Vallenfyre

Splinters

Century Media (2014)
Από τον Άλκη Κοροβέση, 19/05/2014
Οι Vallenfyre γουστάρουν να παίζουν old school death metal και το κάνουν καλά
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Όταν δεν προγραμματίζεις κάτι και αυτό έρχεται πιο φυσικά, το αποτέλεσμα είναι συνήθως εμφανώς καλύτερο. Κάπως έτσι γεννήθηκε και το "Splinters" των Vallenfyre. Η νεότερη μπάντα του Greg Mackintosh των Paradise Lost, που μετρά λίγα μόλις χρόνια ζωής, έφτασε κιόλας στο δεύτερο της δίσκο. Έναν δίσκο που προέκυψε αβίαστα, όπως ομολόγησε ο ίδιος ο δημιουργός του και αυτό είναι κάτι που φαίνεται εκ του αποτελέσματος. Αν στο "A Fragile King" οι Vallenfyre ήθελαν να πουν κάτι, στο "Splinters" το δηλώνουν ευθαρσώς και δεν κρύβονται. Γουστάρουν να παίζουν old school death metal και το κάνουν καλά.

Σε αντίθεση με το "A Fragile King", το "Splinters" έχει μια μεγαλύτερη ποικιλία όσον αφορά τις επιρροές του. Έχουμε το κλασικό old school death metal που γνωρίσαμε στο πρώτο άλμπουμ με μπόλικες δόσεις doom-ίλας και grindcore.  Ορισμένα από τα lead που βρίσκονται στο δίσκο θα ξυπνήσουν μνήμες Paradise Lost, αλλά το αποτέλεσμα είναι κάτι που απέχει ξεκάθαρα από το gothic metal των τελευταίων. Ο ήχος εδώ είναι πολύ πιο ωμός, με τη βοήθεια του Kurt Ballou και η μπάντα δίνει την εντύπωση ότι έχει ηχογραφήσει ένα live σε studio. Ξεχωρίζουν τα πιο doomy "Bereft" και "Splinters", ενώ τα "Wolves Of Sin", "Scabs" και "Odious Bliss" κάνουν το πέρασμα σε πιο death metal ταχύτητες με τα "Instinct Slaughter" και "Thirst For Extinction" να το τερματίζουν.

Οι Vallenfyre εν έτει 2014 καταφέρνουν να ακουστούν τουλάχιστον 15 με 20 χρόνια πίσω και παρόλα αυτά να έχουν κάτι καινούριο να πουν. Στα αυτιά μου τουλάχιστον δεν ακούγονται σαν φτηνή κόπια μπαντών όπως οι Nihilist, οι Autopsy και οι Napalm Death, αλλά καταφέρνουν να βάλουν μια προσωπική πινελιά, τα lead του Mackintosh που τόσο αγαπήσαμε στους Paradise Lost, και τα οποία και εδώ θα τους ξεχωρίζουν. Το "Splinters" είναι ανώτερο του "A Fragile King" με την έννοια ότι είναι πιο συμπαγές και συγκροτημένο, πιο ακραίο, ενώ η μπάντα γενικότερα έχει οξύνει τα χαρακτηριστικά που διέκριναν τον προκάτοχο του. Στο "Splinters" θα βρεις αγνό, καθαρό. παλιομοδίτικο death metal με doom τζούρες που δεν χαλάνε καθόλου το τελικό αποτέλεσμα. Τουναντίον. Ας ελπίσουμε και σε τρίτη συνέχεια.
  • SHARE
  • TWEET