Witherscape

Ειλικρινά, μου ήταν τόσο ευχάριστη όσο και αναπάντεχη έκπληξη το περσινό εξαιρετικό ντεμπούτο των Σουηδών Witherscape. Δεν είναι ότι δεν εκτιμούσα τον έμπειρο Dan Swano. Τουναντίον, δίσκους όπως το "Crimson" των Edge Of Sanity τους τοποθετώ πολύ ψηλά στο μεταλλικό στερέωμα. Ούτε είναι πως με ενόχλησε η αυταρέσκεια του υπερφίαλου μουστακιού του Ragnar Widerberg, συνοδοιπόρου του στους Witherscape. Το θέμα είναι απλά πως μια νέα μπάντα με καλογυαλισμένο ήχο που πατάει σε Opeth και Amorphis... δεν μπορώ να πω ότι με προκαταβάλλει για κάτι που θα λιώσω. Καθαρά θέμα προσωπικού γούστου και διάθεσης τη δεδομένη χρονική περίοδο του μουσικού μου timeline, τίποτα παραπάνω. Όταν, λοιπόν, ένας δίσκος υπερνικά τα προγνωστικά και στρογγυλοκάθεται στα ηχεία σου, τότε κάτι κάνει καλά. Πολύ καλά. Είναι εκείνο το αόριστο πραγματάκι που αποκαλούμε έμπνευση.

Και ενώ, όπως καταλαβαίνει κανείς από τα ανωτέρω, αναμένουμε με αγωνία τον δεύτερο δίσκο των Witherscape, μας πετάνε ένα παιχνιδάκι για να παίζουμε. Ένα νέο EP ονόματι "The New Tomorrow" με πέντε συνθέσεις. Ένα καινούργιο κομμάτι, ένα ημι-καινούργιο κομμάτι και τρεις διασκευές. Το ομώνυμο τραγούδι της κυκλοφορίας δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις συνθέσεις που αγαπήσαμε στο "The Inheritance". Progressive metal που εναλλάσσει την οργή με τη μελωδία. Ωσάν σύνθεση ενός πιο συμβατικού Akerfeldt, με κιθαριστικές ιδέες που θα μπορούσε να είχε σκαρφιστεί ο Michael Romeo, το "The New Tomorrow" σε περίπτωση που βρίσκεται στον επόμενο δίσκο τους θα είναι από τις στιγμές που θα ξεχωρίζουν. Μόνη ένστασή μου είναι το απότομο τελείωμά του. Πριν πάμε στις διασκευές, να κάνουμε ένα άλμα στο τελευταίο τραγούδι, "Dead For Another Day", το οποίο δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ολική επαναδιαπραγμάτευση του "Dead For A Day" από το ντεμπούτο. Μας ξεδιπλώνεται η απαλή του πλευρά και αναδεικνύονται οι μελωδίες που ήταν κρυμμένες πίσω από τα brutal φωνητικά της original σύνθεσης.

Όσον αφορά στις διασκευές, βγάζω στους Witherscape το καπέλο. Όχι τόσο για την εκτέλεση (εκεί πέτυχαν ένα στα τρία), όσο για την επιλογή. Όταν επιλέγεις να διασκευάσεις από το ντεμπούτο των Αμερικανών Warrior τότε σου αξίζουν συγχαρητήρια –έστω και αν σκότωσαν όλη την true μαγεία στην απόπειρα να κάνουν δικό τους το "Defenders Of Creation". Το σημαντικό είναι ότι έστρεψαν έστω και λίγα βλέμματα προς τη μεριά της αδικημένης αυτής heavy metal μπάντας. Δεύτερη απόπειρα το "A World Without Heroes" από έναν από τους πλέον παραγνωρισμένους δίσκους των Kiss. Φανταστείτε ότι ο δίσκος στον οποίον βρίσκεται, το "Music From The Elder", πάτωσε τόσο πολύ εμπορικά που δεν βγήκαν καν σε περιοδεία για να τον προωθήσουν, για πρώτη φορά στην ιστορία τους. Τολμηρή επιλογή, λοιπόν, άσχετα αν πίσω από τα ακριβά πετάλια και τη σύγχρονη παραγωγή χάθηκε όλη η 80-ίλα που έκανε αυτήν τη σύνθεση πραγματικά αξιόλογη. Η τρίτη διασκευή προέρχεται, επίσης, από ένα άλμπουμ που θεωρείται αποτυχημένο. Πρόκειται για το "Turbo" των Judas Priest και την καλύτερη, ίσως, σύνθεσή του, το "Out In The Cold". Το τραγούδι ταίριαξε γάντι στους Witherscape και έτσι προέκυψε μια πολύ δυνατή διασκευή που έχει να δώσει πράγματα πλάι στην αρχική εκδοχή και αξίζει να ακουστεί από κάθε λάτρη των Priest.

Αυτά τα ολίγα, λοιπόν, από το μουσικό όχημα των κυρίων Dan Swano και Ragnar Widerberg, το οποίο, όπως όλα δείχνουν, ήρθε για να μείνει στα μουσικά δρώμενα του σκληρού ήχου. Εμείς, πάντως, το θέλουμε στη ζωή μας.