεδόν ταυτόχρονα.

Ο Igorrr, με συνοπτικές διαδοσίες, βγάζει στη σύνταξη καλλιτέχνες σαν τους Dimmu Borgir ή τους Septicflesh ή τον Mike Patton ή τον AphexTwin, ακόμα και τον Goran Bregovic, καθιστώντας τους περιττούς, αφού ήρθε η ώρα τους να δώσουν τη σκυτάλη σε νέες μπάντες, οι οποίες ακόμα (ή προς το παρόν τουλάχιστον) λειτουργούν περισσότερο με γνώμονα τη δημιουργικότητα και λιγότερο με κίνητρο τις συμβατικές τους δεσμεύσεις και την καλλιτεχνική τους βιωσιμότητα για να παραμείνουν σχετικοί. Επομένως, το άκουσμα του Igorrr είναι τολμηρό και ασυνήθιστο.

Ο Γάλλος Gautier Serre είναι ένας νέος Ναπολέων, που προσπαθεί να ενώσει μουσικά ολόκληρο τον κόσμο

Η μουσική αρτιότητα, η παραγωγή, η ενορχήστρωση, η δημιουργικότητα, η έμπνευση είναι όλα τόσο επιμελή και ολοκληρωμένα , ανήκοντας σε μια άλλη κλίμακα, όπου ελάχιστοί μουσικοί μπορούν να συναγωνισθούν καλλιτεχνικά. Επομένως δεν έχει σημασία να αναφερθώ σε λεπτομέρειες, όπως ότι συμμετέχει, για παράδειγμα, ο George "Corpsegrinder" Fisher των Cannibal Corpse σε ένα οκτάμπιτο death metal τραγούδι. Τα πράγματα είναι απλά.

Ο Γάλλος Gautier Serre είναι ένας νέος Ναπολέων, που προσπαθεί να ενώσει μουσικά ολόκληρο τον κόσμο. Ο Igorrr μπορεί να πάρει τα ηνία του metal πάνω του. Όπως με όλα στη ζωή, διασκεδάστε το όσο κρατήσει.