Thunder

Οι Thunder είναι ομολογουμένως μια από τις πιο καλές αλλά και "ήσυχες" αγγλικές μπάντες. Η δράση τους ξεκινάει γύρω στα τέλη των 70's. Το πρώτο όνομα του group ήταν Nuthin' Fancy με αρχική σύνθεση τους Danny Bowes (φωνητικά), Luke Morley (κιθάρα), Mac Macenzie (μπάσο) και Chris Hussey (drums). Οι Bowes και Morley, τα -ουσιαστικά- ιδρυτικά μέλη, γνωρίστηκαν το 1975 στο Haderdasher's School του δυτικού Λονδίνου και από τότε συνάψανε μια μουσική "ερωτική" σχέση η οποία κρατάει μέχρι και σήμερα. Το συγκρότημα άλλαξε λίγο αργότερα το όνομα του σε Terraplane και κυκλοφόρησε λίγα singles και 2 εμπορικά albums τα οποία κινούνται σε pop/rock ύφος. Και τα δυο πέρασαν κάπως απαρατήρητα.

Γύρω στο 1989 αλλάζουν πάλι το όνομα του group σε Thunder με το οποίο πορεύονται μέχρι τις μέρες μας. Το 1990 είδε το φως της δημοσιότητας το πρώτο album τους "Back Street Symphony". Ένας εξαίσιος δίσκος βρετανικού rock/AOR/hard rock. Το album είχε παραγωγό τον κιθαρίστα των Duran Duran Andy Taylor ο οποίος 3 χρόνια πριν είχε κυκλοφορήσει τον πρώτο του δίσκο που ονομαζότανε "Thunder"! Οι Thunder πια άρχισαν να αποκτούν μεγάλη φήμη. Συναυλίες με ονόματα όπως οι ZZ Top, Quireboys, Iron Maiden κλπ τους γέμισαν από τότε με πολλές εμπειρίες που αποτυπώνονταν στα μετέπειτα albums τους τα οποία δημιουργήθηκαν σε σχετικά σύντομο διάστημα το ένα από το άλλο και τα οποία σημείωσαν και αυτά επίσης σχετικά μεγάλη επιτυχία. Δίσκο με δίσκο έδειχναν μια σταθερή βελτίωση. Κάπως έτσι και μετά από πολλές ανακατατάξεις στη σύνθεση της μπάντας, κρατώντας βέβαια τον βασικό κορμό των συνθετών Bowes και Morley, έφτασαν αισίως στην έβδομη δουλειά τους με τον ευρηματικό τίτλο "Τhe Magnificent Seventh". Αν κάποιος άκουγε προσεκτικά τη τελευταία δουλειά τους σίγουρα θα μπορούσε ν' αλλάξει το τίτλο σε "The Magnificent Five" αναφερόμενος στα πέντε πάρα πολύ ικανά μέλη που απαρτίζουν τη μπάντα τα τελευταία χρόνια.

Οι Thunder διανύουν αυτή τη στιγμή για μένα την πιο ώριμη περίοδο της ζωής τους. Χωρίς φανφαρονισμούς και κανιοβολισμούς έχουν κάνει μια πραγματικά εξαίσια δουλειά που θα ζήλευαν πολλοί συνάδελφοι τους. Μελωδικό, βρετανικό rock και hard rock ακούγεται από το εναρκτήριο κομμάτι "I Love You More Than Rock' n' Roll" μέχρι και το τελευταίο "One Fatal Kiss". Με τη σκέψη στους οπαδούς τους ανά τον κόσμο, αφού αυτοί αποτελούν την αιτία που ξαναενώθηκαν μετά από ένα μεγάλο διάλειμμα μουσικής σίγασης και υπάρχουν ακόμα, έφτιαξαν ένα album που σίγουρα νοερά θα τους το αφιερώσουν. Βέβαια κάθε μουσικά ώριμος οπαδός θα το δεχτεί με χαρά. Ο δίσκος δεν είναι ευκολοάκουστος. Θέλει αρκετή προσπάθεια για να εκτιμηθεί κατάλληλα. Δεν έχει περάσματα ή αλλαγές νεότερων progressive groups αλλά επειδή δεν έχει μοντέρνα εύπεπτα στοιχεία δεν μπορεί να ακουστεί από όλους. Ζήτω συγγνώμη από τις νεότερες γενιές αλλά θεωρώ ότι για να "καταλάβει" κάποιος το όλο feeling που αποπνέει ο δίσκος θέλει αρκετά χρόνια ποικίλων ακουσμάτων. Όλες οι συνθέσεις έχουν μια ποιητικότητα και ένα μελωδικό υπόβαθρο που σε καθηλώνει. Όλοι συμβάλλουν τα μέγιστα έτσι ώστε βγει το καλύτερο αποτέλεσμα και δίνουν το 100% του εαυτού τους για να πραγματοποιηθεί αυτό. Κανείς από τους "Magnificent Five" δεν υστερεί: Ο Danny Bowes σε ταξιδεύει με τη φωνή του, ο Luke Morley σε μαγεύει με τις μελωδίες του στην κιθάρα, ο έμπειρος Ben Matthews μαζί με τον Chris Child δίνουν με τα πλήκτρα και το μπάσο τους αντίστοιχα τον όγκο που χρειάζεται, ο Harry James είναι ο "μετρονόμος" του group. Σύμμαχος όλων των παραπάνω είναι ο πολύ καλός ήχος και η εξαίσια παραγωγή, στοιχεία που προσδίδουν πολλά συν στο δίσκο.

Οι οπαδοί των Thunder έχουν ήδη αποκτήσει τo album. Οι υπόλοιποι, και κυρίως οι οπαδοί του προαναφερθέντος μουσικού είδους, καλό είναι να προσέξουν τη συγκεκριμένη κυκλοφορία γιατί είναι σίγουρο ότι θα προσθέσουν στην συλλογή τους ένα πολύ καλό και ποιοτικό δίσκο.