Zodiac

Sonic Child

Napalm (2014)
Από τον Κώστα Πολύζο, 15/09/2014
Ξεπεράστε το σοκ της καταγωγής της μπάντας και απολαύστε έναν δίσκο με μπόλικα στοιχεία παλιού rock που μας αρέσει
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Ξέρω πως ακούγεται σαν αστικός μύθος το να λες πως υπάρχει μια καλή σύγχρονη μπάντα  που παίζει blues / hard rock  από την Γερμανία. Όπως για παράδειγμα εκείνος που λέει πως οι υπόνομοι της Νέας Υόρκης είναι γεμάτοι από κροκόδειλους. Μόνο που, αντίθετα με το γεγονός πως κανείς δεν έχει δει κάποιον να σουλατσάρει αμέριμνος στα απόνερα των Νεοϋορκέζων, οι Zodiac είναι πέρα για πέρα πραγματικοί και κυκλοφορούν φέτος τον τρίτο τους δίσκο.

Μπορεί το εναρκτήριο "Who I Am" να ξενίζει και να μην είναι αντιπροσωπευτικό του συνολικού ήχου του δίσκου, αλλά η απαγγελία στην αρχή, η σχεδόν ambient αισθητική και τα εφέ στις κιθάρες είναι αρκετά χαλαρωτικά. Και εκεί που έχεις κάτσει και έχεις χαλαρώσει, έρχεται το "Swinging On The Run" να σε απογειώσει με την straight rock αισθητική και το μεγαλειώδες σε συναίσθημα τρίλεπτο solo στο τέλος. Τα "Sonic Child" και "Holding On" είναι καλά και cool hard rock τραγούδια, αλλά στο "Sad Song" είναι που βγαίνουν τα ξυράφια. Αν και μάλλον πρόκειται για μια απλή ακουστική μπαλάντα, η φωνή του Nick van Delft, οι στίχοι και το Gilmour-ικό solo σε βάζουν σε μια γλυκά στενάχωρη κατάσταση.

Το "Out Of The City" μοιάζει με λίγο άνευρους -κυρίως λόγω των φωνητικών- Hellacopters, ενώ το "A Penny And A Dead Horse" ανακατεύει τα blues με το rock ιδανικά. Στο πρώτο μισό ακούμε την blues-ίστικη κιθάρα και το slide και στη συνέχεια οι ταχύτητες ανεβαίνουν με ωραίο groove στα τύμπανα και σχεδόν western διάθεση στην κιθάρα. Το "Good Times" έχει μια φρέσκια αύρα με το funky θέμα του, στο οποίο η διάθεση του ακροατή θα αλλάξει εκ νέου στο μέσο του τραγουδιού με την ωραία μελωδία στην κιθάρα πριν μπει το φρενήρες solo. To "Rock Bottom Blues" μπορεί να ξεκινάει ως μια bluesy down-ιάρικη σύνθεση, αλλά στο τέλος οι ρυθμοί ανεβαίνουν και σε κερνάει ένα «πικάντικο» δυνατό solo με μπόλικο wah-wah. Τα "Just Music" και "Shine" ακούγονται αρκετά φρέσκα και ευχάριστα, ενώ η παράδοση των ωραίων διασκευών συνεχίζεται και σε αυτόν τον δίσκο με το "Not Fragile" των Bachman-Turner Overdrive.

Τελικά οι Zodiac κατάφεραν και κυκλοφόρησαν πάλι μια πολύ αξιόλογη δουλειά. Μπορεί η ερμηνείες του Nick να είναι κάπως «συγκρατημένες», αλλά το "Sonic Child" δεν παύει να έχει πολύ σωστή και «ζεστή» παραγωγή, φίνες κιθάρες, ωραίο εξώφυλλο και πάνω από όλα κάμποσα πολύ καλά τραγούδια. Οπότε δεν έχετε δικαιολογίες για να μην ασχοληθείτε μαζί τους.
  • SHARE
  • TWEET