Various Artists

Επάνω στο άπαν το λευκό, μπορείς πάντοτε να χρωματίζεις όλες τις αισθήσεις, τις παρορμήσεις, τις ηχητικές περιπλανήσεις. Για τον γλύπτη Φιλό (Φιλόλαος Τλούπας) η λευκή επιφάνεια αποτελούσε πρόκληση, πιστεύοντας ότι μόλις κάποιος της προσθέσει ένα «πράσινο μήλο», εκείνη αμέσως αλλάζει χρώμα. Περί αυτής της «αλλαγής» ραψωδεί το λευκό ετούτο κάλεσμα μιας χθονίας μουσικής λιτανείας, γινομένης στο βάθος του χρόνου, εξερχομένης εκ του ζόφου, που «βιῶν ἐν εἰρκτῇ», όπως ονομάζεται η συλλογή, διεγείρει στην επιθυμία μας να περιηγηθούμε στους παραλίμνιους ποταμούς της.

Υποβλητικό, όπως άλλωστε μας συνηθίζει η εταιρεία εἰρκτῇ, με το εκλεπτυσμένο γούστο και την αδιαπραγμάτευτη ταυτότητά της, μέσα στην απλότητα, τον μινιμαλισμό και την αφαιρετικότητα, το box περιλαμβάνει 3 LP, 1 single 7" και πολυσέλιδο booklet. Ψαύει την τραχύτητα του ήχου, ο οποίος, πρωτόγονος και για πολλούς πρωτόγνωρος, εξιστορεί την ψυχική εντροπία με τον πιο έξοχο τρόπο. Τοποθετεί τις 28 ανυπότακτες μελωδίες της συλλογής στο σχιζοφρενές λευκό χρώμα, βασικό και κύριο αυτής της δουλειάς, ώστε υπό το βλέμμα της καλαισθησίας να περιηγηθούμε στο άκουσμά της.

Αφ' ενός χρίει την εντύπωση πως το λευκό είναι το χρώμα της ασθενείας, το χρώμα της εσωτερικής διάφραξης. Αφ' ετέρου όμως, θυμίζει πως το λευκό υποδηλώνει την καθαρότητα, την πνευματική διαύγαση, και ό,τι υποδέχεται στον καμβά του, το φωτίζει, το αναγεννά και το αποδίδει στο διηνεκές. Η διαπεραστικότητα λοιπόν αυτού του χρώματος, μάς υποδέχεται στην «φυλακή» (εἰρκτῇ) της ενθύμησης, όπου η αναλλοίωτη -από την ανεμοθύελλα του χρόνου- μουσική δημιουργία ανοίγει τα βαριά της σίδερα και μάς καθίζει στο συμπόσιο συνθέσεων του dark, experimental, minimal pop, synth punk, new wave ήχου. «Η κάθε πλευρά (α-η) αναδεικνύει κι ένα διαφορετικό μουσικό ρεύμα, φανερώνοντας ταυτοχρόνως και όλη την πορεία του label μέσα στα οχτώ χρόνια ύπαρξής του», μας λέει η ομάδα της εἰρκτῇ.

Στην ανοχύρωτη αυτή «φυλακή» συναντούμε άλλοτε τις γνώριμες φυσιογνωμίες των Clown, Chapter 24, Film Noir, Χωρίς Περιδέραιο, Αντί..., Common Sense, Metro Decay, Ήταν Είναι και Θα Είναι, Slow Motion, Plastic Dolls, Femmes Fatales, Not 2 Without 3, κι άλλοτε τους Κρυπτογράφημα, A Bit Later, Hobbit, Ausschwitts, Συσκευή Νεκρού Ανθρώπου, Επιπτώσεις, Ανυπόφοροι, Houvi, On Purpose, Φυσιολατρικός Σύλλογος, Stranded Particles Y-R, Έγχρωμο Γάλα.

Οι ακυκλοφόρητες (πλην εκείνης του Alexandros) ηχογραφήσεις της περιόδου '82 - '94, συρρέουν για να διακηρύξουν πως η ζωή, σαν ένα δένδρο, ορθώνει το μισό της σώμα, τα κλαδιά, τα άνθη της στην φαινομενική μας επιφάνεια, ενώ απλώνει το άλλο της μισό, τις ρίζες της, στην αφάνεια. Όλες τους σχηματίζουν την «αποτύπωση των επί μέρους πρισμάτων μιας απόκοσμης ηχητικής πραγματικότητας», όπως εξηγεί η ομάδα της εἰρκτῇ. Η παρούσα συλλογή πρωτίστως αποπνέει την αύρα του «απελευθερωτικού (...) εγκλεισμού» ως όραμα, ως φαντασία, ως κατάσταση, αποτελεί όμως και μια σημαντική μουσική ιστορική καταγραφή όλων όσων δεν μπόρεσαν να ενηλικιωθούν, ιχνογραφώντας την φιγούρα τους στον χρόνο.

Η «βιῶν ἐν εἰρκτῇ», ζωγραφίζει, άλλως πώς, την ένταση του ακαθόριστου, την σημασία των «έναρθρων ιδιοδιανυσμάτων», την ενατένιση «ρυθμικών συσπειρώσεων», όπως αναφέρει το εισαγωγικό σημείωμα του πολυσέλιδου ενθέτου. Δεν εξέρχεται στο παρόν, αλλά μας ψιθυρίζει από το παρελθόν, πάντοτε βιώσα ἐν εἰρκτῇ, για να την κρυφοκοιτάξουμε στον δικό της κόσμο, όπου και πρέπει να παραμείνει. Δεν ψάχνει την εξωτερική διάπλαση, αλλά την εσωτερική έμπνευση, μέσα στο χάος της απομόνωσής της. Η «βιῶν ἐν εἰρκτῇ» αποτελεί την λευκή επιφάνεια επάνω στην οποία μάς περιμένει να τοποθετήσουμε το «πράσινο μήλο» της δικής μας απομόνωσης, σ' ένα σύμπαν που διαρκώς μετασχηματίζεται, καταστρέφοντας τους ζωοποιούς πολλαπλασιασμούς του.