The Good, The Bad & The Queen

Λονδίνο. Σιγουρα από τις πιo μαγικές και ατμοσφαιρικές πόλεις και συνάμα από τις μεγαλύτερες μουσικές κοιτίδες, αν όχι η μεγαλύτερη, παγκοσμίως. Αυτό λοιπόν επέλεξε ως θέμα της καινούριας του ηχογράφησης ο Damon Albarn. Ο τελευταίος δεν είναι άλλος από τον frontman των Blur, εκ των μεγάλων πρωταγωνιστών στον britpop χώρο καθ' όλη τη δεκαετία του '90. Βέβαια, λίγη σχέση έχει ο δίσκος αυτός με britpop και rockstars. Μπορεί και να πέφτω έξω, πάντως θαρρώ πως λίγη σχέση έχει και ο ίδιος ο Albarn πλέον με αυτά. Στους Gorillaz για παράδειγμα επέλεξε να κρύψει τον εαυτό του πίσω από ένα καρτούν, να αποστασιοποιήσει μουσική από πρόσωπα. Έπειτα πηγαίνει έως τη Νιγηρία για να ηχογραφήσει εκεί με τον drummer Tony Allen (Fela Kuti) και τον κιθαρίστα Simon Tong (The Verve). Νομίζω πως όλα αυτά δείχνουν έναν μουσικό που βρίσκεται σε μία φάση συλλογισμού και προσωπικής αναζήτησης.

Οι τελευταίες του αυτές ηχογραφήσεις από την Αφρική αποτέλεσαν και τη βάση για το "The Good, The Bad & The Queen". Ο ίδιος ο τίτλος του δίσκου είναι νύξη στην ταινία του Leone «Ο καλός, ο Κακός και ο Άσχημος» και αναφέρεται σε όλους όσους βρίσκονται στον Λονδίνο... καλούς, κακούς... και τη Βασίλισσα. Το δε εξώφυλο που παρουσιάζει τη μεγάλη φωτιά του Λονδίνου αποτελεί επίσης νύξη στο "London's Burning" απο τον πρώτο δίσκο των The Clash.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Ο Albarn άφησε στη μέση τις ηχογραφήσεις του στη Νιγηρία προκειμένου να ασχοληθεί με το δεύτερο δίσκο των Gorillaz. Οι ηχογραφήσεις αυτές έφτασαν τελικά στα χέρια του παραγωγού Brian Burton (Danger Mouse). Στο σχήμα προστέθηκε και ο μπασίστας των The Clash Paul Simonon. Ο τελευταίος δε μετά τους The Clash είχε επικεντρωθεί περισσότερο στη ζωγραφική, παρά στη μουσική. Αυτό λοιπόν το πολύ ενδιαφέρον line-up μπήκε τελικά στο studio για να μας δώσει τον συγκεκριμένο δίσκο.

Τωρα θα μου πείτε γιατί σας κουράζω με όλες αυτές τις λεπτομέρειες... γιατί για τον συγκεκριμένω δίσκο θεωρώ πως είναι σημαντικό κάποιος ακούγοντας τον να έχει μία ιδέα για την ψυχολογία και τη νοοτροπία αυτών που τον έγραψαν. Εάν ψάχνετε έναν χαρούμενο και πιασιάρικο britpop δίσκο καλύτερα να μη διαλέξετε αυτό το άλμπουμ. Το "The Good, The Bad & The Queen" είναι ένας δίσκος αργός, σκοτεινός και μελαγχολικός. Αποτελεί ένα σύνολο σκέψεων και εικόνων πάνω στο Λονδίνο. Το Λονδίνο του τότε και το Λονδίνο του σήμερα. Έχει να κάνει με όνειρα που δεν εκπληρώθηκαν, με πράγματα που έπρεπε να είχες πει αλλά δεν είπες και άλλα συναφή... Είναι μια ματιά κατά βάση στο σήμερα, μέσα απο ένα πολύ μελαγχολικό πρίσμα. Ο Albarn, έχοντας περάσει από όλη τη λάμψη των '90s, έχοντας ανέβει σε πολύ ψηλά βάθρα, έρχεται σήμερα και ρωτάει «που πάμε;». Σκιαγραφεί τους κατοίκους της πόλης του και τον τρόπο ζωής του σήμερα. Ώριμος, λιτός και μεταδοτικός όσο δεν πάει άλλο, μας δίνει έναν καθ' όλα εξαιρετικό δίσκο.

Μουσικά, αυτή την εικόνα φθινοπωρινού τοπίου το line-up μας τη δίνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Με τις αργόσυρτες ακουστικές και ηλεκτρικές μελωδίες του Tong, που κατά τόπους θα σπάσουν από τα πλήκτρα του Albarn και θα γεμίσουν από το dub μπάσο του Simonon. Τα τύμπανα που παίζει ο Allen είναι απλά πανέξυπνα. Ο afrobeat καταβολών drummer είναι τεχνικός, στιβαρός, αλλά δε γίνεται κουραστικός. Ο κύριος αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ο δίσκος είναι τόσο δεμένος. Πραγματικά δύσκολα μπορείς να ξεχωρίσεις κάποιο κομμάτι. Και αυτό διότι το άλμπουμ κυλάει σαν ταινία. Η μία «εικόνα» διαδέχεται την άλλη με φυσικότητα και αρμονικότητα, καθώς ο δίσκος κυλάει. Ο Mouse αποδεικνύει τη φήμη του εξαιρετικού παραγωγού, βγάζοντας ακριβώς τον ήχο που προτάσσει μια τέτοια μουσική.

Το "The Good, The Bad & The Queen" είναι ένας εξαιρετικός δίσκος, βαθύς, ώριμος και επίκαιρος. Ποιητικός, εικονοπλαστικός και μελαχολικός. Αν βρίσκετε πως έχετε κάτι το κοινό με αυτά μη διστάσετε να τον αγοράσετε. Θα βρεθείτε απέναντι σε ένα από τα καλύτερα άλμπουμς του είδους. Α, να μην ξεχάσω να σημειώσω επίσης πως είναι το πρώτο, και απ' όσο γνωρίζω μοναδικό μέχρι τώρα, άλμπουμ της ΕΜΙ που διατίθεται για download σε DRM-free format, χωρίς δηλαδή ψηφιακή προστασία δικαιωμάτων. Η σελίδα τους είναι η www.thegoodthebadandthequeen.com.