Vespero

Το να παίξεις space rock είναι ίσως το πιο εύκολο βήμα για να αποκτήσεις αναγνωρισιμότητα στον χώρο του prog. Ίσως γιατί υπάρχει ένα φανατικό κοινό, ίσως γιατί το γενικότερο χάσιμο και οι αόριστοι ατμοσφαιρικοί ήχοι είναι εύκολοι στη δημιουργία τους και άνετοι στην κατάποσή τους. Για αυτόν τον λόγο όμως είναι και πολύ δύσκολο να ξεχωρίσει πραγματικά κάποιος από τη μάζα των «ανταγωνιστών» του. Για ποιόν λόγο τα λέμε όλα αυτά; Για κανέναν απολύτως, αφού οι Ρώσοι Vespero ΔΕΝ παίζουν space rock.

Εντάξει, αυτό δεν είναι 100% αλήθεια. Στην πραγματικότητα είναι περισσότερο ψέμα από ό,τι αλήθεια αλλά έπρεπε με κάποιον εμφατικό τρόπο να γίνει σαφές ότι αυτό που παίζουν οι Vespero είναι πολύ μεγαλύτερο από ό,τι ένα παρακλάδι του prog ή ακόμα και το prog το ίδιο μπορεί να καλύψει. Η ψυχεδέλεια είναι εξίσου παρούσα, η Canterbury-κή jazz αλίμονο, πολλοί θα αναγνωρίσουν έναν jam χαρακτήρα και κυρίως τα δειλά new age βήματα του Βαγγέλη Παπαθανασίου ή του Mike Oldfield όταν αυτά συνάντησαν τη folk μουσική, ενώ θα ορκιζόταν κανείς ότι πολύ αραιά διακρίνει και στοιχεία από το ιταλικό progressive των '70s ίσως στον κοινό τρόπο που επεξεργάζονται κάποιες επιρροές κλασικής μουσικής στον ήχο τους (η μεγάλη παράδοση της μαμάς Ρωσίας;). Εξάλλου εδώ δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με την κλασική (όσο και επιτυχημένη) συνταγή του groovy μπάσου και των πολλαπλών στρώσεων πλήκτρων. Το φλάουτο (ενός λεπτού σιγή για τους παλιούς καλούς Ozric Tentacles πριν συνεχίσουμε), το μαντολίνο, το τσέλο, το σαξόφωνο ή το ακορντεόν συμμετέχουν όλα οργανικά όταν αποφασίσουν (μετρημένα πάντως) να εμφανιστούν.

Σκοπός της κυκλοφορίας όπως φαίνεται από τον τίτλο του άλμπουμ αλλά και τους τίτλους των συνθέσεων είναι η, σε πραγματικό χρόνο, βιωματική εμπειρία ενός ανήσυχου ύπνου, αφού το κάθε τραγούδι είναι (υποτίθεται) και μία μετάβαση προς την πέμπτη πρωινή ώρα εν μέσω ενός ταραχώδους κυρίως αλλά και ήρεμου ενίοτε περιβάλλοντος. Το πρόσταγμα ενός τέτοιου εγχειρήματος είναι η πολύ καλή και φυσική ροή, τόσο από σύνθεση σε σύνθεση όσο και κατά τη διάρκειά τους. Και αυτό είναι που οι Vespero μετατρέπουν και στο μεγαλύτερο πλεονέκτημά τους. Χωρίς να στερούνται φαντασίας στο παίξιμό τους και περιπέτειας στις μουσικές εναλλαγές τους, το στοιχείο που περισσότερο διακρίνεται στο "Fitful Slumber Until 5 A.M." είναι ότι είναι ένα σύνολο που, όσο κι αν αναγνωρίζει τα επί μέρους κομμάτια που το αποτελούν, ουσιαστικά δεν μπορεί να διαιρεθεί σε αυτά. Τόσο το καλύτερο αφού το αποτέλεσμα είναι ένα συναρπαστικό άκουσμα.