The Sword

Gods Of The Earth

Kemado (2008)
Από τον Αντώνη Μουστάκα, 28/07/2008
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Η εκδίκηση του riff και του head banging έρχεται από το Austin του Texas και προσοχή γιατί κρατάει ξίφος!

Πριν δύο χρόνια οι Sword έκαναν πολυ δυνατή είσοδο στα μουσικά πράγματα με το "Age Of Winters", ένα πολυσυλλεκτικό άλμπουμ που είχε αρκετές κορυφές, αλλά όχι ιδιάιτερη συνοχή, με τη μπάντα να καταθέτει όλες τις επιρροές της. Ήταν φανερό ότι η πορεία δεν είχε ακόμη αποφασιστεί. Δύο χρόνια μετά, η μπάντα που χαρακτηρίστηκε από hipster metal μέχρι doom boogie, σε μια προσπάθεια να ανακαλυφθεί (λες και υπήρχε ανάγκη) νέο ιδίωμα, σκίζει τις ταμπέλες και καταπίνει όλες τις ταυτότητες που τις κρέμασαν σα βαρίδι στο λαιμό οι απανταχού βαπτιστές.

Στο "Gods Of The Earth" απλά πάιζουν heavy metal - τίποτα πιο πολύπλοκο και τίποτα πιο απλό από αυτό. Κάνουν πέρα τους νεωτερισμούς των παραγωγών μάγων και της pop metal κουλτούρας και μας σερβίρουν χημεία, μελωδία και δίψα για καλή μουσική. Χωρίς καλογυαλισμένη παραγωγή, οπερετικά και brutal φωνητικά, κατασκευάζουν ένα υπέροχο άλμπουμ που ακούγεται στο repeat μέχρι να πονέσουν τα αυτιά του γείτονα ή το σβέρκο του ακροατή. Riffs που σκοτώνουν, αλλαγές που σε κάνουν να ευχαριστείς τον Κύριο σε μια χορταστική συλλογή συνθέσεων που αποτελούνται από ατόφιο, ρυθμικό και μελωδικό heavy metal, με λίγες πινελιές doom και thrash να τελειοποιούν απλά τη συνταγή.

Από το εναρκτήριο "The Sundering", τα riffs μας χαρίζονται απλόχερα με κορυφαίες 'προσφορές' τα "How Heavy This Axe", "Fire Lances Of the Ancient Hyperzephyrians" και "Under The Boughs".

Αχίλλειος πτέρνα της προσπάθειας οι αρκετά απλοί ως απλοϊκοί στίχοι καθώς και η αίσθηση ότι κάποιες συνθέσεις θα μπορούσαν να έχουν δουλευτεί περισσότερο.
Το "Gods Of The Earth" δεν είναι ένα τέλεια δουλεμένο και ολοκληρωμένο άλμπουμ. Δε θα αλλάξει την ιστορία της σκληρής μουσικής. Θα χαρίσει όμως ευχαρίστηση στους λάτρεις της μουσικής που αγαπάμε. Για αυτό το λόγο μην το προσπεράσετε. Συγκρουστείτε μετωπικά μαζί του!

Η κριτική του βιαστικού (15 seconds review):
The Sundering: Instrumental head banging
The Frost-Giant's Daughter: Great Riffs of Ice
How Heavy This Axe: How great this song!
Lords: Graced by the Doom Lord
Fire Lances Of the Ancient Hyperzephyrians: Thrash from the vaults
To Take The Black: ...and never go back
Maiden, Mother & Crone: Doom Old Lady
Under The Boughs: The Attack of the Clone Riffs
The Black River: ...and the Sabbath waters
The White Sea: No words ending

  • SHARE
  • TWEET