The Chelsea Smiles

Punk rock; Garage punk; Sleaze; Indie; Hard rock; Παρά τις ατέλειωτες ταμπέλες που εφευρίσκουμε προκειμένου να περιγράφουμε με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια κάθε είδους συγκρότημα, υπάρχουν κάποιες μουσικές που οι λέξεις "it's only rock 'n'roll" είναι η ικανή και αναγκαία συνθήκη για να προσδιορίσει το μουσικό τους στίγμα. Όσο κι αν παιδεύτηκα να μην εντάξω σε αυτήν την κατηγορία τους Chelsea Smiles, αυτό στάθηκε αδύνατο.

Καθοδηγούνται από τον κιθαρίστα/τραγουδιστή Todd Youth, στο βιογραφικό του οποίου θα δει κανείς τη σύντομη θητεία του δίπλα σε ονόματα όπως ο Danzig και οι Motorhead. Έχουν σα σημείο εκκίνησης το '60s garage, τους Rolling Stones, τους New York Dolls αλλά και την punk σκηνή και φιλτράρουν τις επιρροές τους μέσα από σύγχρονο ήχο τύπου Velvet Revolver, παραδίδοντας τελικά ένα δίσκο με τραγούδια-σφηνάκια: σύντομα, αλλά σου καίνε το στομάχι. Έχουν κάνει, δε, βήματα προόδου από το ντεμπούτο τους του 2006 (www.rocking.gr/review1038.php). Λεπτομέρειες εκ πρώτης όψης, αλλά να, τα φωνητικά (πρώτα και δεύτερα) είναι κάπως καλύτερα, τα ρεφρέν είναι πιο καλογραμμένα, τα hooks δείχνουν εντυπωσιακά, τα solo έχουν περισσότερη ουσία, τα riffs πλέον σε ανατριχιάζουν, η παραγωγή είναι πιο καλοζυγισμένη. Ε, όταν ξεκινάς από τη βάση και βελτιώνεσαι σε όλους τους τομείς, δικαιούσαι την αναγνώριση. Κάτι μου λέει ότι οι Chelsea Smiles θα την έχουν.

Τραγούδια όπως τα "Take You Away", "On The Run", "The Action Coming Down", "Little Misfit" και σαφώς η διασκευή στο "The Last Time" των Stones ήταν αρκετά για να με κερδίσει ο δίσκος, χωρίς και τα υπόλοιπα να είναι αμελητέα. Ίσως λίγο πιο κοινότυπα. Ούτως ή άλλως, όμως, οι Chelsea Smiles δε διεκδικούν τον τίτλο του πρωτοπόρου. Απλά θέλουν να αποδείξουν ότι αυτό που κάνουν άλλοι, μπορούν να το κάνουν εξίσου καλά και να κερδίσουν το χώρο που τους αντιστοιχεί στο setlist του rock club της γειτονιάς μας. Εμένα με έπεισαν.

Για την ιστορία, το Chelsea smile είναι αυτό το ωραίο σχήμα που αποκτά το πρόσωπό σου όταν κάποιοι αποφασίζουν να σου χαράξουν ένα μόνιμο χαμόγελο, σχίζοντάς σου με λεπίδα τα μάγουλα (κάτι σαν τον Joker στο Dark Night). Την επόμενη φορά λοιπόν που θα ακούσετε κάποιον να σας λέει «χαμογέλα ρε, τι σου ζητάνε;», ίσως θα έπρεπε να το σκεφτείτε σοβαρά.