Threshold

For The Journey

Nuclear Blast (2014)
Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 09/09/2014
Oι Threshold γράφουν μουσική χωρίς σκοπιμότητες και, μην εστιάζοντας στον προορισμό, δημιουργούν άλλο ένα υπέροχο ταξίδι
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Όταν πριν δυο χρόνια οι Threshold επέστρεφαν με το εντυπωσιακό "March Of Progress", επέλεξα να μιλήσω για δικαίωση. Δικαίωση για τους ίδιους που δεν το έβαλαν κάτω μετά τον θάνατο του τραγουδιστή τους, Mac, για την επαναφορά του Damian Wilson στη θέση του τραγουδιστή, αλλά και για τους οπαδούς τους που πάντα σιγοφώναζαν ότι πρόκειται για σπουδαία μπάντα. Δύο χρόνια αργότερα, το "For The Journey" αποτελεί το επιστέγασμα αυτής της επιστροφής και πλέον οφείλουμε να αναγνωρίσουμε την σπάνια αξιοπιστία που επιδεικνύει αυτή η μπάντα.

Μπορώ να σκεφτώ ελάχιστες μπάντες που στην πορεία τόσων χρόνων έχουν παρουσιάσει ανάλογη σταθερότητα σε δισκογραφικό επίπεδο με αυτή των Threshold. Κάνοντας μια αντιπαραβολή, οι Βρετανοί μου θυμίζουν μια κατηγορία ανθρώπων που μου είναι πολύ συμπαθητικοί, αυτών που διατηρούν ένα low profile στη ζωή τους, προτιμούν τις πράξεις από τα λόγια και δικαιώνονται μέσα από αυτές. Συνήθως, αυτό το προφίλ δεν χαρακτηρίζεται από κάποια εκθαμβωτική λάμψη και σπάνια συγκινεί όσους παρασύρονται από επιφανειακούς εντυπωσιασμούς, αλλά γνωρίζεις ότι μπορείς να τους εμπιστευτείς με κλειστά μάτια. Αυτή είναι και η ιστορία των Threshold εν ολίγοις.

Το "For The Journey" είναι εμφανές από την πρώτη ακρόαση πως είναι λιγότερο εντυπωσιακό από τον προκάτοχό του, όσο λιγότερο εντυπωσιακό είναι και το leading single και εναρκτήριο τραγούδι του άλμπουμ "Watchtower On The Moon" σε σχέση με το "Ashes". Όμως, η ποιότητά του είναι εφάμιλλη και μάλιστα στα 45 περίπου λεπτά της διάρκειάς του μοιάζει να έχει μεγαλύτερη συνοχή και ομοιογένεια. Για μια ακόμα φορά, η μουσική προσέγγιση κινείται στο άκρο του progressive metal που δεν έχει σχεδόν καμία καινοτομία ή κάποιον εντυπωσιασμό, παρά μόνον ουσία και συναίσθημα, αλλά είναι τεχνικότερο του μέσου όρου και δεν στέκεται σε απόλυτα συμβατικές δομές, για αυτό και εντάσσεται στο εν λόγω ιδίωμα. Ακόμα και τα δώδεκα λεπτά της πιο prog σύνθεσης του άλμπουμ "The Box" δεν αποτελούν κάποιου είδους άσκοπη επιμήκυνση, αλλά έχουν αρχή, τέλος και δομημένες μελωδίες που υπηρετούν την ίδια τη σύνθεση κι όχι τους μουσικούς.

Με εξαίρεση τα δύο προαναφερθέντα τραγούδια, οι υπόλοιπες έξι συνθέσεις κινούνται στην πλειονότητά του mid tempo ρυθμούς, με τις φωνητικές μελωδίες και κυρίως τα πολύ όμορφα refrain να αποτελούν την αιχμή του δόρατος σε κάθε περίπτωση. Το συνθετικό δίδυμο των Karl Groom και Richard West σε κιθάρα και πλήκτρα αντίστοιχα έχει κάνει εκ νέου πολύ καλή δουλειά, τόσο συνθετικά αλλά και εκτελεστκά, ο Damian Wilson είναι για μια ακόμα φορά ιδανικός στο ρόλο του ερμηνευτή, ενώ ο ευκρινής ήχος αναδεικνύει την ποιοτική δουλειά του rhythm section.

Προσωπικά αγαπημένα είναι το ατμοσφαιρικό "Autumn Red", το κάπως πιο up tempo "Turned To Dust" και το μελωδικό "The Mystery Show", ενώ φυσικά ξεχωρίζει και το "The Box" ως πιο περιπετειώδες, ενώ περιττή σύνθεση δεν μπορώ να πω ότι βρήκα στο άλμπουμ. Επίσης, για μια ακόμα φορά, αξίζει να γίνει ξεχωριστή μνεία στους πολύ όμορφα γραμμένους και προσεγμένους στίχους, οι οποίοι προσδίδουν επιπρόσθετη αξία στο τελικό αποτέλεσμα, συνάδοντας απόλυτα με το συνολικά υψηλό αισθητικό επίπεδο των Threshold.

Για όσους έχουν ήδη ασχοληθεί με την μπάντα όλα τα παραπάνω πιθανόν να θεωρούνται αυτονόητα, αλλά δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως τέτοια. Η συνέπεια αυτής της μπάντας είναι σπάνια και είναι πολύ σημαντικό για τους φίλους του είδους που υπάρχουν συγκροτήματα με την ποιότητα των Threshold, οι οποίοι συνεχίζουν να προσφέρουν δίσκους υψηλής αισθητικής, όπως είναι το "For The Journey".

Χωρίς να φτάνει στα επίπεδα του προκατόχου του ή των καλύτερων δουλειών της μπάντας, το "For The Journey" μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι στερείται καινοτομίας ή εντυπωσιασμού, αλλά περιλαμβάνει μόνο ωραία τραγούδια, πολλές κολλητικές μελωδίες μια συνολική προσέγγιση τόσο ποιοτική, που δεν μπορείς παρά να απολαύσεις το μουσικό ταξίδι που προσφέρει, όπως υποδηλώνει και ο τίτλος του.
  • SHARE
  • TWEET