Winterfylleth

Την τελευταία δεκαετία είναι δεδομένο ότι οι Άγγλοι κάνουν μια σοβαρή προσπάθεια να δημιουργήσουν μια αξιόλογη black metal σκηνή. Οι Winterfylleth είναι μια από τις μπάντες που απαρτίζουν αυτή τη σκηνή και επανέρχονται μετά από δύο χρόνια, προσπαθώντας να μας μαυρίσουν την ψυχή, με μια έντονη διάθεση μελαγχολίας.

Έχει ξαναγραφτεί ότι σε έναν χώρο που έχουν παιχτεί πολλά, είναι δύσκολο να τραβήξεις το ενδιαφέρον πάνω σου. Αν θες να το κάνεις, χρειάζεται είτε να διαφοροποιηθείς ηχητικά, είτε αυτό που θα κάνεις να έχει αυτά τα χαρακτηριστικά που θα προσελκύσουν το ενδιαφέρον του οπαδού. Οι Winterfylleth επιδιώκουν να πετύχουν στη δεύτερη κατηγορία.

Το "The Threnody Of Triumph" είναι ένα άλμπουμ που δημιουργεί μια ατμόσφαιρα και ένα κλίμα που αναπαράγεται πιο εύκολα τους χειμερινούς μήνες. Αυτό που κάνουν οι Άγγλοι είναι να παίρνουν τις αρχέγονες black metal φόρμες, τις φιλτράρουν άλλοτε μέσα από ατμοσφαιρικά και άλλοτε από πιο θυελλώδη σημεία (βλ. blastbeats), προσθέτουν κάποια folk στοιχεία, ακουστικά μέρη και ενίοτε ενσωματώνουν μια post προσέγγιση όταν θέλουν να μεταφέρουν ένα κλίμα εγκατάλειψης. Συγκριτικά με τις προηγούμενες δουλειές τους θα έλεγα πως δεν παρατηρούνται σημαντικές διαφοροποιήσεις.

Το άλμπουμ ξεκινάει με το κατά βάση επιθετικό "A Thousand Winters" και συνεχίζει να κρατάει το ενδιαφέρον του ακροατή με το επίσης πολύ καλό και με έντονη folk διάθεση, "The Swart Raven", όπως και με το γεμάτο νοσταλγία "Æfterield-Fréon", το ταξιδιάρικο "A Memorial" με το χαρακτηριστικό riff-σιδηρόδρομο, αλλά και το κορυφαίο ίσως του άλμπουμ, "The Glorious Pain", και το ακουστικό "Home Is Behind".

Ο δίσκος περιέχει πολλά στοιχεία παλιομοδίτικου black metal, με αρκετές μελωδίες και αργά περάσματα, μπολιασμένα με μια folk αισθητική, αλλά και με ακουστικές συνθέσεις, δημιουργώντας μια αίσθηση μελαγχολίας και νοσταλγίας. Γενικότερα το άλμπουμ ακούγεται ευχάριστα και κυλάει εύκολα. Το αρνητικό του στοιχείο είναι ότι από ένα σημείο και μετά αρχίζεις να αισθάνεσαι μια επανάληψη, τόσο στις ιδέες όσο και σε συνθετικό επίπεδο. Είναι αυτό που μετριάζει το ενδιαφέρον για το δίσκο.

Το "The Threnody Of Triumph" είναι ένα τίμιο άλμπουμ που το ακούς με ευχαρίστηση, αλλά του λείπει το κάτι παραπάνω που θα μας ανάγκαζε να του δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή, ενώ παράλληλα θα ανέβαζε τους Άγγλους ακόμα περισσότερο στην εκτίμησή μας.