Time Collapse

Επαναλαμβανόμενη σύμπτωση παύει να είναι σύμπτωση και στην περίπτωση της εγχώριας προοδευτικής σκηνής, η συνεχιζόμενη προσφορά ποιοτικότατων κυκλοφοριών φαίνεται να αποτελεί πια κάτι παραπάνω από μια απλή συγκυρία. Οι ελληνικές μπάντες μοιάζουν να έχουν μάθει πια από τα λάθη του παρελθόντος, μπορώντας πλέον να αποδώσουν με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές σε κάθε τομέα, γεγονός που ευνοεί τα μάλα την ανάδειξη του ταλέντου που δεδομένα υπήρχε εξαρχής.

Έτσι, ουδεμία εντύπωση δεν πρέπει να μας προκαλεί πλέον η εμφάνιση νέων ανταγωνιστικών μπαντών, που παρουσιάζουν δισκογραφική δραστηριότητα σημαντικών αξιώσεων, με τους Time Collapse να αποτελούν μια τέτοια περίπτωση.

Με την αθηναϊκή μπάντα να έχει ιδρυθεί εδώ και κάτι λιγότερο από τρία χρόνια, το ντεμπούτο της έρχεται να μας παρουσιάσει την προσωπική της οπτική πάνω στον προοδευτικό ήχο, έχοντας ως βασικές ηχητικές σταθερές τους Tool, τις βαρύτερες στιγμές των Porcupine Tree, αλλά και μπάντες όπως οι King Crimson και οι πανταχού παρόντες Pink Floyd.

Σίγουρα, εντονότερα αντιληπτή γίνεται η επιρροή της Tool τεχνοτροπίας σε ό,τι αφορά τη δομή των συνθέσεων και τη φωνητική ερμηνεία του Χρήστου Πολίτη, η οποία χρωστάει πολλά στις φωνητικές διατριβές που έχει παρουσιάσει κατά καιρούς ο Maynard James Keenan. Ωστόσο, αν και δεδομένα το υλικό του δίσκου στερείται σχεδόν ολοκληρωτικά το στοιχείο της προσωπικότητας, εμφανίζοντας μια μπάντα που ακόμη συνθέτει δίχως να αμφισβητεί καλλιτεχνικά τις άρτιες επιρροές της, η συνοχή και το συνθετικό επίπεδο του "Night To Day" αποτελούν έναν μικρό αρτιστικό θρίαμβο.

Δουλεμένο εις βάθος και με ατμοσφαιρικές δυναμικές που διατυμπανίζουν ιδανικά την ανάμιξη του φωτός και του σκοταδιού που υπόσχεται ο τίτλος του, το άλμπουμ πραγματοποιεί ένα ταξίδι στα ενδότερα του ψυχισμού, με περίσσεια συναισθηματική ένταση και ουσιώδη τεχνοκρατική σμίλευση των συνθετικών δομών του. Παράλληλα, αν και υπάρχουν τα κομμάτια που μπορούν να ξεχωρίσουν και στεκούμενα μόνα τους, η ουσία του δίσκου κρύβεται στην ολοκληρωτική του εντρύφηση, μιας και μονάχα η πλήρης ακρόαση του μπορεί να φανερώσει το όραμα της μπάντας και το καλλιτεχνικό ταξίδι που οδήγησε στη δημιουργία του.

Προσωπικά, δηλώνω συγκρατημένα ενθουσιασμένος από τα όσα άκουσα σε αυτήν την πρώτη προσπάθεια των Time Collapse, παρόλο που το "Night To Day" έχει δεδομένα κάποιες μικρές αστοχίες στη ροή του (οι οποίες αφορούν κυρίως την προαναφερθείσα απουσία προσωπικού ήχου και ορισμένα κενά σημεία σε συγκεκριμένες συνθέσεις) για τις οποίες είμαι βέβαιος πως θα εξαλειφθούν στα επόμενα δισκογραφικά τους βήματα. Μέχρι τότε, η ακρόαση του δίσκου επιβάλλεται για όσους αναζητούν μια σοβαρή εναλλακτική σε παρόμοιο ήχο με εκείνο των Tool και των ύστερων Porcupine Tree, αλλά και σε εκείνους που ψάχνονται για νέες αξιόλογες προτάσεις στον προοδευτικό χώρο.

Μπορείτε να το ακούσετε εδώ.