Vidunder

Δεύτερη δουλειά για τους Σουηδούς Vidunder με τις προφανέστατες '70s rock αναφορές και ήρθε καθώς φαίνεται η ώρα να εξελίξουν την ωμή συνθετική απλότητα του ντεμπούτου τους. Ο δίσκος βγάζει αυτή την ζεστασιά που μόνο μια αναλογική ηχογράφηση μπορεί να προσφέρει ενώ και η παραγωγή του Emil Isaksson εξυπηρετεί πλήρως το ύφος τους.

Σημαντικό αρωγό στην εξέλιξή τους έπαιξε σίγουρα η μονιμοποίηση του Johannes Cronquist στα πλήκτρα -και η κατά συνέπεια εκτενέστερη χρήση τους- που έκανε πιο πλούσιο τον ήχο τους, αλλά και ακόμα πιο ρετρό. Αν και οι βασικές δομές δεν έχουν πειραχτεί, σίγουρα οι περισσότερο περίτεχνες ενορχηστρώσεις έχουν προσθέσει βάθος, ενώ πλέον και οι όποιες ψυχεδελικές αναφορές είναι εμφανείς. Έχει επιπλέον δοθεί αρκετός χώρος στο να αναπτυχθούν οι μελωδίες ενώ υπάρχουν και αρκετά σημεία στα οποία επιδίδονται σε πειραματισμούς και τζαμαρίσματα.

Το εναρκτήριο "Gone With Dawn" ξεχειλίζει από ενέργεια η οποία πηγάζει από το anthemικό ρεφρέν, την στιβαρή ρυθμική του ραχοκοκαλιά και την ωραία φωνή του Martin Prim. Η ενέργεια διατηρείται και στα up tempo "Son Of Every Lie" και "Phoenix Cluster" με ωραίες κιθάρες και ανεβαστικούς ρυθμούς. Το ορχηστρικό "Kalhygge" που ακολουθεί θα αποτελέσει ένα ταξιδιάρικο τραγούδι με πρωταγωνιστή τα πλήκτρα που ψυχεδελιάζουν πολύ τον ήχο. Το "The Owl" περιβάλλεται από ένα πέπλο μυστηρίου που δημιουργεί η στοιχειωμένη μελωδία, είναι αρκετά heavy και με πολύ καλή εξέλιξη.

Οι garage επιρροές θα εκφραστούν στο "In And Out Of Mind", για να ακολουθήσουν οι απλές, αλλά πιασάρικες φόρμες του "Twisted Faces" που φέρνουν στο μυαλό παλιούς Hellacopters. Τα δύο καλύτερα τραγούδια θα έρθουν στο τέλος και θα είναι εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους. Το "Soon Gone" θα αποτελέσει έναν Graveyard-ικο πονεμένο και χαμηλών ταχυτήτων ύμνο, με έξοχη ερμηνεία  από τον Prim. Το ομώνυμο θα κλείσει ιδανικά τον δίσκο με την κιθάρα στην αρχή να ακούγεται σαν σειρήνα που σε καλεί να δώσεις την δέουσα προσοχή στην πενιά. Το άσμα ροκάρει με στιβαρό ρυθμό, έξοχα σόλο και τα έξι λεπτά που διαρκεί περνάνε σαν νεράκι.

Οι Vidunder λοιπόν μας παρέδωσαν έναν δίσκο στον οποίο δεν ντρέπονται να μας παρουσιάσουν πολυποίκιλα ηχητικά τοπία και που επ’ ουδενί λόγω δεν έχουν διάθεση να κρύψουν την ρετρό αισθητική τους. Το "Oracles And Prophets" έχει τη μαγκιά να κουβαλάει πάμπολλες επιρροές τις οποίες όμως ο ακροατής δύσκολα θα μπορέσει να τις συνδέσει με συγκεκριμένα συγκροτήματα, δείχνοντας έτσι πόσο καλά τις έχουν αφομοιώσει. Οι θιασώτες της vintage rock σκηνής -παλιοί και νέοι- θα βρουν μια δυνατή κυκλοφορία εδώ.