Όποτε φιλοτιμηθεί να γράψει καμιά αράδα, κυρίως έχει να κάνει με το ευρύτερο φάσμα του σύγχρονου punk-rock, αλλά δε θα ντραπεί να κάνει τον ειδήμονα σε πολλαπλά ταμπλό, για τα οποία δεν ξέρει σχεδόν...
Καλώς ή κακώς η indie τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει και αλλάζει. Γίνεται χαρούμενη και πολύχρωμη. Οι Vampire Weekend είναι από τα παιδιά αυτής της γενιάς, μιας γενιάς που τείνει στην pop.
Πριν μπω στο ψητό θα πρέπει να ξεκαθαρίσω κάτι. Όταν ακούσεις πρώτη φορά τους Vampire Weekend μπορεί να σου φανούν αδιάφοροι και άκρως βαρετοί. Υπάρχουν όμως κάποιες προϋποθέσεις που πρέπει να τηρηθούν καθώς τους ακούς. Σε ηλιόλουστες μέρες, γρασίδια και νεραϊδόσκονη πρέπει να τρέχει ο λογισμός σου. Αερόστατα, προβατάκια και χυμός ανανά είναι τα συνοδευτικά για την απολαυστική ακρόαση του δίσκου αυτού.
First things first, το "Contra" σίγουρα δεν είναι καλύτερο του ντεμπούτου τους. Αν έχεις ακούσει το ομώνυμο ξέρεις τι να περιμένεις, διότι ο διάδοχος του βαδίζει στα ίδια μονοπάτια και δεν θα ακούσεις κάτι καινούργιο. Το στιλ του ήχου τους παραμένει πολυεθνικό και είναι εφάμιλλο του μπερδέματος των διαφορετικών κουλτούρων που επικρατεί στην Νέα Υόρκη από την οποία μας έρχονται οι Vampire Weekend.
Πατώντας το play, η εναρκτήρια τριάδα του "Ηorchata", "White Sky" και "Holiday" σου αφήνει μια γλυκιά, ανέμελη αίσθηση, ώσπου το "California English" θα σου κόψει λίγο τη φόρα, φέρνοντας σου στο μυαλό κάτι από Animal Collective (Θεός φυλάξοι !). Το "Taxi Cab" στην συνέχεια θα σε χαλαρώσει και το "Run" θα σε βάλει στο κλίμα για τα δύο επόμενα κομμάτια που αποτελούν τα χιτάκια του δίσκου, "Cousins" και "Giving Up The Gun".
Θα έλεγε κανείς πως το "Cousins" είναι ό,τι ήταν και το "A-Punk" του ντεμπούτου τους, το πιο χoρευτικό και ανεβαστικό κομμάτι του δίσκου δηλαδή, ενώ το "Giving Up The Gun" φαίνεται να έχει όλα τα προσόντα να ενταχθεί σε μία τυπική playlist ραδιοφώνου. Το βίντεο κλιπ του μάλιστα παρουσιάζει και κάποιο ενδιαφέρον, μιας που κάνουν την εμφάνισή τους διάφοροι διάσημοι όπως ο Jake Gyllenhaal, o Lil' John, o RZA των Wu-Tang Clan κ.ά. Tα δύο τελευταία, όμως, τραγούδια μπορούν να χαρακτηριστούν λίγο έως πολύ αδιάφορα.
Εν ολίγοις, δεν μπορείς να είσαι βέβαιος αν οι Vampire Weekend ξέφυγαν από την indieκή κατάρα του «ο-πρώτος-μου-δίσκος-ήταν-φοβερός-αλλά-μετά-μόνο-πατάτες-ήξερα-να-γράφω», αλλά αυτό μάλλον το κομβικό τρίτο album θα μας το πει. Μέχρι τότε θα τους δώσουμε το benefit of the doubt, που λέμε στο χωριό μου, και θα προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι εννοεί ο ποιητής με τους στίχους του "Horchata".
Πριν μπω στο ψητό θα πρέπει να ξεκαθαρίσω κάτι. Όταν ακούσεις πρώτη φορά τους Vampire Weekend μπορεί να σου φανούν αδιάφοροι και άκρως βαρετοί. Υπάρχουν όμως κάποιες προϋποθέσεις που πρέπει να τηρηθούν καθώς τους ακούς. Σε ηλιόλουστες μέρες, γρασίδια και νεραϊδόσκονη πρέπει να τρέχει ο λογισμός σου. Αερόστατα, προβατάκια και χυμός ανανά είναι τα συνοδευτικά για την απολαυστική ακρόαση του δίσκου αυτού.
First things first, το "Contra" σίγουρα δεν είναι καλύτερο του ντεμπούτου τους. Αν έχεις ακούσει το ομώνυμο ξέρεις τι να περιμένεις, διότι ο διάδοχος του βαδίζει στα ίδια μονοπάτια και δεν θα ακούσεις κάτι καινούργιο. Το στιλ του ήχου τους παραμένει πολυεθνικό και είναι εφάμιλλο του μπερδέματος των διαφορετικών κουλτούρων που επικρατεί στην Νέα Υόρκη από την οποία μας έρχονται οι Vampire Weekend.
Πατώντας το play, η εναρκτήρια τριάδα του "Ηorchata", "White Sky" και "Holiday" σου αφήνει μια γλυκιά, ανέμελη αίσθηση, ώσπου το "California English" θα σου κόψει λίγο τη φόρα, φέρνοντας σου στο μυαλό κάτι από Animal Collective (Θεός φυλάξοι !). Το "Taxi Cab" στην συνέχεια θα σε χαλαρώσει και το "Run" θα σε βάλει στο κλίμα για τα δύο επόμενα κομμάτια που αποτελούν τα χιτάκια του δίσκου, "Cousins" και "Giving Up The Gun".
Θα έλεγε κανείς πως το "Cousins" είναι ό,τι ήταν και το "A-Punk" του ντεμπούτου τους, το πιο χoρευτικό και ανεβαστικό κομμάτι του δίσκου δηλαδή, ενώ το "Giving Up The Gun" φαίνεται να έχει όλα τα προσόντα να ενταχθεί σε μία τυπική playlist ραδιοφώνου. Το βίντεο κλιπ του μάλιστα παρουσιάζει και κάποιο ενδιαφέρον, μιας που κάνουν την εμφάνισή τους διάφοροι διάσημοι όπως ο Jake Gyllenhaal, o Lil' John, o RZA των Wu-Tang Clan κ.ά. Tα δύο τελευταία, όμως, τραγούδια μπορούν να χαρακτηριστούν λίγο έως πολύ αδιάφορα.
Εν ολίγοις, δεν μπορείς να είσαι βέβαιος αν οι Vampire Weekend ξέφυγαν από την indieκή κατάρα του «ο-πρώτος-μου-δίσκος-ήταν-φοβερός-αλλά-μετά-μόνο-πατάτες-ήξερα-να-γράφω», αλλά αυτό μάλλον το κομβικό τρίτο album θα μας το πει. Μέχρι τότε θα τους δώσουμε το benefit of the doubt, που λέμε στο χωριό μου, και θα προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι εννοεί ο ποιητής με τους στίχους του "Horchata".
ΣΧΕΤΙΚΑ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
