The Michael Des Barres Band

Ο Michael Des Barres (προφέρεται Ντε Μπαρ) είναι ένας περιφερειακός βετεράνος μουσικός που βρίσκεται στα μέσα και τα έξω της μουσικής σκηνής από τη δεκαετία του '70. Οι πιο γνωστές του στιγμές θα πρέπει να αναζητηθούν στα μισοάγνωστα συγκροτήματα των Silverhead, Detective και Chequered Past, ενώ υπήρξε και ο αντικαταστάτης του Robert Palmer στο «κάτι σαν supergroup» The Power Station. Το βιογραφικό του συμπληρώνεται καλύτερα από την υποκριτική του ικανότητα που περιλάμβανε έναν σχεδόν μόνιμο ρόλο στην κλασική σειρά "McGyver", όπου παρίστανε τον «κακό» Murdoc, και αρκετούς guest σε γνωστές και λιγότερο γνωστές αμερικάνικες σειρές και ταινίες μέχρι τις ημέρες μας.

Το γεγονός ότι ο Des Barres μεγάλωσε στο Λονδίνο των swinging sixties τον κάνει σε αυτή του την επιστροφή στη δισκογραφία να ανζητήσει τις αντίστοιχες ρίζες με μία εμφανή προσήλωση στο rhythm 'n' blues. Η πρόδηλη επιρροή των Rolling Stones θα ήταν και κυρίαρχη αν από τη μία η βραχνάδα της φωνής του και από την άλλη τα κυρίαρχα πλήκτρα δεν έστρεφαν τη συζήτηση πολύ περισσότερο προς τους Faces του Rod Stewart. Αυτό το είδος υπηρετεί ο Des Barres, με αξιοπρεπή αποτελέσματα και ειλικρινή αγάπη για το αντικείμενο αλλά χωρίς ουσιαστική έμπνευση. Ξέρει πώς να πατάει στα σωστά στυλιστικά μονοπάτια, φαίνεται πραγματικά να έχει βιώσει τον ήχο που θέλει να αναπαράγει, αλλά από συνθέσεις δεν έχει τίποτα πέρα από το τυπικό να επιδείξει ενώ και ενορχηστρωτικά η μπάντα του δεν εκτίθεται αλλά και παίζει εκ του ασφαλούς. Χειρότερα είναι συχνά τα στιχουργικά αποτελέσματα με ατάκες του στυλ «Crazy Suzie liked it bluesy», πολλά «baby» κτλ. Συνολικά αυτό που προκύπτει είναι ένα ευχάριστο άκουσμα, για τους φίλους αυτού του ήχου και μόνο, που όμως μετά την πρώτη ακρόαση δε θα δώσει ξανά αφορμή να βρεθεί στο στερεοφωνικό.

Το δελτίο τύπου αναφέρεται στον Des Barres ως «icon» κάτι που δε νομίζω να υπάρχουν παραπάνω από δυο τρεις άνθρωποι στον κόσμο που θα υποστήριζαν με βάση το βιογραφικό του. Λέει όμως και ότι πιθανότατα αυτός να είναι και ο καλύτερος δίσκος του μέχρι τώρα. Αυτό, και πάλι με βάση το βιογραφικό του, δεν έχουμε κανένα λόγο να το αμφισβητήσουμε.