Viza

Made In Chernobyl

Architects Of Melody (2010)
Από τον Άλκη Κοροβέση, 24/11/2010
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Τους γνωρίσαμε το καλοκαίρι όταν άνοιξαν για τον πολύ Serj Tankian και κατά γενική ομολογία εντυπωσίασαν με την εμφάνισή τους. Οι Viza (πλέον) αποτελούνται από 9 άτομα, με κύριο χαρακτηριστικό τις αρμένικες ρίζες τους, τα οποία επιχειρούν μέσω της μουσικής τους να συνδέσουν το rock με ήχους από χώρες της Ανατολής μέχρι και τα Βαλκάνια. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο και το όνομά τους, που υποδηλώνει ακριβώς αυτό, ότι αποτελούν το απαραίτητο συστατικό για αυτή την ένωση. Πόσο το έχουν καταφέρει μέχρι στιγμής δε μπορώ να γνωρίζω. Αυτό που ξέρω, ακούγοντας το "Made In Chernobyl", είναι ότι τουλάχιστον σε αυτό το δίσκο η συνταγή πέτυχε και με το παραπάνω.

Δεν είναι τυχαίο το ότι ο Serj τους επέλεξε για την εταιρία του, τη Serjical Strike, μιας και είδε σε αυτούς κάτι το ξεχωριστό, μια ελπίδα για τη rock -και όχι μόνο- μουσική. Και στο "Made In Chernobyl" είναι ευδιάκριτο αυτό το ξεχωριστό στοιχείο που διακρίνει τους Viza, ο επιτυχημένος συγκερασμός του δυτικού ήχου με την ανατολίτικη κουλτούρα. Σαφώς και δεν ξεκίνησαν από το μηδέν σε αυτήν τους την προσπάθεια, καθώς είναι εμφανείς οι όποιες επιρροές τους από σχήματα όπως οι System Of A Down, οι Gogol Bordello και οι Kultur Shock. Ωστόσο, είναι αναγκαίο να βασιστούν κάπου, ούτως ώστε να μπορέσουν να δώσουν ακόμα μεγαλύτερη  ώθηση στο είδος και να το εμπλουτίσουν με ακόμα περισσότερα στοιχεία, κάνοντας χρήση του ούτι και ενός παραδοσιακού αρμένικου οργάνου, του duduk.

Κορυφαίες στιγμές του δίσκου είναι τα τέσσερα πρώτα κομμάτια του, "Trans-Siberian Standoff", "My Mona Lisa", "Viktor" και "It's All Wrong", ενώ στο ένα εξ αυτών έχουμε και τη συμμετοχή του Serj, ο οποίος πραγματικά το απογειώνει, αν και ίσως λόγω αυτής της συμμετοχής σε σημεία φέρνει στο νου το "Boom" των System Of A Down. Και ερχόμαστε στο σημείο που κατα την άποψή μου υστερούν ελαφρώς οι Viza, τα φωνητικά. Προσωπικά, όταν και τους είχα δει το καλοκαίρι, μου είχαν αφήσει εξαιρετική εντύπωση ως σύνολο, αλλά τα φωνητικά του δικού μας K’noup δε φάνταζαν κάτι το ξεχωριστό. Αν και στο δίσκο είναι σαφώς καλύτερα, δεν έχουν ένα προσωπικό στίγμα, όπως πχ -για να μην αναφέρω και πάλι τον Serj- του Eugene των Gogol Bordello, και ακούγονται όπως θα περιμέναμε σε ένα rock/metal σχήμα - και οι Viza είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Δε θα με χαλούσε ίσως ακόμα κι αν άκουγα κάποια ελληνικά στοιχεία στη φωνή του.

Συνολικά έχουμε να κάνουμε με μια εξαιρετική πρόταση σε όσους αρέσκονται στο rock βουτηγμένο στα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή. Εμένα προσωπικά μού κίνησαν την περιέργεια να ασχοληθώ και με την υπόλοιπη δισκογραφία τους. Πραγματικά δώστε του μια ευκαιρία αν τα σχήματα που ανέφερα παραπάνω σας κάνουν κλικ, ειδάλλως εμπιστευτείτε την κρίση του Serj Tankian. Σε κάθε περίπτωση, προσπαθήστε να μην τους αγνοήσετε.
  • SHARE
  • TWEET