Valley Of The Sun

Τους γνωρίσαμε μέσα από το "The Sayings Of The Seers" (2011) και το κλασσικό hard rock τραγούδι "Riding The Dunes", τους εκτιμήσαμε ακούγοντας την διαφορετική χροιά στη φωνή του τραγουδιστή της μπάντας  Ryan Ferrier και τους καθιερώσαμε στις μουσικές μας επιλογές μέσα από το "Volume Rock" (2016) και τα αβυσσαλέα τύμπανα του Aaron Boyer. Φέτος, οι Valley Of The Sun δίνουν βάση στην εξέλιξη του ήχου και των στίχων τους κυκλοφορώντας το "Old Gods". Mέσω της καινούργιας σύνθεσης της μπάντας, στην οποία έχει προστεθεί το διαφορετικό μπάσο και πλήκτρα του Chris Sweeney και η κιθάρα του Josh Pilot, γίνεται μια διερεύνηση στο σημείο των καιρών μας, την ψυχεδέλεια.

Σε αντίθεση με την επιθετική εισαγωγή του "Volume Rock" μέσω του "Eternal Forever" αυτήν τη φορά η έναρξη ανήκει στο ομώνυμο κομμάτι του δίσκου διαπράττοντας μια μελέτη στη δύναμη του καθαριστικού riff και καθιστώντας μας σαφές πως σε αυτό το μουσικό εγχείρημα οι Valley Of The Sun θέλουν να  δώσουμε περισσότερο προσοχή.  Η μπάντα λοιπόν, από ένα κλασσικό hard rock συγκρότημα που γράφει μανιωδώς κομμάτια γεμάτα ενέργεια και rock 'n' roll διάθεση πίνοντας αλκοόλ και κάνοντας καταχρήσεις διαφόρων τύπων προσπαθεί να μεταλλαχθεί σε μια ομάδα ανθρώπων που παίζουν, γράφουν μουσική και στίχους προσπαθώντας να αποτυπώσουν τον εσωτερικό τους κόσμο μέσα στα κομμάτια, με αποτέλεσμα να έρχονται αντιμέτωποι με πτυχές του εαυτούς τους που είχαν παραμελήσει. Το "Dream Of Sands" και το "Into The Abyss" αποδίδει την αλλαγή του συγκροτήματος με τον πιο προφανή μελωδικό τρόπο, μιλά για την αγάπη του Ryan για την έρημο, περιγράφει την διαρκή του επιθυμία να βρίσκεται στον τόπο που κατακλύζεται από τον ζεστό αέρα βυθισμένος στην εκκωφαντική σιωπή της. Πρόκειται για ένα τραγούδι που ξεχειλίζει ευαισθησία και συναίσθημα μέσω των φωνητικών του, και psychedelic stoner rock ιδιοσυγκρασία, στοιχεία που δεν είμαστε συνηθισμένοι να διακρίνουμε στους Valley Of The Sun.

Η στιγμή του διαλογισμού ξεκινάει με το "Buddha Transcends" και τελειώνει με το "Shiva Destroys" το οποίο αναλαμβάνει να χωρίσει τον δίσκο σε δύο μέρη. Η προσπάθεια τους να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι και να ξεπεράσουν τις προσωπικές τους δυσκολίες είναι αξιοσέβαστη, όμως μας υπενθυμίζουν μέσα από τα δυναμικά τραγούδια που βρίσκονται εντέχνως μοιρασμένα μέσα στον δίσκο πως ακόμη διατηρούν τον θόρυβο που βγαίνει από τον Hiwatt καθώς και το set up του Aaron είναι ίδιο και ετοιμοπόλεμο.

"I hate slow songs" ούρλιαζαν οι Kyuss το 1992 και οι Valley of the Sun υπηρέτησαν την φράση αυτή δημιουργώντας το εκρηκτικό "Firewalker", που τεκμηριώνει πως η ταυτότητα του συγκροτήματος γράφει pure hard rock. Τις Queens Of The Stone Age επιρροές τους υπενθυμίζει το "Means The Same" που θα μπορούσε να ονομαστεί και C'est la vie καθώς αναφέρεται σε καταστάσεις που βρίσκονται πέρα από τον έλεγχο μας.

Το συγκρότημα μέσα από το "Old Gods" προτείνει ξεκούραση, περισυλλογή και καταφέρνει αυτή την φορά να χαραχτούν στην μνήμη του ακροατή οι μελωδικές ή ψυχεδελικές στιγμές τους. Το μόνο που μένει τώρα είναι να δούμε με την επιστροφή των Valley Of The Sun για συναυλίες στη χώρα μας το ερχόμενο φθινόπωρο, πως αυτή η αλλαγή τους θα αποτυπωθεί πάνω στη σκηνή. Ανυπομονώ.